Multimedia w Wikimedia Commons Andotanager kapturowy[3] (Buthraupis montana) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae) występujący w górskich regionach Ameryki Południowej.
Największy z górskich tanagrowatych o charakterystycznych, czerwonych oczach. Pióra na głowie czarne, podobnie dziób, który jest krótki i wąski. Od głowy odchodzi nieregularna czarna linia, tworząca „kołnierzyk” nieraz prawie niewidoczny. Kark mlecznoniebieski, grzbiet niebieski, przechodzący na skrzydłach w granatowy i czarny z niebieskim połyskiem. Podobnie ciemne z niebieskim odcieniem pióra ogona. Pierś i brzuch koloru intensywnie żółtego aż do nasady ogona. Plama żółci przecięta jest na nogach niebieską linią, tworzącą „niby-spodnie”. Same nogi czarniawe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego w upierzeniu. Młode osobniki są bardziej matowe. Podgatunek nominatywny jest najmniejszy, w upierzeniu pozostałe podgatunki różnią się głównie kształtem czarnego „kołnierzyka” i odcieniem piór grzbietowych, które mogą być ciemniejsze, bardziej matowe lub bliższe fioletu[4][5].
Stawonogi, jagody i mniejsze owoce, także nasiona traw. Najczęściej poszukuje pokarmu w środkowej i górnej części lasu, choć okazjonalnie zapuszcza się niżej. Żeruje w małych grupach (3 do 10 osobników), czasem większych. Czasami tworzy luźne grupy z osobnikami innych gatunków[4][5].
Słabo poznane.
Zamieszkuje wilgotne górskie lasy i brzegi lasów, także zarośla, odrastający las i przecinki w sąsiedztwie linii wyższych drzew. Przeważnie spotykany na wysokości 1900–3500 m n.p.m., w Wenezueli 1800–3000 m[4], w dolinie rzeki Marañón nie wyżej niż 2900 m[6]. Generalnie gatunek osiadły. Rzadko spotykane osobniki na niższych wysokościach (najniżej na 1100 m n.p.m.) prawdopodobnie były zabłąkane[4].
Występuje głównie we wschodnich, wilgotniejszych partiach Andów[6] od północnych krańców pasma w Wenezueli i Kolumbii, poprzez pasma Ekwadoru i Peru po Boliwię.
Przez IUCN sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (Least concern – LC) ze względu na duży zasięg występowania i spore zagęszczenie populacji w sprzyjających biotopach. Globalna liczebność gatunku nie jest znana, ale jest szacowana na znaczną, nie ma też doniesień o gwałtownym spadku populacji[2]. Wycinka lasów prowadzi do geograficznej fragmentacji poszczególnych populacji, jednak występują one na licznych obszarach chronionych, gdzie ich środowisko nie jest zagrożone[4].
Opisany po raz pierwszy w 1837 roku przez Alcide’a d’Orbigny’ego i Frédérica de Lafresnaye jako Aglaia montana na podstawie okazu z Boliwii[4][5]. Później zaliczony do rodzaju Buthraupis (Cabanis, 1850), do którego przypisywano jeszcze trzy inne gatunki. W najnowszych opracowaniach rodzaj Buthraupis w dotychczasowej formie został uznany za polifiletyczny i po rewizji uważany jest za takson monotypowy[7][3].
Nazwa rodzajowa: βου- bou- – wielki, βους bous – wół; θραυπις thraupis – nieznany mały ptak, być może jakiś rodzaj zięby. W ornitologii thraupis oznacza ptaka z rodziny tanagrowatych[8].
Epitet gatunkowy: łacińskie montanus – z gór, górski-, alpinista, mons, montis – góra[9]
Wyróżniono sześć podgatunków andotanagera kapturowego[1]:
Andotanager kapturowy (Buthraupis montana) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae) występujący w górskich regionach Ameryki Południowej.
_(16394162371).jpg)
