Lophopyxis maingayi – gatunek rośliny z monotypowego rodzaju Lophopyxis i rodziny Lophopyxidaceae z rzędu malpigiowców. Jest to liana występująca na różnych wyspach Archipelagu Malajskiego oraz w południowej części półwyspu Malajskiego[3].
Liana osiągająca zwykle do 8, rzadko do 30 m długości. Pęd ma średnicę do 7 cm[4]. Liście są skrętoległe, pojedyncze, z przylistkami, krótkoogonkowe (ogonek do 1 cm długości). Długość liści wynosi 8-18 cm (rzadko do 24 cm), a szerokość 4-8 (rzadko do 10 cm). Brzeg blaszki liściowej jest ząbkowany. Drobne, promieniste kwiaty wyrastają w skupieniach w wiechach rozwijających się w kątach liści i osiągających długość do 25 cm. Kwiaty są jednopłciowe, przy czym na jednej roślinie rozwijają się zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie (jednopienność). W obu wypadkach działek kielicha jest 5, są one wolne i trwałe, osiągają do 1,5 mm długości w czasie kwitnienia. Płatki korony także w liczbie 5 są wolne i drobne (do 1 mm długości). W kwiatach męskich znajduje się 5 pręcików naprzeciwległych wobec płatków oraz 5 listkowatych prątniczków. W kwiatach żeńskich znajduje się górna zalążnia z 5, rzadziej 4 owocolistków z taką liczbą komór jak liczba owocolistków. W każdej komorze znajdują się 2 zalążki. Owoc jest suchy, oskrzydlony, jednonasienny[3][4].
Gatunek w systemie Cronquista (1981) i w systemie Takhtajana (1997) uważany był za spokrewnionego z roślinami z rzędu dławiszowców (Celestrales). Analizy molekularne wskazują na siostrzane pokrewieństwo z rodziną Putranjivaceae i bliskie relacje z przedstawicielami Pandaceae[3] w obrębie malpigiowców (Malpighiales). Tak też przedstawiana jest pozycja systematyczna tego gatunku w systemie APG III (2009) i według APweb.
Lophopyxis maingayi – gatunek rośliny z monotypowego rodzaju Lophopyxis i rodziny Lophopyxidaceae z rzędu malpigiowców. Jest to liana występująca na różnych wyspach Archipelagu Malajskiego oraz w południowej części półwyspu Malajskiego.
