Oxypoda (Oxypoda) longipes – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny Aleocharinae.
Gatunek ten opisany został w 1861 roku przez Étienne Mulsanta i Claudiusa Reya[1][2].
Chrząszcz o ciele długości od 4 do 5 mm, ubarwiony czarno z przedpleczem czasem ciemnobrązowym, tylnym wierzchołkiem spodniej części ciała i pokrywami żółtawobrązowymi. Dysk i tylne kąty pokryw zwykle poczernione. Czułki czarne lub brązowe o nasadach nieco tylko jaśniejszych. Czułki i stopy bardzo długie i smukłe. Dziewiąty i dziesiąty człon czułków tak długie lub nieco dłuższe niż szerokie. Długość pokryw wzdłuż szwu nie mniejsza niż długość przedplecza przez środek. Odnóża brązowożółte. Stopy tylnej pary odnóży silnie wydłużone, ich 2 i 3 człon razem tak długie jak nasadowy i wyraźnie krótsze niż 3 następne[3].
Imagines i larwy są nidikolami zasiedlającymi gniazda kreta, a rzadziej podziemne gniazda i chodniki królików, borsuków, chomików i myszy, występujące w różnych biotopach. Spotykany także w sąsiedztwie tychże wśród opadłych liści[4].
Chrząszcz palearktyczny. W Europie sięga od Anglii, południowej Szkocji i Finlandii po północną Hiszpanię, Włochy i Rumunię[4]. W Finlandii znajdywany na południu i w zachodniośrodkowej części kraju[5]. W Polsce rzadko notowany[4]. Ponadto podawany z Niemiec, Szwajcarii, Austrii[6], Czech i Słowacji[7]. W Turcji znany z prowincji Antalya, Kahramanmaraş, Hatay, Konya i Mersin[8][1]. Z Iranu podawany z ostanów Isfahan i Fars. Wykazany także z Izraela, Libanu i wschodniej Palearktyki[2].
Oxypoda (Oxypoda) longipes – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny Aleocharinae.
