dcsimg

Cyclicity ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Llevan a cabo migraciones altitudinales (Ver Distribución en Costa Rica).

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Behavior ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Durante gran parte del año los machos cantan sin cesar desde perchas altas en donde tienen vista sobre espacios abiertos con flores. A menudo hay varios que la misma área, pero generalmente no forman leks bien definidos.

En ocasiones es territorial , pero desplazado por especies más agresivas (Panterpe, Lampornis).

La única flor que defienden es la de Centropogon valerii.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Distribucion en Costa Rica: Es una especie residente común a abundante en las alturas al sur de la Cordillera Guanacaste. Es más numerosa en la vertiente Pacífica en dónde la deforestación es mayor. Se reproduce aproximadamente a los 1600-3000 m. en las Cordilleras Volcánica Central y Talamanca, bajando hasta los 1450 m. en la Cordillera de Tilarán. Se dispersa hasta los 1000 m. cuando no está en la época reproductiva.


Distribucion General: Se encuentra desde la parte central de México hasta el oeste de Panamá; en los Andes desde el norte de Venezuela hasta Bolivia.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Trophic Strategy ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Visita las flores de muchas plantas herbáceas, arbustos, epífitas y arboles.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Reproduction ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Su nido es una taza bastante sólida hecho de escamas de helecho arbóreo, vello, hojas secas de zacate, musgos, y amarrados con telarañas y decorados con pedacitos de musgo y líquen. Es ubicado sobre una ramita torcida hacia abajo o sobre un tallo de bambú en el borde del bosque, de una quebrada o colgando sobre el banco de una carretera entre 1-3 m. de altura. Se reproduce de octubre a marzo.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
10.5 cm.; 5 g.. Es de tamaño mediano; es verde casi completo con una faja conspícua en la cola. El pico es fino, entre recto y ligeramente curvado hacia abajo. MACHO ADULTO: en gran parte verde brillante más o menos claro; la garganta y el pecho es verde resplandeciente, con un tinte azul en el pecho; con una mancha violeta ancha desde debajo del ojo a través de los auriculares; con una faja subterminal ancha y negro azulado enla cola. HEMBRA: con el verde resplandeciente restringido a la garganta; el pecho es más opaco y bronceado. El pico y las patas son de color negro. JUVENILES: la coronilla, la parte de atrás del cuello y la rabadilla con bordes rufo opaco; sin verde resplandeciente por debajo y con las plumas de la región superior con bordes angostos anteados.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Localidad del tipo: Temiscaltipec, Mexico =Temascaltepec, México.
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Habitat ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Habitan en alturas donde prefiere áreas despejadas, con matorrales y arboles esparcidos, incluyendo potreros, setos vivos, áreas de crecimiento secundario, claros grandes en los bosques y bordes de bosque.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Colibri thalassinus ( Breton )

provided by wikipedia BR

Colibri thalassinus[1] a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Trochilidae.

Anvet e voe Trochilus thalassinus (kentanv) da gentañ-penn (e 1827) gant an evnoniour saoz William Swainson (1789-1855).

Doareoù pennañ

 src=
Colibri thalassinus, luc'hskeudennet e proviñs Chiriquí (Panamá).


Boued

 src=
Colibri thalassinus, luc'hskeudennet e Costa Rica.

Bevañ a ra diwar amprevaned ha sun-bleuñv peurvuiañ.

Annez

Kavout a reer ar spesad eus naoueier kreisteiz Mec'hiko da hanternoz-kreiz Nicaragua[2].

Liammoù diavaez

Notennoù ha daveennoù

  1. N'en deus ar spesad anv boutin ebet testeniekaet e brezhoneg evit poent.
  2. (en) Colibri thalassinus war al lec'hienn Avibase.



Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.

Wikispecies-logo.svg
War Wikispecies e vo kavet ditouroù ouzhpenn diwar-benn:
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia BR

Colibri thalassinus: Brief Summary ( Breton )

provided by wikipedia BR

Colibri thalassinus a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Trochilidae.

Anvet e voe Trochilus thalassinus (kentanv) da gentañ-penn (e 1827) gant an evnoniour saoz William Swainson (1789-1855).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia BR

Colibrí verd ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El colibrí verd [1] (Colibri thalassinus) és una espècie de picaflor que viu a les terres altes des de la part central de Mèxic fins a l'oest de Panamà i a la regió dels Andes des del nord de Veneçuela fins a Bolívia. És una au migratòria que arriba fins als Estats Units i fins i tot Canadà.

Descripció

  • Colibrí mitjà, amb uns 11 cm de llargària i uns 5 grams de pes.
  • Color general verd blavós iridescent. Cua amb una banda blava.
  • Taca violeta darrere de l'ull. Taca de plomes verdes a la gola, amb punts negres.
  • Bec i peus negres.[2]

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Colibrí verd Modifica l'enllaç a Wikidata
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Colibrí verd: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El colibrí verd (Colibri thalassinus) és una espècie de picaflor que viu a les terres altes des de la part central de Mèxic fins a l'oest de Panamà i a la regió dels Andes des del nord de Veneçuela fins a Bolívia. És una au migratòria que arriba fins als Estats Units i fins i tot Canadà.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Sïedn clustfioled gwyrdd ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sïedn clustfioled gwyrdd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: sïednod clustfioled gwyrddion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Colibri thalassinus; yr enw Saesneg arno yw Green violetear. Mae'n perthyn i deulu'r Sïednod (Lladin: Trochilidae) sydd yn urdd y Apodiformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. thalassinus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America a Gogledd America.

Gall fwyta neithdar o fewn blodau, ac wrth ymestyn i'w gyrraedd, mae'n rwbio'n erbyn y paill ac yn ei gario i flodyn arall gan ei ffrwythloni.

Teulu

Mae'r sïedn clustfioled gwyrdd yn perthyn i deulu'r Sïednod (Lladin: Trochilidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Sïedn clustwyn Basilinna leucotis Sïedn gemog Heliodoxa aurescens
Heliodoxa aurescens -near Amazonia Lodge, Manu National Park, Peru-8.jpg
Sïedn gloyw corunwyrdd Heliodoxa jacula
Green-crowned Brilliant JCB.jpg
Sïedn gloyw gwegoch Heliodoxa branickii
Heliodoxa branickii Smit.jpg
Sïedn gloyw gyddfbinc Heliodoxa gularis
MonographTrochi2Goul 0066.jpg
Sïedn gloyw gyddfbiws Heliodoxa schreibersii
Heliodoxa schreibersii.jpg
Sïedn gloyw gyddflelog Heliodoxa rubinoides
Heliodoxa rubinoides.jpg
Sïedn gloyw talcenfelfed Heliodoxa xanthogonys
MonographTrochiSupplementGoul 0080.jpg
Sïedn gloyw talcenfioled Heliodoxa leadbeateri
Heliodoxa leadbeateri 2.jpg
Sïedn gloyw yr Ymerodres Heliodoxa imperatrix
Empress Brilliant.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Sïedn clustfioled gwyrdd: Brief Summary ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sïedn clustfioled gwyrdd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: sïednod clustfioled gwyrddion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Colibri thalassinus; yr enw Saesneg arno yw Green violetear. Mae'n perthyn i deulu'r Sïednod (Lladin: Trochilidae) sydd yn urdd y Apodiformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. thalassinus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America a Gogledd America.

Gall fwyta neithdar o fewn blodau, ac wrth ymestyn i'w gyrraedd, mae'n rwbio'n erbyn y paill ac yn ei gario i flodyn arall gan ei ffrwythloni.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Lille violetøre ( Danish )

provided by wikipedia DA

Lille violetøre (latin: Colibri thalassinus) er en kolibriart, der lever i Mellemamerika og Andesbjergene til Bolivia.

Noter

Eksterne henvisninger

Stub
Denne artikel om fugle er kun påbegyndt. Hvis du ved mere om emnet, kan du hjælpe Wikipedia ved at udvide den.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia DA

Lille violetøre: Brief Summary ( Danish )

provided by wikipedia DA

Lille violetøre (latin: Colibri thalassinus) er en kolibriart, der lever i Mellemamerika og Andesbjergene til Bolivia.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia DA

Kleiner Veilchenohrkolibri ( German )

provided by wikipedia DE

Der Kleine Veilchenohrkolibri, auch als Mexiko-Veilchenohrkolibri, Grüner Veilchenohrkolibri oder Zwergveilchenohr bekannt, (Colibri thalassinus) ist eine Vogelart aus der Familie der Kolibris (Trochilidae), die in Mexiko, Guatemala, Honduras, El Salvador und Nicaragua vorkommt. Gelegentlich kann man ihn als Irrgast in den Vereinigten Staaten entdecken.[1] Der Bestand wird von der IUCN als nicht gefährdet (Least Concern) eingeschätzt.

Merkmale

Der Kleine Veilchenohrkolibri erreicht eine Körperlänge von etwa 11,0 bis 11,5 cm bei einem Gewicht der Männchen von ca. 5,7 g und der Weibchen von 4,8 g. Der gerade schwarze Schnabel ist etwa 1,25 bis 1,33-mal so groß wie der Kopf. Das Gefieder ist fast durchgängig tief grün, doch schimmert es auf der Unterseite bläulich–grün. Ohrdecken und hinterer Augenbereich glitzern violett. An der Brust hat er einen bläulich–violetten Fleck. Die Unterschwanzdecken sind blass zimtfarben gesäumt. Der Schwanz ist bronzen–blaugrün mit einer breiten schwärzlichen subterminalen Binde. Es gibt keinen Geschlechtsdimorphismus. Jungvögel wirken im Erscheinungsbild farblich stumpfer und die Unterseite ist dunkelgrün. Oft weisen sie nur einen gegenüber ausgewachsenen Vögeln reduzierten bläulich–violetten Fleck auf oder dieser fehlt vollständig.[2]

Verhalten und Ernährung

Sein Futter sucht er von den unteren Straten bis in den Baumkronen. Oft sitzt er auf frei liegenden Zweigen und singt unermüdlich.[2] Im Tal von Mexiko besucht er im August und September die zum Salbei gehörenden Arten Salvia mexicana und Salvia cardinalis. Bei S. mexicana konkurriert er mit dem Purpurstirn-Saphirkolibri (Basilinna leucotis) und bei S. cardinalis mit der Blaukehlnymphe (Lampornis clemenciae) um deren Nektar.[3] Auch Salvia elegans und Clinopodium macrostemum, die an geschützten Plätzen nicht einfrieren können, gehören zu den Pflanzen, die er anfliegt. Am Ende der Regenzeit, wenn der Kleine Veilchenohrkolibri in niedrigere Höhenlagen zieht, scheint er den Nektar der Feuerbohne (Phaseolus coccineus) zu bevorzugen.[4] Nur gelegentlich sucht er Cuphea jorullelzsi zum Nektarsammeln auf.[5] Insekten, die er im Flug fängt, gehören zu seiner Nahrung. Dabei beobachtet er z. B. die Mücken, die er jagen will, von seinem Sitzplatz aus, bevor er die Jagd beginnt. Oft schlagen diese Jagdversuche fehl.[6] Als Insekten bevorzugt er mittelgroße Gliederfüßer. Das Sammeln von Insekten von Pflanzen gehört nicht zu seiner Jagdtaktik.[7] Es ist nicht selten, dass man mehrere Männchen in nahe beieinander liegenden Gebieten antrifft, doch bilden diese kein wirkliches Lek. Vielmehr scheint dieses Verhalten den Umweltbedingungen geschuldet zu sein.[8]

Fortpflanzung

Nachdem das Weibchen sein Nest fast fertiggebaut hat, ist es bereit zur Paarung. Es ist die Zeit, in der sie nach Männchen Ausschau hält. Sehr bald folgen ihr ein oder mehrere davon. Sind es mehrere, beginnt die Balz um die Gunst des Weibchens. Während der Balz präsentieren vor allem die Männchen ihr prächtiges Gefieder und vollführen kunstvolle Flüge, meist in niedriger Höhe.[9] Sobald ein Männchen an der Seite des Weibchens ist, geben die potentiellen Konkurrenten auf und kehren an ihren Platz zurück. Nun fliegt das Paar Seite an Seite in die Nähe des Brutterritoriums. Gelegentlich unterbrechen sie die Reise, das Männchen entfernt sich, kehrt nach einiger Zeit zurück und beide fliegen gemeinsam weiter.[10] Das Weibchen folgt dann dem Männchen. Die eigentliche Kopulation dauert nur wenige Sekunden. Unmittelbar nach der Begattung trennen sich die Partner. Die Vögel leben in einer polygamen Beziehung, ein Männchen begattet zumeist mehrere Weibchen und hat mit der Aufzucht des Nachwuchses nichts zu tun.[9] Die Bebrütung der Eier und die Aufzucht der Küken obliegt ausschließlich dem Weibchen.[11] Das Nest baut das Weibchen in Eichen- oder Zypressenwäldern und zunehmend wegen Veränderungen der Umweltbedingungen in dichten überwachsenen Erosionsrinnen, die 20 bis 30 Meter breit sein können und von Maisfeldern umgeben sind. Ursprünglich scheinen aber Nester in 40 bis 180 cm über dem Boden auf freilegenden Zweigen z. B. von Quercus crassipes und Quercus nitens ihre bevorzugte Brutstätte zu sein. In den Erosionsrinnen sind es Büsche wie Salvia polystachya die zum Nestbau genutzt werden. In ihrem Brutrevier toleriert das Weibchen kein anderes Weibchen. Vom Nest, das hauptsächlich aus Moos besteht, hängen lange ca. 20 cm Grasfäden herunter. Spinnweben halten das Nest zusammen. Pflanzenabfälle verzieren das innere des Nests.[12] Ein Gelege besteht aus zwei Eiern.[13] Die Brutzeit beträgt 16 bis 17 Tage. In den ersten Tagen verlässt das Weibchen das Nest nur sehr kurz.[14] Nachdem die Nestlinge nach 19 bis 28 Tagen flügge sind, werden sie noch einige Tage von der Mutter gefüttert, bevor sie sich selbst auf die Futtersuche machen. Wann die Nestlinge flügge werden, hängt stark von der Verfügbarkeit von Nahrung ab.[15]

Lautäußerungen

Der Gesang des Kleinen Veilchenohrkolibris klingt bei der Futtersuche oft wie ein trockenes Rasseln. Seine Lieder bestehen aus rhythmischem, abgehacktem, metallisch klingendem Tschirpen, welches wie tiissik-tiissik... klingt und von unregelmäßigen tik und tssi Tönen unterbrochen wird. Manchmal klingt dies auch anhaltend wie tsch-it, tsch-i-it, tsch-it. tsch-i-it....[2] Im ersten Lebensjahr geben Männchen oft eine anhaltende Serie rauen keuchenden Surrens und Ratterns von sich, in das sie scharfes Gezwitscher einstreuen.[1]

Verbreitung und Lebensraum

 src=
Verbreitungsgebiet des Kleinen Veilchenohrkolibri (Colibri thalassinus, alles südlich von Nicaragua ist der Berg-Veilchenohrkolibri)

Der Kleine Veilchenohrkolibri bevorzugt feuchte bis halbfeuchte Kiefern- und Eichenwälder, immergrüne Wälder und deren Ränder sowie Lichtungen mit Blumen. In Mexiko kommt er im Inneren von Jalisco und den angrenzenden Gebirgen in Höhenlagen zwischen 1000 und 3000 Meter vor.[2] In Oaxaca im Nationalpark Benito Juárez trifft man ihn am Cerro San Felipe.[16] Das Verbreitungsgebiet zieht sich im Süden bis Honduras und El Salvador. In El Salvador kommt er im Nebelwald Los Esesmiles bis 2438 Meter vor, weniger in den trockeneren Gebieten unter 1950 Meter.[17] In der Sierra de los Cuchumatanes in Guatemala kommt er nur saisonal in Höhenlagen zwischen 2070 und 2620 Meter vor.[18] Im Jahr 1985 wurde er erstmals am Vulkan Casita im Departamento Chinandega in 1250 Meter entdeckt.[19] In den USA ist er am häufigsten am Edwards Plateau beobachtet worden. Hier sind künstliche Feeder ihre häufigste Nahrungsquelle.[1]

Unterarten

Die Art gilt als monotypisch.[20] Petasophora thalassina minor Berlioz, 1938[21] wird heute als Synonym für die Nominatform betrachtet. Jacques Berlioz sah in den Bälgen verschiedener Exemplare aus Honduras Unterschiede, die aber nicht so signifikant waren, dass sie den Status einer Unterart erlangten.

Lange wurde der Berg-Veilchenohrkolibri (Colibri cyanotus (Bourcier, 1843)) als Unterart des Kleinen Veilchenohrkolibris betrachtet. Jedoch fehlt dem Berg-Veilchenohrkolibri die auffällige Blautönung und das blaue Kinn, so dass die Art farblich eher dem Amethystohrkolibri (Colibri serrirostris), der Kleine Veilchenohrkolibri jedoch eher dem Großen Veilchenohrkolibri (Colibri coruscans) zu ähneln scheint.[22]

Etymologie und Forschungsgeschichte

Die Erstbeschreibung des Kleinen Veilchenohrkolibris erfolgte 1827 durch William Swainson unter dem wissenschaftlichen Namen Trochilus thalassinus. Die Typusexemplare stammten aus dem mexikanischen Ort Tamascaltepec und wurden von William Bullock (1773–1849) und dessen Sohn William Bullock Jr. gefunden.[23] Erst später wurde er der von Johann Baptist von Spix 1824 eingeführten Gattung Kolibri zugeordnet, die dieser u. a. für den Amethystohrkolibri (Colibri serrirostris (Vieillot, 1816)) (Syn: Colibri crispus) einführte.[24][A 1] Dieser Name ist das spanische Wort für Kolibri und stammt wohl ursprünglich aus der Karibik.[25] Der Artname »thalassinus« ist das lateinische Wort für »meeresfarben, meeresgrün«.[26] »Minor« ist das lateinische Wort für »kleiner«.[27]

Literatur

  • Steve N. G. Howell, Sophie W. Webb: A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. Oxford University Press, New York 1995, ISBN 0-19-854012-4.
  • Steve N. G. Howell, Ian Lewington, Will Russell: Rare Birds of North America. Princeton University Press, Princeton 2014, ISBN 978-0-691-11796-6 (books.google.de).
  • James A. Jobling: Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Christopher Helm, London 2010, ISBN 978-1-4081-2501-4.
  • William Swainson: A synopsis of the birds discovered in Mexico by W. Bullock F.L.S. and H.S., and Mr. William Bullock, jun. In: The Philosophical magazine: or Annals of chemistry, mathematics, astronomy, natural history and general science (= 2). Band 1, Nr. 85, 1827, S. 433–442 (englisch, biodiversitylibrary.org).
  • Johann Baptist von Spix: Avium species novae, quas in itinere annis MDCCCXVII–MDCCCXX per Brasiliam jussu et auspiciis Maximiliani Josephi I. Bavariae Regis Augustissini suscepto colleoit et descripsit. Band 1. Impensis editores, München 1824 (biodiversitylibrary).
  • Helmuth Otto Wagner: Zur Brutbiologie mexikanischer Kolibris. In: Ornithologische Monatsberichte. Band 50, 1942, S. 18–19.
  • Helmuth Otto Wagner: Notes on the life history of the Mexican Violet-Ear. In: The Wilson Bulletin. Band 57, Nr. 3, 1945, S. 165–187 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 1,3 MB]).
  • Helmuth Otto Wagner: Food and feeding habits of Mexican hummingbirds. In: The Wilson Bulletin. Band 58, Nr. 2, 1946, S. 69–93 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 1,4 MB]).
  • Helmuth Otto Wagner: The molting periods of Mexican hummingbirds. In: The Auk. Band 74, Nr. 2, 1957, S. 251–257 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 321 kB]).
  • Juan Carlos Martinez-Sanchez: Records of New or Little Known Birds for Nicaragua. In: The Condor. Band 91, Nr. 2, 1989, S. 468–469 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 189 kB]).
  • Donald Ryder Dickey, Adriaan Joseph van Rossem: The birds of El Salvador. In: Field Museum of Natural History (= Zoological Series). Band 23, 1938, S. 1–609 (biodiversitylibrary.org).
  • Carlos Lara, Juan Francisco Ornelas: Forrajeo de artrópodos por dos colibríes mexicanos en condiciones de aviario. In: Ornitologia Neotropical. Band 9, Nr. 1, 1998, S. 41–50 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 170 kB]).
  • David L. Lyon: A montane hummingbird territorial system in Oaxaca, Mexico. In: The Wilson Bulletin. Band 88, Nr. 2, 1976, S. 280–298 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 966 kB]).
  • Donald H. Baepler: The avifauna of the Soloma region in Huehuetenango, Guatemala. In: The Condor. Band 64, Nr. 2, 1962, S. 140–153 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 1,2 MB]).
  • Samuel B. Lyerly, Bernard F. Riess, Sherman Ross: Color Preference in the Mexican Violet-Eared Hummingbird, Calibri t. thalassinus (Swainson). In: Behaviour. Band 2, Nr. 4, 1950, S. 237–248, JSTOR:4532706.
  • Martin Berger in Werner Nachtigall: Sauerstoffverbrauch von Kolibris (Colibri coruscans und C. thalassinus) beim Horizontalflug in BIONA Report III. Vogelflug. Fischer, Stuttgart 1998, ISBN 3-437-20330-4, S. 307–314.
  • Jacques Berlioz: Notes critiques sur des Trochilidés. In: L'Oiseau et la Revue Francaise d'Ornithologie (= 2). Band 8, 1938, S. 3–19 (gallica.bnf.fr).

Einzelnachweise

  1. a b c Steve N. G. Howell u. a. (2014), S. 261–262.
  2. a b c d Steven N. G. Howell (1995) u. a., S. 398–399.
  3. Helmuth Otto Wagner (1946) u. a., S. 72.
  4. Carlos Lara (1998) u. a., S. 42.
  5. David L. Lyon (1976), S. 283.
  6. Helmuth Otto Wagner (1946) u. a., S. 78.
  7. Carlos Lara (1998) u. a., S. 44.
  8. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 168.
  9. a b Kleiner Veilchenohrkolibri - Tierdoku. Abgerufen am 10. Januar 2022.
  10. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 171.
  11. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 172.
  12. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 176.
  13. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 178.
  14. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 177.
  15. Helmuth Otto Wagner (1945), S. 181.
  16. David L. Lyon (1976), S. 282.
  17. Donald Ryder Dickey (1938) u. a., S. 258.
  18. Donald H. Baepler (1962), S. 144.
  19. Juan Carlos Martinez-Sanchez (1962), S. 468.
  20. IOC World Bird List Hummingbirds
  21. Jacques Berlioz, S. 9.
  22. AOU Classification Committee –North and Middle AmericaProposal Set 2016-C
  23. William Swainson S. 128
  24. Johann Baptist von Spix, S. 80
  25. James A. Jobling S. 113
  26. James A. Jobling S. 383
  27. James A. Jobling S. 256
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Kleiner Veilchenohrkolibri: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Der Kleine Veilchenohrkolibri, auch als Mexiko-Veilchenohrkolibri, Grüner Veilchenohrkolibri oder Zwergveilchenohr bekannt, (Colibri thalassinus) ist eine Vogelart aus der Familie der Kolibris (Trochilidae), die in Mexiko, Guatemala, Honduras, El Salvador und Nicaragua vorkommt. Gelegentlich kann man ihn als Irrgast in den Vereinigten Staaten entdecken. Der Bestand wird von der IUCN als nicht gefährdet (Least Concern) eingeschätzt.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

ஊதா நிறக் காது பச்சை ஓசனிச்சிட்டு ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

ஊதா நிறக் காது பச்சை ஓசனிச்சிட்டு (The green violetear; Colibri thalassinus) என்பது நடுத்தர அளவு, உலோகப் பச்சை நிற ஓசனிச்சிட்டு ஆகும். இது பொதுவாக மெக்சிக்கோ முதல் வட தென் அமெரிக்கா வரையான காட்டுப் பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன.

ஒலி

தனியான ஆண் ஒவ்வொரு நாளும் தன்னுடைய பகுதியில் இருந்து உயரமாக இருந்து ஒலி எழுப்பும். தெளிவான இவற்றின் ஒலி வினாடிக்கு ஒன்று என்ற விகிதத்தில் திரும்பத் திரும்ப ஒலிக்கும்.

உசாத்துணை

license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

ஊதா நிறக் காது பச்சை ஓசனிச்சிட்டு: Brief Summary ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

ஊதா நிறக் காது பச்சை ஓசனிச்சிட்டு (The green violetear; Colibri thalassinus) என்பது நடுத்தர அளவு, உலோகப் பச்சை நிற ஓசனிச்சிட்டு ஆகும். இது பொதுவாக மெக்சிக்கோ முதல் வட தென் அமெரிக்கா வரையான காட்டுப் பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன.

ஒலி

தனியான ஆண் ஒவ்வொரு நாளும் தன்னுடைய பகுதியில் இருந்து உயரமாக இருந்து ஒலி எழுப்பும். தெளிவான இவற்றின் ஒலி வினாடிக்கு ஒன்று என்ற விகிதத்தில் திரும்பத் திரும்ப ஒலிக்கும்.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

Mexican violetear

provided by wikipedia EN

The Mexican violetear (Colibri thalassinus) is a medium-sized, metallic green hummingbird species commonly found in forested areas from Mexico to Nicaragua. This species, together with the lesser violetear were previously considered conspecific, and together called the green violetear.

Taxonomy

The Mexican violetear belongs to the order Apodiformes. Hummingbirds share this order with the swifts, such as the white-collared swift. The name Apodiformes is derived from the Greek words "a pous", meaning "without foot". While apodiforms do in fact have feet, they are quite small and their legs are short and relatively weak. Many birds in this order cannot walk, and thus rarely if ever land on the ground, where they are not well-adapted to forage or to escape from predators. Members of this order spend a majority of their active time in the air.

Description

The Mexican violetear is roughly medium-sized by hummingbird standards. It averages around 9.7 to 12 cm (3.8 to 4.7 in) in total length. Its bill is black and mostly straight with only a slight downward curve and measures from 1.8 to 2.5 cm (0.71 to 0.98 in).[3] The body mass can vary from 4.8 to 5.6 g (0.17 to 0.20 oz). Among standard measurements, the wing chord is 5.8 to 6.8 cm (2.3 to 2.7 in) and the tail is 3.5 to 4.3 cm (1.4 to 1.7 in). The bird has a wingspan of 12 cm.[4] It is shining green above with a glittering violet ear-patch on the sides of its neck. Its throat and chest are a glittering green with a shining green belly. The tail is a metallic blue-green with more bronzy central feathers and a prominent black subterminal band.

Vocalizations

Solitary males sing from above, exposed twigs in their territory every day. Their song is a monotonously repeated sharp and dry “tsu-tzeek” at a rate of about one call per second.

Distribution and habitat

Distribution

The Mexican violetear breeds from the highlands of southern Mexico south to Nicaragua. It is a rare but annual nonbreeding visitor to the United States, primarily southern and central Texas, with scattered records as far north as extreme southern Canada.[5] According to IUCN C. thalissinus can be found in much of montane areas of the northern Andes, stretching from Bolivia to Venezuela.[6]

Habitat

Common habitats for the Mexican violetear is in the canopy and borders of subtropical and lower temperate forest, secondary woodland and scrub, and clearings and gardens in the subtropical zone. It is recorded mostly between altitudes of 1,200 to 2,300 m (3,900 to 7,500 ft), though they will sometimes wander as far down as 500 m (1,600 ft) in search of food sources. It generally prefers more humid and high-altitude areas, such as cloud forests.

Diet

The Mexican violetear forages alone but tends to gather at flowering trees, especially coffee-shade Inga. They feed at mid-level to canopy and often hold and defend a feeding territory. They primarily feed on nectar and small insects. They are a fairly common species that thrives in deforested areas.

Breeding

Like most hummingbirds, the Mexican violetear is a solitary nester. The male's only involvement in the breeding process is to attract and mate with the female. The female is then responsible for choosing a nest location, generally on a low, small horizontal branch in a protected area. The nest is small and built from various plant materials, spider webs, and down woven together to form a sturdy cup structure. Two small white eggs are laid within the nest and the female incubates them on her own. Incubation time is 14–18 days. Hatchlings are primarily fed insects due to high nutritional requirements. No information was found on the length of the nestling stage or age at fledgling. Breeding takes place though the wet season into the early dry season, which varies by latitude.[7]

Migration

Seasonal movements of the Mexican violetear are not well understood. Many individuals of northern populations move south or and/or to lower elevations following the end of the breeding season (July to November in Mexico), but regular occurrence hundreds of kilometres north of this range suggests a more complex migration strategy.[5][7]

References

  1. ^ BirdLife International (2016). "Colibri thalassinus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22687110A93140351. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22687110A93140351.en. Retrieved 13 November 2021.
  2. ^ "Appendices | CITES". cites.org. Retrieved 2022-01-14.
  3. ^ Howell, S.N.G.; Webb, S. (1995). A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. New York, New York: Oxford University Press. ISBN 978-0198540120.
  4. ^ "Mexican Violetear". Bird Watching Academy. 2020-01-08. Retrieved 2020-09-30.
  5. ^ a b Williamson, Sheri (2001). A Field Guide to Hummingbirds of North America. New York, NY: Houghton Mifflin Harcourt. p. 199. ISBN 0-618-02496-4.
  6. ^ "IUCN Red List of Threatened Species: Colibri thalassinus". October 2016.
  7. ^ a b Hobbs, Mo; Arizmendi, M.C.; Rodríguez-Flores, C.; Soberanes-González, C. (2011). Schulenberg, T.S. (ed.). "Green Violetear (Colibri thalassinus)". Neotropical Birds Online. Ithaca: Cornell Lab of Ornithology.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Mexican violetear: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The Mexican violetear (Colibri thalassinus) is a medium-sized, metallic green hummingbird species commonly found in forested areas from Mexico to Nicaragua. This species, together with the lesser violetear were previously considered conspecific, and together called the green violetear.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Colibri thalassinus ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El colibrí oreja violeta o colibrí orejiazul (Colibri thalassinus) es una especie de ave apodiforme de la familia Trochilidae que vive en las tierras altas, desde la parte central de México hasta el oeste de Panamá y, en la región de Los Andes, desde el norte de Venezuela hasta Bolivia. Es un ave migratoria que llega hasta Estados Unidos e incluso Canadá. Su hábitat son los campos con árboles y matorrales, entre los 600 y los 3 000 m s. n. m.,[3]​ pero al parecer evita las zonas inundables y la selva tropical muy húmeda.[4]

Descripción

 src=
En vuelo

Mide de 9,9 a 11,5 cm de longitud y pesa de 5 a 6 g. El macho es de color verde césped brillante en la cabeza y el dorso, color que se vuelve bronceado en la grupa y la parte superior de las alas.[5][6]​ Se distingue por una mancha azul o violeta alrededor del oído. La cola es cuadrada y muestra una amplia franja subterminal azul oscura.[5]

Las subespecies del norte presentan una mancha violeta en el pecho y una franja azul-violeta a lo largo de la barbilla, que a menudo se conecta con la del oído.[5]

La hembra es similar al macho, pero en promedio es más pequeña y de coloración un poco más apagada, con la franja de color violeta más estrecha en el mentón.[5]

Las subespecies desde Costa Rica hacia el sur tienen el pecho verde brillante y no muestran mancha violeta en el pecho y la barbilla, pero sí la azul violeta del oído.

Los ejemplares juveniles tienen el plumaje verde oliva en la parte superior, con tintes grisáceos en el pecho y vientre; posteriormente mudan de plumaje, adquiriendo los tonos brillantes metálicos.[5]

Comportamiento

Visita flores de muchas especies de plantas para alimentarse del néctar. Canta vigorosamente CHIP-chut-chut, chip, CHIIT, y emite un llamado seco chut, aunque se registran variaciones regionales en las notas: chak-chit o b'r'b'r't'stik.[3]​ El nido es una copa de material vegetal, construido en un árbol a una altura de 1 a 3 m.[7]​ La hembra pone 2 huevos blancos.

Subespecies

Han sido identificadas las siguientes subespecies:[8]

Notas y referencias

  1. BirdLife International 2009.0. Colibri thalassinus; IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4. Consultado el 1 de noviembre de 2010.
  2. Philos.Mag.n.s. 1 p.441.
  3. a b Hilty, Steven L. (2003): Birds of Venezuela: 401. Christopher Helm, London. ISBN 0-7136-6418-5
  4. Cuervo, Andrés M.; Stiles, F. Gary; Cadena, Carlos Daniel; Toro, Juan Lázaro & Londoño, Gustavo A. (2003) New and noteworthy bird records from the northern sector of the Western Andes of Colombia; Bulletin of the British Ornithologists Club 123(1):7-24.
  5. a b c d e Williamson, Sheri L. (2001). Hummingbird of North America. Nueva York: Houghton Mifflin Company. ISBN 0618024964.
  6. Stiles, F. Gary & Skutch, Alexander Frank (1989): A guide to the birds of Costa Rica. Comistock, Ithaca. ISBN 0-8014-9600-4
  7. Elizondo, Luis Humberto (2000) Colibri thalassinus (Swainson, 1827); Species of Costa Rica.INBio.
  8. Peterson, Alan P. Colibri thalassinus dans Apodiformes

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Colibri thalassinus: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El colibrí oreja violeta o colibrí orejiazul (Colibri thalassinus) es una especie de ave apodiforme de la familia Trochilidae que vive en las tierras altas, desde la parte central de México hasta el oeste de Panamá y, en la región de Los Andes, desde el norte de Venezuela hasta Bolivia. Es un ave migratoria que llega hasta Estados Unidos e incluso Canadá. Su hábitat son los campos con árboles y matorrales, entre los 600 y los 3 000 m s. n. m.,​ pero al parecer evita las zonas inundables y la selva tropical muy húmeda.​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Colibri thalassinus ( Basque )

provided by wikipedia EU

Colibri thalassinus Colibri generoko animalia da. Hegaztien barruko Trochilidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Colibri thalassinus: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Colibri thalassinus Colibri generoko animalia da. Hegaztien barruko Trochilidae familian sailkatua dago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Viherorvokkikolibri ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Viherorvokkikolibri (Colibri thalassinus) on neotrooppisen alueen kiitäjälintu. Sen esiintymisalue ulottuu Meksikon keski- ja eteläosista Keski-Amerikkaan ja läntiseen Etelä-Amerikkaan, Kolumbiasta ja Venezuelasta Ecuadoriin, Peruun, Boliviaan ja Argentiinan luoteiskolkkaan. Lajista tunnetaan neljä alalajia. William John Swainson kuvaili lajin holotyypin Meksikon Tamascáltepecista vuonna 1827.[2]

Lähteet

  1. BirdLife International: Colibri thalassinus IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. 2012. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 8.4.2014. (englanniksi)
  2. The Internet Bird Collection (englanniksi)
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Viherorvokkikolibri: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Viherorvokkikolibri (Colibri thalassinus) on neotrooppisen alueen kiitäjälintu. Sen esiintymisalue ulottuu Meksikon keski- ja eteläosista Keski-Amerikkaan ja läntiseen Etelä-Amerikkaan, Kolumbiasta ja Venezuelasta Ecuadoriin, Peruun, Boliviaan ja Argentiinan luoteiskolkkaan. Lajista tunnetaan neljä alalajia. William John Swainson kuvaili lajin holotyypin Meksikon Tamascáltepecista vuonna 1827.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Colibri thalassin ( French )

provided by wikipedia FR

Colibri thalassinus

Le Colibri thalassin (Colibri thalassinus (Swainson, 1827)) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Trochilidae.

Description

Cet oiseau mesure environ 10,5 cm de longueur. Il ne présente pas de dimorphisme sexuel. Il possède un plumage essentiellement vert avec des joues bleu violacé et une bande sombre sur la queue.

Habitat

Cet oiseau fréquente les boisements clairs.

Comportement

Le mâle émet son chant répétitif du haut d'un arbre.

Sous-espèces

D'après Alan P. Peterson il existe 5 sous-espèces :

  • Colibri thalassinus cabanidis (Heine, 1863) ;
  • Colibri thalassinus crissalis Todd, 1942 ;
  • Colibri thalassinus cyanotus (Bourcier, 1843) ;
  • Colibri thalassinus kerdeli Aveledo & Perez, 1991 ;
  • Colibri thalassinus thalassinus (Swainson, 1827).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Colibri thalassin: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Colibri thalassinus

Le Colibri thalassin (Colibri thalassinus (Swainson, 1827)) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Trochilidae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Colibri thalassinus ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il colibrì orecchieviola talassino o guanciaviola verde (Colibri thalassinus (Swainson, 1827)) è un uccellino della famiglia Trochilidae, diffuso in America centrale e meridionale.[1][2]

Note

  1. ^ a b (EN) BirdLife International 2012, Colibri thalassinus, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Trochilidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato il 7 maggio 2014.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Colibri thalassinus: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il colibrì orecchieviola talassino o guanciaviola verde (Colibri thalassinus (Swainson, 1827)) è un uccellino della famiglia Trochilidae, diffuso in America centrale e meridionale.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Žaliasis kolibris ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT

Žaliasis kolibris (lot. Colibri thalassinus, angl. Green Violet-ear) – kolibrinių (Trochilidae) šeimos paukštis. Paplitęs nuo pietų ir centrinės Meksikos iki šiaurinės Venesuelos ir Bolivijos. Kartais užklysta į JAV ar Kanadą.

Žaliasis kolibris yra blizgančiai žalios spalvos, 11 cm ilgio. Po akim yra tamsiai mėlyna dėmė.

Gyvena atvirų vietovių medžiuose ir krūmuose, vengia drėgnų džiunglių. Lizdą suka 1-3 m aukščio medžiuose. Deda 2 baltus kiaušinius. Minta nektaru.

 src=
Žaliasis kolibris


Vikiteka

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Mexicaanse violetoorkolibrie ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Vogels

De Mexicaanse violetoorkolibrie (Colibri thalassinus) is een vogel uit de familie Trochilidae (Kolibries). Deze soort is afgesplitst van de kleine violetoorkolibrie (Colibri cyanotus).

Kenmerken

Het mannetje is 10 cm lang en weegt 5 – 6 gram. Hij is helder groen, glinsterend en heeft blauwe tinten op de keel en borst. Hij heeft een violette plek rond zijn oog. Zijn staart heeft een zwarte band aan het uiteinde. Zijn snavel en poten zijn zwart.

Het verenkleed van de vrouwtjes lijkt op dat van de mannetjes, maar de glinsterende groene kleur is beperkt tot de keel en de borst is doffer van kleur en brons getint. Onvolwassen vogels lijken op de vrouwtjes, maar met rozige tinten op de kop, achternek en romp, geen glinsterende tinten aan de onderkant en lichtgele randen op het groene verenkleed.

De zang van de Mexicaanse violetoorkolibrie is een krachtige CHEEP-chut-chut, chip CHEET, wat gedurende de hele dag wordt herhaald.

Leefwijze

Deze vogels bezoeken bloemen van vele soorten kruidachtige planten, struiken en bomen voor de nectar.

Voortplanting

Het nest bestaat uit plantenmateriaal en wordt 1 – 3 meter hoog in een boom gebouwd. Per broedseizoen worden twee witte eieren gelegd.

Verspreiding en leefgebied

Het is een broedvogel in de hooglanden van Midden-Mexico tot tot het noordelijke deel van Midden-Nicaragua. De vogel trekt in het warme seizoen naar de Verenigde Staten en zelfs Canada.

Zijn habitat is open berggebied met bomen en struiken.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Mexicaanse violetoorkolibrie: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De Mexicaanse violetoorkolibrie (Colibri thalassinus) is een vogel uit de familie Trochilidae (Kolibries). Deze soort is afgesplitst van de kleine violetoorkolibrie (Colibri cyanotus).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Mexikansk öronkolibri ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Mexikansk öronkolibri[2] (Colibri thalassinus) är en centralamerikansk kolibri.[3]

Utseende

Mexikansk öronkolibri har en metalliskt glänsande fjäderdräkt i grönt, blått, violett och brons. Hanarna har de mest lysande färgerna. I storlek når de en längd på 11 till 11,5 centimeter. Honorna liknar hanarna till utseendet, men är något mindre och färgerna har en något mer dämpad lyster. Unga fåglar har inte så klara färger som de fullfuxna fåglarna. Till skillnad från mindre öronkolibri har den en violett fläck på bröstet och ett blåviolett band längs hakan som ofta går ihop med det blåvioletta området vid örat.

Utbredning och systematik

Fågeln häckar i öppna bergssluttningar från södra Mexiko till nordcentrala Nicaragua.[3] Fåglarna kan företa säsongsbundna förflyttningar och arten kan då ta sig till USA och till och med sällsynt ända till Kanada.

Fram tills nyligen betraktades den sydligare mindre öronkolibri (C. cyanotus) vara en del av thalassinus, då med det svenska trivialnamnet grön öronkolibri.

Levnadssätt

Artens habitat är halvöppna höglandsområden med träd och buskar. Boet är en utpräglat skålformig konstruktion av växtmaterial som byggs en till tre meter upp i ett träd. Honan lägger två vita ägg. Fåglarnas föda utgörs av nektar från olika blommor.

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig men inkluderar fortfarande cyanotis i sin bedömning.[1]

Referenser

Noter

  1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Colibri thalassinus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-03-14.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Källor

Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från engelskspråkiga Wikipedia, 12 januari 2010.

Externa länkar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Mexikansk öronkolibri: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Mexikansk öronkolibri (Colibri thalassinus) är en centralamerikansk kolibri.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Yeşil menekşekulaklı ( Turkish )

provided by wikipedia TR

Yeşil menekşekulaklı (Colibri thalassinus), sinek kuşugiller (Trochilidae) familyasından bir kuş türü.

Özellikleri

Erkek yeşil menekşekulaklının üstü ot yeşilidir, sağrı ve kuyruk üstü örtü tüyleri bronz rengi olup 11 — 11,5 santimetre uzunluktadır. Kuyruk, geniş lacivert bir subterminal bandla kare ve ufakça işaretlidir. Coğunlukla "kulak" mor-mavi bir renk ile çeneye bağlanır ve üst göğüs boyunca mor-mavi bir bantla büyük menekşe rengi merkezi bir göğüs noktası vardır, bu özellikler kuşa ismini verir. Dişi, erkeğe benzerdir, ama daha küçüktür ve çenede daha dar mor bir bantla ufakça soluktur. Yavru erişkinin çok daha soluk bir uyarlamasıdır, mor göğüs noktası ya belirsiz, eksik veya yoktur.

Davranış

Doğal ortamı, ağaçlar ve çalılıklarla ağaçsız yüksek dağlık bölgelerdir. Çok nemli yağmur ormanlarından kaçınırlar. Yuva, yüksekliği 1–3 m olan bir ağaçta, bitki malzemesinden yapılmış bir fincan şeklindedir ve içerisine iki beyaz yumurta bırakır.

Dış bağlantılar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia yazarları ve editörleri
original
visit source
partner site
wikipedia TR

Yeşil menekşekulaklı: Brief Summary ( Turkish )

provided by wikipedia TR

Yeşil menekşekulaklı (Colibri thalassinus), sinek kuşugiller (Trochilidae) familyasından bir kuş türü.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia yazarları ve editörleri
original
visit source
partner site
wikipedia TR

Colibri thalassinus ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Colibri thalassinus là một loài chim trong họ Chim ruồi.[2]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Colibri thalassinus. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết họ Chim ruồi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Colibri thalassinus: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Colibri thalassinus là một loài chim trong họ Chim ruồi.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

綠紫耳蜂鳥 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科
二名法 Colibri thalassinus
(Swainson, 1827)

綠紫耳蜂鳥学名Colibri thalassinus),又名綠色紫耳蜂鳥,是一種很吸引人的蜂鳥,分佈在墨西哥中南部至巴拿馬西部的高原,並委內瑞拉北部至玻利維亞安地斯山脈。牠們會有季節性的遷徙,前往至美國加拿大

 src=
雄性綠紫耳蜂鳥。

雄性的綠紫耳蜂鳥背部呈草綠色,臀部及上尾巴羽毛呈褐色,長約11-11.5厘米[2]。尾巴呈方形,有輕微的凹口,有一道深藍色的闊帶[2]。牠上胸有一紫色的大點,沿顎部有一紫藍色帶,連接至其紫藍色的「耳朵[2]。雌性與雄性相似,但平均較為細小及深色,顎部的紫帶較窄[2]。雛鳥比成鳥更為沉色,羽球一般都是呈橄欖綠色,下部多是深灰色。雛鳥胸上的紫點不明顯、不完整或是未長出[2]。換羽的雛鳥都有明顯的金屬色,尤其是在喉嚨或胸部[2]

 src=
雌性綠紫耳蜂鳥。

綠紫耳蜂鳥生活在高原的樹林或叢林中,並避免進入潮濕雨林[3]。鳥巢一般都在1-3米高的樹上,每次會產2顆白色的蛋。

綠紫耳蜂鳥會吃多種植物的蜜。

參考

  1. ^ Colibri thalassinus. IUCN Red List of Threatened Species 2006. International Union for Conservation of Nature. 2004.
  2. ^ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Williamson, Sheri L. Hummingbird of North America. New York: Houghton Mifflin Company. 2001. ISBN 0618024964.
  3. ^ Cuervo, Andrés M.; Stiles, F. Gary; Cadena, Carlos Daniel; Toro, Juan Lázaro & Londoño, Gustavo A. New and noteworthy bird records from the northern sector of the Western Andes of Colombia (PDF). Bull. B. O. C. 2003, 123 (1): 7–24. (原始内容 (PDF)存档于2006-02-28).

外部連結

 src= 维基共享资源中相关的多媒体资源:綠紫耳蜂鳥
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

綠紫耳蜂鳥: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

綠紫耳蜂鳥(学名:Colibri thalassinus),又名綠色紫耳蜂鳥,是一種很吸引人的蜂鳥,分佈在墨西哥中南部至巴拿馬西部的高原,並委內瑞拉北部至玻利維亞安地斯山脈。牠們會有季節性的遷徙,前往至美國加拿大

 src= 雄性綠紫耳蜂鳥。

雄性的綠紫耳蜂鳥背部呈草綠色,臀部及上尾巴羽毛呈褐色,長約11-11.5厘米。尾巴呈方形,有輕微的凹口,有一道深藍色的闊帶。牠上胸有一紫色的大點,沿顎部有一紫藍色帶,連接至其紫藍色的「耳朵」。雌性與雄性相似,但平均較為細小及深色,顎部的紫帶較窄。雛鳥比成鳥更為沉色,羽球一般都是呈橄欖綠色,下部多是深灰色。雛鳥胸上的紫點不明顯、不完整或是未長出。換羽的雛鳥都有明顯的金屬色,尤其是在喉嚨或胸部。

 src= 雌性綠紫耳蜂鳥。

綠紫耳蜂鳥生活在高原的樹林或叢林中,並避免進入潮濕雨林。鳥巢一般都在1-3米高的樹上,每次會產2顆白色的蛋。

綠紫耳蜂鳥會吃多種植物的蜜。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

ミドリハチドリ ( Japanese )

provided by wikipedia 日本語
ミドリハチドリ Colibri-thalassinus-001.jpg
ミドリハチドリ Colibri thalassinus
保全状況評価 LEAST CONCERN
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 LC.svg 分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 鳥綱 Aves : アマツバメ目 Apodiformes : ハチドリ科 Trochilidae : アオミミハチドリ属 Colibri : ミドリハチドリ C. thalassinus 学名 Colibri thalassinus 和名 ミドリハチドリ 英名 Green Violet-ear

ミドリハチドリ(学名:Colibri thalassinus)は、アマツバメ目ハチドリ科に分類される鳥類の一種。

生態[編集]

Sibley分類体系での位置[編集]

シブリー・アールキスト鳥類分類
アマツバメ上目 Apodimorphae
アマツバメ上目 Apodimorphae
ハチドリ亜科 Trochilinae
執筆の途中です この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますポータル鳥類 - PJ鳥類)。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
ウィキペディアの著者と編集者
original
visit source
partner site
wikipedia 日本語

ミドリハチドリ: Brief Summary ( Japanese )

provided by wikipedia 日本語

ミドリハチドリ(学名:Colibri thalassinus)は、アマツバメ目ハチドリ科に分類される鳥類の一種。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
ウィキペディアの著者と編集者
original
visit source
partner site
wikipedia 日本語