Sicista kluchorica ye una especie de royedor de la familia Dipodidae.
El so hábitat natural son: montes templaos.
Sicista kluchorica és una espècie de rosegador miomorf de la família Dipodidae.[1] És endèmic de Rússia.
El seu hàbitat natural són els boscos temperats.
Sicista kluchorica és una espècie de rosegador miomorf de la família Dipodidae. És endèmic de Rússia.
The Kluchor birch mouse (Sicista kluchorica) is a species of rodent in the family Sminthidae. It is endemic to Russia. Its natural habitat is temperate forests.
The Kluchor birch mouse (Sicista kluchorica) is a species of rodent in the family Sminthidae. It is endemic to Russia. Its natural habitat is temperate forests.
Sicista kluchorica es una especie de roedor de la familia Dipodidae.
Su hábitat natural son: bosques templados.
Sicista kluchorica Sicista generoko animalia da. Karraskarien barruko Sicistinae azpifamilia eta Dipodidae familian sailkatuta dago.
Sicista kluchorica Sicista generoko animalia da. Karraskarien barruko Sicistinae azpifamilia eta Dipodidae familian sailkatuta dago.
Sicista kluchorica est une espèce de petit rongeur de la famille des Dipodidae.
L'espèce a été décrite en 1988 par trois zoologistes russes : Vladimir Evgenevich Sokolov, Yu. M. Kovalskaya et le Dr. Marina I. Baskevich.
Cette espèce est présente en Géorgie et en Russie. Elle vit dans les prairies, les pâturages, les clairières des forêts et aux bords des rivières[1].
Sicista kluchorica est une espèce de petit rongeur de la famille des Dipodidae.
L'espèce a été décrite en 1988 par trois zoologistes russes : Vladimir Evgenevich Sokolov, Yu. M. Kovalskaya et le Dr. Marina I. Baskevich.
Sicista kluchorica is een zoogdier uit de familie van de jerboa's (Dipodidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Sokolov, Kovalskaya & Baskevich in 1980.
Bronnen, noten en/of referentiesSmużka stokowa[2] (Sicista kluchorica) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący endemicznie na północno-zachodnim Kaukazie.
Gatunek opisali naukowo w 1980 Sokołow, Kowalska i Baskiewicz. Autorzy jako miejsce typowe wskazali górny bieg Północnej Kluchory w pobliżu Przełęczy Kluchorskiej, w Karaczajo-Czerkiesji w Rosji, na wysokości 2100 m n.p.m.[4]
Smużka stokowa jest znana z niewielu stanowisk, występuje w południowo-zachodniej Rosji i w Gruzji. Jest to gatunek górski, spotykany powyżej wysokości 2100 m n.p.m., w piętrze subalpejskim Wielkiego Kaukazu[3]
Gryzoń ten prowadzi naziemny, samotny tryb życia, jest aktywna o zmroku. Żywi się nasionami i owadami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku, latem[3].
Smużka stokowa nie jest liczna. Jej zasięg jest mniejszy niż 20 tys. km², w związku z czym obecnie jest uznawana za gatunek bliski zagrożenia. Tym niemniej nie są znane większe zagrożenia dla gatunku, a większość jego zasięgu obejmuje Teberdyński Rezerwat Biosfery. W przyszłości może zostać uznany za gatunek najmniejszej troski[3].
Smużka stokowa (Sicista kluchorica) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący endemicznie na północno-zachodnim Kaukazie.
Sicista kluchorica[2] är en däggdjursart som beskrevs av Sokolov, Kovalskaya och Marina I. Baskevich 1980. Sicista kluchorica ingår i släktet buskmöss, och familjen hoppmöss.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som nära hotad.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Arten förekommer i Kaukasus i Georgien och Ryssland. Den lever i regioner som ligger minst 2100 meter över havet. Habitatet utgörs av bergsskogar, bergsängar och klippiga områden.[1]
Denna buskmus är främst aktiv under skymningen och gryningen. Den håller vinterdvala under den kalla årstiden. Honor har en kull per år.[1]
Sicista kluchorica är en däggdjursart som beskrevs av Sokolov, Kovalskaya och Marina I. Baskevich 1980. Sicista kluchorica ingår i släktet buskmöss, och familjen hoppmöss. IUCN kategoriserar arten globalt som nära hotad. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Arten förekommer i Kaukasus i Georgien och Ryssland. Den lever i regioner som ligger minst 2100 meter över havet. Habitatet utgörs av bergsskogar, bergsängar och klippiga områden.
Denna buskmus är främst aktiv under skymningen och gryningen. Den håller vinterdvala under den kalla årstiden. Honor har en kull per år.
Вид-двійник Sicista caucasica. Довжина тіла до 7 см, двоколірний хвіст довжиною до 10,7 см. В окрасі спини, боків тіла та голови переважають жовтувато-охристі кольори.
Каріотип стабільний — 24 хромосоми.
Веде одинокий спосіб життя, активна вночі. Взимку впадає в сплячку. Харчується безхребетними та насінням. Розмножується раз на рік.
Вперше вид був описаний трьома вченими Володимиром Соколовим, Ю.Ковальською та Мариною Баскевич в 1980 році в Карачаєво-Черкесії, у верхів'ях річки Північний Клухор на Клухорському перевалі на висоті 2100 м.
Вид поширений у Великому Кавказі: Тебердинський заповідник в Росії.
Sicista kluchorica là một loài động vật có vú trong họ Dipodidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Sokolov, Kovalskaya, & Baskevich mô tả năm 1980.[2]
Sicista kluchorica là một loài động vật có vú trong họ Dipodidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Sokolov, Kovalskaya, & Baskevich mô tả năm 1980.
Sicista kluchorica (Sokolov, Kovalskaya & Baskevich, 1980)
Охранный статусКлухорская мышовка[1] (лат. Sicista kluchorica) — вид из рода мышовки семейства мышовковые.
Вид был впервые описан в 1980 году. Выделен из состава кавказской мышовки (англ. Sicista caucasica) преимущественно на основании специфики кариотипа (хотя были обнаружены и морфологические отличия). Входит в эндемичную группу одноцветных мышовок Кавказа[2].
Впервые вид был описан из верховьев реки Теберды у Клухорского перевала[3].
Клухорская мышовка обитает на северных склонах Большого Кавказа, встречаясь в высокогорьях и среднегорьях его западной части от правого берега реки Кизгич в Карачаево-Черкесии до верховий реки Баксан в Приэльбрусье. Наиболее восточные точки находок этого вида расположены в Приэльбрусье — в долине Азау в Баксанском ущелье и в урочище Адыл-Су[3].
Кроме того, существует вероятность существования изолированных поселений вида на южных склонах Большого Кавказа — в горных районах Сванетии в Грузии[2].
Естественная среда обитания — высокотравные мезофильные формации среднегорий и высокогорий Кавказа (поляны лесного высокотравья, луговая растительность по опушкам леса, растительность субальпийских и альпийских лугов, высокотравье по берегам рек и ручьёв). Встречается на высоте от 1550 до 2800 м[2][4].
Животное средних размеров. Средняя длина тела — 66 мм (не более 70,2 мм), максимальная длина хвоста — 111,8 мм (не менее, чем в полтора раза превышает длину тела). Средний вес взрослой особи — 8,6 г[2]. Общий тон окраски — светлый, желтовато-палево-серый. Спина покрыта однотонным волосяным покровом, без чёрной полосы по хребту. Брюхо окрашено в серовато-белёсый цвет. Щёки и бока — жёлто-палевого цвета. Хвост двухцветный[2]. Задняя лапа длинная (до 21,6 мм). На ступне задней конечности имеется задний внутренний бугорок, который, как и у кавказской мышовки, округлён спереди, сильно вытянут кзади и приострён. При этом внутренний край этого бугорка сильно вогнут[3].
В хромосомном наборе 24 хромосомы[2][5]. Число плеч аутосом — 42[6].
Ведёт наземный образ жизни. Активность приходится преимущественно на ночь, хотя иногда проявляет активность и днём. О норах и убежищах ничего не известно. Вероятно, устраивают жилища под камнями и в норах других грызунов[4]. Зимой впадает в спячку, однако точные сведения о продолжительности спячки отсутствуют.
Основу рациона, как показали наблюдения в неволе, составляют различные беспозвоночные (жуки, саранчовые, личинки мучного хруща), а также растительная пища[2].
В целом биология вида изучена мало. Период размножения, вероятно, зависит от климатических условий, а также высоты над уровнем моря. Гон проходит в июне-начале июля. Потомство появляется на свет в июле. Вероятно, как и у других мышовок, бывает всего один выводок за лето. В помёте от 4 до 7 детёнышей (в среднем — 5)[7].
Клухорская мышовка (лат. Sicista kluchorica) — вид из рода мышовки семейства мышовковые.
클루코긴꼬리쥐(Sicista kluchorica)는 뛰는쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 러시아의 토착종이다. 자연 서식지는 온대 숲이다.