L'indigò (francisme) (o indigo[1]) o l'indigò dels tinturièrs (Indigofera tinctoria) es una planta de las regions caudas de la familha de las Fabaceas. Son nom generic ven del grèc indikon e vòl dire d'Índia, país ont los Europèus descobriguèron aquela planta. L'indigò se n'es aclimatat a las regions tropicalas e temperadas d'Asia coma a qualques regions d'Africa. Son abitat d'origina demòra alavetz desconegut, que sa cultura es anciana : en Índia, la planta foguèt cultivada pendent mai de 4000 ans.
Es un arbust naut d'un a dos mètres. Pòt èsser annadièr, biennal o renadiu, segon lo clima.
Autrescòps cultivat coma planta tintoriala, es una font primièra de l'indi, qu'es pus ecologic que las tinturas sinteticas, se vend encara uèi.
Per obtenir de tintura, las fuèlhas son en primièr banhadas dins d'aiga, puèi se daissa rebolir, e apareis l'indi, lo principi colorant que dona lo blau. Segon las dòsis ne pòt sortir de roge. Lo precipitat resultant de la fermentacion es mesclat amb una basa quimica fòrta (coma l'idroxid de sòdi). Çò qu'es comprimit, secat puèi transformat en polvera. Resulta una tintura mai que mai blava pururinada, e s'apond tanben d'adjuvants per balhar de matises.
Las fuèlhas de la planta s'utilizan tanben per colorar lo pel (henne)
Las fuèlhas e las racinas son utilizadas dins la medecina tradicionala de divèrses païses. En China, contra la fèbre, mals de ventre e depuratiu. En Africa del Sud, la racina trissada s'utiliza per calmar lo mal de caissal. Auriá tanben de vertuts emeticas.
Coma fabacea, es tanben cultivada per melhorar los sòls.
Son considerats coma sinonims d'Indigofera tincturia:
L'indigò (francisme) (o indigo) o l'indigò dels tinturièrs (Indigofera tinctoria) es una planta de las regions caudas de la familha de las Fabaceas. Son nom generic ven del grèc indikon e vòl dire d'Índia, país ont los Europèus descobriguèron aquela planta. L'indigò se n'es aclimatat a las regions tropicalas e temperadas d'Asia coma a qualques regions d'Africa. Son abitat d'origina demòra alavetz desconegut, que sa cultura es anciana : en Índia, la planta foguèt cultivada pendent mai de 4000 ans.
Es un arbust naut d'un a dos mètres. Pòt èsser annadièr, biennal o renadiu, segon lo clima.
Tarum atawa nila, atawa indigo (Indigofera) mangrupa tutuwuhan panghasil warna biru alami. Zat warna pakéan ieu utamana dipaké dina usaha batik atawa tinun tradisional. Zat warna indigo, minangka hasil ti tutuwuhan ieu, ogé mangrupa komoditas dagang anu penting.
Ngaran tarum dipaké pikeun sagala rupa wanda tutuwuhan panghasil warna biru, lolobana ti marga Indigofera. Tarum anu sajati nyaéta I. tinctoria. Warna biru indigo dibeunangkeun tina keueuman daun (dina jumlah nu réa). Akar tarum atawa tarum areuy anu ogé mindeng dipaké jelema nyaéta Marsdenia tinctoria.
Warna biru dihasilkeun tina keueuman daun salila sapeuting. Sanggeus sapeuting baris kawangun lapisan dina luhureun keueuman anu boga warna héjo atawa biru. Cairan ieu tuluy dikulub, tuluy dipoé nepi ka garing.
Tutuwuhan ieu pohara alus alatan bisa nyuburkeun taneuh sarta bisa nahan érosi.
Mimitina para pangusaha batik ngagunakeun warna alami pikeun ngawarnaan lawon batik maranéhanana, anu lolobanaanana asalna tina kelir tarum. Saterusna zat warna jieunan didatangkan sarta diwanohkeun ka para pangusaha batik. Di luar dugaan, pangusaha batik leuwih milih pikeun ngagunakeun warna jieunan. Sabot pamaréntah kolonial Walanda ngeureunkeun impor warna jieunan dina wtaun 1914, réaksi datang ti para pangusaha batik. Saprak taun 1914/1915 éta pisan, pamor tarum terus nyilorot sarta euweuh anu usaha ngokolakeun tarum sacara leuwih gampang. Komo kiwari, di bumi tarum sorangan, di Pataruman, di wewengkon urut Tarumanagara, kaasup Walungan Citarum, teu aya deui tutuwuhan tarum ku kituna masarakat teu apal kana ieu tutuwuhan.
Masarakat di Tatar Sunda ngabudidayakeun tarum di tegalan atawa di sérang. Sanggeus dipacul tuluy dipelak stékna. Sték anu dipaké dicokot tina régang anu tumuwuh pangkuatna, diteukteuk sapanjang 30 cm ku péso anu seukeut sangkan henteu soéh.
Sanggeus diteukteuk, ditunda di tempat anu tiis sarta tungtung sték diperenahkeun di bagian luhur, diantepkeun salila 1-3 poé nepi ka beungeut teukteukan sték jadi garing. Sanggeus éta, karék 2-3 sték dipelak dina hiji liang. Sirung katémbong sanggeus 2 minggu.
Lamun anu dipelak sikina, unggal liang dipelakan 3-4 siki, atawa disemai leuwih tiheula. Semaian anyar dipindahkan dina umur 1-1,5 bulan. Sanggeus éta, mimiti disiangi sarta barisan taneuhna dijieun jadi sarupaning galengan. Sabulan saterusna disiangi sarta dijangkungan deui. Karék dina umur 4-5 bulan, tarum bisa diteukteuk.
Nangtukeun waktu panén anu pas memang rada hésé alatan hésé ngaharepkeun daun walatra héjona. Samentara éta, lamun daunna anu boga warna héjo kolot éta mimiti layu sarta jadi konéng, hasil indigo jadi kurang.
Patani anu boga pangalaman cukup ngarames daunna ku ramo, manéhna bisa nangtukeun waktu panén kalawan nempo kelir daun anu dirames sarta aroma ambeu daunna. Ngumpulkeun daun tarum dipigawé dina waktu isuk-isuk ku cara neukteuk régang nu deukeut tangkal (basa Indonésia: batang).
Tarum atawa nila, atawa indigo (Indigofera) mangrupa tutuwuhan panghasil warna biru alami. Zat warna pakéan ieu utamana dipaké dina usaha batik atawa tinun tradisional. Zat warna indigo, minangka hasil ti tutuwuhan ieu, ogé mangrupa komoditas dagang anu penting.
Ngaran tarum dipaké pikeun sagala rupa wanda tutuwuhan panghasil warna biru, lolobana ti marga Indigofera. Tarum anu sajati nyaéta I. tinctoria. Warna biru indigo dibeunangkeun tina keueuman daun (dina jumlah nu réa). Akar tarum atawa tarum areuy anu ogé mindeng dipaké jelema nyaéta Marsdenia tinctoria.
Warna biru dihasilkeun tina keueuman daun salila sapeuting. Sanggeus sapeuting baris kawangun lapisan dina luhureun keueuman anu boga warna héjo atawa biru. Cairan ieu tuluy dikulub, tuluy dipoé nepi ka garing.
Tutuwuhan ieu pohara alus alatan bisa nyuburkeun taneuh sarta bisa nahan érosi.
Tom (cara Sundha: tarum) utawi nila (Indigofera, suku polong-polongan utawi Fabaceae)[1] inggih punika tuwuhan ingkang ngasilaken warni biru. Tiyang Jawi punika nyebat tom minangka tom. Dat warni busana punika dipun-ginakaken mliginipun wonten ing pendamelan bathik utawi tenun iket saking Nusantara. Dat warni nila minangka wedalan saking tuwuhan punika kalebet komoditas dagang ingkang wigati. Tom dipun-ginakaken kanggé manéka jinis tuwuhan ingkang ngasilaken warni biru, kathahipun punika saking marga Indigofera. Tom ingkang sajatos punika I. tinctoria. Werni biru nila punika asalipun saking kum-kuman (rendaman) ron kanthi jumlah ingkang kathah. Oyot tom utawi tom areuy ingkang ugi asring dipun-ginakaken inggih punika Marsdenia tinctoria. Werni biru saking kumkuman ronipun sewengi. Bibar satunggal dalu lajeng kadhapuk lapisan ing nginggilipun warni ijo utawi biru. Cairan punika banjur dipungodhog lajeng dipunpépé dumugi garing. Tuwuhan punika saé sanget amargi saged damel suburing lemah lan saged nahan erosi.
Wiwitanipun para pengusaha bathik ngginakaken warni ingkang alami kanggé maringi warni ing kain bathik mau.[2] Kanggé warni biru mliginipun ngginakaken tom. Salajengipun wonten dat warni damelan ingkang dipuntepangaken lan dugi dhateng para pengusaha bathik. Sansaya dangu para pengusaha bathik punika langkung milih ngginakaken dat warni damelan tinimbang ngginakaken warni ingkang alami. Nalika pamaréntah kolonial Walanda mandegaken impor dat warni damelan ing taun 1914, medal protes saking para pengusaha bathik. Awit saking punika pamoripun tom saya dangu sansaya mandhap lan boten wonten ingkang purun ngolah tom kanthi langkung gampil.
Tom dipuntandur wonten ing tegalan utawi wonten ing sabin (sawah). Manawi sampun dipunpacul lajeng dipuntanduri tugelan pang (cabang) (stek) minangka bahan tandur. Stek ingkang dipun-ginakaken punika dipunpendhet saking pang ingkang paling kuat anggènipun tuwuh, dipuntugel panjang 30 cm mawi gaman ingkang landhep supados boten suwèk. Manawi sampun dipuntugel lajeng dipunsimpen wonten ing papan ingkang adhem kanthi pucuking stèk dipunsukakaken ing pérangan inggil. Lajeng dipuntilar kirang langkung 1-3 dinten supados lumah tugelan stèk punika garing. Bibar punika, nembé 2-3 stèk dipuntandur ing satunggal bolongan. Tunasipun saged katingal manawi sampun kalih minggunan. Manawi ingkang dipuntandur punika wijinipun, saben bolongan dipunparingi 3-4 wiji utawi dipunsemai langkung rumiyin. Semaian nembé dipunpindhahaken nalika umur 1-1,5 wulan. Bibar punika wiwit dipunsiyangi lan larikan lemahipun dipundamel kados pematang. Setunggal wulan salajengipun dipunsiyangi malih lan dipuninggilaken malih. Nembé ing umur 4-5 wulan tom mau saged dipuntugel. Anggènipun nemtokaken wekdal panen ingkang leres punika kasunyatanipun radi awrat amargi sisah supados ronipun ijo kanthi rata. Déné, manawi ronipun ingkang mawi warni ijo tuwa punika wiwit ayum lan radi kuning, asiling nila dados kirang. Para wong tani ingkang gadhah pengalaman cekap ngruwes ronipun mawi driji saged nemtokaken kapan wekdal anggènipun panen kanthi mirsani warni ron ingkang dipunkruwes lan aroma ambu saking ronipun. Anggènipun ngempaken ron tom punika dipunlampahi ing wayah énjing kanthi nugel pang ing celak batang [3].
Ing jaman rumiyin tom punika kalebet pérangan ingkang boten saged pisah kaliyan gesangipun masarakat Sundha. Kathah papan ing wewengkon Jawa Kulon ingkang dipunparingi nama dhedhasar nama tuwuhan punika kados ta Ci Tarum, Karajan Taruma, Kutha Banjar Pataruman, lan Tarumajaya.
Tom (cara Sundha: tarum) utawi nila (Indigofera, suku polong-polongan utawi Fabaceae) inggih punika tuwuhan ingkang ngasilaken warni biru. Tiyang Jawi punika nyebat tom minangka tom. Dat warni busana punika dipun-ginakaken mliginipun wonten ing pendamelan bathik utawi tenun iket saking Nusantara. Dat warni nila minangka wedalan saking tuwuhan punika kalebet komoditas dagang ingkang wigati. Tom dipun-ginakaken kanggé manéka jinis tuwuhan ingkang ngasilaken warni biru, kathahipun punika saking marga Indigofera. Tom ingkang sajatos punika I. tinctoria. Werni biru nila punika asalipun saking kum-kuman (rendaman) ron kanthi jumlah ingkang kathah. Oyot tom utawi tom areuy ingkang ugi asring dipun-ginakaken inggih punika Marsdenia tinctoria. Werni biru saking kumkuman ronipun sewengi. Bibar satunggal dalu lajeng kadhapuk lapisan ing nginggilipun warni ijo utawi biru. Cairan punika banjur dipungodhog lajeng dipunpépé dumugi garing. Tuwuhan punika saé sanget amargi saged damel suburing lemah lan saged nahan erosi.
नील (वानस्पतिक नाम : Indigofera tinctoria) एक पादप है। यही नील रंजक का मूल प्राकृतिक स्रोत था। यह एशिया और अफ्रीका के उष्ण तथा शीतोष्ण क्षेत्रों में पैदा होता है। आजकल अधिकांश रंजक संश्लेषण द्वारा कृत्रिम रूप से बनाए जाते हैं न कि इस पौधे से प्राप्त किये जाते हैं। नील के अलावा इस पादप का उपयोग मृदा को उपजाऊ बनाने के लिए भी किया जाता है। कुछ प्रकार के नील अफीम नाम से जाने जाते हैं। ब्रिटिश शासन में भारत में इनकी खेती की जाती थी। भारत में अंग्रेजी शासनकाल में अंग्रेजों द्वारा इसकी जबरन खेती कराने को लेकर किसानों ने कई आन्दोलन तक किये।
नील के पादप की उंम्चाई एक मीटर से दो मीटर तक होती है। यह एकवर्षीय, द्विवर्षीय या सदाबहार हो सकता है जो उस स्थान की जलवायु पर निर्भर करता है। इसकी पत्तियाँ हल्की हरी होती हैं तथा इसके पुष्प, गुलाबी अथवा बैंगनी रंग के होते हैं। यह फली वाला (legume) पौधा है जिसके बोने से भूमि की उर्वरा-शक्ति बढ़ती है।
इस पौधे की पत्तियों के प्रसंस्करण से नील रंजक प्राप्त किया जाता है।
नील (वानस्पतिक नाम : Indigofera tinctoria) एक पादप है। यही नील रंजक का मूल प्राकृतिक स्रोत था। यह एशिया और अफ्रीका के उष्ण तथा शीतोष्ण क्षेत्रों में पैदा होता है। आजकल अधिकांश रंजक संश्लेषण द्वारा कृत्रिम रूप से बनाए जाते हैं न कि इस पौधे से प्राप्त किये जाते हैं। नील के अलावा इस पादप का उपयोग मृदा को उपजाऊ बनाने के लिए भी किया जाता है। कुछ प्रकार के नील अफीम नाम से जाने जाते हैं। ब्रिटिश शासन में भारत में इनकी खेती की जाती थी। भारत में अंग्रेजी शासनकाल में अंग्रेजों द्वारा इसकी जबरन खेती कराने को लेकर किसानों ने कई आन्दोलन तक किये।
नील के पादप की उंम्चाई एक मीटर से दो मीटर तक होती है। यह एकवर्षीय, द्विवर्षीय या सदाबहार हो सकता है जो उस स्थान की जलवायु पर निर्भर करता है। इसकी पत्तियाँ हल्की हरी होती हैं तथा इसके पुष्प, गुलाबी अथवा बैंगनी रंग के होते हैं। यह फली वाला (legume) पौधा है जिसके बोने से भूमि की उर्वरा-शक्ति बढ़ती है।
इस पौधे की पत्तियों के प्रसंस्करण से नील रंजक प्राप्त किया जाता है।
அவுரி (ஒலிப்பு ) அல்லது நீலி என்னும் செடி தாவரவியலில் (நிலைத்திணை இயலில்) இண்டிகோஃவெரா டின்க்டோரியா (Indigofera tinctoria) என்று அழைக்கப்படுகின்றது. இது பேபேசியே (Fabaceae) என்னும் குடும்பத்தில் இண்டிகோஃவெரா (Indigofera) என்னும் இனத்தைச் சேர்ந்த செடி. இதன் பொது ஆங்கிலப் பெயர் ட்ரூ இண்டிகோ (true indigo). இச்செடியில் இருந்து முன்னர் நீல நிறம் (ஊதாநிறம்) கொண்ட சாயம் எடுத்தனர். இச்செடி எங்கிருந்து தோன்றியது என்று உறுதியாகக் கூறமுடியாவிட்டாலும், இது வெப்பமண்டலப் பகுதிகளிலும், ஆப்பிரிக்காவின் சில பகுதிகளிலும் பயிரிடப்படுகின்றது. நெடுங்காலமாக உலகெங்கிலும் ஊதா நிறச் சாயத்திற்கு இச்செடியைப் பயன்படுத்தினர். இன்று செயற்கையாக வேதிப்பொருட்கள் வழி நீல நிறச் சாயம் பெற்றாலும், இன்றும் இதன்வழி பெறும் நிறம்தரும் பொருட்கள் பயன்பாட்டில் உள்ளது.
இச்செடி (புதர் வகையான செடி) ஏறத்தாழ 2 மீட்டர் வளரக்கூடியது. வானியல் சூழலைப் பொறுத்து இப்புதர்ச்செடி ஆராண்டுத் தாவரமாகவோ ஈராண்டுத் தாவரமாகவோ, நிலையாக இருக்கும் தாவரமாகவோ உள்ளது. இச்செடியின் இலைகள் சற்றே வெளிறிய பச்சை நிறத்துடன் கூட்டிலையாக உள்ளன. இதன் பூக்கள் நீலம் கலந்த இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் இணராக உள்ளன. இச் செடியின் இலைகளை நீரில் ஊற வைத்து புளிக்கச்செய்து சாயத்தை எடுக்கின்றனர். இப்படி புளிக்க வைப்பதால் அதில் உள்ள கிளைக்கோசைடு இண்டிக்கான் (glycoside indican) என்னும் பொருளை ஊதாச் சாயமாக மாறுகின்றது. இந்தச் சாயத்தின் பெயர் இண்டிகோட்டின் (indigotin) என்னும் ஊதாச்சாயம் ஆகும்.
அவுரி (Indigofera tinctoria) ஒரு மருத்துவ மூலிகையாகவும் பயன்படுகின்றது.
பாம்புக்கடிக்கு முதலுதவி, காமாலை, தோல் நோய்கள், ஒவ்வாமை (அலர்ஜி).
அவுரி (ஒலிப்பு ) அல்லது நீலி என்னும் செடி தாவரவியலில் (நிலைத்திணை இயலில்) இண்டிகோஃவெரா டின்க்டோரியா (Indigofera tinctoria) என்று அழைக்கப்படுகின்றது. இது பேபேசியே (Fabaceae) என்னும் குடும்பத்தில் இண்டிகோஃவெரா (Indigofera) என்னும் இனத்தைச் சேர்ந்த செடி. இதன் பொது ஆங்கிலப் பெயர் ட்ரூ இண்டிகோ (true indigo). இச்செடியில் இருந்து முன்னர் நீல நிறம் (ஊதாநிறம்) கொண்ட சாயம் எடுத்தனர். இச்செடி எங்கிருந்து தோன்றியது என்று உறுதியாகக் கூறமுடியாவிட்டாலும், இது வெப்பமண்டலப் பகுதிகளிலும், ஆப்பிரிக்காவின் சில பகுதிகளிலும் பயிரிடப்படுகின்றது. நெடுங்காலமாக உலகெங்கிலும் ஊதா நிறச் சாயத்திற்கு இச்செடியைப் பயன்படுத்தினர். இன்று செயற்கையாக வேதிப்பொருட்கள் வழி நீல நிறச் சாயம் பெற்றாலும், இன்றும் இதன்வழி பெறும் நிறம்தரும் பொருட்கள் பயன்பாட்டில் உள்ளது.
இச்செடி (புதர் வகையான செடி) ஏறத்தாழ 2 மீட்டர் வளரக்கூடியது. வானியல் சூழலைப் பொறுத்து இப்புதர்ச்செடி ஆராண்டுத் தாவரமாகவோ ஈராண்டுத் தாவரமாகவோ, நிலையாக இருக்கும் தாவரமாகவோ உள்ளது. இச்செடியின் இலைகள் சற்றே வெளிறிய பச்சை நிறத்துடன் கூட்டிலையாக உள்ளன. இதன் பூக்கள் நீலம் கலந்த இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் இணராக உள்ளன. இச் செடியின் இலைகளை நீரில் ஊற வைத்து புளிக்கச்செய்து சாயத்தை எடுக்கின்றனர். இப்படி புளிக்க வைப்பதால் அதில் உள்ள கிளைக்கோசைடு இண்டிக்கான் (glycoside indican) என்னும் பொருளை ஊதாச் சாயமாக மாறுகின்றது. இந்தச் சாயத்தின் பெயர் இண்டிகோட்டின் (indigotin) என்னும் ஊதாச்சாயம் ஆகும்.
அவுரி (Indigofera tinctoria) ஒரு மருத்துவ மூலிகையாகவும் பயன்படுகின்றது.
Indigofera tinctoria bears the common name true indigo. The plant was one of the original sources of indigo dye. It has been naturalized to tropical and temperate ආසියාව, as well as parts of Africa, but its native habitat is unknown since it has been in cultivation worldwide for many centuries. Today most dye is synthetic, but dye from I. tinctoria is still available, marketed as natural coloring. The plant is also widely grown as a soil-improving groundcover.
True indigo is a shrub one to two meters high. It may be an annual, biennial, or perennial, depending on the climate in which it is grown. It has light green pinnate leaves and sheafs of pink or violet flowers. The plant is a legume, so it is rotated into fields to improve the soil in the same way that other legume crops such as alfalfa and beans are.
Dye is obtained from the processing of the plant's leaves. They are soaked in water and fermented in order to convert the glycoside indican naturally present in the plant to the blue dye indigotin. The precipitate from the fermented leaf solution is mixed with a strong base such as lye, pressed into cakes, dried, and powdered. The powder is then mixed with various other substances to produce different shades of blue and purple. නිල් අවරිය ඖෂධීය ශාකයකි. කෘති්රම නිල් පැහැති ඩයි වර්ග සොයා ගැනීමට පෙර රෙදිපිළි වර්ණවත් කිරීම සඳහා යොදාගත් ශාකයකි.
දේශීය වෙදැදුරන් හිස ගල්වන තෙල් සඳහා බහුලව ම යොදාගන්නා නිල් අවරිය විවිධ රෝග සමනය සඳහා ද ප්රත්යක්ෂ ඖෂධයකි.
පඳුරක් ලෙසින් මීටර 1-2 ක් පමණ උසට වැඩේ. රෝස පැහැති පොකුරු වශයෙන් හටගන්නා කුඩා මල් වසර පුරාම දැකගත හැකිය. නිල්අවරිය කරල් සෙ.මී. 2-3 ක් පමණ දිගවේ. වකුටු වී ඇත.
ශ්රී ලංකාවේ තෙත් හා අතරමැදි කලාපයේ වගා කරන මෙම ශාකය ඇතැම් විට මඟ දෙපස වල් පැළෑටියක් ලෙසින් වැවී තිබෙනු දැකගත හැකිය. පස සංරක්ෂණය සඳහා පුරන් කුඹුරුවල ද කන්න දෙකක් අතර වෙනත් ගොවි බිම්වල ද වගා කළ හැකිය.
නිල් අවරිය ශාකයේ කොළ, මුල්, මල්, පොතු, ගෙඩි (පංචාංගය) ආදී සෑම අංශයක්ම ඖෂධ ගුණයෙන් අනූන වේ. ඖෂධ සඳහා විශේෂයෙන් ම අමු කොළ ප්රයෝජනයට ගැනේ.
සෙම හා වාතය සමනය කිරීමේ ඖෂධීය ගුණයෙන් සතු නිල් අවරිය ශාකය වේදනා නාශකයකි. වණ සුව කිරීමටත්, පණුවන් හා විස නැසීමටත්, කෙස් කළු කිරීමටත්, කුෂ්ඨ සුව කිරීමත්, ලේ පිරිසුදු කිරීමටත්, ඉදිමුම නැසීමටත් සමත් නිල් අවරිය ශාකය අත් බේතක් ලෙස ද ගම්මුන් අතර ජනප්රිය ය.
නිල් අවරිය කොළ යුෂ යොදා සිඳගත් තෙල් හිස ගැල්වීමෙන් කෙස් වැඩීමට හා කළුවීමට මඟ පෑදේ. නිල් අවරිය කොළ තම්බා එම කොළ සෝදා ඇල්දියෙන් අඹරා ගෑමෙන් රතගාය සුවපත් වේ.
නිල් අවරිය දත් කැක්කුමට ද මහඟු ඖෂධයකි. මුල් සපා කෙළ ගිලීමෙන් දත් කැක්කුම පහවී යයි. කම්මුල්ගාය වැලඳුණු රෝගීන්ට නිල් අවරිය කොළ අඹරා ගෑම සිදුකරයි.
මෙවැනි ඖෂධීය ගුණයෙන් පිරිපුන් නිල් අවරිය ශාකය ඉන්ඩිගෝ ඩයි වර්ගය නිපදවීමට ද භාවිතා කරයි. එසේම එම ශාකය ගෙවතු අලංකාරයට ද යොදා ගත හැක්කේ ඇසට ප්රිය උපදවන හරිත වර්ණයකින් හා අලංකාර පෙනුමකින් යුත් ශාකයක් බැවිනි.
තවාන් වල බීජ රෝපණය කරගත හැකි අතර තවාන් කළ බීජ පැළවීමෙන් මාසයක් පමණ ගත වූ පසු සිටුවීම සුදුසුය. මඳ වැසි සහිත කාලගුණයකදී එම පැළ සිටුවීම වඩාත් උචිත වන්නේ වැඩි අස්වැන්නක් ලබාගත හැකි හෙයිනි.
අග්රස්ථ අංකුරය අඩි 1 – 1 1/2 ක් පමණ උස පැළවලින් ඉවත් කිරීමෙන් පහළින් ඇති අංකුරය වැඩී අතු පතරින් ගහන පඳුරක් ලබාගත හැකිය. මාස 5ක පමණ සිට අස්වනු නෙළිය හැකි අතර අමුකොළ හා ළපටි කඳ කොටසින් අස්වැන්න ලෙස ගැනේ.
ස්තූතිය - හර්ෂනී රුද්රිගු සහ සිළුමින පුවත්පත