Cacatua a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ kaketoued, krouet e 1817 gant an evnoniour gall Louis Jean Pierre Vieillot (1748-1831).
Unnek spesad a ya d'ober ar genad :
Pemzek (15) isspesad en holl.
Ar c'haketou galah, bet anvet Cacatua roseicapilla da gentañ-penn, a zo bet renket er genad Eolophus, Eolophus roseicapilla ar spesad nemetañ anezhañ.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Cacatua a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ kaketoued, krouet e 1817 gant an evnoniour gall Louis Jean Pierre Vieillot (1748-1831).
Cacatua és un gènere d'ocells de la família dels cacatuids (Cacatuidae ).
Aquest gènere està format per 12 espècies:[1]
Die Eigentlichen Kakadus (Cacatua), auch Weiß- und Schwarzschnabelkakadus genannt, sind eine Gattung innerhalb der Ordnung der Papageien. Zu dieser Gattung gehören mittelgroße bis große Arten. Gemeinsam ist ihnen eine weiße oder hell lachsfarbene bis rosa Grundfärbung des Gefieders. Sie werden deshalb auch zur Abgrenzung zu den Rabenkakadus gelegentlich als „Weiße Kakadus“ bezeichnet.
Eigentliche Kakadus haben einen kurzen, quadratischen Schwanz. Die Flügel sind lang und erreichen angelegt mit ihrer Spitze fast die Schwanzspitze.[1] Ein Geschlechtsdimorphismus ist bei ihnen entweder nur schwach ausgeprägt oder gar nicht vorhanden. Wie für alle Kakadus charakteristisch, weisen sie eine Federhaube auf. Diese Federhauben sind leicht unterschiedlich geformt, so dass auf Basis dieses Kennzeichens bereits diskutiert wurde, einige Arten einer eigenständigen Gattung zuzuweisen. Der Molukken- und der Weißhaubenkakadu verfügen beispielsweise über Kopffedern, die eine Länge von über 10 Zentimeter erreichen. Beim Gelbhaubenkakadu, Gelbwangenkakadu und beim Inkakakadu ist die Haube kammförmig und besteht aus dicht nebeneinander stehenden, länglichen und leicht nach vorne gebogenen Federn. Die Hauben der anderen Kakaduarten erinnert an die von Molukken- und Weißhaubenkakadu. Sie sind jedoch wesentlich kürzer.[2] Der Vorschlag zu einer Neuordnung der Eigentlichen Kakadus auf Basis ihrer Federhaube hat sich bislang jedoch nicht durchgesetzt, da die verschiedenen Haubenformen fließend ineinander übergehen.[3] Eine Einordnung des Inka-Kakadus ist aber auch auf Grund von DNA-Analysen vorgeschlagen worden. Hierzu fehlen aber noch detailliertere Forschungsergebnisse.[4]
Beim Gelbhauben-, Gelbwangen- und beim Inka-Kakadu bestehen die Hauben aus schmalen, verlängerten und nach vorn gebogenen Federn. Beim Brillenkakadu sind die Haubenfedern breiter. Sie sind außerdem leicht nach hinten gebogen. Für alle vier Arten gilt, dass die Haubenfedern an der Kopfvorderseite durch verlängerte Stirnfedern begrenzt sind. Diese Art stellt in der Haubenform einen Übergang dar zum Weißhaubenkakadu und dem Molukkenkakadu, bei denen die Federhaube aus breiten, nach hinten gerichteten Scheitelfedern besteht. Bei den übrigen Arten sind die Haubenfedern gleichfalls nach hinten gebogen. Bei diesen sind sie jedoch weniger breit und verlängert.[5]
Eigentliche Kakadus haben ein sehr großes Verbreitungsgebiet. Es reicht von den Philippinen über Sulawesi, die Molukken und die Sunda-Inseln bis nach Neuguinea und Australien. Sie finden sich außerdem auf den Salomoninseln und Tasmanien. Keine der Arten kommt im gesamten Verbreitungsgebiet vor. Der Verbreitungsschwerpunkt ist Australien.[6]
Die Eigentlichen Kakadus (Cacatua), auch Weiß- und Schwarzschnabelkakadus genannt, sind eine Gattung innerhalb der Ordnung der Papageien. Zu dieser Gattung gehören mittelgroße bis große Arten. Gemeinsam ist ihnen eine weiße oder hell lachsfarbene bis rosa Grundfärbung des Gefieders. Sie werden deshalb auch zur Abgrenzung zu den Rabenkakadus gelegentlich als „Weiße Kakadus“ bezeichnet.
Cacatua is a genus of cockatoos found from the Philippines and Wallacea east to the Solomon Islands and south to Australia. They have a primarily white plumage (in some species tinged pinkish or yellow), an expressive crest, and a black (subgenus Cacatua) or pale (subgenus Licmetis) bill. Today, several species from this genus are considered threatened due to a combination of habitat loss and capture for the wild bird trade, with the blue-eyed cockatoo, Moluccan cockatoo, and umbrella cockatoo considered vulnerable, and the red-vented cockatoo and yellow-crested cockatoo considered critically endangered.
Although the name Cacatua was used in 1760 by the French zoologist Mathurin Jacques Brisson he did not include it in his table of genera and Brisson is not recognised as the authority by the International Commission on Zoological Nomenclature (ICZN).[1][2] The genus Kakatoe was introduced by Georges Cuvier in 1801 but this name has been suppressed by the ICZN and instead Louis Jean Pierre Vieillot is recognised as introducing the genus Cacatua in 1817.[2][3][4] The type species was designated as the white cockatoo by Tommaso Salvadori in 1891.[5][6] The name Cacatua is from the Malay language words Kakatuá and Kakak-tuá for the cockatoos.[7]
The genus contains 11 species.[8]
Cacatoa sp - MHNT Cacatua is a genus of cockatoos found from the Philippines and Wallacea east to the Solomon Islands and south to Australia. They have a primarily white plumage (in some species tinged pinkish or yellow), an expressive crest, and a black (subgenus Cacatua) or pale (subgenus Licmetis) bill. Today, several species from this genus are considered threatened due to a combination of habitat loss and capture for the wild bird trade, with the blue-eyed cockatoo, Moluccan cockatoo, and umbrella cockatoo considered vulnerable, and the red-vented cockatoo and yellow-crested cockatoo considered critically endangered.
Cacatúa es un género de aves psitaciformes de la familia Cacatuidae. Es un ave prensora que se encuentra desde las islas Filipinas y el este de Wallacea hasta las islas Salomón y el sur de Australia. Tienen un plumaje primariamente blanco (en algunas especies rosado o amarillo), un prominente penacho, y un pico negro (subgénero Cacatua) o pálido (subgénero Licmetis). Actualmente muchas especies de este género son consideradas amenazadas por una combinación de pérdida de hábitat y captura para el comercio de aves silvestres, la cacatúa oftálmica, la cacatúa de las Molucas y la cacatúa blanca consideradas vulnerables, la cacatúa filipina considerada en peligro de extinción, y la cacatúa sulfúrea considerada en peligro crítico de extinción. El género fue descrito en primer lugar por Brisson en 1790, con la cacatúa blanca (Cacatua alba) luego designada como la especie tipo. Georges Cuvier definió el género Kakatoe en 1800, con la cacatúa filipina (C. haematuropygia) como especie tipo, y algunos libros sobre aves usan el nombre viejo. Mayr, Keast y Serventy validaron Cacatua en 1964, y quitaron Kakatoe.[1]
Cacatúa es un género de aves psitaciformes de la familia Cacatuidae. Es un ave prensora que se encuentra desde las islas Filipinas y el este de Wallacea hasta las islas Salomón y el sur de Australia. Tienen un plumaje primariamente blanco (en algunas especies rosado o amarillo), un prominente penacho, y un pico negro (subgénero Cacatua) o pálido (subgénero Licmetis). Actualmente muchas especies de este género son consideradas amenazadas por una combinación de pérdida de hábitat y captura para el comercio de aves silvestres, la cacatúa oftálmica, la cacatúa de las Molucas y la cacatúa blanca consideradas vulnerables, la cacatúa filipina considerada en peligro de extinción, y la cacatúa sulfúrea considerada en peligro crítico de extinción. El género fue descrito en primer lugar por Brisson en 1790, con la cacatúa blanca (Cacatua alba) luego designada como la especie tipo. Georges Cuvier definió el género Kakatoe en 1800, con la cacatúa filipina (C. haematuropygia) como especie tipo, y algunos libros sobre aves usan el nombre viejo. Mayr, Keast y Serventy validaron Cacatua en 1964, y quitaron Kakatoe.
Töyhtökakadut (Cacatua) on kakadujen heimoon kuuluva lintusuku. Sukuun kuuluu 12 lajia[2].
Töyhtökakadut (Cacatua) on kakadujen heimoon kuuluva lintusuku. Sukuun kuuluu 12 lajia.
Le genre Cacatua regroupe des oiseaux connus sous les noms de cacatoès, appartenant à la famille des Cacatuidae qui se caractérisent par un plumage clair.
Le terme dérive de cacatoès qui provient du malais kakatūwa, soit via le portugais cacatua, soit via le néerlandais kaketoe. Le terme malais pourrait être formé de kaka qui désigne un oiseau et de tūwa qui signifie vieux[1].
D'après la classification de référence (version 6.4, 2016) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Le genre Cacatua regroupe des oiseaux connus sous les noms de cacatoès, appartenant à la famille des Cacatuidae qui se caractérisent par un plumage clair.
Cacatua Vieillot, 1817 è un genere di uccelli della famiglia dei Cacatuidi.[1]
Il genere Cacatua comprende le seguenti specie:[1]
Tikrosios kakadu (lot. Cacatua) – kakadu (Cacatuidae) šeimos papūgų gentis.
Išskiriamos dvi pogentės.
Baltie kakadu (Cacatua) ir viena no kakadu dzimtas (Cacatuidae) ģintīm, kas apvieno 11 sugas.[1] Dēļ dzīves vides zaudēšanas un malumedniecības (dzīvu papagaiļu ķeršana pārdošanai) vairākas šīs ģints sugas ir apdraudētas. Par kritiski apdraudētām atzītas divas sugas: Filipīnu kakadu (Cacatua haematuropygia)[2] un citroncekula kakadu (Cacatua sulphurea).[3]
Baltie kakadu sastopami, sākot ar Filipīnām un Vollesu, izplatības reģionam uz austrumiem turpinoties līdz Zālamana salām un uz dienvidiem līdz Austrālijai, Tasmaniju ieskaitot.[4]
Baltie kakadu ir vidēji lieli vai lieli papagaiļi ar taisnstūrveida asti. Lielākajai daļai balto kakadu apspalvojums ir balts, bet dažām sugām ir rozīgs vai gaiši dzeltens tonējums. Kā jau kakadu dzimtai raksturīgi, visām sugām ir izteiksmīgs cekuls un melns vai pelēks knābis. Abi dzimumi izskatās līdzīgi, arī jaunie putni atgādina pieaugušos.[4]
Balto kakadu ģints (Cacatua)[1]
Baltie kakadu (Cacatua) ir viena no kakadu dzimtas (Cacatuidae) ģintīm, kas apvieno 11 sugas. Dēļ dzīves vides zaudēšanas un malumedniecības (dzīvu papagaiļu ķeršana pārdošanai) vairākas šīs ģints sugas ir apdraudētas. Par kritiski apdraudētām atzītas divas sugas: Filipīnu kakadu (Cacatua haematuropygia) un citroncekula kakadu (Cacatua sulphurea).
Cacatua adalah satu genus kakaktua yang ditemui bermula di Filipina dan timur Wallacea sehingga ke Kepulauan Solomon dan selatan Australia. Ia memiliki bulu berwarna putih (beberapa spesies memiliki warna merah jambu atau kuning), sebuah jambul yang mengagumkan dan paruh berwarna hitam (subgenus Cacatua) atau pucat (subgenus Licmetis). Pada hari ini, beberapa spesies dalam genus ini diancam kepupusan di sebabkan sama ada kehilangan habitat atau penangkapan burung liar bagi tujuan perdagangan. Kakaktua Mata Biru, Kakaktua Maluku dan Kakaktua Payung dianggap sebagai spesies Terjejas, Kakaktua Dubur Merah dianggap Terancam, dan Kakaktua Jambul Kuning dianggap Terancam Teruk.
Genus ini pertama kali diperincikan oleh Brisson pada tahun 1790, dengan Kakaktua Putih (Cacatua alba) didesignasikan sebagai spesies jenis. Georges Cuvier mentakrifkan genus Kakatoe pada tahun 1800, dengan Kakaktua Dubur Merah (C. haematuropygia) sebagai satu jenis, dan beberapa buku-buku burung yang lebih lama menggunakan nama yang kedua. Mayr, Keast dan Serventy mengesahkan Cacatua pada tahun 1964, dan menggugurkan nama Kakatoe.[1]
Cacatua adalah satu genus kakaktua yang ditemui bermula di Filipina dan timur Wallacea sehingga ke Kepulauan Solomon dan selatan Australia. Ia memiliki bulu berwarna putih (beberapa spesies memiliki warna merah jambu atau kuning), sebuah jambul yang mengagumkan dan paruh berwarna hitam (subgenus Cacatua) atau pucat (subgenus Licmetis). Pada hari ini, beberapa spesies dalam genus ini diancam kepupusan di sebabkan sama ada kehilangan habitat atau penangkapan burung liar bagi tujuan perdagangan. Kakaktua Mata Biru, Kakaktua Maluku dan Kakaktua Payung dianggap sebagai spesies Terjejas, Kakaktua Dubur Merah dianggap Terancam, dan Kakaktua Jambul Kuning dianggap Terancam Teruk.
Genus ini pertama kali diperincikan oleh Brisson pada tahun 1790, dengan Kakaktua Putih (Cacatua alba) didesignasikan sebagai spesies jenis. Georges Cuvier mentakrifkan genus Kakatoe pada tahun 1800, dengan Kakaktua Dubur Merah (C. haematuropygia) sebagai satu jenis, dan beberapa buku-buku burung yang lebih lama menggunakan nama yang kedua. Mayr, Keast dan Serventy mengesahkan Cacatua pada tahun 1964, dan menggugurkan nama Kakatoe.
Cacatua is een geslacht van kaketoes, die voorkomen van de Filipijnen en Wallacea tot aan de Salomonseilanden en het zuiden naar Australië. Alle vogels in dit geslacht hebben een voornamelijk wit verenkleed (in sommige soorten roze of geel getinte). Anno 2018 worden twee soorten uit dit geslacht beschouwd als "ernstig bedreigde" vogelsoort, drie als "kwetsbaar" en één als "gevoelig" door een combinatie van verlies van leefgebied en (vaak illegale) vangst en vogelhandel. Het geslacht telt 11 soorten.[1]
Cacatua is een geslacht van kaketoes, die voorkomen van de Filipijnen en Wallacea tot aan de Salomonseilanden en het zuiden naar Australië. Alle vogels in dit geslacht hebben een voornamelijk wit verenkleed (in sommige soorten roze of geel getinte). Anno 2018 worden twee soorten uit dit geslacht beschouwd als "ernstig bedreigde" vogelsoort, drie als "kwetsbaar" en één als "gevoelig" door een combinatie van verlies van leefgebied en (vaak illegale) vangst en vogelhandel. Het geslacht telt 11 soorten.
Multimedia w Wikimedia Commons Cacatua – rodzaj ptaków podrodziny kakadu (Cacatuinae) w rodzinie kakaduowatych (Cacatuidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[14].
Długość ciała 30–55 cm; masa ciała 300–975 g[15].
Do rodzaju należą następujące gatunki[26]:
Układ filogenetyczny (podrodziny, plemiona, rodzaje) na podstawie:
Cacatua – rodzaj ptaków podrodziny kakadu (Cacatuinae) w rodzinie kakaduowatych (Cacatuidae).
Cacatua é um gênero de cacatuas encontradas na Indonésia (Wallacea), Filipinas, Ilhas Salomão e sul da Austrália.
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=54B51CFD75691AE9
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=1E85ABE489A5B49E
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=5F5EBCF50911EF52
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=0992CA28BD720FDF
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=E1E5939857AFFBE4
Cacatua é um gênero de cacatuas encontradas na Indonésia (Wallacea), Filipinas, Ilhas Salomão e sul da Austrália.
Cacatua, po slovensky kakadu, je rod z podčeľade kakaduorodé.
kakadu zlatochochý
Cacatua galerita
kakadu šalamúnsky
Cacatua ducorpsii
kakadu biely
Cacatua alba
kakadu Goffinov
Cacatua goffiniana
kakadu bielozobý
Cacatua haematuropygia
kakadu inka
Cacatua leadbeateri
kakadu molucký
Cacatua moluccensis
kakadu ružovkastý
Cacatua sanguinea
kakadu tenkozobý
Cacatua tenuirostris
Cacatua, po slovensky kakadu, je rod z podčeľade kakaduorodé.
Cacatua är både ett släkte vita kakaduor, och ett av de tre undersläktena i detta släkte.
Släkte Cacatua
Cacatua, kakadugiller (Cacatuidae) familyasından bir kakadu cinsi.
Cacatua, kakadugiller (Cacatuidae) familyasından bir kakadu cinsi.
Це незавершена стаття про папуг.
Cacatua là một chi chim trong họ Cacatuidae.[1]
_-on_branch.jpg)
Cacatua là một chi chim trong họ Cacatuidae.
Cacatua Vieillot, 1817
Какаду (лат. Cacatua) — род птиц семейства какаду. Обитает от Филиппин и Уоллесии на восток до Соломоновых островов и на юг до Австралии. Они имеют преимущественно белое оперение (у некоторых видов с розовато-жёлтым оттенком), выразительный хохолок из перьев и чёрный (подрод Cacatua) или бледный (подрод Licmetis) клюв. Сегодня несколько видов из этого рода считаются находящимися под угрозой из-за сочетания потери среды обитания и ловли для продажи. Очковый какаду, молуккский какаду и зонтиком-какаду считаются уязвимыми, а филиппинский какаду и малый желтохохлый какаду считаются находящимися в критическим состоянии.
Род был впервые описан Матюреном Жаком Бриссоном в 1790 году, а белый какаду впоследствии был назначен типовым видом. Жорж Кювье установил род Kakatoe в 1800 году, с типовым видом филиппинский какаду (C. haematuropygia), и некоторые старые книги о птицах указывают это название. Mayr, Keast and Serventy объявили валидным род Cacatua в 1964 году и аннулировали Kakatoe[1].
Нижеследующий список подвидов приведён согласно изданию «Handbook of the Birds of the World» (1997)[2]. Он может отличаться в той или иной системе классификации.
Виды в таксономическом порядке Русскоязычное и
Длина 37—40 см[3]. Большая часть оперения белая. Лоб и уздечка оранжево-алые. На груди узкая поперечная полоса алого цвета. Вершины перьев на исподе крыла и подхвостье с лимонно-жёлтым оттенком. Окологлазничное кожистое пятно голубого цвета[3]. Тонкоклювый какаду
Длина 40—45 см[4]. Оперение преимущественно белое. Уздечка и основания перьев головы и затылка — малиново-розовые. Испод крыла бледно-жёлтый. Окологлазничное кожистое пятно голубого цвета. От гологлазого какаду отличается большими размерами, более длинным и тонким клювом (надклювье длиннее подклювья)[5] Гологлазый какаду
Длина 35—40 см[4]. Имеет внешнее сходство с тонкоклювым какаду: белое оперение, розовая уздечка, желтоватый испод крыла. Отличительные признаки: меньшие размеры, надклювье и подклювье имеют одинаковую длину, отсутствие розового пятна на груди. Окологлазничное кожистое пятно голубовато-серого цвета, больше развито под глазом Какаду Гоффина
Длина 30—32 см[6]. Белое оперение, светло-розовые пятна на уздечке, внутренняя сторона маховых и рулевых перьев бледно-жёлтого цвета. Неоперённая зона вокруг глаз голубого или светло-серого цвета. Хохолок короткий, в отличие от других видов не заходит назад дальше темени. Соломонский какаду
Длина около 30 см[6]. Филиппинский какаду
Длина около 30 см[6]. Какаду-инка
Длина около 39 см[4]. Малый желтохохлый какаду
Длина около 35 см[4]. Оперение белое с лимонно-жёлтым оттенком на хохолке, кроющих ушей, на подхвостье и исподе крыла[7]. Большой желтохохлый какаду
Длина 45—55 см[8]. Очковый какаду
Длина 45—55 см[8]. Большой белохохлый какаду_-on_branch.jpg)
Длина около 50 см[8]. Молуккский какаду
Длина около 50 см[8]. Оперение белое с бледно-розовым, «лососевым» оттенком. На хохолке развиты перья оранжевого цвета[7]. Какаду (лат. Cacatua) — род птиц семейства какаду. Обитает от Филиппин и Уоллесии на восток до Соломоновых островов и на юг до Австралии. Они имеют преимущественно белое оперение (у некоторых видов с розовато-жёлтым оттенком), выразительный хохолок из перьев и чёрный (подрод Cacatua) или бледный (подрод Licmetis) клюв. Сегодня несколько видов из этого рода считаются находящимися под угрозой из-за сочетания потери среды обитания и ловли для продажи. Очковый какаду, молуккский какаду и зонтиком-какаду считаются уязвимыми, а филиппинский какаду и малый желтохохлый какаду считаются находящимися в критическим состоянии.
Род был впервые описан Матюреном Жаком Бриссоном в 1790 году, а белый какаду впоследствии был назначен типовым видом. Жорж Кювье установил род Kakatoe в 1800 году, с типовым видом филиппинский какаду (C. haematuropygia), и некоторые старые книги о птицах указывают это название. Mayr, Keast and Serventy объявили валидным род Cacatua в 1964 году и аннулировали Kakatoe.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému 
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému 
