Ar glujar zu(Daveoù a vank) (liester : klujiri du) a zo ur spesad evned, Melanoperdix niger an anv skiantel anezhañ.
Ar spesad nemetañ er genad Melanoperdix[1] an hini eo.
Anvet e voe Cryptonyx niger (kentanv) da gentañ-penn (e 1829) gant al loenoniour iwerzhonat Nicholas Aylward Vigors (1785-1840).
Ar spesad a gaver an daou isspesad[2] anezhañ :
Ar glujar zu(Daveoù a vank) (liester : klujiri du) a zo ur spesad evned, Melanoperdix niger an anv skiantel anezhañ.
Ar spesad nemetañ er genad Melanoperdix an hini eo.
Anvet e voe Cryptonyx niger (kentanv) da gentañ-penn (e 1829) gant al loenoniour iwerzhonat Nicholas Aylward Vigors (1785-1840).
La perdiu negra (Melanoperdix niger) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita selves de Malaia, Borneo i Sumatra. És l'única espècie del gènere Melanoperdix.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen ddu (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris duon) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Melanoperdix nigra; yr enw Saesneg arno yw Black wood partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. nigra, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r petrisen ddu yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceiliog coedwig coch Gallus gallus Ceiliog coedwig gwyrdd Gallus varius
.jpg)
_Male.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen ddu (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris duon) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Melanoperdix nigra; yr enw Saesneg arno yw Black wood partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. nigra, sef enw'r rhywogaeth.
Den sorte skovvagtel (latin: Melanoperdix niger) er en 24-27 cm lang hønsefugl med et tykt næb, grå ben og mørkebrun iris. Hannen er sort med sort næb, mens hunnen er brun med hvidlig hals og mave og mindre end hannen. Den findes i Malaysia, Borneo, Sumatra i det sydøstlige Asien, mens den nu er uddød i Singapore. Hunnen lægger normalt 5-6 hvide æg, som tager 18-19 dage at udruge. Skovvagtlen vejer ca. 280 gram.
Den sorte skovvagtel (latin: Melanoperdix niger) er en 24-27 cm lang hønsefugl med et tykt næb, grå ben og mørkebrun iris. Hannen er sort med sort næb, mens hunnen er brun med hvidlig hals og mave og mindre end hannen. Den findes i Malaysia, Borneo, Sumatra i det sydøstlige Asien, mens den nu er uddød i Singapore. Hunnen lægger normalt 5-6 hvide æg, som tager 18-19 dage at udruge. Skovvagtlen vejer ca. 280 gram.
Die Schwarzwachtel (Melanoperdix nigra) ist eine Art aus der Familie der Fasanenartigen. Sie ist die einzige Art in der Gattung Melanoperdix und kommt ausschließlich in Südostasien vor.
Schwarzwachteln erreichen eine Körperlänge von 24 bis 27 Zentimetern. Die Weibchen bleiben dabei etwas kleiner. Sie wiegen etwa 280 Gramm.
Schwarzwachteln haben einen auffälligen Sexualdimorphismus. Die Männchen haben ein überwiegend glänzend schwarzes Gefieder. Die Weibchen sind dagegen kastanienbraun. Kinn und Kehle, Bauch und die Unterschwanzdecken hellen in ein Ocker auf. Der Schnabel ist kurz und auffallend dick. Beim Männchen ist er schwarz, während die Weibchen dunkel hornfarbene Schnäbel haben. Die Augen sind dunkelbraun, die Beine sind graublau.
Das Verbreitungsgebiet der Schwarzwachteln ist Malaysia, Sumatra und Borneo. In der Region von Singapur fehlen sie mittlerweile. Sie besiedeln Regenwälder der Tiefebene auf der malayischen Halbinsel und Hänge auf Borneo. Auf Borneo kommen sie bis in Höhenlagen von 1.200 Metern vor.[1]
Die Schwarzwachtel ist eine der am wenigsten erforschten Hühnervogelarten. Möglicherweise ist dies darauf zurückzuführen, dass die Schwarzwachtel ein sehr scheuer und wenig ruffreudiger Vogel ist. Sie wurde bislang sowohl einzeln auch als paarweise beobachtet. Auf Borneo wurden bislang fünf Nester gefunden mit Fundzeitpunkten im Januar, Mai und September. Auf Borneo wurden Dunenküken einmal im Oktober beobachtet, auf der Malayischen Halbinsel dagegen bereits im August und Jungvögel im Zeitraum August bis September. Bei in menschlicher Obhut gepflegten Schwarzwachteln betrug die Gelegegröße fünf bis sechs Eier, die Brutzeit betrug 18 bis 19 Tage.
Die Schwarzwachtel (Melanoperdix nigra) ist eine Art aus der Familie der Fasanenartigen. Sie ist die einzige Art in der Gattung Melanoperdix und kommt ausschließlich in Südostasien vor.
The black partridge (Melanoperdix niger), also known as the black wood partridge, is a small (up to 27 cm long) partridge with a thick bill, grey legs and dark brown iris. It is the only member of the monotypic genus Melanoperdix.
The black partridge is sexually dimorphic. The male has entirely glossy black plumage and a black bill, while the female is generally a chestnut-brown bird with a whitish throat and belly and a dark horn-colored bill. The female is smaller than the male.
The black partridge occurs in lowland rainforests of Peninsular Malaysia, Borneo and Sumatra in southeast Asia. It was formerly found but is long extinct on Singapore. The female usually lays five to six white eggs.
Due to ongoing habitat loss, small population size and overhunting in some areas, the black partridge is evaluated as Vulnerable on the IUCN Red List of Threatened Species. It is listed on Appendix III of CITES in Malaysia.
The black partridge has two recognized subspecies:[2]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) The black partridge (Melanoperdix niger), also known as the black wood partridge, is a small (up to 27 cm long) partridge with a thick bill, grey legs and dark brown iris. It is the only member of the monotypic genus Melanoperdix.
The black partridge is sexually dimorphic. The male has entirely glossy black plumage and a black bill, while the female is generally a chestnut-brown bird with a whitish throat and belly and a dark horn-colored bill. The female is smaller than the male.
The black partridge occurs in lowland rainforests of Peninsular Malaysia, Borneo and Sumatra in southeast Asia. It was formerly found but is long extinct on Singapore. The female usually lays five to six white eggs.
Due to ongoing habitat loss, small population size and overhunting in some areas, the black partridge is evaluated as Vulnerable on the IUCN Red List of Threatened Species. It is listed on Appendix III of CITES in Malaysia.
La Nigra perdriko, Melanoperdix niger, konata ankaŭ kiel la Nigra arbarperdriko, estas malgranda (ĝis 27 cm longa) birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Tiu specio havas dikan bekon, grizajn krurojn kaj malhelbrunajn irisojn. Ĝi estasla ununura membro de la monotipa genro Melanoperdix.
La Nigra perdriko estas klara kazo de seksa dimorfismo. La masklo havas tute brilnigran plumaron kaj nigran bekon, dum la ino estas ĝenerale helbruna birdo kun blankecaj gorĝo kaj ventro, malhela kornokolora beko kaj flanka makulo de strieco, kiel ĉe la genro Alectoris. La ino estas pli malgranda ol la masklo.
La plej klara karaktero de la specio, nome la nigreco de la masklo estas kialo por la komuna nomo kaj por ambaŭ partoj de la latina scienca nomo Melanoperdix niger, ĉar Melanoperdix estas kunmetaĵo de du radikoj nome la latina perdix, signife "perdriko" kaj la greka Melano signife "nigra", dum la porspecia niger signifas en latina denove "nigra".
La Nigra perdriko loĝas en pluvarbaroj de malaltaj teroj de Malajzia Duoninsulo, Borneo kaj Sumatro en sudorienta Azio. Ĝi troviĝis iam sed nun delonge estas formortinta en Singapuro. La ino kutime demetas 5 aŭ 6 blankajn ovojn.
Pro pliiĝanta habitatoperdo, malgranda populacigrando kaj troa ĉasado en kelkaj areoj, la Nigra perdriko estis listita kiel Vundebla ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Ĝi estas listita en la Apendico III de CITES en Malajzio. La Nigra perdriko estas unu el plej nekonata el la Kokoformaj, ĝi estas silentema specio kiu sidas kaŭre ebene kontraŭ la grundo kaze de ĝenado, kaj tiele estas malfacile vidi ĝin en la ĝangala malhelo.
La Nigra perdriko, Melanoperdix niger, konata ankaŭ kiel la Nigra arbarperdriko, estas malgranda (ĝis 27 cm longa) birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Tiu specio havas dikan bekon, grizajn krurojn kaj malhelbrunajn irisojn. Ĝi estasla ununura membro de la monotipa genro Melanoperdix.
La Nigra perdriko estas klara kazo de seksa dimorfismo. La masklo havas tute brilnigran plumaron kaj nigran bekon, dum la ino estas ĝenerale helbruna birdo kun blankecaj gorĝo kaj ventro, malhela kornokolora beko kaj flanka makulo de strieco, kiel ĉe la genro Alectoris. La ino estas pli malgranda ol la masklo.
La plej klara karaktero de la specio, nome la nigreco de la masklo estas kialo por la komuna nomo kaj por ambaŭ partoj de la latina scienca nomo Melanoperdix niger, ĉar Melanoperdix estas kunmetaĵo de du radikoj nome la latina perdix, signife "perdriko" kaj la greka Melano signife "nigra", dum la porspecia niger signifas en latina denove "nigra".
La Nigra perdriko loĝas en pluvarbaroj de malaltaj teroj de Malajzia Duoninsulo, Borneo kaj Sumatro en sudorienta Azio. Ĝi troviĝis iam sed nun delonge estas formortinta en Singapuro. La ino kutime demetas 5 aŭ 6 blankajn ovojn.
Pro pliiĝanta habitatoperdo, malgranda populacigrando kaj troa ĉasado en kelkaj areoj, la Nigra perdriko estis listita kiel Vundebla ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Ĝi estas listita en la Apendico III de CITES en Malajzio. La Nigra perdriko estas unu el plej nekonata el la Kokoformaj, ĝi estas silentema specio kiu sidas kaŭre ebene kontraŭ la grundo kaze de ĝenado, kaj tiele estas malfacile vidi ĝin en la ĝangala malhelo.
La perdiz negra (Melanoperdix niger)[2] es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae endémica del sudeste asiático. Es la única especie del género Melanoperdix.
La perdiz negra mide entre 24 y 27 cm de largo,[3] y tiene un pico robusto ligeramente curvado hacia abajo. Presenta dimorfismo sexual. El macho tiene el plumaje en su totalidad de color negro brillante y el pico negruzco, mientras que el plumaje de la hembra es de tonos castaños rojizos, con la garganta de color crema blanquecino y solo algunas marcas negruzcas en las alas, y tiene el pico también parduzco. Las patas de ambos son de color gris y el iris de sus ojos pardo.
Se encuentra únicamente en las selvas tropicales de zonas bajas y pantanos de Borneo y Sumatra y el sur de la península malaya, además de algunas islas menores aledañas.
A causa de la continua pérdida de hábitat, su pequeña población y el exceso de caza a la que se le somete en algunas zonas la perdiz negra está catalogada como especie vulnerable en la Lista Roja de la UICN de especies en peligro. Se incluye en el apéndice III del CITES de Malasia.
Anida en el suelo y su nido consiste en un hoyo somero cubierto con hojas secas. Su puesta suele constar de 2 a 6 huevos blancos, que suelen tardar unos 18 o 19 días en eclosionar.
La perdiz negra (Melanoperdix niger) es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae endémica del sudeste asiático. Es la única especie del género Melanoperdix.
Melanoperdix niger Melanoperdix generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Melanoperdix niger Melanoperdix generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Melanoperdix niger
La Perdrix noire (Melanoperdix niger) est une espèce d'oiseaux de la famille des Phasianidae.
Sud de la Péninsule malaise, Sumatra, Bornéo.
La perdrix noire affectionne les forêts primaires ou secondaires âgées, à canopée dense, occupant les sols alluviaux (Davison 1980, Wells 1999), et même marécageux, souvent en bordure des fleuves. Elle a aussi été observée dans d’épaisses et hautes jungles de bambous. En Malaisie, l’exploitation forestière favorise l’installation d’un petit palmier épineux Eugeissona tristis dont le couvert serait prisé par la perdrix noire (Wells 1999).
C’est un oiseau timide qui n’a été que rarement observé, vivant souvent seul ou en couple. Il se laisse approcher à quelques mètres, tapi dans la végétation au sol, puis détale en courant et en se faufilant dans le sous bois. Son alimentation n’est pas connue mais la forme du bec suggère que cette perdrix se nourrit, au moins partiellement, de graines ou de fruits à coque dure (Hennache & Ottaviani 2011).
Le chant n’est pas connu. Robinson & Chasen (1936) l’ont décrit comme un sifflement formé d’une double note, analogue au chant du Rouloul, mais ceci demande confirmation, d’autant plus que Batchelor (in Wells 1999) parle d’un grincement analogue au bruit d’une vieille porte que l’on ouvre.
Les périodes présumées de nidification reposent sur les découvertes de quelques nids : trois nids de cinq œufs en septembre dans le nord de Bornéo (Robinson & Chasen 1936). Des poussins ont été collectés en Malaisie à Pondok Tanjung fin août (Wells 1999). Statut, conservation Cette espèce est classée comme «vulnérable » par l’UICN. La menace principale provient de la disparition et de la fragmentation de l’habitat à la suite de l’exploitation industrielle des grandes forêts primaires, peu à peu remplacées par des plantations d’hévéas et de palmiers à huile. Cette destruction est extrêmement rapide ; entre 1985 et 1997, le Kalimatan a perdu presque 25 % de sa surface forestière, et depuis 1985 Sumatra en a perdu 30 %. De plus, les grands incendies de la dernière décennie ont probablement eu un impact non négligeable, difficile à évaluer aujourd’hui. La perdrix noire se rencontre dans quelques zones protégées : Taman Negara, la Reserve de Krau et la réserve forestière de Pasoh (Péninsule Malaise), le parc national de Kinabalu (Sabah), le parc national de Gunung Mulu (Sarawak), le parc national de Tanjung Puting et la réserve de Gunung Palung (Kalimantan), et la réserve de Berbak (Sumatra). Toutefois, des programmes de conservation ne pourront être mis en place qu’après avoir mené des recherches approfondies sur l’écologie et la biologie de cette espèce. Il faudra alors identifier les zones d’habitat encore utilisables pour elle et proposer, éventuellement, de nouvelles zones protégées (Hennache & Ottaviani 2011).
Melanoperdix niger
La Perdrix noire (Melanoperdix niger) est une espèce d'oiseaux de la famille des Phasianidae.
La pernice nera (Melanoperdix niger ((Vigors, 1829)) è un uccello galliforme della famiglia dei Fasianidi. È l'unica specie nota del genere Melanoperdix.[2]
È una pernice di piccola taglia, lunga 24–27 cm, con un peso di circa 280 g.[3]
Il piumaggio del maschio è interamente nero, quello della femmina brunastro.[4]
La specie è diffusa nella parte meridionale della penisola malese, a Sumatra e nel Borneo.[1]
Sono note due sottospecie:[2]
La IUCN Red List classifica Melanoperdix niger come specie vulnerabile.[1]
La pernice nera (Melanoperdix niger ((Vigors, 1829)) è un uccello galliforme della famiglia dei Fasianidi. È l'unica specie nota del genere Melanoperdix.
Burung Siul Bertam (bahasa Inggeris: Black Wood-Partridge) ialah salah satu daripada haiwan yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Melanoperdix nigra.[1] Ia merupakan salah satu daripada spesies yang digambarkan oleh William Farquhar dalam koleksi gambar haiwan di Tanah Melayu. [2]
Malaysia merupakan salah satu daripada 12 negara yang telah diiktiraf sebagai kepelbagaian raya "mega diversity" dari segi bilangan dan kepelbagaian flora dan fauna dengan 15,000 spesies pokok berbunga yang diketahui, 286 spesies mamalia, lebih 1,500 vertebrat darat, lebih 150,000 spesies invertebrat, lebih 1000 spesies rama-rama dan 12,000 spesies kupu-kupu, dan lebih 4,000 spesies ikan laut.
Burung Siul Bertam boleh didapati di Semenanjung Malaysia.
Burung Siul Bertam adalah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam haiwan, bertulang belakang (vertebrat), kelas Burung. Dalam aturan : , tergolong dalam keluarga : . Burung Siul Bertam adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Burung mempunyai paruh tanpa gigi.
Jantung Burung Siul Bertam terdiri daripada 4 kamar seperti manusia. Kamar atas dikenali sebagai atrium, sementara kamar bawah dikenali sebagai ventrikel.
Sebagai burung, Burung Siul Bertam membiak dengan cara bertelur. Telur yang dihasilkan mempunyai cangkerang keras di dalam sarang yang dibinanya.
Burung Siul Bertam merupakan haiwan yang dilindungi di Malaysia dan memerlukan lesen pemburuan untuk memburunya.
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Burung Siul Bertam (bahasa Inggeris: Black Wood-Partridge) ialah salah satu daripada haiwan yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Melanoperdix nigra. Ia merupakan salah satu daripada spesies yang digambarkan oleh William Farquhar dalam koleksi gambar haiwan di Tanah Melayu.
Malaysia merupakan salah satu daripada 12 negara yang telah diiktiraf sebagai kepelbagaian raya "mega diversity" dari segi bilangan dan kepelbagaian flora dan fauna dengan 15,000 spesies pokok berbunga yang diketahui, 286 spesies mamalia, lebih 1,500 vertebrat darat, lebih 150,000 spesies invertebrat, lebih 1000 spesies rama-rama dan 12,000 spesies kupu-kupu, dan lebih 4,000 spesies ikan laut.
De zwarte bospatrijs (Melanoperdix niger) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1829 door Vigors. Het is een kwetsbare vogelsoort in Malakka, Sumatra en Borneo.
De vogel is 24 tot 27 cm lang. Het mannetje is geheel zwart en het vrouwtje is kastanjebruin, op de keel en buik iets lichter bruin. Beide geslachten hebben een korte, stevige snavel en grijze poten.[2]
De soort telt twee ondersoorten:[3]
Op Malakka bestaat het leefgebied uit primair regenwoud in laagland, of aangetast natuurlijk bos met een gesloten kroonlaag op alluviale bodems. Op Borneo komt de vogel ook voor in hellingbos tot 900 en wellicht 1200 m boven zeeniveau voor.[2]
De grootte van de populatie werd in 2012 door BirdLife International geschat op 15 tot 30 duizend individuen en de populatie-aantallen nemen af door grootschalig habitatverlies, ook in formeel beschermde gebieden. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt gekapt en omgezet in plantages van onder andere oliepalmen. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe zwarte bospatrijs (Melanoperdix niger) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1829 door Vigors. Het is een kwetsbare vogelsoort in Malakka, Sumatra en Borneo.
Svarthöna[2] (Melanoperdix niger) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.[3]
Svarthönan placeras som enda art i släktet Melanoperdix. Den delas in i två underarter:[3]
IUCN kategoriserar arten som sårbar.[1]
Wikimedia Commons har media som rör svarthöna.
Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
Svarthöna (Melanoperdix niger) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.
Melanoperdix niger là một loài chim trong họ Phasianidae.[1]
Melanoperdix niger là một loài chim trong họ Phasianidae.
Melanoperdix niger (Vigors, 1829)
Охранный статус
Чёрная куропатка[1] (лат. Melanoperdix niger) — вид птиц из семейства фазановых (Phasianidae), единственный в одноимённом[1] роде (Melanoperdix)[2].
Это маленькая (27 см длиной) птица с толстым клювом, серыми лапками, и тёмно-коричневыми радужной оболочкой глаз. У чёрной куропатки выражен половой диморфизм: самец имеет полностью глянцево-чёрное оперение, самка обычно каштаново-коричневая с беловатым горлом и животом, с тёмным рисунком на перьях и мельче самца. Самка откладывает 5—6 белых яиц.
Обитает в низменных тропических лесах полуострова Малакка, островов Калимантан и Суматра. Ранее встречалась на территории Сингапура[3].
Из-за крупномасштабных коммерческих вырубок продолжается уменьшение и фрагментация мест обитания. В некоторых районах на птицу охотятся ради мяса. С учётом этих факторов МСОП относит чёрную куропатку к видам, находящихся в уязвимом положении[3].
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. 
Чёрная куропатка (лат. Melanoperdix niger) — вид птиц из семейства фазановых (Phasianidae), единственный в одноимённом роде (Melanoperdix).
Это маленькая (27 см длиной) птица с толстым клювом, серыми лапками, и тёмно-коричневыми радужной оболочкой глаз. У чёрной куропатки выражен половой диморфизм: самец имеет полностью глянцево-чёрное оперение, самка обычно каштаново-коричневая с беловатым горлом и животом, с тёмным рисунком на перьях и мельче самца. Самка откладывает 5—6 белых яиц.
Обитает в низменных тропических лесах полуострова Малакка, островов Калимантан и Суматра. Ранее встречалась на территории Сингапура.
Из-за крупномасштабных коммерческих вырубок продолжается уменьшение и фрагментация мест обитания. В некоторых районах на птицу охотятся ради мяса. С учётом этих факторов МСОП относит чёрную куропатку к видам, находящихся в уязвимом положении.
黑鶉（學名：Melanoperdix niger）是一種細小的鷓鴣。牠們長27厘米，喙厚，腳呈灰色，瞳孔深褐色。牠們是黑鶉屬的唯一種。
黑鶉是兩性異形的。雄鳥全身及喙都是黑色的；雌鳥一般是栗褐色，喉嚨白色，喙深色。雌鳥較雄鳥細小。
黑鶉分佈在馬來西亞、汶萊及蘇門答臘的低地雨林中。牠們曾於新加坡出沒，但咸信已在當地絕跡。雌鳥一般會生5-6隻蛋，蛋呈白色。
由於失去棲息地、數量稀少及過度捕獵，黑鶉被世界自然保護聯盟列為易危[2]，且受到《瀕危野生動植物種國際貿易公約》附錄三的保護。
.png){kind=small}
IUCN的参考文献提供内容
