The Phaneropterinae, the sickle-bearing bush crickets or leaf katydids, are a subfamily of insects within the family Tettigoniidae.[2][3] Nearly 2,060 species in 85 genera throughout the world are known. They are also known as false katydids[4] or round-headed katydids.[2]
The name Phaneropterinae is based upon the Old World genus Phaneroptera (type species P. falcata), meaning "visible wing";[5] this refers to the exposed tips of the inner wings seen in many species, although some genera, notably in the tribes Barbitistini and Odonturini have become brachypterous.
The legs of individuals in this subfamily vary from genus to genus, but, as in nearly all Orthoptera, the posterior (rear) legs are adapted to leaping, and as such are always much longer than other legs.
The Phaneropterinae are largely arboreal in habitat.[2] The vast majority of species live in shrubs and trees, feeding on leaves and twigs.[2] Some species might potentially cause significant damage, though usually superficial, when present in large numbers, but this is rare; they usually are solitary, unlike meadow grasshoppers, so much so that they seldom come to human notice.[2]
The ovipositor and male genitalia vary according to the genus. The Phaneropterinae differ from other subfamilies of Tettigoniidae (and other Orthoptera) in their oviposition; their eggs are rarely deposited in the earth, but are either glued in double rows to twigs, or are inserted in the edges of leaves.[2]
The subfamily Phaneropterinae was first erected in 1838 by German zoologist Hermann Burmeister.[3] As of January 2019, Orthoptera Species File lists the following tribes, subtribes, genus groups, and genera.[3]
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Europe, the Middle East, Africa
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Americas, Africa
Auth.: Jacobson, 1905 – Europe to central Asia
-001.JPG)
Auth.: Massa, 2016 – Africa
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Africa, India, China, Indochina to Australia
Auth.: Rehn, 1950 – tropical Americas
Auth.: Cadena-Castañeda, 2015 – tropical Americas
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1891 – Asia
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Africa, Asia-Pacific
.jpg)
Auth.: Rehn, & Hebard, 1914 – tropical & subtropical Americas
_(9-10-10)_yard,_west_of_patagonia,_scc,_az_-01_(4980310612).jpg)
Auth.: Massa, 2017 – eastern Africa
Auth.: Hebard, 1922 – Asia
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Americas
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Asia
Auth.: Karsch, 1890 - central and western Africa
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Americas, Iberian peninsula, Africa, Pacific islands
_(30509087552).jpg)
Auth.: Karsch, 1889 - Africa
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 - Africa
Auth.: Cadena-Castañeda, 2015 – South America
Auth.: Burmeister, 1838 – distributed worldwide
Auth.: Karsch, 1889 – Africa
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – South America
Auth.: Cadena-Castañeda, 2015 – Africa
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Africa
Auth.: Karsch, 1890 – Africa
Auth.: Cadena-Castañeda, 2014 – Central and South America
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Americas
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – South America
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Africa, Sri Lanka
Auth.: Bei-Bienko, 1954 – Middle East, India, Malaysia
Auth.: Brunner von Wattenwyl, 1878 – Africa, Europe, Middle East, western Asia
Auth.: Cadena-Castañeda, 2015 – Africa, Asia
Auth.: Karsh, 1890 - tropical Africa
Subtribe Trachyzulphina Gorochov, 2014 – China, Indochina, Malesia
Genus groups include:
These genera have not been placed in a tribe:
The Phaneropterinae, the sickle-bearing bush crickets or leaf katydids, are a subfamily of insects within the family Tettigoniidae. Nearly 2,060 species in 85 genera throughout the world are known. They are also known as false katydids or round-headed katydids.
The name Phaneropterinae is based upon the Old World genus Phaneroptera (type species P. falcata), meaning "visible wing"; this refers to the exposed tips of the inner wings seen in many species, although some genera, notably in the tribes Barbitistini and Odonturini have become brachypterous.
Adult Phaneropterinae species with eggs
Phaneropterinae Burmeister, 1838 è una sottofamiglia di insetti ortotteri della famiglia Tettigoniidae, diffusa in tutti i continenti eccetto l'Antartide.[1]
Il nome della sottofamiglia deriva da quello del genere tipo Phaneroptera, che a sua volta è composto dalle parole greche phaner = visible e pteron = ala. Il termine fa riferimento al fatto che le ali di questi ortotteri, in posizione di riposo, sporgono al di fuori delle tegmine.[2] Altre caratteristiche comuni alle diverse specie della sottofamiglia sono: una testa tondeggiante, non appiattita lateralmente, zampe con sezione quadrangolare, dotate di processi spinosi, tibie dotate di una struttura acustica, ovopositore corto e appiattito lateralmente, parzialmente coperto dall'addome.[3]
La sottofamiglia raggruppa specie prevalentemente arboricole, che mostrano una notevole varietà di siti di ovodeposizione: alcune specie (p.es. Leptophyes spp.) utilizzano fessure della corteccia degli alberi, altre incollano le uova su ramoscelli (Microcentrum spp.) o le iniettano nel midollo o tra gli strati epidermici del tessuto foliare (e.g. Euthyrrhachis spp. e Phaneroptera spp.), altre invece costruiscono dei veri e propri "nidi" di fango sugli alberi o sul terreno (Caedicia spp.).[4]
Le ninfe di molte specie mimano l'aspetto di altri insetti: formiche (mirmecomorfismo), ragni o coleotteri. In alcune specie la schiusa delle uova coincide con la fioritura delle piante di Acacia e le ninfe, nei primi stadi, hanno una colorazione gialla simile a quella dei fiori della pianta ospite.[3]
La sottofamiglia ha una distribuzione cosmopolita essendo diffusa in tutti i continenti eccetto l'Antartide.[5] In Europa sono presenti i generi Acrometopa, Ancistrura, Andreiniimon, Barbitistes, Isophya, Leptophyes, Metaplastes, Odontura, Phaneroptera, Poecilimon, Polysarcus e Tylopsis.[6]
La sottofamiglia è suddivisa in 31 tribù comprendenti i seguenti generi[1]:
Phaneropterinae Burmeister, 1838 è una sottofamiglia di insetti ortotteri della famiglia Tettigoniidae, diffusa in tutti i continenti eccetto l'Antartide.
De Phaneropterinae vormen een onderfamilie van rechtvleugelige insecten die behoort tot familie van de sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). Er zijn vele honderden soorten waarvan sommige in Nederland en België voorkomen.
Referenties
Bronnen
De Phaneropterinae vormen een onderfamilie van rechtvleugelige insecten die behoort tot familie van de sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). Er zijn vele honderden soorten waarvan sommige in Nederland en België voorkomen.
Multimedia w Wikimedia Commons Długoskrzydlakowe (Phaneropterinae) – bardzo zróżnicowana morfologicznie podrodzina owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae), klasyfikowana też jako rodzina długoskrzydlakowate (Phaneropteridae[2]). Należą do niej największe z pasikoników. Jest najliczniejszą w gatunki podrodziną pasikonikowatych – obejmuje blisko 2200 gatunków występujących na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. W Europie występuje ponad 150, a w Polsce 13 gatunków[2]. Rodzajem typowym jest Phaneroptera[3].
Roślinożerne owady o długich czułkach i ze skocznymi tylnymi nogami. U gatunków występujących w Polsce pokładełko jest krótkie, sierpowato zagięte do góry (u Phaneropterini, którego jedynym przedstawicielem w kraju jest długoskrzydlak sierposz) lub różnego kształtu. Poza długoskrzydlakiem sierposzem, u krajowych gatunków brak skrzydeł drugiej pary[2].
W Polsce występują m.in. wątlik charłaj (Leptophyes punctatissima), opaślik sosnowiec (Barbitistes constrictus) i kilka gatunków z rodzaju Isophya (zrówieńka).
Długoskrzydlakowe (Phaneropterinae) – bardzo zróżnicowana morfologicznie podrodzina owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae), klasyfikowana też jako rodzina długoskrzydlakowate (Phaneropteridae). Należą do niej największe z pasikoników. Jest najliczniejszą w gatunki podrodziną pasikonikowatych – obejmuje blisko 2200 gatunków występujących na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. W Europie występuje ponad 150, a w Polsce 13 gatunków. Rodzajem typowym jest Phaneroptera.
Phaneropterinae — підродина комах родини коників Tettigoniidae. Вона включає приблизно 2060 видів у 85 родах по всьому світі.
Ці комахи живуть на кущах і деревах, поїдаючи листя і молоді гілочки. Phaneropterinae відкладають яйця не в землю, як інші коники і саранові, а приклеюють до зовнішньої поверхні струнких лозин або на краю листків.
Некласифіковані в трибах:
Phaneropterinae — підродина комах родини коників Tettigoniidae. Вона включає приблизно 2060 видів у 85 родах по всьому світі.
Ці комахи живуть на кущах і деревах, поїдаючи листя і молоді гілочки. Phaneropterinae відкладають яйця не в землю, як інші коники і саранові, а приклеюють до зовнішньої поверхні струнких лозин або на краю листків.
Phaneropterinae (лат.) — подсемейство кузнечиков[2].
Встречаются на всех материках, кроме Антарктиды[3].
Кузнечики крупного и среднего размера. Название подсемейства Phaneropterinae является производным от типового рода Phaneroptera, который в свою очередь состоит из греческих слов Phaner (= видимый) и pteron (= крыло). Термин с тем, что крылья этих кузнечиков, в положении покоя, выступают за пределы надкрылий[4]. Другие особенности, общие для различных видов подсемейства являются: округлая голова, ноги с четырехугольным поперечным сечением, покрытые шипиками, голени с акустической структурой, короткий яйцеклад. Подсемейство включает в себя в основном древесные виды, которые показывают разнообразие мест яйцекладки, в том числе на ветвях деревьев, и в специальных грязевых «гнездах» на деревьях или на земле (Caedicia spp.). Подавляющее большинство видов свою жизнь проводит на кустарниках и деревьях, питаясь листьями и нежными веточками, способны нанести большой урон при массовом размножении. Однако это происходит редко, поскольку они ведут одиночный образ жизни, в отличие от луговых кузнечиков и саранчи. Личинки многих видов имитируют внешний вид других насекомых: муравьев (мирмекоморфия), пауков или жуков. У некоторых видов время вылупления яиц совпадает с цветением растений и поэтому нимфы на ранних стадиях имеют желтый цвет, близкий к тому, что наблюдается у цветков растения-хозяина[5][6][7][8]. Яйцеклад короткий, обычно немного загнут кверху. Простернум невооружённый[9].
Крупнейшее подсемейство настоящих кузнечиков[10].
Phaneropterinae (лат.) — подсемейство кузнечиков.
_%5E_subfamily_Phaneropterinae_-_Flickr_-_gailhampshire.jpg)
_(8756610387).jpg)
_(6812341511).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_(13818963885).jpg)
_(15324604727).jpg)
_female_(13927452271).jpg)
_(6812341511).jpg)
.jpg)
_male_(13698209034).jpg)
.jpg)
.jpg)
_(13818963885).jpg)
_(15324604727).jpg)
_female_(13927452271).jpg)
_(6812341511).jpg)
.jpg)
_male_(13698209034).jpg)
.jpg)
