Cizit Emberizidae gullet šilljocihcelottiide.
Dehqonchumchuqlar (Emberizidae) — sayroqi chumchukdar oilasi. Tanasining uz. 12,5—20 sm. Tumshugʻi konus simon oʻtkir, baʼzan yoʻgʻonlashgan ustki va ostki kesuvchi qirralari ichiga bukilgan. 82 urugʻi, 317 turi maʼlum. Oʻzbekistan faunasida Emberiza urugʻining 10 ta turi tarqalgan. Amerika orollari ayniqsa turlarga boy. Amerika turlaridan ayrimlari shim.sharqiy Sibirga ham oʻtadi. Ochiq joylarda (toshloq tundralar, togʻlarning quruq yon bagʻirlarida, butalar orasida, baʼzan oʻrmonlarda) yashaydi. Juda yoqimli sayraydi. Yerda uya quradi. 2— 6 tadan tuxum bosadi. Oʻsimlik urugʻi va boshqa qismlari, shuningdek, hasharotlar bilan oziklanadi. Emberiza D. urugʻi turlarining nisbatan uzun, dumida oq dogʻlari boʻladi. Koʻpchilik turlari asosan qushlar uchib oʻtadigan erta bahor va kuz faslida uchrashi sababli D. deb ataladi.
Dehqonchumchuqlar (Emberizidae) — sayroqi chumchukdar oilasi. Tanasining uz. 12,5—20 sm. Tumshugʻi konus simon oʻtkir, baʼzan yoʻgʻonlashgan ustki va ostki kesuvchi qirralari ichiga bukilgan. 82 urugʻi, 317 turi maʼlum. Oʻzbekistan faunasida Emberiza urugʻining 10 ta turi tarqalgan. Amerika orollari ayniqsa turlarga boy. Amerika turlaridan ayrimlari shim.sharqiy Sibirga ham oʻtadi. Ochiq joylarda (toshloq tundralar, togʻlarning quruq yon bagʻirlarida, butalar orasida, baʼzan oʻrmonlarda) yashaydi. Juda yoqimli sayraydi. Yerda uya quradi. 2— 6 tadan tuxum bosadi. Oʻsimlik urugʻi va boshqa qismlari, shuningdek, hasharotlar bilan oziklanadi. Emberiza D. urugʻi turlarining nisbatan uzun, dumida oq dogʻlari boʻladi. Koʻpchilik turlari asosan qushlar uchib oʻtadigan erta bahor va kuz faslida uchrashi sababli D. deb ataladi.
Fialsparger (Emberizidae) san en fögelfamile an like a sparger an finken.
Tu detdiar famile hiart man muar ian skööl: Emberiza mä jodiar slacher:
E. affinis – E. aureola – E. bruniceps – E. buchanani – E. cabanisi – E. caesia – E. calandra – E. capensis – E. chrysophrys – E. cia – E. cineracea – E. cioides – E. cirlus – E. citrinella – E. elegans – E. flaviventris – E. fucata – E. godlewskii – E. hortulana – E. impetuani – E. jankowskii – E. koslowi – E. lathami – E. leucocephalos – E. melanocephala – E. pallasi – E. poliopleura – E. pusilla – E. rustica – E. rutila – E. sahari – E. schoeniclus – E. siemsseni – E. socotrana – E. spodocephala – E. stewarti – E. striolata – E. sulphurata – E. tahapisi – E. townsendi – E. tristrami – E. variabilis – E. vincenti – E. yessoensis
Uun üüs breetjin käänt am jodiar slacher:
Fialsparger (Emberizidae) san en fögelfamile an like a sparger an finken.
КӀырыкъ лъэпкъыр (лат-бз. Emberizidae) — унэбзу хэкӀыгъуэм щыщ лъэпкъ бзу жьгъейхэщ.
Цы щабэ Ӏув ятетщ. Хъухэмрэ анэхэмрэ я теплъэр зэщхькъым. ЛӀэужьыгъуэ нэхъыбэм илъэсым цы зэщ зэрапхъыжьыр. Лъакъуэ лъэщ кӀэщӀхэщ.
Щопсэу губгъуэхэм, мэз гъэуапӀэхэм, тундрэм. Бгылъэхэм щыпсэухэр къущхьэхъу нэс уащыпэщӀохуэ. ЩӀылъэм, къыр зэгуэкӀыпӀэхэм, чыцэхэм мылъагэу щогъуалъхьэ.
Я Ӏус нэхъыщхьэр къэкӀыгъэщ — жылэ, тхьэпэ къыдэжагъащӀэ, апхуэдэуи — хьэпщхупщ, гъудэбадзэ.
Лъэпкъыгъуэ зэщӀиубыдэхэр:
Овсянковы (Emberizidae) є шыроко росшырена і видово дуже розлична родина ряду співаків рахуюча коло 308 видів.
Овсянковы суть маленькы завалисты пташкы з часто невыразным пірём і міцным, куртым, шпицятым дзёбаком. Їх розміры колышуть од 10 цм у великых видів аж по виды ростучі до 24 цм. Жыють в шырокій шкалї країн, найчастїше в лїсах, крячінах, мочарях і пасовисках. Виды жыючі на выходній півкулї мають векшынов холем часточно буре, смужковане піря, виды із западной півкулї але часто суть і видительно яснїшых фарб. Їх страва ся складать осовлибо з насїня, але можуть ся у ній обявовати і інсекты а то переважно през зиму.
Векшынов суть моноґамны а будують собі добрї скрыты горнятковы гнїзда з травы і далшого рослинового матеріалу.
Овсянковы (Emberizidae) є шыроко росшырена і видово дуже розлична родина ряду співаків рахуюча коло 308 видів.
Овсянковы суть маленькы завалисты пташкы з часто невыразным пірём і міцным, куртым, шпицятым дзёбаком. Їх розміры колышуть од 10 цм у великых видів аж по виды ростучі до 24 цм. Жыють в шырокій шкалї країн, найчастїше в лїсах, крячінах, мочарях і пасовисках. Виды жыючі на выходній півкулї мають векшынов холем часточно буре, смужковане піря, виды із западной півкулї але часто суть і видительно яснїшых фарб. Їх страва ся складать осовлибо з насїня, але можуть ся у ній обявовати і інсекты а то переважно през зиму.
Векшынов суть моноґамны а будують собі добрї скрыты горнятковы гнїзда з травы і далшого рослинового матеріалу.