Bluethroat

Berşînk, sîngşîn an sêngşîn (latîn: Luscinia svecica), cureyekî mêşgirtan (Muscicapidae) û çûkekî fîkar e.

Şayes

Ew jî wek çûkê bersorik terîrep e, lê sênga wî hêşîn e. Ev hêşînahî bi granî di ferdên nêr de he ye û havînê tîr dibe. Yên mêyan yan tune ye yan jî gelek hindik e. Bazikên gişan rengê qehwe û brûyên wan spî ye. Ciwanên wan deqdeqokî û qehweyê tarî ye.

Reftar

Berşînk li kêlekên çirav û golan dihên dîtin. Bi maşot û kêzikan xwe xwedî dike. Dengê strana berşînkê mîmîk e.^[1] Banga berşînk bi şêweyekî axaftinek wekî qijînê “chack” têye.

Çavkanî

It Blauboarstke (Luscinia svecica) is soarte út de famylje fan de Miggesnappers (Muscicapidae).

Foarkommen

It Blauboarstke is in fynboude fûgel mei in fine skerpe snaffel lykas alle ynsekteniters. It mantsje is goed wer te kennen oan syn blauwe boarst mei dêrom hinne in swart en readbrune boarstbân. De wyfkes misse de opfallende blauwe kleur.

Fersprieding

It Blauboarstke komt yn grutte dielen fan Jeropa foar, mar ek yn Aazje en sels yn Alaska en it westen fan de Yukon. It is in trekfûgel dy't yn Súd-Spanje, Noard-Afrika as yn it suden fan Aazje oerwinterje.

Der binne ferskillende rassen te ûnderskieden: de Readstjerblauboarst (Luscinia svecica svecica), mei in read kielplak, komme yn it noarden fan Jeropa en yn de Alpen foar. De Wytstjerblauboarst (Luscinia svecica cyanecula), mei in wyt plak op de kiel, komt yn de rest fan Jeropa foar. De Kaukasusblauboarst fan ûnder oaren Turkije (Luscinia svecica magna) hat gjin aparte flek yn de blauwe boarst.

In Readstjerdblauboarst

Fuortplanting

Yn maaie leit it wyfke 6 oant 7 blaugriene aaikes mei readbrune stippen. De aaikes wurde troch beide âlden yn sa'n twa wike útbret.

Sjoch ek

– foto, fideo en harktriemmen

D'Blobrëschtchen (Luscinia svecica) ass eng Sangvullenaart aus der Famill vun de Muscicapidae. Se huet hiren Numm wéinst der opfälleger bloer Faarf, déi d'Männercher am Hochzäitskleed vun der Strass bis op d'Broscht hunn. Déi 10 Ënneraarte ginn agedeelt, jee nodeem ob s'um bloe Fong an der Mëtt e wäissen, e rouden, oder guer kee Fleck hunn. An Europa liewen 3 Ënneraarten; déi mam wäisse Fleck éischter am Westen an an der Mëtt, déi mam rouden am Osten.

D'Blobrëschtche lieft a fiichte Biotope mat Traisch oder Lëtschen a frësst haaptsächlech Insekten. Se kënnt a groussen Deeler vun der Palearktis vir, sou wéi och déi aner Säit vun der Beringstrooss an engem Deel vun Nordalaska. An Europa ass se just op vereenzelte Plazen ze fannen, wou hire Liewensraum nach onberéiert ass.

D'Blobrëschtchen ass en Zuchvull. Déi Europäesch Blobrëschtercher iwwerwanteren a Südspuenien, Nordafrika, südlech vun der Sahara an a Südasien. Déi mam wäissse Punkt fléien éischter méi kuerz Strecken, iwwerdeems déi mam roude Punkt laang Distanzen zréckeeën.

D'Blobrëschtchen zu Lëtzebuerg

D'Blobrëschtercher zu Lëtzebuerg si meeschtens där mat engem wäisse Fleck um Hals.

Uganks vum 20. Joerhonnert gouf fir d'éischt Kéier eng Blobrëschtchen am Land entdeckt. Zanterhir konnt awer keng eenzeg Koppel observéiert ginn, déi Jonker opzille géif. De Villchen huet schonn am Land als ausgestuerwe gegollt, ma 2017 gouf nees d'Presenz vun engem Männche festegestallt.

2018 gouf d'Blobrëschtchen zu Lëtzebuerg zum Vull vum Joer ernannt.^[1]

Literatur

• Egon Schmidt: Das Blaukehlchen. 3. Auflage. Lutherstadt Wittenberg 1988 (Die neue Brehm-Bücherei Nr. 426)
• T. Krüger: Verbreitung, Bestand und Habitatwahl des Blaukehlchens (Luscinia svecica cyanecula) in Niedersachsen 2001: Ergebnisse einer landesweiten Erfassung. In: Vogelkundliche Berichte Niedersachsen, 34, S. 1–21, 2002

Um Spaweck

• Broschür 'Schoul an Natur' iwwer d'Blobrëschtchen op naturanemwelt.lu

Referenzen

1. ↑ Broschür 'Schoul an Natur'.

Blákriki (frøðiheiti - Luscinia svecica)

Sí eisini

• Fuglar í Føroyum

Bläbük, at wiifke.

A bläbük (^(mo.) weenburst, ^(ha.) weene hamelfink ??) (Luscinia svecica) as en fögel ütj at fleegensnaperfamile Muscicapidae.

Ferwisang efter bütjen

Wikimedia Commons hää bilen of filmer tu:

Wikispecies hää en artiikel tu:

Luscinia svecica.

Lu pettazzurru (Luscinia svecica, Linnaeus 1758) è nu uceddu nsettivuru dâ famigghia dî Muscicapidae (Vigors 1825).

Li zabele, c' est èn oujhea avou ene bleuwe goidje eyet des blankès taetches.

No d' l' indje e sincieus latén : Luscinia svecica (divant : Ruticilla succica)

Сондорт гургалдай (Luscinia svecica) нь Намнаахайнхан овгийн шувуу юм.

Эмэгчин.

Улаан толбот угсаа

Тэд нүүдлийн шувууд бөгөөд Европ, Ази, Аляскад хус мод, бут сөөгтэй чийглэг ойд амьдрах ба Африк, Энэтхэгт өвөлжинө. Дов сондуул, намхан бутанд үүрээ засдаг.

Гадаад төрх

Сондорт гургалдай нь 13-14 см, нуруун хэсэг нь бор, хоёр хажуу нь улаан хар сүүлтэй. Эрэгчингийн энгэр нь хар эмжээртэй хөх цэнхэр өнгөтэй байна. Зарим нь, Евразийн хойд хэсгийн L. svecica svecica нь цэнхэр энгэрийн голд улаан толботой байдаг.

Харин L. svecica cyanecula зэрэг өмнөд ба төв Европын угсаа нь цэнхэр цээжний голд цагаан толботой юм. Туркийн L. svecica magna нь толбогүй.

Эрэгчин гургалдайн дуу, жиргээн нь чанга, олон янзын байх ба Зулбаран гургалдайнхтай төстэй юм.

Зургийн цомог

• Riyadh, KSA 1992

• Эмэгчин.

• Эмэгчин.

• Эмэгчин, Энэтхэг.

• Эмэгчин.

• Эмэгчин.

• Эмэгчин.

• Энэтхэгт..

• Эмэгчин.

• Энэтхэгт.

Шиҡылдаҡ, һылыу һандуғас (урыҫ.варакушка).

Ҡылыҡһырлама

Турғайҙан бер ни тиклем бәләкәйерәк. Ерҙә һәм ҡыуаҡтарҙа йөрөүсе төҙөк кәүҙәле матур ҡош. Ата ҡоштоң һырты, ҡанаттары ҡуйы көрән. Түшенең уртаһы ҡыҙыл, уның тирәһе ҡара, унан һуң күк төҫ. Ҡорһағы аҡ, ҡойроҡ аҫты ерән. Башҡа ҡоштар менән бутарлыҡ түгел.

Тауышы

Тауышы көслө генә: «шик-шик» йәки «шаҡ-шаҡ». һандуғасҡа оҡшатып һайрай.

Йәшәү рәүеше

Туғай һәм һыу буйындағы ҡыуаҡлыҡтарҙа йәшәй. Төрлө бөжәктәр менән туҡлана. Күсмә ҡош. Киң генә таралған. Ояһы ерҙә. Кө¬рән таплы 6—7 бөртөк һорғолт йәшел йомортҡа һала.

Әҙәбиәт

• Э. Ф. Ишбирҙин. Башҡортостан ҡоштары китабы. — Өфө, 1986 йыл. ИБ № 3478 28.693.35 И 90
• Остапенко В. А. Птицы в вашем доме: Справочное пособие. — М.: Арнадия, 1996. — ISBN 5-88666-011-9

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Integrated Taxonomic Information System — 1996.
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q82575">
2. ↑ ^{2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23} IOC World Bird List. Version 6.3 — 6.3 — 2016. — doi:10.14344/IOC.ML.6.3
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q27042747">
3. ↑ ^{3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 3,24} IOC World Bird List, Version 6.4 — 2016. — doi:10.14344/IOC.ML.6.4
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q27907675">
4. ↑ IOC World Bird List. Version 7.2 — 2017. — doi:10.14344/IOC.ML.7.2
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q29937193">
5. ↑ Wildscreen ARKive — 2003.
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q8001498">https://wikidata.org/wiki/Track:Q433276">
6. ↑ ^{6,0 6,1} Красная книга — 1964.
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q32059">
7. ↑ ^{7,0 7,1 7,2 7,3} Бельгийский список видов
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q64007131">
8. ↑ Finnish Biodiversity Information Facility
   https://wikidata.org/wiki/Track:Q72729671">
9. ↑ https://app.bto.org/birdfacts/results/bob11060.htm

ਨੀਲਕੰਠੀ ਪਿੱਦੀ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Bluethroat) ਨੀਲਕੰਠੀ ਪਿੱਦੀ ਯੂਰੇਸ਼ੀਆ ਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ, ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਅਲਾਸਕਾ ਵਿਚ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਪੰਛੀ ਏ। ਇਸਦਾ ਪਰਸੂਤ ਦਾ ਮੁੱਖ ਇਲਾਕਾ ਹੁਨਾਲ ਦੀ ਰੁੱਤੇ ਸਕੈਂਡੀਨੇਵੀਆ, ਰੂਸ ਸਾਈਬੇਰੀਆ ਹਨ। ਇਹ ਯੂਰਪ ਦੇ ਲਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੱਧ ਇਲਾਕਿਆਂ ਅਤੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਦੀ ਦੱਖਣੀ ਬਾਹੀ ਦੇ ਕੁਝ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਪਰਸੂਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਿਆਲ ਵਿਚ ਇਹ ਦੱਖਣੀ ਯੂਰਪ, ਅਫ਼ਰੀਕਾ, ਅਰਬ ਤੇ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਹੋਰਨਾਂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪੰਖੀ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਮੱਖੀਆਂ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਇਸਦਾ ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਾਂਅ Luscinia Svecica ਏ। ਇਸਦੀਆਂ ਅਗਾੜੀ 10 ਉਪ-ਜਾਤੀਆਂ ਮੰਨੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਜੋ ਗਲ਼ੇ ਦੀਆਂ ਧਾਰੀਆਂ ਤੇ ਪਰਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇ ਫ਼ਰਕ ਨਾਲ ਵੱਖ ਵੱਖ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ।

ਜਾਣ-ਪਛਾਣ

ਇਸਦੀ ਲੰਮਾਈ 13-15 ਸੈਮੀ ਤੇ ਵਜ਼ਨ 12 ਤੋਂ 25 ਗ੍ਰਾਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਰ ਦੀ ਧੌਣ ਗਾਜਰੀ, ਕਾਲੀ, ਨੀਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਇਵੇਂ ਲਗਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਗਲ਼ ਵਿਚ ਹਾਰ ਪਾਇਆ ਹੋਵੇ। ਨਰ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਮਗਰਲਾ ਹਿੱਸਾ ਗਾਜਰੀ-ਭੂਰਾ ਤੇ 'ਗਾੜੀਓਂ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏ। ਇਸਦਾ ਪੂੰਝਾ ਗਾਜਰੀ ਤੇ ਕਾਲ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੱਖੀਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਚਿੱਟੀ ਪੱਟੀ ਉੱਕਰੀ ਹੁੰਦੀ ਏ। ਮਾਦਾ ਦਾ ਰੰਗ ਭੂਰਾ-ਮਿੱਟੀ ਰੰਗਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸਦੀਆਂ ਅੱਖੀਂ ਦੇ ਉੱਤੇ-ਥੱਲੇ ਦੋ ਚਿੱਟੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਸ਼ੋਰ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਦਾ ਰੰਗ ਭੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ।

ਖ਼ੁਰਾਕ

ਇਸਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ ਕੰਗਰੋੜ-ਹੀਣ ਕੀਟ ਭੂੰਡੀਆਂ, ਮੱਕੜੀਆਂ, ਮੱਖੀਆਂ ਤੇ ਕੀੜੇ ਹਨ। ਉੱਡਦੇ ਹੋਏ ਪਤੰਗਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਹਵਾ ਵਿਚ ਹੀ ਬੁੱਚ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਪੀ ਇਹ ਗੰਡੋਇਆਂ, ਝੀਂਗਿਆਂ, ਨਿੱਕਿਆਂ ਡੱਡੂਆਂ ਤੇ ਨਿੱਕੇ ਘੋਗਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਛਕ ਜਾਂਦੀ ਏ। ਸਿਆਲ ਵਿਚ ਇਹ ਦਾਣੇ ਤੇ ਫ਼ਲ ਵੀ ਖਾਂਦੀ ਹੈ।

ਪਰਸੂਤ

ਇਸਦਾ ਪਰਸੂਤ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵੇਲਾ ਹੁਨਾਲ ਦੀ ਰੁੱਤੇ ਵਸਾਖ ਤੋਂ ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਹਨ। ਆਲ੍ਹਣੇ ਨੂੰ ਮਾਦਾ ਹੀ ਘਾਹ 'ਤੇ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਨਿੱਕੇ ਝਾੜ ਤੇ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਆਲ੍ਹਣਾ ਡੂੰਘੀ ਪਿਆਲੀ ਵਰਗਾ ਘਾਹ, ਨਿੱਕੀਆਂ ਡਾਹਣੀਆਂ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੇ ਕਾਈ ਤੋਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਲ੍ਹਣੇ ਦੀਆਂ ਡਾਹਣੀਆਂ, ਘਾਹ ਵਗੈਰਾ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲਈ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ,ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗਾਈਆਂ ਤੇ ਹਰਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਮਾਦਾ ਇੱਕ ਵੇਰਾਂ 4 ਤੋਂ 7 ਆਂਡੇ ਦੇਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਹਨਾਂ ਤੇ 13 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਬਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੋਟ ਆਂਡਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੇ 'ਗਾੜਲੇ 2 ਹਫ਼ਤੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ੁਰਾਕ ਵਜੋਂ ਭੂੰਡੀਆਂ, ਮੱਕੜੀਆਂ ਤੇ ਕੀਟਾਂ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਖਵਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।^[2]

ਗੈਲਰੀ

• ਰਾਜਸਥਨ, ਭਾਰਤ ਵਿਖੇ

• ਲਾਲ-ਨਿਸ਼ਾਨ ਵਾਲੀ ਨੀਲਕੰਠੀ ਚਿੜੀ

• ਨੀਲਕੰਠੀ ਚਿੜੀ ਦੇ ਅੰਡੇ, ਜਰਮਨੀ

• Riyadh, KSA 1992

ਹਵਾਲੇ