There is a sexual dimorphism in coloration. Male Cardinalis sinuatus are mainly gray with red located on the face, crest, wing, and tail (Scott 1983). The female is grayish brown, and is sometimes mistaken for a female Northern Cardinal, Cardinalis cardinalis (Oberholser 1974). The females have red highlights on the thighs and the wing linings (Tveten 1993). The bill is heavy and hooked in both the male and the female (Tveten 1993). In the male, the bill is orange yellow (Scott 1983), while the female's bill is a duller yellow (Tveten 1993). Both the male and female have the diagnostic tall crest on the head (Tveten 1993). The juvenile Pyrrhuloxia, male or female, resembles the female except the bill is darker (Oberholser 1974).
Other Physical Features: endothermic ; homoiothermic; bilateral symmetry
Sexual Dimorphism: sexes colored or patterned differently
Average mass: 32 g.
Average basal metabolic rate: 0.396495 W.
Average lifespan
Status: wild: 97 months.
Pyrrhuloxia inhabit arid habitats such as mesquite thickets and desert creek beds (Tveten 1993).
Terrestrial Biomes: desert or dune ; forest
Cardinalis sinuatus is distributed in the southwestern United States and in northern Mexico (Tweit and Thompson 1999). In the United States Pyrrhuloxia can be found in Baja California, Arizona, New Mexico, Texas (Oberholser 1974), southwestern Kansas, southern Colorado, and western Oklahoma (Tweit and Thompson 1999).
Biogeographic Regions: nearctic (Native ); neotropical (Native )
Pyrrhuloxia forage on the ground for seeds of bristlegrass, doveweed, sandbur, pancium, sorghum, and pigweed (Oberholser 1974). The birds will also eat fruits of cactus and insects including grasshoppers, caterpillars, beetles, stinkbugs, and cicadas (Oberholser 1974).
Populations of Pyrrhuloxia have declined due to loss of habitat across the Southwestern United States (Tweit and Thompson 1999).
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
The breeding season varies with the environment, but it usually begins around mid-March and ends in mid-August (Baicich and Harrison 1997). The behavior of these birds changes during the breeding season. Territories are established and defended during the breeding season. The males will feed his mate during courtship and incubation (Tveten 1993).
The female builds a small nest of twigs, weeds, and bark either in the mesquite brush or on the ground against the trunk (Bacich and Harrison 1997).
The female lays 2-3 grayish-white eggs with gray and brown speckles (Tveten 1993). The incubation period lasts for about 14 days. Throughout the incubation period, about 14 days, the female is fed by the male (Baicich and Harrison 1997).
The newly hatched young have pale gray downy feathers. The nestlings will not leave the nest for 10 days. During this time both the male and female will tend to the young, providing nutrition and protection (Baicich and Harrison 1997).
Key Reproductive Features: iteroparous ; seasonal breeding ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; oviparous
Average time to hatching: 14 days.
Average eggs per season: 3.
Cardinalis sinuatus[1][2] una especie d'ave paseriforme de la familia que vive en Norteamérica. Ta clasificáu nel mesmu xéneru col cardenal coloráu y el cardenal bermeyu.
Ye principalmente una especie residente de Méxicu, pero alcuéntrase tamién nel sur de los Estaos Xuníos, nos estaos d'Arizona, Nuevu Méxicu, y Texas.
El machu ye de color gris y coloráu carmín. El color coloráu concentrar nel pechu, el gargüelu, la mázcara alredor de los güeyos y el picu, na cresta, en delles plumes de les ales y na base de la cola. El restu del cuerpu ye gris, más escuru nes ales y les plumes de la cola.
La fema ye parda abuxada, col llombu gris y dellos pequeños llurdios coloraos na cresta y les nales. Los machos xuveniles son similares a les femes, pero col picu escuru.
El picu d'estes aves ye mariellu, robustu y curvu, un pocu similar al de los pericos.
Cardinalis sinuatus una especie d'ave paseriforme de la familia que vive en Norteamérica. Ta clasificáu nel mesmu xéneru col cardenal coloráu y el cardenal bermeyu.
Ye principalmente una especie residente de Méxicu, pero alcuéntrase tamién nel sur de los Estaos Xuníos, nos estaos d'Arizona, Nuevu Méxicu, y Texas.
El machu ye de color gris y coloráu carmín. El color coloráu concentrar nel pechu, el gargüelu, la mázcara alredor de los güeyos y el picu, na cresta, en delles plumes de les ales y na base de la cola. El restu del cuerpu ye gris, más escuru nes ales y les plumes de la cola.
La fema ye parda abuxada, col llombu gris y dellos pequeños llurdios coloraos na cresta y les nales. Los machos xuveniles son similares a les femes, pero col picu escuru.
El picu d'estes aves ye mariellu, robustu y curvu, un pocu similar al de los pericos.
El cardenal marró (Cardinalis sinuatus) és un ocell passeriforme nord-americà de grandària mitjana.
És principalment una espècie resident de Mèxic, però es troba també en el sud dels Estats Units, en els estats d'Arizona, Nou Mèxic, i Texas.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Cardenal marróAderyn a rhywogaeth o adar yw Cardinal llwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cardinaliaid llwydion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pyrrhuloxia sinuatus; yr enw Saesneg arno yw Pyrrhuloxia. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. sinuatus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r cardinal llwyd yn perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Bras Brewer Spizella breweri Bras coed Spizella arborea Bras llwydaidd Spizella pallida Bras meysydd Spizella pusilla Bras Pigddu Spizella passerina Bras Worthen Spizella wortheni Pila mynydd cynffonwyn Phrygilus alaudinus Pila mynydd galarus Phrygilus fruticeti Pila mynydd gyddfwyn Phrygilus erythronotus Pila mynydd llwyd Phrygilus unicolor Pila mynydd llwytu Phrygilus carbonarius Pila mynydd Patagonia Phrygilus patagonicus Pila mynydd penddu Phrygilus atriceps Pila mynydd penllwyd Phrygilus gayi Pila mynydd Periw Phrygilus punensisAderyn a rhywogaeth o adar yw Cardinal llwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cardinaliaid llwydion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pyrrhuloxia sinuatus; yr enw Saesneg arno yw Pyrrhuloxia. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. sinuatus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Kardinál ohnivý (Cardinalis sinuatus) je druh rodu kardinál (Cardinalis) žijící v nejjižnější části USA a Mexiku.
Kardinál ohnivý (Cardinalis sinuatus) je druh rodu kardinál (Cardinalis) žijící v nejjižnější části USA a Mexiku.
Der Schmalschnabelkardinal (Cardinalis sinuatus) ist eine in Nord- und Mittelamerika vorkommende Singvogelart aus der Familie der Kardinäle (Cardinalidae).
Der Schmalschnabelkardinal erreicht eine Länge von 20 bis 23 Zentimetern und ein Gewicht von 24 bis 43 Gramm. Er besitzt einen gelblich gefärbten kegelförmigen Schnabel, eine rötliche Gesichtsmaske und eine rotbraune Federhaube. Das Gefieder ist im Wesentlichen grau, lediglich der Bauchbereich ist scharlachrot gefärbt, beim Männchen kräftig und beim Weibchen blasser. Es besteht also ein leichter Sexualdimorphismus. Die Handschwingen sowie die Steuerfedern sind dunkelgrau oder rötlich. Die Iris ist schwarz. Beine und Füße sind schiefergrau.
Junge Schmalschnabelkardinale ähneln farblich den adulten Weibchen, unterscheiden sich jedoch durch einen dunklen Schnabel.
Der Gesang ist variabel und besteht aus einer kurzen Abfolge kräftiger Pfeif- und Flötentönen, die mehrfach wiederholt werden.[1]
Das Verbreitungsgebiet des Schmalschnabelkardinals erstreckt sich von den südlichen Landesteilen der US-Bundesstaaten Texas, New Mexico und Arizona bis in den Norden Mexikos. Er lebt bevorzugt in offenen wüstenähnlichen Landschaften und Savannen.[2]
Die Vögel leben paarweise zusammen. Sie ernähren sich in erster Linie von verschiedenen Samen und Insekten sowie von Beeren. Auch die Blüten, der Nektar und die Früchte von Kakteengewächsen werden zuweilen angenommen.
Das Nest wird in dichtem, meist dornigem Gebüsch vom Weibchen aus dürren Zweigen, Rindenstreifen, vertrocknetem Gras, Federn und Tierhaaren gebaut. Die durchschnittliche Nesthöhe über dem Boden beträgt zwei bis fünf Meter.[3] Es werden in der Regel zwei bis vier Eier gelegt. Diese haben eine helle graugrüne Farbe und sind mit einigen kleinen graubraunen Flecken überzogen. Bisweilen erfolgt eine zweite Brut. Die Brutzeit beträgt rund 14 Tage. Das Weibchen brütet allein und wird während dieses Zeitraums vom Männchen mit Nahrung versorgt. Beide Eltern füttern die Nestlinge, die nach 10 bis 13 Tagen ausfliegen.
Der Schmalschnabelkardinal ist in seinen Verbreitungsgebieten nicht selten und wird demzufolge von der Weltnaturschutzorganisation IUCN in der Kategorie least concern (nicht gefährdet) geführt.[4] Er ist vom United States Fish and Wildlife Service gemäß dem Migratory Bird Treaty Act geschützt.[5]
Folgende Unterarten werden unterschieden:[6]
Der Schmalschnabelkardinal (Cardinalis sinuatus) ist eine in Nord- und Mittelamerika vorkommende Singvogelart aus der Familie der Kardinäle (Cardinalidae).
The pyrrhuloxia /ˌpɪrəˈlɒksiə/[2] or desert cardinal (Cardinalis sinuatus) is a medium-sized North American song bird found in the American southwest and northern Mexico. This distinctive species with a short, stout bill and red crest and wings, and closely resembles the northern cardinal and the vermilion cardinal, which are in the same genus.
The desert cardinal is one of three birds in the genus Cardinalis in the family Cardinalidae, a group of passerine birds found in North and South America.
Its name of pyrrhuloxia – once part of its scientific name – comes from Greek terms describing its coloration (πυρρος = pyrrhos = reddish or orange) and the shape of its bill (λοξος = loxos = oblique).[3][4] The common name, desert cardinal, refers to it inhabiting the southwest, and often arid regions, of the North American continent.
The desert cardinal is a medium-sized song bird; the length for both sexes is about 8.3 in (21 cm), while the typical weight is 0.8–1.5 oz (24–43 g).[5]
The most obvious differences between the male desert cardinal and the northern cardinal are in their coloring. The desert cardinal is predominantly brownish-gray with a red breast, a red mask, and a yellow, parrot-like bill that is stout and rounded.[6] The females of the two species resemble each other much more closely, but the shapes of their bills are diagnostic. The songs of the two species are identical, though the pyrrhuloxia's is not quite as loud. This cardinal retains the distinctive long, pointed, red crest present in all species.
The pyrrhuloxia is a year-round resident of desert scrub and mesquite thickets, in the U.S. states of Arizona, New Mexico, and Texas and woodland edges in Mexico. It occupies the southwestern half of Texas, roughly the southern third of New Mexico, and southeastern region of Arizona. Its range includes areas from the west to east coast of Mexico north of the Sierra Madre del Sur, Trans-Mexican Volcanic Belt, and Isthmus of Tehuantepec, while excluding the Sierra Madre Occidental. An individual of the species has reportedly been seen as far away from its dominant range as Costa Mesa, California, in Orange County.[7]
This cardinal is relatively nonmigratory, though it may occasionally stray slightly north of its usual range. The pyrrhuloxia prefers habitat along stream beds. In areas where the range of the pyrrhuloxia and northern cardinal overlap, hybridization may occur between them.[5]
In breeding season, songs are used to establish and defend territories. One song has a sharp, clear, "wha-cheer, wha-cheer", while another is characteristic of a metallic "quink". Females also sing, but they use softer and duller notes. A short "cheep" or "chip" is a regular contact call given by both sexes while foraging.
The pyrrhuloxia's diet consists of seeds, fruits, and insects. While foraging, the desert cardinal snatches insects from trees and picks seeds predominantly from the stalks of grasses and similar plants. It also seeks out cactus fruit for consumption. This bird is a benefit to cotton fields, as it assists in eating populations of cotton worms and weevils.[8] This species of cardinal also visits bird feeders and in the winter forages in huge flocks, sometimes numbering in the thousands.[5]
The breeding season for this cardinal usually begins in mid-March, ending in mid-August. As the breeding season approaches, territories are established and defended by the male.[9] The male defends the territory by chasing away intruders and from a good vantage point, singing. Where both the desert and northern cardinal breeding territories overlap, no interspecific conflicts have been observed.[5]
The desert cardinal places its nest in dense shrub, often concealed. The nest is small and forms a bowl or cup-like shape made up of grass, twigs, or bits of tree bark. Clutches of two to four eggs are most common, while the eggs are whitish with specks of green or gray. During an incubation period of two weeks, the male brings food to the female. At hatching, the chicks are helpless and have a bright yellow bill with red lining around the mouth. The chicks fledge around 10 days old, while both the male and female tend to the young.[10] The young bird can wait for up to a month before fully fledging, becoming independent and feeding in large flocks. During this period, the bird achieves complete growth.[5]
As large areas of the pyrrhuloxia's habitat in its northern range have been lost to humans, unlike with the northern cardinal, the former's populations appear to be in a slight decline.[9]
Male in Tucson, Arizona
Male in Roma, Texas
Male in Columbus, New Mexico
The pyrrhuloxia /ˌpɪrəˈlɒksiə/ or desert cardinal (Cardinalis sinuatus) is a medium-sized North American song bird found in the American southwest and northern Mexico. This distinctive species with a short, stout bill and red crest and wings, and closely resembles the northern cardinal and the vermilion cardinal, which are in the same genus.
El cardenal pardo o cardenal desértico (Cardinalis sinuatus)[2][3] una especie de ave paseriforme de la familia que vive en Norteamérica. Está clasificado en el mismo género con el cardenal rojo y el cardenal bermejo.
Es principalmente una especie residente de México, pero se encuentra también en el sur de los Estados Unidos, en los estados de Arizona, Nuevo México, y Texas.
Mide unos 21 cm. de longitud.
El macho es de color gris y rojo carmín. El color rojo se concentra en el pecho, la garganta, la máscara alrededor de los ojos y el pico, en la cresta, en algunas plumas de las alas y en la base de la cola. El resto del cuerpo es gris, más oscuro en las alas y las plumas de la cola.
La hembra es parda grisácea, con la espalda gris y algunas pequeñas manchas rojas en la cresta y las alas. Los machos juveniles son similares a las hembras, pero con el pico oscuro.
El pico de estas aves es amarillo, robusto y curvo, un poco similar al de los pericos.
El cardenal pardo o cardenal desértico (Cardinalis sinuatus) una especie de ave paseriforme de la familia que vive en Norteamérica. Está clasificado en el mismo género con el cardenal rojo y el cardenal bermejo.
Es principalmente una especie residente de México, pero se encuentra también en el sur de los Estados Unidos, en los estados de Arizona, Nuevo México, y Texas.
Mide unos 21 cm. de longitud.
El macho es de color gris y rojo carmín. El color rojo se concentra en el pecho, la garganta, la máscara alrededor de los ojos y el pico, en la cresta, en algunas plumas de las alas y en la base de la cola. El resto del cuerpo es gris, más oscuro en las alas y las plumas de la cola.
La hembra es parda grisácea, con la espalda gris y algunas pequeñas manchas rojas en la cresta y las alas. Los machos juveniles son similares a las hembras, pero con el pico oscuro.
El pico de estas aves es amarillo, robusto y curvo, un poco similar al de los pericos.
Cardinalis sinuatus Cardinalis generoko animalia da. Hegaztien barruko Cardinalidae familian sailkatua dago.
Cardinalis sinuatus Cardinalis generoko animalia da. Hegaztien barruko Cardinalidae familian sailkatua dago.
Verikardinaali,[2] aikaisemmalta nimeltään nokkapeippo[3] (Cardinalis sinuatus) on kardinaalien heimoon kuuluva varpuslintu. Se on väriltään harmaa ja punainen, ja sillä on ohut töyhtö. Verikardinaali syö pääasiassa siemeniä, joskus myös hedelmiä ja hyönteisiä, käyttäen apunaan vahvaa, papukaijamaista nokkaansa.[3]
Verikardinaalia tavataan Meksikossa ja Yhdysvaltain eteläosissa. Sen populaatio on hyvin suuri, mutta sen kannankehitys on laskeva. Laji ei kuitenkaan ole vaarassa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Verikardinaali, aikaisemmalta nimeltään nokkapeippo (Cardinalis sinuatus) on kardinaalien heimoon kuuluva varpuslintu. Se on väriltään harmaa ja punainen, ja sillä on ohut töyhtö. Verikardinaali syö pääasiassa siemeniä, joskus myös hedelmiä ja hyönteisiä, käyttäen apunaan vahvaa, papukaijamaista nokkaansa.
Cardinalis sinuatus
Le Cardinal pyrrhuloxia (Cardinalis sinuatus) est une espèce de passereau de la famille des Cardinalidae, originaire du sud des États-Unis et du Mexique.
Cet oiseau de 19 ou 20 cm de longueur a la morphologie d'un cardinal, mais son bec ressemble à celui d'un perroquet. La couleur du bec est jaune en été et ivoire en hiver.
Le mâle est gris ; il porte une crête rouge incarnat et une bande rose au milieu de la poitrine et du ventre. Il présente de plus quelques traces de rouge sur les ailes et la queue.
La femelle est plus beige que grise, et présente quelques traces de rouge au niveau des yeux, de la crête, des ailes et de la queue.
Omnivore, le Cardinal pyrrhuloxia se nourrit de graines et d'insectes.
Le chant de cet oiseau est essentiellement composé de deux notes : une sorte de "tou-îî, tou-îî, tou-îî" avec le "tou" plus grave que le "îî". Les cris d'appel sont de petits "tsi" courts, aigus et discrets[1]. Lorsqu'il est dérangé, il s'envole vers un poste élevé, érige sa crête, et pousse un fort cri d'alarme assez perçant[2].
Il vit dans des habitats désertiques, généralement dans des broussailles de mesquites.
Son aire de répartition, essentiellement mexicaine, pénètre un peu au sud des États-Unis dans les États de l'Arizona, du Texas et du Nouveau-Mexique.
D'après Alan P. Peterson, cette espèce est constituée des sous-espèces suivantes :
Le Cardinal pyrrhuloxia est considéré comme utile dans les champs de coton, car il consomme un grand nombre d'insectes ravageurs du coton, comme le charançon du coton ou les papillons du genre Helicoverpa, dont les larves occasionnent de sérieux dégâts sur les cultures[2].
Cardinalis sinuatus
Le Cardinal pyrrhuloxia (Cardinalis sinuatus) est une espèce de passereau de la famille des Cardinalidae, originaire du sud des États-Unis et du Mexique.
Il cardinale del deserto (Cardinalis sinuatus Bonaparte, 1838) è un uccello passeriforme della famiglia dei Cardinalidi.[2]
Misura circa 21 cm di lunghezza, per un'apertura alare inferiore ai 25 cm ed un peso di 24-43 g.
Il cardinale del deserto ha un aspetto massiccio, con presenza di una cresta erettile sulla testa e di un caratteristico becco tozzo e incurvato che ricorda quello dei ciuffolotti o dei pappagalli.
A differenza delle altre due specie di cardinale, in questo uccello l'estensione del rosso è molto inferiore: nel maschio esso forma una banda che partendo dalla faccia (dove forma una mascherina attorno a occhi e becco) prosegue verso gola, petto, ventre, e sottocoda. Anche la punta della cresta e la parte inferiore delle ali (nonché le copritrici mediane) sono rosse, mentre il resto del corpo è grigiastro, con tendenza a schiarirsi nella zona ventrale. Nella femmina il rosso è quasi assente, limitandosi alla punta della cresta e ad alcune sfumature più o meno marcate su fianchi e faccia. La femmina del cardinale del deserto è molto simile alla femmina di cardinale rosso, tanto che nelle aree in cui le due specie convivono esse si ibridano senza problemi[3].
In ambedue i sessi il becco è di colore giallo, le zampe sono di color carnicino scuro e gli occhi bruno scuro.
Si tratta di uccelli diurni, che vivono da soli o in coppie e al di fuori della stagione fredda (quando possono riunirsi in stormi che contano anche migliaia d'individui[4]) sono spiccatamente territoriali, che segnalano la propria presenza e autorità sul proprio territorio cantando da punti sopraelevati ed attaccano gli intrusi conspecifici inseguendoli ed eventualmente colpendoli col becco.
Il canto del cardinale del deserto è praticamente identico a quello del cardinale rosso, rispetto al quale cambia l'intensità che nel primo è inferiore: nonostante la forte similitudine, non sono mai stati osservati fenomeni di territorialità fra le due specie[5]. Il canto delle femmine è ancora più sommesso di quello dei maschi.
Il cardinale del deserto è un animale essenzialmente granivoro, che si nutre in massima parte dei semi di graminacee, ma non disdegna di mangiare anche frutta, bacche ed insetti, dei quali si nutre in misura maggiore rispetto agli altri cardinali, tanto che nelle piantagioni di cotone la sua presenza è considerata come benefica, poiché si nutre più di curculioni che di semi di cotone[6].
La stagione riproduttiva comincia solitamente verso la metà di marzo, per finire a metà agosto: con l'approssimarsi di essa il maschio diviene via via più territoriale.
Il nido viene costruito dalla femmina nel folto della vegetazione, intrecciando a guisa di coppa ramoscelli e fili d'erba: esso è piuttosto piccolo e contiene dalle 2 alle 4 uova tondeggianti e biancastre, con maculature grigie o verdi. È sempre la femmina ad occuparsi della cova, che dura circa due settimane, mentre il maschio le porta il cibo[7].
Alla schiusa, i nidiacei sono ricoperti da un rado piumino grigiastro e possiedono un grosso becco di colore giallo brillante con bordi rossi: essi vengono nutriti abbondantemente da ambedue i genitori e sono in grado d'involarsi già 10 giorni dopo la schiusa, sebbene essi tendano a non allontanarsi per circa un altro mese, riunendosi poi in grossi stormi[8].
I cardinali del deserto possono vivere fino a 8 anni[9].
La specie è diffusa negli Stati Uniti centro-meridionali (Arizona sud-orientale, Nuovo Messico centro-meridionale e Texas occidentale) oltre che in una vasta parte del Messico ad est della Sierra Madre Occidentale (luogo quest'ultimo dove tuttavia non è presente), a sud fino alla Sierra Madre del Sud e all'istmo di Tehuantepec: lo si trova anche nella penisola di Bassa California.
Come intuibile dal nome comune, il cardinale del deserto è un abitatore degli ambienti cespugliosi desertici e semidesertici, prediligendo in particolare quelli con prevalenza di carrubi americani del genere Prosopis: specialmente in Messico, però, lo si può trovare anche ai margini delle aree boschive.
Si tratta di una specie che tende ad essere stanziale: tuttavia, in caso di scarsità di cibo il cardinale del deserto può compiere senza problemi spostamenti anche consistenti, e ciò avviene soprattutto nelle aree settentrionali dell'areale occupato da questo uccello. Ad esempio, un singolo esemplare di cardinale del deserto venne catturato a Costa Mesa, in California[10].
Il cardinale del deserto fa parte della famiglia dei Cardinalidi, comprendente numerose specie di piccoli uccelli diffusi in America e nell'ambito della quale è molto affine al cardinale rosso e cardinale vermiglio, assieme ai quali è ascritto al genere Cardinalis[2].
Un tempo la specie veniva ascritta al genere Pyrrhuloxia, proveniente dalla fusione delle parole greche πυρρος (pyrrhos, "colore del fuoco", in riferimento alla colorazione rossa) e λοξος (loxos, "obliquo", in riferimento al becco), ma anche portmanteau dei nomi già esistenti Pyrrhula (genere al quale vengono ascritte numerose specie di ciuffolotto) e Loxia (genere al quale vengono ascritti i crociere)[11].
Se ne riconoscono tre sottospecie[2]:
Il cardinale del deserto (Cardinalis sinuatus Bonaparte, 1838) è un uccello passeriforme della famiglia dei Cardinalidi.
De grijze kardinaal (Cardinalis sinuatus) is een zangvogel uit de familie Cardinalidae (kardinaalachtigen).
Deze soort telt 3 ondersoorten:
De grijze kardinaal (Cardinalis sinuatus) is een zangvogel uit de familie Cardinalidae (kardinaalachtigen).
Ökenkardinal[2] (Cardinalis sinuatus) är en tätting i familjen kardinaler inom ordningen tättingar som förekommer i sydvästra USA och nordvästra Mexiko.[3]
Ökenkardinalen är med en kroppslängd på 19-21,5 cm jämnstor med sin nära släkting röd kardinal (C. cardinalis) och har likt denna kraftig näbb och tofs på huvudet. Näbben är dock ett avvikande utseende: kort, nedåtböjd och gulaktig istället för röd. Även huvudtofsen skiljer sig, genom att vara längre och spetsigare. Fjäderdräkten är gråare med röda inslag på tofsen, i ansiktet, i vingarna, på stjärten och centralt från näbben ner till buken. Den saknar även den röda kardinalens svarta ansiktsmask.[4]
Ökenkardinal delas in i tre underarter med följande utbredning:[3]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1]
Ökenkardinal (Cardinalis sinuatus) är en tätting i familjen kardinaler inom ordningen tättingar som förekommer i sydvästra USA och nordvästra Mexiko.
Cardinalis sinuatus là một loài chim trong họ Cardinalidae.[2] Loài chim hót này được tìm thấy ở phía tây nam của Hoa Kỳ và miền bắc Mexico. Loài này có mỏ ngắn, dày, mào và đôi cánh màu đỏ, giống với loài hồng tước Bắc và hồng tước đỏ son, đều trong cùng chi.
Cardinalis sinuatus là một loài chim trong họ Cardinalidae. Loài chim hót này được tìm thấy ở phía tây nam của Hoa Kỳ và miền bắc Mexico. Loài này có mỏ ngắn, dày, mào và đôi cánh màu đỏ, giống với loài hồng tước Bắc và hồng tước đỏ son, đều trong cùng chi.
ムネアカコウカンチョウ (Cardinalis sinuatus)は、スズメ目フウキンチョウ科の鳥類である。