dcsimg

Tragopan ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Tragopanrodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo i południowo-wschodniej Azji[12].

Morfologia

 src=
Porównanie głów przedstawicieli rodzaju
 src=
Porównanie jaj przedstawicieli rodzaju

Długość ciała samców 61–73 cm (ogona 18–34,5 cm), samic 50–60 cm (ogona 16–20 cm); masa ciała samców 980–2150 g, samic 900–1500 g[13]. Przedstawiciele tego rodzaju mają na głowie dwa, jaskrawo ubarwione, mięsiste rogi, które mogą podnieść podczas toków. Ich zwyczaj gniazdowania na drzewach jest niespotykany u innych przedstawicieli rodziny[14].

Systematyka

Etymologia

  • Tragopan (Tragopon, Tragupan): łac. tragopan, tragopanis „bajkowy, rogaty i fioletowogłowy ptak” wymieniony przez Pliniusza i Pomponiusza Mela, od gr. τραγοπαν tragopan, τραγοπανος tragopanos – „nieznany duży, etiopski ptak”, być może dzioborożec[15].
  • Diceratornis: gr. δικερατος dikeratos dwurogi, od δι- di- „podwójny”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; κερας keras, κερατος keratos „róg”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[16]. Gatunek typowy: Meleagris satyra Linnaeus, 1758.
  • Satyra: epitet gatunkowy Meleagris satyra Linnaeus, 1758; łac. satyrus „satyr”, od gr. σατυρος saturos „satyr”[17]. Gatunek typowy: Meleagris satyra Linnaeus, 1758.
  • Ceriornis (Ceryornis, Cereornis): gr. κερεινος kereinos „rogaty”, od κερας keras, κερατος keratos „róg”; ορνιξ ornix, ορνιχος ornikhos „ptak”[18]. Gatunek typowy: Ceriornis macrolophus Swainson, 1837 (= Meleagris satyra Linnaeus, 1758).
  • Ceratornix (Ceratornis): gr. κερας keras, κερατος keratos „róg”; ορνιξ ornix, ορνιχος ornikhos „ptak”[19]. Gatunek typowy: Meleagris satyra Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[20]:

Przypisy

  1. Tragopan, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base à l’histoire naturelle des animaux et d’introduction à l’anatomie comparée. Wyd. Nouvelle édition rev. et aug.. T. 1. Paris: Chez Déterville, 1829, s. 479. (fr.)
  3. J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. T. 2. London: Richard Taylor, 1828, s. 94. (ang.)
  4. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. tab. A. (łac.)
  5. W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 341, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.)
  6. J.F. von Brandt. Bericht über die Bereicherungen des Zoologischen und Zootomischen Museums der Kaiserl. Akademie der Wissenschaften wahrend des 1840sten Jahres. „Bulletin Scientifique publié par Académie Impériale des Sciences de Saint Petersbourg”. 8, s. 190, 1841 (niem.).
  7. M.A.P.O. Des Murs. Notice sur le genre Pédionome Pedionomus (Gould). „Revue Zoologique”. 8, s. 276, 1845 (fr.).
  8. Cabanis 1846 ↓, s. 144.
  9. Cabanis 1846 ↓, s. 150.
  10. H. Schlegel: Handleiding tot de beoefening der dierkunde. Cz. 1. Breda: Gebroeders Nys, voor rekening van de Koninklijke Akademie voor de Zee- en Landmagt, 1857, s. 381. (niderl.)
  11. G. Hartlaub. Bericht über die Leistungen in der Naturgeschichte der Vögel während des Jahres 1866. „Archiv für Naturgeschichte”. 33 (2), s. 5, 1867 (niem.).
  12. F. Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-09-10].
  13. P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 525–526. ISBN 84-87334-15-6. (ang.)
  14. Ch.M. Perrins: Firefly Encyclopedia of Birds. Firefly Books Ltd, s. 176. ISBN 1-55297-777-3.
  15. Jobling 2018 ↓, s. Tragopan.
  16. Jobling 2018 ↓, s. Diceratornis.
  17. Jobling 2018 ↓, s. Satyra.
  18. Jobling 2018 ↓, s. Ceriornis.
  19. Jobling 2018 ↓, s. Ceratornix.
  20. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Lophophorini Gray,GR, 1841 (wersja: 2017-05-11). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-09-10].

Bibliografia

  1. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-09-10]. (ang.)
  2. J. Cabanis: Phasianus. W: J.S. Ersch & J.G. Gruber: Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste. Leipzig: 1846, s. 143–152. (niem.)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Tragopan: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Tragopan – rodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL