Callistosporium pinicola Arnolds – gatunek grzybów z rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tricholomopsis, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Gatunek ten został opisany dopiero w 2006 r. przez Eefa (J.M.) Arnoldsa[1]. Brak go w checklist W. Wojewody z 2003 r., ale potem w Polsce został znaleziony[2].
W 2009 r. w Europie C. pinicola była znana w Austrii. Czechach, Francji, Niemczech, Włoszech, Holandii, Belgii, Szwajcarii i na Ukrainie[3]. W Polsce po raz pierwszy znaleziono ten gatunek w 2014 r. w Beskidzie Żywieckim, Wigierskim Parku Narodowym[4], oraz na zboczach Małej Pasieki w Bieszczadach[5]. Nowe stanowiska tego gatunku podaje także internetowy atlas grzybów. C. pinicola została w nim zaliczona do gatunków chronionych i zagrożonych[6].
Saprotrof. Rozwija się na silnie już spróchniałych pniakach i pniach drzew, głównie iglastych, zwłaszcza sosny pospolitej. Stwierdzono jednak występowanie tego gatunku także na jodle pospolitej i świerku pospolitym i podano jeden przypadek występowania na drewnie drzew liściastych – prawdopodobnie na buku[3].
Callistosporium pinicola Arnolds – gatunek grzybów z rodziny gąskowatych (Tricholomataceae).
Callistosporium pinicola je grzib[1], co go ôpisoł Arnolds 2006. Callistosporium pinicola nŏleży do zorty Callistosporium i familije Tricholomataceae.[2][3] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[2]
Callistosporium pinicola je grzib, co go ôpisoł Arnolds 2006. Callistosporium pinicola nŏleży do zorty Callistosporium i familije Tricholomataceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
