dcsimg
Image of Conocephalum salebrosum Szweyk., Buczk. & Odrzyk.
Creatures » » Plants » » Liverworts » Marchantiopsida »

Complex Thallose Liverworts

Marchantiales

Marşansiya (sıra) ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Marşansiya (lat. Marchantiales) - marşansiya (Marchantiidae) yarımsinfinə aid sırası.

Bu sırasının nümayəndələrinin tallomu mürəkkəb anatomik quruluşa malikdir. Nümayəndələrinin əksəriyyətinin tallomunun üst qatında assimilyasiyaedici hava qatı, sadə quruluşlu ağızcıqlar, alt tərəfində amfiqastr adlanan pulcuqlar yerləşir. Sadə və dilcikşəkilli rizoidləri olur. Arxeqoni və anteridilər tallomun üst tərəfinin əsasən çuxur hissəsində yerləşir, bəzən qametofitin toxumasına söykənirlər. İnkişaf etmiş növlərdə isə onlar tallomun dirsəyinin üstündəki lövhəciklərin üzərində inkişaf edir.

Təsnifatı

Marşansiya sıranın ən geniş yayılmış fəsiləsi Marşansiyakimilər (Marchantiaceae) fəsiləsidir.[1]

İstinadlar

  1. Elşad Qurbanov. Ali bitkilərin sistematikası, Bakı, 2009.

Həmçinin bax

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Marşansiya (sıra): Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Marşansiya (lat. Marchantiales) - marşansiya (Marchantiidae) yarımsinfinə aid sırası.

Bu sırasının nümayəndələrinin tallomu mürəkkəb anatomik quruluşa malikdir. Nümayəndələrinin əksəriyyətinin tallomunun üst qatında assimilyasiyaedici hava qatı, sadə quruluşlu ağızcıqlar, alt tərəfində amfiqastr adlanan pulcuqlar yerləşir. Sadə və dilcikşəkilli rizoidləri olur. Arxeqoni və anteridilər tallomun üst tərəfinin əsasən çuxur hissəsində yerləşir, bəzən qametofitin toxumasına söykənirlər. İnkişaf etmiş növlərdə isə onlar tallomun dirsəyinin üstündəki lövhəciklərin üzərində inkişaf edir.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Marchantiales ( German )

provided by wikipedia DE

Die Marchantiales sind eine Ordnung von Moosen innerhalb der Lebermoose mit rund 180 Arten.

Merkmale

Aufbau des Thallus

Die Marchantiales sind komplex aufgebaute thallöse, also flächig auswachsende Lebermoose. Beim Thallus lässt sich eine Oberseite und eine Unterseite ausmachen. An der Thallusunterseite finden sich einzellige wurzelähnliche Strukturen, die Rhizoide. Die Rhizoide befestigen den Thallus am Boden und führen ihm Wasser zu, sind aber nicht verwandt (homolog) zu den Wurzeln Höherer Pflanzen. Des Weiteren finden sich an der Unterseite mehrzellige Bauch- oder Ventralschuppen. Beide, Rhizoide und Ventralschuppen, haben die Funktion der Wasseraufnahme.

Der Thallus selbst lässt sich vertikal in zwei Schichten gliedern. Die Unterseite enthält sogenannte Ölzellen, die Lipide speichern, Wasserspeicherzellen und chlorophyllarme Parenchymzellen. In der oberen Hälfte finden sich regelmäßig angeordnet große Interzellularräume, in die „Stifte“ aus wenigen Zellen, sogenannte „Assimilatoren“, hineinragen und teilweise an die obere Epidermis heranreichen. Diese sind reich an Chloroplasten und dienen vor allem der Photosynthese. Diese Anordnung der Assimilatoren in den luftgefüllten Interzellularräumen (Luftkammern) dient dem effizienteren Gasaustausch. Die Interzellularparzellen besitzen jeweils eine Atempore, die einfache Thallusöffnung ist oder ein komplexes tonnenförmiges Gebilde. Bei letzteren kollabieren die Zelle bei Austrocknung, verschließen dabei die Atempore und verhindern weiteren Wasserverlust.

Die Thalli besitzen bei den Marchantiopsida allgemein nur schwach ausgeprägte Mittelrippen. Bei den Marchantiales gibt es nur drei Gattungen mit vegetativer Vermehrung, darunter Marchantia. Diese bilden Brutbecher, in denen eine Vielzahl von Brutkörpern gebildet werden. Diese entstehen stehend in den Brutbechern, besitzen daher keine Ober- und Unterseite. Erst nach der Verbreitung entwickelt sich daraus ein dorsiventraler Thallus. Die Verbreitung erfolgt durch Regentropfen, die die Brutkörper aus dem Brutbecher schleudern (Splash-cup-Mechanismus).

Gametangien

 src=
Archegonienständer mit 9 Schirmstrahlen. An der Unterseite quellen als „weißliche Watte“ die Sporen mit den Elateren heraus.

Die Gametangien (Gewebe für die Ausbildung der Gameten) befinden sich bei den Marchantiales auf typischen schirmartigen gestielten Gametangienständern (Gametangiophore), die meist getrenntgeschlechtlich sind. Es gibt also männliche und weibliche Gametangiophore. Die männlichen Antheridiophore tragen die Antheridien auf der Oberseite, wo sie eingesenkt in den oft achtfach schwach gelappten, scheibenförmigen Ständer sitzen. Die Archegonien werden an der Unterseite von schirmchenförmigen Archegoniophoren gebildet und stehen dort in radialen Reihen.

Wenn die Spermatozoiden reif sind, dann beginnen die Wandzellen bei Feuchtigkeit zu verschleimen und zu verquellen, sodass die Spermatozoiden herausgepresst werden. Bei Regen werden die Spermatozoiden unter die Schirmchen der Archegoniophoren gespritzt. Daher sind die Antheridiophoren niedriger als die Archegoniophoren. Es gibt auch ungestielte Gametangiophoren, hier erfolgt der Transport der Spermatozoiden über das Regenwasser an der Thallusoberfläche. Bezüglich der Höhe der Gametangiophoren gibt es zwischen den sitzenden und 10 Zentimeter Höhe alle Zwischenstufen.

Sporophyt

Der Sporophyt ist, wie bei den Marchantiopsida allgemein typisch, lange in der Archegonienhülle verborgen. Der wenige Tage nach der Befruchtung sich entwickelnde Embryo wächst zu einem kleinen Sporogon aus, der zwar phytosynthetisch aktiv ist, aber physiologisch vollkommen abhängig von der Mutterpflanze ist. Der Sporogon ist so gut wie ungestielt und im Vergleich zum Gametophyt sehr klein, im Vergleich zu allen anderen Moosgruppen. Er sitzt an der Unterseite des Archegoniophors und öffnet sich mit vier bis sechs Längsrissen. Die Sporen werden dann durch den Wind verbreitet. Bei manchen Gattungen (z. B. Corsinia) bleibt der Sporogon im Thallus eingebettet, sodass die Sporen erst nach dem Verwesen des Gametophyten frei werden.

Vorkommen

Die Arten haben eine große Bandbreite ökologischer Nischen besetzt. Es gibt Vertreter in alpinen Schneetälchen (Asterella lindenbergiana, Sauteria alpina), Arten an Bachufern (Conocephalum conicum) und in Sümpfen (Marchantia aquatica), aber auch an Trocken- und Halbwüstenstandorten (Targionia hypophylla, Plagiochasma rupestre). Die Arten an Trockenstandorten rollen bei Austrocknung ihren Thallus ein. Die dann nach oben gekehrten Ventralschuppen bieten einen Strahlungsschutz.

Systematik

Die Ordnung enthält vier Unterordnungen mit zwölf Familien und insgesamt rund 180 Arten[1]:

Das Mondbechermoos (Lunularia cruciata) wurde lange zu den Marchantiales gestellt, gilt seit molekularen Untersuchungen aber als eigene (monotypische) Ordnung[1].

Literatur

Einzelnachweise

  1. a b Wolfgang Frey, Eberhard Fischer, Michael Stech: Bryophytes and seedless Vascular Plants. In: Wolfgang Frey (Hrsg.): Syllabus of Plant Families - A. Engler's Syllabus der Pflanzenfamilien. 13. Auflage. Band 3. Borntraeger, Berlin/Stuttgart 2009, ISBN 978-3-443-01063-8, S. 29–33.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Marchantiales: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Marchantiales sind eine Ordnung von Moosen innerhalb der Lebermoose mit rund 180 Arten.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Marchantiales

provided by wikipedia EN

Marchantiales is an order of thallose liverworts (also known as "complex thalloid liverworts") that includes species like Marchantia polymorpha, a widespread plant often found beside rivers, and Lunularia cruciata, a common and often troublesome weed in moist, temperate gardens and greenhouses.

As in other bryophytes, the gametophyte generation is dominant, with the sporophyte existing as a short-lived part of the life cycle, dependent upon the gametophyte.

The genus Marchantia is often used to typify the order, although there are also many species of Asterella and species of the genus Riccia are more numerous. The majority of genera are characterized by the presence of (a) special stalked vertical branches called archegoniophores or carpocephala, and (b) sterile cells celled elaters inside the sporangium.

Phylogeny (extant Marchantiales)

Based on the work by Villarreal et al. 2015[2]

Marchantiaceae

Marchantia

Bucegia

Preissia

Dumortieraceae

Dumortiera

Aytoniaceae

Cryptomitrium

Mannia

Asterella

Reboulia

Plagiochasma

Cleveaceae

Aitchisoniella

Clevea

Peltolepis

Athalamia

Sauteria

Monocleaceae

Monoclea

Conocephalaceae

Conocephalum

Oxymitraceae

Oxymitra

Ricciaceae

Ricciocarpos

Riccia

Targioniaceae

Targionia

Wiesnerellaceae

Wiesnerella

Monosoleniaceae

Monosolenium

Cyathodiaceae

Cyathodium

Corsiniaceae

Corsinia

Stephensoniella

Cronisia

Exormotheca

Phylogeny (extant and extinct Marchantiales)

Extinct complex thalloid liverworts are often represented by coalified compressions that preserve superficial morphological traits and do not allow exhaustively analysing their fine anatomy; though, in exceptional cases, fossils might preserve cell details.[3]

Generally speaking, extinct Marchantiales - which commonly date back to the Mesozoic - can be grouped in Marchantia-like and Riccia-like fossils according to their overall morphology. While the phylogenetic relationships among many extinct and extant Marchantiales remain equivocal, it has been suggested that some fossils are closely related to extant Marchantiales.

Marchantites cyathodoides (Townrow) H. M. Anderson (Middle Triassic), for instance, is a Marchantia-like fossil whose detailed morphological characters (e.g., thallus with midrib, reduced air chambers, rhizoids and ventral scales) suggest a nested position within Marchantiales.[4] Some Riccia-like fossils have even been assigned to families based on their overall morphology and branching patterns, such as the case of Ricciopsis sandaolingensis Li & Sun (Middle Jurassic[5]). The first phylogenetic analyses that include both extinct and extant Marchantiales have further clarified the relationships among these taxa and have revealed new relationships among families.[6] Likewise, the inclusion of fossils in total-evidence analyses implied that some groups of complex thalloid liverworts might be older than previously inferred.

Summary tree based on the work by Flores et al. 2020:[6]

Takakia ceratophylla

Marchantiophyta

Haplomitriopsida

Jungermanniopsida

Pallaviciniites sandaolingensis +

Pellidae

Metzgeriidae

Pleuroziales

Metzgeriothallus sharonae +

Metzgeriales

Jungermanniidae

Marchantiopsida

Blasiidae

Marchantiidae

Neohodgsoniales

Sphaerocarpales

Marchantiales

Lunulariaceae

Marchantites cyathodoides +

Marchantiaceae

Marchantites huolinhensis +

Marchantia

Dumortieraceae

Aytoniaceae

Cleveaceae

Wiesnerellaceae

Targioniaceae

Monosoleniaceae

Monocleaceae

Conocephalaceae

Oxymitraceae

Ricciaceae

Ricciocarpos

Riccia

Ricciopsis +

Cyathodiaceae

Corsiniaceae

Classification

Taxonomy based on work by Söderström et al. 2016[7] and synonyms from Collection of genus-group names in a systematic arrangement.[8] The order Lunulariales, proposed by Long 2006,[9] has been recently re-included in Marchantiales as a family.[10][11]

Cross section through a marchantialian thallus.

References

  1. ^ Limpricht, G. (1877). "Lebermoose". In Cohn, F. (ed.). Kryptogamen-Flora von Schlesien. Vol. 1. pp. 225–352.
  2. ^ Villarreal; et al. (2015). "Divergence times and the evolution of morphological complexity in an early land plant lineage (Marchantiopsida) with a slow molecular rate". New Phytologist. 209 (4): 1734–46. doi:10.1111/nph.13716. PMID 26505145.
  3. ^ Tomescu, Alexandru M.F.; Bomfleur, Benjamin; Bippus, Alexander C.; Savoretti, Adolfina (2018), "Why Are Bryophytes So Rare in the Fossil Record? A Spotlight on Taphonomy and Fossil Preservation", Transformative Paleobotany, Elsevier, pp. 375–416, doi:10.1016/b978-0-12-813012-4.00016-4, ISBN 978-0-12-813012-4, retrieved 2020-11-02
  4. ^ Anderson, Heidi (1976). "A review of the Bryophyta from the Upper Triassic Molteno Formation, Karroo Basin, South Africa". Palaeontologia Africana. 30: 21–30. hdl:10539/16189 – via WireDSpace.
  5. ^ Li, Ruiyun; Li, Xiaoqiang; Wang, Hongshan; Sun, Bainian (2019). "Ricciopsis sandaolingensis sp. nov., a new fossil bryophyte from the Middle Jurassic Xishanyao Formation in the Turpan-Hami Basin, Xinjiang, Northwest China". Palaeontologia Electronica. 22 (2). doi:10.26879/917.
  6. ^ a b Flores, Jorge R; Bippus, Alexander C; Suárez, Guillermo M; Hyvönen, Jaakko (2020). "Defying death: incorporating fossils into the phylogeny of the complex thalloid liverworts (Marchantiidae, Marchantiophyta) confirms high order clades but reveals discrepancies in family‐level relationships". Cladistics. 16 (3): 231–247. doi:10.1111/cla.12442. PMID 34478198. S2CID 225165843.
  7. ^ Söderström; et al. (2016). "World checklist of hornworts and liverworts". PhytoKeys (59): 1–826. doi:10.3897/phytokeys.59.6261. PMC 4758082. PMID 26929706.
  8. ^ "Part 2- Plantae (starting with Chlorophycota)". Collection of genus-group names in a systematic arrangement. Archived from the original on 6 October 2016. Retrieved 30 June 2016.
  9. ^ Long, D. G. (July 2006). "New Higher Taxa of Complex Thalloid Liverworts (Marchantiophyta – Marchantiopsida)". Edinburgh Journal of Botany. 63 (2–3): 257–262. doi:10.1017/S0960428606000606. ISSN 0960-4286.
  10. ^ Cole, Theodor C H; Hilger, Hartmut H; Goffinet, Bernard (24 May 2019). "Supplemental Information 1: Bryophyte Phylogeny Poster 2019 - full A0 size". doi:10.7287/peerj.preprints.27571v3/supp-1. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  11. ^ Flores, Jorge R.; Catalano, Santiago A.; Muñoz, Jesus; Suárez, Guillermo M. (2018). "Combined phylogenetic analysis of the subclass Marchantiidae (Marchantiophyta): towards a robustly diagnosed classification". Cladistics. 34 (5): 517–541. doi:10.1111/cla.12225. hdl:10261/248464. ISSN 1096-0031. PMID 34706484. S2CID 52831959.
  • Crandall-Stotler, Barbara J. & Stotler, Raymond E. "Morphology and classification of the Marchantiophyta". page 63 in A. Jonathan Shaw & Bernard Goffinet (Eds.), Bryophyte Biology. (Cambridge: Cambridge University Press:2000). ISBN 0-521-66097-1.
  • Grolle, Riclef (1983). "Nomina generica Hepaticarum; references, types and synonymies". Acta Botanica Fennica 121, 1-62.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Marchantiales: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Marchantiales is an order of thallose liverworts (also known as "complex thalloid liverworts") that includes species like Marchantia polymorpha, a widespread plant often found beside rivers, and Lunularia cruciata, a common and often troublesome weed in moist, temperate gardens and greenhouses.

As in other bryophytes, the gametophyte generation is dominant, with the sporophyte existing as a short-lived part of the life cycle, dependent upon the gametophyte.

The genus Marchantia is often used to typify the order, although there are also many species of Asterella and species of the genus Riccia are more numerous. The majority of genera are characterized by the presence of (a) special stalked vertical branches called archegoniophores or carpocephala, and (b) sterile cells celled elaters inside the sporangium.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Marŝantialoj ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La marĉantialoj (latine Marchantiales) estas planta ordo el briofitoj, kies vegetada aparato estas dikotoma folieca rubando verda, kaj kies histoj estas diferenciĝantaj en asimilada supra tavolo kaj reserveja suba tavolo. Ĝi foje havas skvamojn sur la suba tala surfaco.
Tiu ordo enhavas 12 familiojn kaj ĉirkaŭ 400 speciojn[3],[2]. Ĝia tipa genro estas marĉantio.

Taksonomio

Laŭ National Center for Biotechnology Information (15 apr. 2020)[1], The Plant List kaj World Flora Online (15 apr. 2020)[3],[2], jen ĉi-sube la listo de la akceptitaj taksonoj, kaj ties Esperantaj nomoj[4]:

*genro akceptita en TPL sed ne en WFO.

Referencoj

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Marŝantialoj: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

La marĉantialoj (latine Marchantiales) estas planta ordo el briofitoj, kies vegetada aparato estas dikotoma folieca rubando verda, kaj kies histoj estas diferenciĝantaj en asimilada supra tavolo kaj reserveja suba tavolo. Ĝi foje havas skvamojn sur la suba tala surfaco.
Tiu ordo enhavas 12 familiojn kaj ĉirkaŭ 400 speciojn,. Ĝia tipa genro estas marĉantio.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Marchantiales ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Marchantiales es un orden de las hepáticas que incluye especies como Marchantia polymorpha, una planta generalizada que a menudo se encuentra al lado de los ríos, y Lunularia cruciata , una mala hierba común y a menudo problemática en jardines e invernaderos templados húmedos.

Familias

Referencias

  1. Limpricht, G. (1877 "1876"). «Lebermoose». En Cohn, F., ed. Kryptogamen-Flora von Schlesien 1. pp. 225-352.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Marchantiales: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Marchantiales es un orden de las hepáticas que incluye especies como Marchantia polymorpha, una planta generalizada que a menudo se encuentra al lado de los ríos, y Lunularia cruciata , una mala hierba común y a menudo problemática en jardines e invernaderos templados húmedos.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Marchantiales ( Croatian )

provided by wikipedia hr Croatian

Marchantiales, red jetrenjarki u razredu jetrenjarnica (Marchantiopsida).

Postoji preko 440 vrsta u 14 porodica[1]

Porodice

  1. Familia Aytoniaceae Cavers
  2. Familia Cleveaceae Cavers
  3. Familia Conocephalaceae Müll. Frib. ex Grolle
  4. Familia Corsiniaceae Engl.
  5. Familia Cyathodiaceae Stotler & Crand.-Stotl.
  6. Familia Dumortieraceae D.G. Long
  7. Familia Exormothecaceae Grolle
  8. Familia Marchantiaceae Lindl.
  9. Familia Monocleaceae A.B. Frank
  10. Familia Monosoleniaceae Inoue
  11. Familia Oxymitraceae Müll. Frib. ex Grolle
  12. Familia Ricciaceae Rchb.
  13. Familia Targioniaceae Dumort.
  14. Familia Wiesnerellaceae Inoue
Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Marchantiales
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Marchantiales

Izvori

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori i urednici Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia hr Croatian

Marchantiales: Brief Summary ( Croatian )

provided by wikipedia hr Croatian

Marchantiales, red jetrenjarki u razredu jetrenjarnica (Marchantiopsida).

Postoji preko 440 vrsta u 14 porodica

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori i urednici Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia hr Croatian

Marchantiales ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Marchantiales adalah ordo dari lumut hati termasuk spesies seperti Lunularia cruciata.

Suku di Marchantiales

Referensi

  • Grolle, Riclef (1983). "Nomina generica Hepaticarum; references, types and synonymies". Acta Botanica Fennica 121, 1-62.

Pranala luar

 src= Artikel bertopik tumbuhan ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Marchantiales: Brief Summary ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Marchantiales adalah ordo dari lumut hati termasuk spesies seperti Lunularia cruciata.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Porostnicowce ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src=
Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
MarchantiaPolymorpha.jpg
Porostnica wielokształtna (Marchantia polymorpha) Systematyka Domena eukarionty Królestwo rośliny Gromada mszaki Klasa wątrobowce Rząd porostnicowce Nazwa systematyczna Marchantiales

Porostnicowce (Marchantiales) - rząd w obrębie klasy wątrobowców.

Charakterystyka

Gametofit ma zwykle postać płatowatej plechy umocowanej do podłoża chwytnikami. Gametofit jest pokoleniem dominującym ze względu na możliwość przeprowadzania fotosyntezy oraz dłuższym okresem trwania od sporofitu. Sporofit wyrasta z gametofitu, jest od niego zależny pokarmowo oraz jest bardzo mały i ograniczony do samej zarodni.

Na powierzchni plechy gametofitu można zaobserwować specyficzne aparaty szparkowe zbudowane nie z dwóch (jak to zazwyczaj bywa u diploidalnych roślin) ale z szesnastu komórek, które tworzą beczułkowatą strukturę.

Porostnicowce w stadium gametofitu są roślinami dwupiennymi - na męskim gametoficie wyrastają na krótkich trzonkach parasolowate plemniostany (z plemniami umieszczonymi na ich obrzeżu) natomiast na gametoficie żeńskim - gwiaździste rodniostany pod którymi umieszczone są rodnie.

U porostnicowców następuje regularna przemiana pokoleń, w której następują kolejno rozmnażanie bezpłciowe (przez podział plechy oraz aplanospory przenoszone z wiatrem) oraz płciowe (na drodze oogamii), które uzależnione jest od obecności wody.

Linki zewnętrzne

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Porostnicowce: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Porostnicowce (Marchantiales) - rząd w obrębie klasy wątrobowców.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Marchantiales ( Portuguese )

provided by wikipedia PT
 src=
Conocephalum conicum, uma típica hepática talosa.

Marchantiales é uma ordem de plantas não vasculares pertencente à classe Marchantiopsida, divisão Marchantiophyta. Esta ordem inclui as espécies conhecidas por hepáticas talosas, agrupando cerca de 180 espécies validamente descritas. O gametófito é dominante tendo na sua dependência um esporófito existe apenas durante um período curto. O género Marchantia é o género tipo desta ordem.

Descrição

Os membros da ordem Marchantiales são hepáticas talosas da divisão Marchantiophyta, dos quais uma das espécies mais conhecidas é Marchantia polymorpha, uma planta frequentemente encontrada sobre rochas permanentemente molhadas junto a cursos de água.

Como ocorre entre a maioria dos briófitos, a geração gametófita é dominante, com o esporófito a existir apenas como uma parte relativamente efémera do ciclo de vida, e ainda assim estritamente dependente do gametófito.

O género Marchantia é frequentemente usado para tipificar a ordem, apesar de também existirem muitas espécies de Asterella e de o género Riccia ser o mais diverso do grupo.

A maioria dos géneros são caracterizados pela presença de (a) talos verticais especializados (semelhantes a pequenos pedúnculo]]s) designados por arquegonióforos ou carocéfalos, e (b) pela presença de células estéreis, designadas por elatérios, no interior do esporângio.

Muitas das espécies integradas neste grupo apresentam uma larga banda de tolerância ecológica que lhes permite ocupar uma grade diversidade de habitats e de nichos ecológicos. Os membros do agrupamento ocorrem em locais tão diversos como as encostas nivosas alpinas (Asterella lindenbergiana, Sauteria alpina), margens de corpos de água doce (Conocephalum conicum) e zonas húmidas e pântanos (Marchantia aquatica), mas também em locais muito secos e mesmo semidesérticos (Targionia hypophylla, Plagiochasma rupestre). As espécies adaptadas à secura enrolam os talos quando dissecadas, razão pela qual a face inferior do talo apresentam uma camada celular especialmente adaptada para funcionar como protector solar, bloqueando a radiação solar.

A espécie Lunularia cruciata, comum em zonas temperadas, apesar de morfologicamente muito semelhante às Marchantiales, foi movida para uma ordem autónoma, Lunulariales, por razões filogenéticas, já que é um grupo irmão das restantes Marchantiales.

A classificação do grupo mantêm-se instável, com múltiplas alterações taxonómicas ao longo das duas últimas décadas, resultado das exigências da filogenia e da disponibilização de estudos de genética molecular que vieram tornar obsoletas as classificações de bases morfológica.

Sistemática e filogenia

A ordem Marchantiales integra 4 subordens com cerca de 180 espécies repartidas pelas seguintes 12 famílias:[2]

Corte transversal através de um talo de uma Marchantiales.

A espécie Lunularia cruciata foi considerada durante muito tempo como fazendo parte das Marchantiales, mas estudos de genética molecular demonstraram que deveria pertencer a uma ordem monotípica autónoma, a ordem Lunulariales (família Lunulariaceae).[2].

Resultados de estudos recentes de filogenia molecular permitem construir o seguinte cladograma:[3]


Marchantiaceae

Marchantia




Bucegia



Preissia





Dumortieraceae

Dumortiera



Aytoniaceae

Cryptomitrium




Mannia




Asterella




Reboulia



Plagiochasma







Cleveaceae

Aitchisoniella





Clevea



Peltolepis





Athalamia



Sauteria








Monocleaceae

Monoclea


Conocephalaceae

Conocephalum




Oxymitraceae

Oxymitra


Ricciaceae

Ricciocarpos



Riccia







Targioniaceae

Targionia


Wiesnerellaceae

Wiesnerella




Monosoleniaceae

Monosolenium



Cyathodiaceae

Cyathodium


Corsiniaceae

Corsinia




Stephensoniella



Cronisia



Exormotheca












A partir da estrutura filognética atrás, é possível estabelecer a seguinte taxonomia[4] (com a sinonímia taxonómica de acordo com a obra Collection of genus-group names in a systematic arrangement).[5]

Notas

  1. Limpricht, G. (1877 "1876"). «Lebermoose». In: Cohn, F. Kryptogamen-Flora von Schlesien. 1. [S.l.: s.n.] pp. 225–352 Verifique data em: |ano= (ajuda)
  2. a b Wolfgang Frey, Eberhard Fischer, Michael Stech: Bryophytes and seedless Vascular Plants. In: Wolfgang Frey (Hrsg.): Syllabus of Plant Families - A. Engler's Syllabus der Pflanzenfamilien. 13. Auflage. Band 3. Borntraeger, Berlin/Stuttgart 2009, ISBN 978-3-443-01063-8, pp. 29–33.
  3. Villarreal; et al. (2015). «Divergence times and the evolution of morphological complexity in an early land plant lineage (Marchantiopsida) with a slow molecular rate». New Phytologist. 209 (4): 1734–46. PMID 26505145. doi:10.1111/nph.13716
  4. Söderström; et al. (2016). «World checklist of hornworts and liverworts». Phytokeys. 59: 1–826. PMC . PMID 26929706. doi:10.3897/phytokeys.59.6261
  5. «Part 2- Plantae (starting with Chlorophycota)». Collection of genus-group names in a systematic arrangement. Consultado em 30 de junho de 2016. Arquivado do original em 6 de outubro de 2016

Referências

  • Grolle, Riclef (1983). "Nomina generica Hepaticarum; references, types and synonymies". Acta Botanica Fennica, 121, 1-62.
  • Jan-Peter Frahm: Biologie der Moose. Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg und Berlin 2001, ISBN 3-8274-0164-X
  • Jan-Peter Frahm, Wolfgang Frey, J. Döring: Moosflora. 4., neu bearbeitete und erweiterte Auflage (UTB für Wissenschaft, Band 1250). Ulmer, Stuttgart 2004, ISBN 3-8001-2772-5 (Ulmer) & ISBN 3-8252-1250-5 (UTB)
  • Crandall-Stotler, Barbara J. & Stotler, Raymond E. "Morphology and classification of the Marchantiophyta". page 63 in A. Jonathan Shaw & Bernard Goffinet (Eds.), Bryophyte Biology. (Cambridge: Cambridge University Press:2000). ISBN 0-521-66097-1
  • Grolle, Riclef (1983). "Nomina generica Hepaticarum; references, types and synonymies". Acta Botanica Fennica 121, 1-62

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Marchantiales: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT
 src= Conocephalum conicum, uma típica hepática talosa.

Marchantiales é uma ordem de plantas não vasculares pertencente à classe Marchantiopsida, divisão Marchantiophyta. Esta ordem inclui as espécies conhecidas por hepáticas talosas, agrupando cerca de 180 espécies validamente descritas. O gametófito é dominante tendo na sua dependência um esporófito existe apenas durante um período curto. O género Marchantia é o género tipo desta ordem.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Маршанцієві (порядок) ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Опис

Це сланцеві рослини з пластинчастим дорзовентральним, дихотомічно розгалуженим таломом, на нижньому боці якого є різної форми черевні луски — амфігастрії.

Класифікація

Порядок включає 14 родин:

Філогенія

Філогенетична кладограма за Villarreal et al. 2015, що показує родинні зв'язки між членами порядку[2]


Marchantiaceae

Marchantia




Bucegia



Preissia





Dumortieraceae

Dumortiera



Aytoniaceae

Cryptomitrium




Mannia




Asterella




Reboulia



Plagiochasma







Cleveaceae

Aitchisoniella





Clevea



Peltolepis





Athalamia



Sauteria








Monocleaceae

Monoclea


Conocephalaceae

Conocephalum




Oxymitraceae

Oxymitra


Ricciaceae

Ricciocarpos



Riccia







Targioniaceae

Targionia


Wiesnerellaceae

Wiesnerella




Monosoleniaceae

Monosolenium



Cyathodiaceae

Cyathodium


Corsiniaceae

Corsinia




Stephensoniella



Cronisia



Exormotheca













Примітки

  1. Limpricht, G. (1877 "1876"). Lebermoose. У Cohn, F. Kryptogamen-Flora von Schlesien 1. с. 225–352.
  2. Villarreal (2015). Divergence times and the evolution of morphological complexity in an early land plant lineage (Marchantiopsida) with a slow molecular rate. New Phytologist 209 (4): 1734–46. PMID 26505145. doi:10.1111/nph.13716.

Посилання

  • Crandall-Stotler, Barbara J. & Stotler, Raymond E. «Morphology and classification of the Marchantiophyta». page 63 in A. Jonathan Shaw & Bernard Goffinet (Eds.), Bryophyte Biology. (Cambridge: Cambridge University Press:2000). ISBN 0-521-66097-1.
  • Grolle, Riclef (1983). «Nomina generica Hepaticarum; references, types and synonymies». Acta Botanica Fennica 121, 1-62.

Ресурси Інтернету


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK

Bộ Địa tiền ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Marchantiales là một bộ rêu trong ngành Rêu tản.

Phân loại

Chú thích

  1. ^ Limpricht, G. (1877). “Lebermoose”. Trong Cohn, F. Kryptogamen-Flora von Schlesien 1. tr. 225–352.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến bộ rêu Marchantiales này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Bộ Địa tiền: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Marchantiales là một bộ rêu trong ngành Rêu tản.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

우산이끼목 ( Korean )

provided by wikipedia 한국어 위키백과

우산이끼목(Marchantiales)은 우산이끼류에 속하는 목이다. 강가에서 흔하게 널리 발견되는 우산이끼 Marchantia polymorpha 종과 습하거나 따뜻한 정원과 온실에서의 다루기 힘든 잡초의 하나인 Lunularia cruciata 종을 포함하고 있다. 다른 선태식물처럼, 배우체에 의존하는 아주 짧은 생활사의 일부로써 기존의 포자체와 함께 배우체 세대 교번이 지배적이다.

우산이끼속(Marchantia)이 이 목의 대표적인 이끼 속으로 알려져 있지만, 아스테렐라속(Asterella) 또한 많은 종이 있으며, 물긴가지이끼속(Riccia)은 더 많은 종을 포함하고 있다. 대다수는 장란기병(archegoniophore)이라 불리는 특수한 줄기의 수직으로 난 가지(a)와 포자낭 내부의 세포로 된 탄사(彈絲) 불염세포(b)를 가지고 있다는 특징을 가지고 있다.

하위 분류

계통 분류

다음은 2015년 빌라레알(Villarreal) 등의 연구에 기초한 우산이끼강의 계통 분류이다.[2]

우산이끼강 엷은잎우산대이끼아강 엷은잎우산대이끼목

엷은잎우산대이끼과

    우산이끼아강 네오호지소니아목

네오호지소니아과

    스파이로카르포스목

리엘라과

     

모노카르푸스과

   

스파이로카르포스과

         

초승달우산이끼목

   

우산이끼목

         

다음은 2015년 빌라레알(Villarreal) 등의 연구에 기초한 우산이끼목의 계통 분류이다.[2]

우산이끼목

우산이끼과

     

두모르티에라과

     

삿갓우산이끼과

     

클레베아과

         

모노클레아과

   

패랭이우산이끼과

       

옥시미트라과

   

둥근이끼과

           

조개우산이끼과

   

방울우산이끼과

       

모노솔레니움과

     

키아토디움과

   

코르시니아과

                 

각주

  1. Limpricht, G. (1877 "1876"). 〈Lebermoose〉. Cohn, F. 《Kryptogamen-Flora von Schlesien》 1. 225–352쪽. 다음 날짜 값 확인 필요: |date= (도움말)
  2. Villarreal; 외. (2016). “Divergence times and the evolution of morphological complexity in an early land plant lineage (Marchantiopsida) with a slow molecular rate”. 《New Phytologist》 209 (4): 1734–46. doi:10.1111/nph.13716. PMID 26505145.
  • Crandall-Stotler, Barbara J. & Stotler, Raymond E. "Morphology and classification of the Marchantiophyta". page 63 in A. Jonathan Shaw & Bernard Goffinet (Eds.), Bryophyte Biology. (Cambridge: Cambridge University Press:2000). ISBN 0-521-66097-1.
  • Grolle, Riclef (1983). "Nomina generica Hepaticarum; references, types and synonymies". Acta Botanica Fennica 121, 1-62.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia 작가 및 편집자

우산이끼목: Brief Summary ( Korean )

provided by wikipedia 한국어 위키백과

우산이끼목(Marchantiales)은 우산이끼류에 속하는 목이다. 강가에서 흔하게 널리 발견되는 우산이끼 Marchantia polymorpha 종과 습하거나 따뜻한 정원과 온실에서의 다루기 힘든 잡초의 하나인 Lunularia cruciata 종을 포함하고 있다. 다른 선태식물처럼, 배우체에 의존하는 아주 짧은 생활사의 일부로써 기존의 포자체와 함께 배우체 세대 교번이 지배적이다.

우산이끼속(Marchantia)이 이 목의 대표적인 이끼 속으로 알려져 있지만, 아스테렐라속(Asterella) 또한 많은 종이 있으며, 물긴가지이끼속(Riccia)은 더 많은 종을 포함하고 있다. 대다수는 장란기병(archegoniophore)이라 불리는 특수한 줄기의 수직으로 난 가지(a)와 포자낭 내부의 세포로 된 탄사(彈絲) 불염세포(b)를 가지고 있다는 특징을 가지고 있다.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia 작가 및 편집자