Homalopsid snakes are collectively called mud snakes or Oriental-Australasian rear-fanged water snakes. The largest species reach body lengths of 1.3 meters, and some species are dwarfs, rarely exceeding 400 mm. Homalopsids range from Pakistan's Indus River Delta eastward across tropical Asia to the Philippines, southward into Indonesia, Australia and New Guinea, and a single species is known from Micronesia. While most have semi-aquatic or aquatic life styles, a few are more terrestrial. The semi-aquatic and aquatic species tend to feed on crustaceans and fish, more terrestrial species feed on frogs and worms. They seem to form two major groups, the basal group tends to be terrestrial and fangless, the more aquatic group tends to have rear-fangs on the maxillary bone and venom glands. All are viviparous, and have nasal valves. Some of the aquatic species are restricted to freshwater, while others exploit coastal environments with a tolerance to salinity.
The family Homalopsidae was long considered a subfamily (the Homalopsinae) of the family Colubridae. However, while the homalopsids are colubroid snakes, they are not members of the family Colubridae. Homalopsidae is a clade of snakes composed of morphologically and ecologically diverse species sharing grooved rear-fangs, crescent-shaped, valvular nares, small eyes, a tracheal lung, and hypapophyses throughout the vertebral column. Gyi (1970) produced the first modern taxonomic treatment of the group (he recognized the Homalopsinae, a subfamily of the Colubridae). Based on classical morphological criteria (scale counts, body size measurements, and notes on color pattern of 1,038 specimens), Gyi recognized 10 genera and 34 species.Recent molecular phylogenetic analyses have elevated the clade from subfamilial to familial status (Lawson et al. 2005), supported the hypothesis that it is monophyletic (e.g., Voris et al. 2002; Alfaro et al. 2008), and robustly recover the Homalopsidae as the sister group to colubroids and elapoids sensu Vidal et al. 2007 (Vidal & Hedges 2005, 2009; Kelly et al. 2003; Vidal et al. 2007; Weins 2008). Vidal et al. (2007) suggest the Homalopsidae be placed in the superfamily Homalopsoidea. These recent analyses suggest that the homalopsids are a clade of early Miocene origin that exhibits considerable morphological and ecological diversity (Alfaro et al. 2008). Recently, Murphy (2007) has updated and expanded Gyi’s (1970) monograph (recognizing 10 genera and 37 species) and summarized the available morphological, ecological, and biogeographic information on each species.
Twenty-two of Gyi's species were in the genusEnhydris, a genus based on the presenece of smooth dorsal scales and the nasal scales that were in contact. Molecular studies suggestedEnhydriswas infact polyphyletic (Voris et al. 2002; Alfaro et al. 2008).
McDowell (1987) suggested thatBrachyorrhosKuhl in Schlegel be added to the family despite the absence of rear-fangs and a terrestrial lifestyle. Murphy (2007) initially skeptical of the placement of Brachyorrhoswithin the Homalopsidae, but molecular evidence supported the relationship ofBrachyorrhoswith the Homalopsidae species (Murphy et al., 2011). Thus, despite its terrestrial lifestyle, fangless maxillary bone, and vermivorous diet,Brachyorrhosis an early divergent lineage within the Homalopsidae. On-going investigations into homalopsid snakes suggest the family contains more species and genera than originally thought. Murphy (2011) revalidated the genusPseudoferraniaforEnhydris polylepis, and established the genusDjokoiskandarusforCantoria annulata. Kumar et al. (2012) revalidated the genusFerraniaforEnydris seiboldi, andDieurostusforEnhydris dussumierii.Additionally, Murphy et al. (2012) established the genusMyrrophisforEnhydris chinensisandE. bennettii. Murphy et al. revalidatedCalamophisMeyer based onBrachyorrhos jobiensisand three previously undescribed species.
The Homalopsidae therefore contains the terrestrial/fossorialBrachyorrhos; the semi-terrestrial fish and frog-eatingEnhydris plumbea; highly aquatic, active foraging freshwater, fish-eating-species Enhydris enhydris andE. subtaeniata; the completely aquatic, freshwater ambush specialistErpeton tentaculatus; the terrestrial-brackish water, fish-eatingMyrrophis bennettii; as well as the brackish water and marine species that occasionally enter freshwater, and feed on fish, crustaceans, and gastropods (Cantoria,Cerberus,Fordonia,Gerarda,Myron). Homalopsids have adapted to an extremely broad range of terrestrial and aquatic lifestyles and diets (Murphy, 2007).
Die Wassertrugnattern (Homalopsidae) sind eine Familie der Schlangen und leben in Südostasien und Nordaustralien. Sie bewohnen Süßgewässer und Brackwasser. Bekannteste Art ist die Fühlerschlange (Erpeton tentaculatum). Wassertrugnattern ernähren sich vor allem von Fischen und Amphibien, die Cerberus-Arten und Fordonia leucobalia bevorzugen Krabben und andere Krebstiere. Auf die Beute wird gelauert oder sie wird im trüben Wasser ertastet.
Wassertrugnattern werden einen halben bis einen Meter lang. Es sind recht plumpe Schlangen mit einem stumpfschnäuzigen, breiten und hohen Kopf. Die Augen sind klein, stehen etwas hervor und sind nach oben gerichtet. Auch die Nasenlöcher sitzen auf der Kopfoberseite und sind verschließbar. Wassertrugnattern besitzen Giftzähne hinten im Maul (Trugnatter), gelten für Menschen aber als ungefährlich. Trotzdem kommt es immer wieder zu Bissunfällen, häufig mit geringen, teilweise mit heftigen und manchmal sogar mit tödlichen Folgen. Der Toxikologe Meebs klassifiziert ausnahmslos alle Trugnattern darum als Gifttiere. Wassertrugnattern besitzen große Tracheallungen. Obwohl sie Wasserbewohner sind, ist der Schwanz bei keiner Art abgeflacht. Einige Arten sind grauschwarz geringelt.
Die Wassertrugnattern wurden früher als Unterfamilie Homalopsinae den Nattern (Colubridae) zugeordnet, die in der alten Zusammensetzung heute als paraphyletisch gelten. Vidal & Hedges erhoben die Wassertrugnattern 2008 in Familienrang. Die Wassertrugnattern sind heute eine von über zehn Familien Nattern- und Vipernartiger Schlangen. Nach Zaher et al. ergibt sich innerhalb dieser Gruppe folgende Systematik:[1]
Nattern- und VipernartigeHöckernattern (Xenodermatidae)
Vipern (Viperidae)
Wassertrugnattern (Homalopsidae)
Elapoidea (Giftnattern (Elapidae) und Verwandte)
Colubroidea (Nattern (Colubridae))
Innerhalb der Familie der Wassertrugnattern gibt 28 Gattungen[2] und aktuell 53 Arten:[3]
Die Wassertrugnattern (Homalopsidae) sind eine Familie der Schlangen und leben in Südostasien und Nordaustralien. Sie bewohnen Süßgewässer und Brackwasser. Bekannteste Art ist die Fühlerschlange (Erpeton tentaculatum). Wassertrugnattern ernähren sich vor allem von Fischen und Amphibien, die Cerberus-Arten und Fordonia leucobalia bevorzugen Krabben und andere Krebstiere. Auf die Beute wird gelauert oder sie wird im trüben Wasser ertastet.
Los homalópsidos (Homalopsidae) son una familia de serpientes distribuidas por el sur y este de Asia y Oceanía. Contiene 28 géneros y 53 especies.[1]
Se reconocen los siguientes según The Reptile Database:[1]
Los homalópsidos (Homalopsidae) son una familia de serpientes distribuidas por el sur y este de Asia y Oceanía. Contiene 28 géneros y 53 especies.
Veemadulased (Homalopsidae) on valdavalt veelise eluviisiga madude sugukond.
Pikka aega klassifitseeriti veemadulasi Homalopsinae alamsugukonda.
Veemadulaste sugukonda klassifitseeritakse roomajate andmebaasis järgmised maoperekonnad[1][2]:
Veemadulased (Homalopsidae) on valdavalt veelise eluviisiga madude sugukond.
Homalopsidae sugeen barruko narrasti familia bat da. Egile batzuek Homalopsoidea goi-familiaren ordezkari bakartzat dute. Asiako hegoaldean eta ekialdean bizi dira eta Ozeanian.
Homalopsidae sugeen barruko narrasti familia bat da. Egile batzuek Homalopsoidea goi-familiaren ordezkari bakartzat dute. Asiako hegoaldean eta ekialdean bizi dira eta Ozeanian.
Vesivaletarhakäärmeet[1] (Homalopsidae) on käärmeiden heimo, jota aiemmin pidettiin tarhakäärmeiden (Colubridae) alaheimona.[2] Heimolle ominainen piirre ovat niiden sieraimet, jotka ovat läpälliset ja sijaitsevat kuonon yläpinnalla. Vesivaletarhakäärmeitä tavataan Intiasta ja Kiinasta aina Uuteen-Guineaan ja Pohjois-Australiaan asti ulottuvalla alueella. Ne elävät vedessä, ja niiden elinympäristöön kuuluvat sekä makeat että suolaiset vesistöt, kuten lammikot, joet ja jokisuut.[1][3] Vesivaletarhakäärmeet suosivat matalia ja mutapohjaisia vesiä. Ne ovat aktiivisia öisin ja hankkivat tuolloin ravintonsa. Vesivaletarhakäärmeiden koko vaihtelee pienestä Myron richardsoniista 1,4 metriä pitkäksi kasvavaan intianvesikäärmeeseen (Homalopsis buccata). Kaikki lajit synnyttävät eläviä poikasia, tyypillisesti 5–15 poikuetta kohti.[3]
Vesivaletarhakäärmeet (Homalopsidae) on käärmeiden heimo, jota aiemmin pidettiin tarhakäärmeiden (Colubridae) alaheimona. Heimolle ominainen piirre ovat niiden sieraimet, jotka ovat läpälliset ja sijaitsevat kuonon yläpinnalla. Vesivaletarhakäärmeitä tavataan Intiasta ja Kiinasta aina Uuteen-Guineaan ja Pohjois-Australiaan asti ulottuvalla alueella. Ne elävät vedessä, ja niiden elinympäristöön kuuluvat sekä makeat että suolaiset vesistöt, kuten lammikot, joet ja jokisuut. Vesivaletarhakäärmeet suosivat matalia ja mutapohjaisia vesiä. Ne ovat aktiivisia öisin ja hankkivat tuolloin ravintonsa. Vesivaletarhakäärmeiden koko vaihtelee pienestä Myron richardsoniista 1,4 metriä pitkäksi kasvavaan intianvesikäärmeeseen (Homalopsis buccata). Kaikki lajit synnyttävät eläviä poikasia, tyypillisesti 5–15 poikuetta kohti.
Untuk jenis-jenis hewan yang juga disebut "ular air", lihat ular air.
Homalopsinae (Ular air Indo-Australia) adalah kelompok ular yang terdiri dari jenis-jenis ular air yang hidup di wilayah Asia Selatan hingga Australia. Berbadan gemuk, berukuran kecil, panjang rata-rata mencapai 1 meter. Berbisa menengah. Hidup di sungai, rawa, kolam, dan/atau danau. Makanan utamanya adalah hewan air. Sejauh ini terdapat sekitar 28 genus.
Untuk jenis-jenis hewan yang juga disebut "ular air", lihat ular air.
Homalopsinae (Ular air Indo-Australia) adalah kelompok ular yang terdiri dari jenis-jenis ular air yang hidup di wilayah Asia Selatan hingga Australia. Berbadan gemuk, berukuran kecil, panjang rata-rata mencapai 1 meter. Berbisa menengah. Hidup di sungai, rawa, kolam, dan/atau danau. Makanan utamanya adalah hewan air. Sejauh ini terdapat sekitar 28 genus.
Ūdensčūsku dzimta (Homalopsidae) ir augstāko čūsku dzimta, kas vēl nesenā pagātnē tika klasificēta kā zalkšu dzimtas (Colubridae) apakšdzimta — Homalopsinae. Balstoties uz ģenētiskajiem pētījumiem, šī čūsku grupa mūsdienās tiek izdalīta kā dzimta, tādējādi kļūstot par māsas taksonu zalkšu dzimtai, odžu dzimtai un pārējām zalkšu virsdzimtas (Colubroidea) dzimtām.[1] Saskaņā ar Starptautisko rāpuļu datu bāzi (angļu: Reptil Database) šajā dzimtā apvienotas 53 sugas, kas tiek iedalītas 28 ūdensčūsku ģintīs.[2]
Ūdensčūsku dzimtas sugas izplatītas Dienvidaustrumāzijā, Dienvidāzijā un Austrālāzijā. Visas sugas mājo galvenokārt ūdenī, bet īslaicīgi uzturas arī uz sauszemes, tās ir vairāk vai mazāk saistītas arī ar ūdenstilpņu dūņām. Tās sastopamas dažāda rakstura saldūdens tilpnēs (upēs, dīķos, ezeros, saldūdens purvos, uzpludinātos rīsa laukos, arī īslaicīgi applūdušās pļavās un lielākās peļķēs), kā arī šīs čūskas mājo piekrastes viegli sāļajās jūrās, lagūnās un mangrovju audzēs.[1]
Ūdensčūskas ir druknas, spēcīgas, piemērojušās dzīvei ūdenī, labi peld, nirst un spēj ilgstoši uzturēties zem ūdens. Gandrīz visas šīs dzimtas čūskas ir viegli indīgas. To indeszobi ir nevis priekšā kā odzēm un kobrām, bet mutes dziļumā. Ūdensčūskām tāpat kā zalkšiem zobi virzienā uz mutes iekšpusi paliek arvien lielāki, pēdējie zobi, kas ir arī indes zobi, ir vislielākie. Uz indes zobu priekšējās šķautnes ir neliela rieva, pa kuru no indes dziedzera plūst inde. Medījot ūdensčūskas ar indi paralizē vai nogalina savus upurus (zivis, vēžveidīgos, abiniekus), bet cilvēkam šī inde nav kaitīga. Medījumu ūdensčūska spēj norīt arī zem ūdens. Īpaša čūska ir baltvēdera mangrovju čūska (Fordonia leucobalia), kura barojas ar krabjiem un kura ir vienīgā zināmā čūsku suga, kas saplosa savu medījumu gabalos pirms to norij.[1] Starp čūskām izceļas arī ūsainā ūdensčūska (Erpeton tentaculatum), kurai purna galā ir divi taustekļi.[1]
Šo čūsku morfoloģija maksimāli piemērota dzīvei ūdenī un zem ūdens. Acis un nāsis atrodas galvas virspusē, nevis sānos. Ūdensčūsku elpošana ir īpaši piemērota dzīvei ūdenī, piemēram, to nāsis noslēdzas, tiklīdz galva nokļūst zem ūdens.[1] Dzimtas izņēmums ir Moluku īsastes čūskas (Brachyorrhos), kuras mājo uz sauszemes. Tām acis atrodas galvas sānos, bet nāsis purna galā. Šī iemesla dēļ ir sistemātiķi, kas šo ģinti klasificē kā incertae sedis (nenoteikts taksons).[1] Visas ūdensčūsku sugas ir oldzīvdzemdētājas un vairojas, dzemdējot dzīvus mazuļus.
Ūdensčūsku dzimta (Homalopsidae) ir augstāko čūsku dzimta, kas vēl nesenā pagātnē tika klasificēta kā zalkšu dzimtas (Colubridae) apakšdzimta — Homalopsinae. Balstoties uz ģenētiskajiem pētījumiem, šī čūsku grupa mūsdienās tiek izdalīta kā dzimta, tādējādi kļūstot par māsas taksonu zalkšu dzimtai, odžu dzimtai un pārējām zalkšu virsdzimtas (Colubroidea) dzimtām. Saskaņā ar Starptautisko rāpuļu datu bāzi (angļu: Reptil Database) šajā dzimtā apvienotas 53 sugas, kas tiek iedalītas 28 ūdensčūsku ģintīs.
Homalopsidae – rodzina węży, która zawiera około 28 rodzajów i ponad 50 gatunków[2].
Homalopsidae (po slovensky pravdepododobne vodnárkovité [1]) je čeľaď hadov z taxónu Caenophidia.
Staršie sa často zaraďovala ako podčeľaď užovkovitých, a to pod názvom vodnárkorodé alebo vodnárky (Homalopsinae) - porov. staršie systémy uvedené v článku užovkovité.
Čeľaď sa vyskytuje v južnej a juhovýchdnej Ázii a Australázii. Väčšinou ide o opistoglyfné a vodné hady (iba rod Brachyorrhos nie je vodný, ani opistoglyfný). Žijú vo všetkých druhoch sladkých aj morských vôd. Živia sa obojživelníkmi, rybami a kôrovcami. Sú živorodé.[2]
Homalopsidae:
Niekedy sa sem zaraďuje aj rod Anoplohydrus.
Zdroje systému: [3][4]. Zdroje slovenských názvov: [5][6]
Homalopsidae (po slovensky pravdepododobne vodnárkovité ) je čeľaď hadov z taxónu Caenophidia.
Staršie sa často zaraďovala ako podčeľaď užovkovitých, a to pod názvom vodnárkorodé alebo vodnárky (Homalopsinae) - porov. staršie systémy uvedené v článku užovkovité.
Họ Rắn ri (danh pháp khoa học: Homalopsidae) là một họ rắn, theo truyền thống được coi là một phân họ với danh pháp Homalopsinae trong họ Rắn nước (Colubridae).
Họ này theo truyền thống được chia ra thành khoảng 10 chi, với khoảng 48-53 loài rắn. Chúng là những loài rắn sống trong môi trường nước với thân hình mập mạp điển hình, và tất cả đều có nọc nhẹ. Chi Brachyorrhos có thể không chắc thuộc về họ này. Hai chi đơn loài đáng chú ý vì hình thái bất thường của chúng: Erpeton tentaculatum sở hữu một cặp phần phụ ngắn, nhiều thịt, lồi ra từ phía trước mõm, còn Bitia hydroides có các răng vòm miệng phình to độc đáo duy nhất. Các loài rắn thuộc chi Cerberus sống trong khu vực rừng thực vật ngập mặn đáng chú ý vì khả năng sử dụng kiểu bò uốn lượn ngang để vượt qua mặt bãi bùn trơn trượt khi thủy triều xuống. Các loài rắn thuộc chi Fordonia và Gerarda là nhóm rắn duy nhất biết xé con mồi ra trước khi ăn, kéo những con cua có mai mềm (mới lột xác) bằng cách cuốn mình lại thành một cái thòng lọng và thắt chặt con cua ở bên trong, đồng thời dùng đầu để xé con mồi ra thành nhiều mảnh nhỏ và nuốt từng miếng[1].
Biểu đồ nhánh vẽ theo Wiens et al. (2012)[2] và Pyron et al. (2013)[3].
Caenophidia
Acrochordidae (Acrochordoidea)
Xenodermatidae (một phần Colubridae nghĩa cũ)
Pareatidae (một phần Colubridae nghĩa cũ)
Homalopsidae (một phần Colubridae nghĩa cũ)
Lamprophiidae (một phần Colubridae nghĩa cũ)
Elapidae (gồm cả Hydrophiidae)
Colubridae nghĩa mới
Phát sinh chủng loài nội bộ họ Homalopsidae theo Figueroa et al. (2016)[4]
Homalopsidae
Bài viết liên quan đến bộ bò sát có vảy này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Họ Rắn ri (danh pháp khoa học: Homalopsidae) là một họ rắn, theo truyền thống được coi là một phân họ với danh pháp Homalopsinae trong họ Rắn nước (Colubridae).
Họ này theo truyền thống được chia ra thành khoảng 10 chi, với khoảng 48-53 loài rắn. Chúng là những loài rắn sống trong môi trường nước với thân hình mập mạp điển hình, và tất cả đều có nọc nhẹ. Chi Brachyorrhos có thể không chắc thuộc về họ này. Hai chi đơn loài đáng chú ý vì hình thái bất thường của chúng: Erpeton tentaculatum sở hữu một cặp phần phụ ngắn, nhiều thịt, lồi ra từ phía trước mõm, còn Bitia hydroides có các răng vòm miệng phình to độc đáo duy nhất. Các loài rắn thuộc chi Cerberus sống trong khu vực rừng thực vật ngập mặn đáng chú ý vì khả năng sử dụng kiểu bò uốn lượn ngang để vượt qua mặt bãi bùn trơn trượt khi thủy triều xuống. Các loài rắn thuộc chi Fordonia và Gerarda là nhóm rắn duy nhất biết xé con mồi ra trước khi ăn, kéo những con cua có mai mềm (mới lột xác) bằng cách cuốn mình lại thành một cái thòng lọng và thắt chặt con cua ở bên trong, đồng thời dùng đầu để xé con mồi ra thành nhiều mảnh nhỏ và nuốt từng miếng.
稜腹蛇屬
Cantoria
Cerberus
水蛇屬
釣魚蛇屬
食蟹蛇屬
Gerarda
Heurnia
Homalopsis
Myron
水游蛇亞科（學名：Homalopsinae）是蛇亞目游蛇科下的一個亞科，其下目前有10個屬共接近50個蛇類品種。此類蛇多為硬鱗的游水蛇種，有輕微的毒素分泌。
.png){kind=small}
这是一篇與蛇類相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
（本文参照）
ミズヘビ科 (Homalopsidae) はヘビ亜目の科の一つ。12属34種が所属する。インド・東南アジアからオーストラリアに分布し、半水棲である。
ウルシヘビ属は陸棲・ミミズ食で牙を欠くという特徴を持ち、長らく分類上の位置付けが不明確であった。だが、分子系統解析により、ミズヘビ科の基底に位置づけられることが分かっている[2]。
分類はReptile Database[3]、和名は『ヘビ大図鑑』による[4]。
ミズヘビ属が最大の属であるが、これは側系統群であると考えられている[2]。
ミズヘビ科
호말롭시스과 또는 물뱀과(Homalopsidae)는 뱀목의 뱀아목에 속하는 파충류 과의 하나이다. 뱀과에 속하는 호말롭시스아과(Homalopsinae)로 분류하기도 한다. 약 28개 속에 50여 종 이상을 포함하고 있다. 일반적으로 통통한 몸을 가진 물뱀으로 모두 약한 독을 갖고 있다.
다음은 2013년과 2014년, 피론(Pyron, R.A.), 2016년 정(Zheng, Yuchi)과 존(John J. Wiens) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[1][2][3]
뱀아목 왕뱀과
_(7845020860).jpg)
