Lepiota erminea (Fr.) P. Kumm. 1871

Morfologia

Czubajeczka rzodkiewkowata (Lepiota erminea (Fr.) P. Kumm.) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lepiota, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus ermineus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu P. Kummer w 1871 r^[1].

Synonimy^[2]:

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r, Franciszek Błoński w 1896 r. opisywał ten gatunek jako bedłka gronostajowa, a J. Teodorowicz w 1933 r. jako stroszka greonostajowa^[3].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie tego gatunku w niektórych krajach Europy, w USA i Japonii^[4]. W USA prawdopodobnie jest częsta^[5]. Na terenie Polski podano kilka stanowisk, ale wszystkie przed II wojną światową. W Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status Ex – gatunek wymarły^[6].

Występujący na łąkach, pastwiskach, w ogrodach pod olchami. W Polsce notowany był pod olchami, wierzbami i świerkiem^[3].

Znaczenie

Saprotrof. Prawdopodobnie jest grzybem trującym, u czubajeczek stwierdzono bowiem występowanie substancji toksycznych, niektóre gatunki powodują nawet zatrucia śmiertelne^[7].

Gatunki podobne

Czubajeczka rzodkiewkowata jest pod względem morfologii i wrzecionowatych zarodników bardzo podobna do czubajeczki tarczowatej Lepiota clypeolaria. W XIX wieku przez jednego z mykologów uznana została za biała odmianę tego gatunku^[5].

Przypisy