Ο καρχαρίας ζέβρα (επιστημονική ονομασία Stegostoma fasciatum - Στεγόστομα το ζωνωτό) είναι ένας καρχαρίας με χαρακτηριστική εμφάνιση και είναι το μόνο μέλος της οικογένειας Στεγοστοματίδες. Απατάνται στα τροπικά νερά του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, συχνά κοντά σε κοραλλιογενείς υφάλους και αμμώδη πεδία.[2][3] Οι ενήλικες καρχαρίες ζέβρες έχουν χαρακτηριστική εμφάνιση με κυλινδρικό σώμα με πέντε διαμήκεις προεξοχές, ένα χαμηλό και μακρύ ουραίο πτερύγιο, το οποίο αποτελεί το μισό μήκος του καρχαρία, και ένα μοτίβο σκούρων κηλίδων σε ένα παλ σώμα. Οι νεαροί καρχαρίες αυτού του είδους, με μήκος μικρότερο από 50 με 90 εκατοστά, έχουν τελείως διαφορετική εμφάνιση, που χαρακτηρίζεται από ανοικτόχρωμες ρίγες σε καφέ υπόστρωμα, χωρίς προεξοχές.[2] Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να αναγνωριστούν αρχικά ως διαφορετικό είδος. Φτάνουν σε μήκος 2,5 μέτρων.[2]
Οι καρχαρίες ζέβρες είναι νυκτόβιοι και περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ακίνητοι στον πυθμένα της θάλασσας. Τη νύχτα, είναι ενεργοί κυνηγοί, τρώγοντας μαλάκια, καρκινοειδή, μικρά οστεώδη ψάρια, και, ενδεχομένως, θαλάσσια φίδια μέσα σε τρύπες και ρωγμές των υφάλων. Αν και μοναχικοί για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, σχηματίζουν μεγάλες εποχιακές συναθροίσεις. Ο καρχαρίας ζέβρα είναι ωοτόκος: τα θηλυκά παράγουν αρκετές δεκάδες μεγάλες κάψες αυγών, τις οποίες προσδένουν σε υποβρύχιες δομές με την βοήθεια ελίκων προσκόλλησης. [2]
Αβλαβείς για τον άνθρωπο και ανθεκτικοί σε συνθήκες αιχμαλωσίας, οι καρχαρίες ζέβρες είναι δημοφιλή θέματα για καταδύσεις οικοτουρισμού και δημόσια ενυδρεία. Η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης αξιολόγησε αυτό το είδος ως εκτεθειμένο σε όλο τον κόσμο, καθώς αλιεύεται εμπορικά στο μεγαλύτερο μέρος του εύρους κατανομής του (εκτός από την Αυστραλία) για το κρέας, τα πτερύγια και το λάδι από το συκώτι του. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αριθμοί του είναι σε φθίνουσα πορεία.
Ο καρχαρίας ζέβρα (επιστημονική ονομασία Stegostoma fasciatum - Στεγόστομα το ζωνωτό) είναι ένας καρχαρίας με χαρακτηριστική εμφάνιση και είναι το μόνο μέλος της οικογένειας Στεγοστοματίδες. Απατάνται στα τροπικά νερά του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, συχνά κοντά σε κοραλλιογενείς υφάλους και αμμώδη πεδία. Οι ενήλικες καρχαρίες ζέβρες έχουν χαρακτηριστική εμφάνιση με κυλινδρικό σώμα με πέντε διαμήκεις προεξοχές, ένα χαμηλό και μακρύ ουραίο πτερύγιο, το οποίο αποτελεί το μισό μήκος του καρχαρία, και ένα μοτίβο σκούρων κηλίδων σε ένα παλ σώμα. Οι νεαροί καρχαρίες αυτού του είδους, με μήκος μικρότερο από 50 με 90 εκατοστά, έχουν τελείως διαφορετική εμφάνιση, που χαρακτηρίζεται από ανοικτόχρωμες ρίγες σε καφέ υπόστρωμα, χωρίς προεξοχές. Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να αναγνωριστούν αρχικά ως διαφορετικό είδος. Φτάνουν σε μήκος 2,5 μέτρων.
Οι καρχαρίες ζέβρες είναι νυκτόβιοι και περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ακίνητοι στον πυθμένα της θάλασσας. Τη νύχτα, είναι ενεργοί κυνηγοί, τρώγοντας μαλάκια, καρκινοειδή, μικρά οστεώδη ψάρια, και, ενδεχομένως, θαλάσσια φίδια μέσα σε τρύπες και ρωγμές των υφάλων. Αν και μοναχικοί για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, σχηματίζουν μεγάλες εποχιακές συναθροίσεις. Ο καρχαρίας ζέβρα είναι ωοτόκος: τα θηλυκά παράγουν αρκετές δεκάδες μεγάλες κάψες αυγών, τις οποίες προσδένουν σε υποβρύχιες δομές με την βοήθεια ελίκων προσκόλλησης.
Αβλαβείς για τον άνθρωπο και ανθεκτικοί σε συνθήκες αιχμαλωσίας, οι καρχαρίες ζέβρες είναι δημοφιλή θέματα για καταδύσεις οικοτουρισμού και δημόσια ενυδρεία. Η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης αξιολόγησε αυτό το είδος ως εκτεθειμένο σε όλο τον κόσμο, καθώς αλιεύεται εμπορικά στο μεγαλύτερο μέρος του εύρους κατανομής του (εκτός από την Αυστραλία) για το κρέας, τα πτερύγια και το λάδι από το συκώτι του. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αριθμοί του είναι σε φθίνουσα πορεία.
