Saxifraga carpatica Sternb.

Skalnica karpacka^[3] (Saxifraga carpathica Sternb.) – gatunek rośliny należący do rodziny skalnicowatych. Występuje w Karpatach i w górach Bułgarii, a także sporadycznie w Alpach. W Polsce wyłącznie w Tatrach i jest rzadka^[4].

Morfologia

Pokrój

Niewielka roślina (wysokość do 3-10 cm), gruczołowato owłosiona (przynajmniej górą). Nie tworzy darni^[4].

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziona, obła, skąpo ulistniona^[4].

Liście

Odziomkowe o blaszce sercowatookrągławej lub nerkowatej, dłoniasto 5-9 klapowej, o zaostrzonych łatkach. Wyrastają na ogonku 3-4 razy dłuższym od blaszki. Liście łodygowe małe i nieliczne^[5].

Kwiaty

Po 1-3, wyjątkowo 4-5 na jednej roślinie. Mają długość 1-2 cm i wyrastają na dość długich i grubych szypułkach. Są 5-krotne, brudnobiałe, czasami o czerwonych brzegach. Działki kielicha tępe, około dwukrotnie krótsze od płatków korony. Słupek dwuszyjkowy^[5][4].

Owoc

Jajowata torebka. Z licznymi, brunatnymi i brodawkowatymi nasionami o długości 0,3-0,5 mm^[5].

Biologia i ekologia

Rozwój

Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia. Rozmnaża się również wegetatywnie, za pomocą bulwkowatych rozmnóżek w pachwinach liści odziomkowych.

Siedlisko

Wilgotne skały i piargi, głównie na podłożu granitowym. Hemikryptofit i orofit. W Tatrach występuje od regla górnego aż po najwyższe szczyty, głównie jednak w dwóch najwyższych piętrach: turniowym i halnym^[4].

Fitosocjologia

Gatunek charakterystyczny dla Ass. Oxyrio-saxifragetum^[6].

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy