Kanguroszczurowate[2] (Potoroidae) – rodzina australijskich ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia) wyodrębniona z kangurowatych, z którymi mają wiele cech wspólnych. Dawniej liczne na terenie niemal całego kontynentu, obecnie wyparte do południowo-wschodnich wybrzeży.
Kanguroszczurowate wyglądem przypominają kangury lub walabie, ale są od nich mniejsze. Najmniejsze osiągają rozmiary szczura, a największe – królika. Podobnie jak kangurowate, kanguroszczury mają silnie rozwinięte tylne kończyny, zwłaszcza stopy, jednak dysproporcja pomiędzy przednimi a tylnymi kończynami nie jest tak wyraźna jak u kangurów. Kanguroszczury przy większej prędkości poruszają się skacząc na tylnych kończynach, jak kangury, a przy małych prędkościach poruszają się na czterech kończynach, podobnie jak to robią króliki. Ogon kanguroszczurów jest częściowo chwytny, często wykorzystywany do podtrzymywania niesionych w łapach przedmiotów, np. materiału do budowy gniazda. Torba lęgowa jest dobrze rozwinięta, otwiera się do przodu. Różnice pomiędzy przedstawicielami obydwu rodzin wyrażają się również w szczegółach uzębienia.
Wzór zębowy I C P M 32-34 = 3 0-1 2 4 1 0 2 4Kanguroszczurowate występują na terenach porośniętych gęstym podszytem. Wiele gatunków zaliczanych do tej rodziny żywi się wydobywanymi z ziemi owocnikami grzybów. Zjadają też bulwy, nasiona i owady.
Rodzina Potoroidae została wyodrębniona z kangurowatych w 1978 przez Archera i Bartholamai’a. W kangurowatych klasyfikowana była jako podrodzina Potoroinae. Kanguroszczurowate wraz z kangurowatymi (Macropodidae) tworzą nadrodzinę Macropodoidea[3]. DO rodziny należą następujące rodzaje[4][2][5]:
W powyższym wykazie nie uwzględniono taksonów kopalnych.
Z gatunków żyjących w czasach współczesnych dwa są uważane za prawdopodobnie wymarłe. Kanguroszczur stepowy (Caloprymnus campestris), zwany też pustynnym, nie był obserwowany od 1935. Ostatni osobnik Potorous platyops został znaleziony w 1875. Dwa kolejne gatunki są zagrożone wyginięciem, a tylko dwa można uznać za liczne.
Do głównych zagrożeń należy spowodowane działalnością człowieka i pożarami ograniczanie siedlisk oraz ataki ze strony drapieżników – lisów, dzikich psów i kotów.
Kanguroszczurowate (Potoroidae) – rodzina australijskich ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia) wyodrębniona z kangurowatych, z którymi mają wiele cech wspólnych. Dawniej liczne na terenie niemal całego kontynentu, obecnie wyparte do południowo-wschodnich wybrzeży.