Сив кит (Eschrichtius robustus) е вид на кит, кој за разлика од другите китови усани (со рожни плочки во устата), тој се храни на морското дно, процедувајќи ги животните од седиментите. Тој има сива боја на телото со бели шари, а главата му е тесна со жолтеникави реси во должина од 40 цм. Често на неговото тело има корки од варовник и китови вошки. Иако сивите китови се задржуваат блиску до брегот, нивните селења се рекорд. На западниот брег на Северна Америка во големи групи се селат меѓу Беринговото Море и полуостровот Баја Калифорнија во Мексико, а тоа е кружно патување од 20,000 км. За жал, поради својата навика за задржување покрај брегот, тие се лесен плен за китоловците. До средината на 20 век тие беа речиси истребени, но законот за заштита овозможи зголемување на нивниот број.
Сив кит (Eschrichtius robustus) е вид на кит, кој за разлика од другите китови усани (со рожни плочки во устата), тој се храни на морското дно, процедувајќи ги животните од седиментите. Тој има сива боја на телото со бели шари, а главата му е тесна со жолтеникави реси во должина од 40 цм. Често на неговото тело има корки од варовник и китови вошки. Иако сивите китови се задржуваат блиску до брегот, нивните селења се рекорд. На западниот брег на Северна Америка во големи групи се селат меѓу Беринговото Море и полуостровот Баја Калифорнија во Мексико, а тоа е кружно патување од 20,000 км. За жал, поради својата навика за задржување покрај брегот, тие се лесен плен за китоловците. До средината на 20 век тие беа речиси истребени, но законот за заштита овозможи зголемување на нивниот број.
