Stekowce (Monotremata) – rząd prymitywnych ssaków charakteryzujących się jajorodnością. Nazwa łacińska, Monotremata (jednootworowce), nawiązuje do faktu, że ich układ pokarmowy, wydalniczy i rozrodczy mają wspólne ujście w steku (cloaca).
Z filogenetycznego punktu widzenia stekowce stanowią osobną linię rozwojową. Od gadów oddzieliły się w mezozoiku. Planowane sekwencjonowanie genomu dziobaka powinno rzucić nowe światło na wiele pytań związanych z ich ewolucyjną historią[2]. Współcześnie żyjące stekowce występują na obszarze krainy australijskiej, a ściślej na kontynencie australijskim, na Nowej Gwinei i Tasmanii.
Stekowce są niewielkimi zwierzętami. Długość ich ciała mieści się w przedziale 40–80 cm, a masa ciała 0,5–10 kg. Są stałocieplne, jednakże temperatura ich ciała jest dość niska (31–32 °C), a w niesprzyjających warunkach mogą popadać w rodzaj odrętwienia, który jednak nie jest hibernacją. Mają dobry węch, występuje u nich narząd Jacobsona. Serce jest czterodzielne.
Stekowce są aktywne głównie w ciągu dnia. Samice składają 1–3 jaj otoczonych miękkimi, skórzastymi osłonami. Młode wylęgają się po około 10 dniach.
Do stekowców zaliczane są dwie współcześnie występujące rodziny[3][4]:
oraz wymarłe:
Stekowce (Monotremata) – rząd prymitywnych ssaków charakteryzujących się jajorodnością. Nazwa łacińska, Monotremata (jednootworowce), nawiązuje do faktu, że ich układ pokarmowy, wydalniczy i rozrodczy mają wspólne ujście w steku (cloaca).
Z filogenetycznego punktu widzenia stekowce stanowią osobną linię rozwojową. Od gadów oddzieliły się w mezozoiku. Planowane sekwencjonowanie genomu dziobaka powinno rzucić nowe światło na wiele pytań związanych z ich ewolucyjną historią. Współcześnie żyjące stekowce występują na obszarze krainy australijskiej, a ściślej na kontynencie australijskim, na Nowej Gwinei i Tasmanii.