Liljubálkur (fræðiheiti: Liliales eldra heiti: Lilia) er ættbálkur einkímblöðunga. Þessi bálkur inniheldur liljuætt meðal annars en bæði ættin og bálkurinn hafa mjög umdeilda flokkunarsögu, þar sem ekki hafa allir verið sammála um hvernig eigi að flokka liljubálkin né liljuættina. Vel þekktar plöntur innan liljubálksinns eru liljur, túlipanar, skógarlilja og hnerrarót.
APG III kerfið (2009) setur þennan ættbálk í hóp einkímblöðunga. Í APG III, er ættin Luzuriagaceae sett saman við ættina Alstroemeriaceae og ættin Petermanniaceae viðurkennd. APG III notar þessa flokkun:
Þannig flokkuð inniheldur ættbálkurinn aðallega jurtkenndar plöntur en vafningsviður og runnar eru þar einnig. Þær eru að mestu fjölærar jurtir með rótarhnýðum eða renglum. Ættin Corsiaceae er sérstök fyrir að vera sníkjuplöntur.
Ættbálkurinn hefur heimsútbreiðslu. Stærri ættirnar (með meira en 100 tegundir) eru að mestu afmarkaðar við norðurhvel jarðar eða eru dreifðar um heiminn en mest þó í norðri. Á hinn bóginn eru minni ættirnar (með upp að 10 tegundum) afmarkaðar við suðurhvel, eða stundum bara Ástralíu eða Suður Ameríku. Heildarfjöldi tegunda í ættbálknum er nú um 1300.
Einkennandi fyrir liljubálk eru safakirtlar á krónublöðum og úthverfir fræflar. Þetta greinir þá frá plöntum með blómbotns kirtlum og innhverfa fræfla sem einkennir flesta aðra einkímblöðunga.
Samkvæmt APWeb, er skyldleiki ætta í liljubálknum eftirfarandi:
Liliales grein með 50-80% stuðningi grein með 50-80% stuðningiAPG II kefið (2003) setur þennan bálk í flokk einkímblöðunga og notar þessa flokkun:
APG kerfið (1998) setti einnig þennann bálk í flokk einkímblöðunga, en með aðeins annarri afmörkun (ekki með ættina Corsiaceae):
Cronquist kerfið (1981) setti bálkinn í undirflokkinn Liliidae í flokkinum Liliopsida [= monocotyledons] í deildinni Magnoliophyta [= angiosperms]. Það notaði miklu víðari afmörkun og margar tegundanna voru settar í Asparagales og Dioscoreales af APG II):
Thorne kerfið (1992) setti bálkinn í yfirbálkinn Lilianae í undirflokkinn Liliidae í flokkinum Magnoliopsida og notaði þessa flokkun:
Dahlgren kerfið setti bálkinn í yfirbálkinn Lilianae í undirflokkinn Liliidae í flokkinum Magnoliopsida og notaði þessa flokkun:
Í Engler kerfinu (1964 uppfærsla) var svipaður bálkur nefnd Liliiflorae, sett í flokkinn Monocotyledoneae af undirdeildinni Angiospermae.
Wettstein kerfið, síðast endurskoðuð 1935, notaði nöfn svipuð þeim í Engler kerfinu. Ættbálkur var nefndur Liliiflorae settur í flokk Monocotyledones af undirdeildinni Angiospermae. Bálkurinn var flokkaður nokkuð svipaður og hjá Cronquist.
Eldra nafn fyrir ættbálkinn er Coronarieae úr Bentham & Hooker kerfinu.
Liljubálkur (fræðiheiti: Liliales eldra heiti: Lilia) er ættbálkur einkímblöðunga. Þessi bálkur inniheldur liljuætt meðal annars en bæði ættin og bálkurinn hafa mjög umdeilda flokkunarsögu, þar sem ekki hafa allir verið sammála um hvernig eigi að flokka liljubálkin né liljuættina. Vel þekktar plöntur innan liljubálksinns eru liljur, túlipanar, skógarlilja og hnerrarót.
APG III kerfið (2009) setur þennan ættbálk í hóp einkímblöðunga. Í APG III, er ættin Luzuriagaceae sett saman við ættina Alstroemeriaceae og ættin Petermanniaceae viðurkennd. APG III notar þessa flokkun:
Liljubálkur ættin Alstroemeriaceae ættin Campynemataceae ættin Colchicaceae ættin Corsiaceae ættin Liliaceae ættin Melanthiaceae ættin Petermanniaceae ættin Philesiaceae ættin Ripogonaceae ættin SmilacaceaeÞannig flokkuð inniheldur ættbálkurinn aðallega jurtkenndar plöntur en vafningsviður og runnar eru þar einnig. Þær eru að mestu fjölærar jurtir með rótarhnýðum eða renglum. Ættin Corsiaceae er sérstök fyrir að vera sníkjuplöntur.
Ættbálkurinn hefur heimsútbreiðslu. Stærri ættirnar (með meira en 100 tegundir) eru að mestu afmarkaðar við norðurhvel jarðar eða eru dreifðar um heiminn en mest þó í norðri. Á hinn bóginn eru minni ættirnar (með upp að 10 tegundum) afmarkaðar við suðurhvel, eða stundum bara Ástralíu eða Suður Ameríku. Heildarfjöldi tegunda í ættbálknum er nú um 1300.
