O Scyliorhinus canicula (Σκυλιόρινος ο σκυλούλης), γνωστός και ως σκυλοψαράκι, κουτάβι και γάτος, είναι ένα είδος καρχαρία που ανήκει στην οικογένεια Σκυλιορινίδες. Απαντάται στον βορειοανατολικό Ατλαντικό, από τη Νορβηγία μέχρι τη Σενεγάλη, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου, στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα. Προτιμά αμμώδη και λασπώδη πυθμένα, σε βάθος από λίγα μέτρα μέχρι τα 400 μέτρα.[2] Μοιράζεται το ενδιαίτημά του με το συγγενικό γάτο. Φτάνει σε μήκος το ένα μέτρο και βάρος τα δύο κιλά.[3] Έχει λεπτό σώμα, με δύο ραχιαία πτερύγια τοποθετημένα προς τα πίσω. Έχει πολλά μικρά σκούρα καφέ και μαύρα στίγματα.
Είναι ένας ευκαιριακός θηρευτής που τρέφεται με μεγάλη ποικιλία. Η διατροφή του περιλαμβάνει μαλάκια, εχινόδερμα και καρκινοειδή.[2] Αυτό το είδος καρχαρία είναι ωοτόκο, εναποθέτοντας αυγά μήκους έως 6 εκατοστών πάνω σε φύκη.[4] Τα έμβρυα εκκολάπτονται ύστερα από 5 έως 11 μήνες.
Είναι ένας από τους αφθονότερους ελασμοβράγχιους στον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο, με τους περισσότερους πληθυσμούς να είναι σταθεροί.[5]
O Scyliorhinus canicula (Σκυλιόρινος ο σκυλούλης), γνωστός και ως σκυλοψαράκι, κουτάβι και γάτος, είναι ένα είδος καρχαρία που ανήκει στην οικογένεια Σκυλιορινίδες. Απαντάται στον βορειοανατολικό Ατλαντικό, από τη Νορβηγία μέχρι τη Σενεγάλη, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου, στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα. Προτιμά αμμώδη και λασπώδη πυθμένα, σε βάθος από λίγα μέτρα μέχρι τα 400 μέτρα. Μοιράζεται το ενδιαίτημά του με το συγγενικό γάτο. Φτάνει σε μήκος το ένα μέτρο και βάρος τα δύο κιλά. Έχει λεπτό σώμα, με δύο ραχιαία πτερύγια τοποθετημένα προς τα πίσω. Έχει πολλά μικρά σκούρα καφέ και μαύρα στίγματα.
Είναι ένας ευκαιριακός θηρευτής που τρέφεται με μεγάλη ποικιλία. Η διατροφή του περιλαμβάνει μαλάκια, εχινόδερμα και καρκινοειδή. Αυτό το είδος καρχαρία είναι ωοτόκο, εναποθέτοντας αυγά μήκους έως 6 εκατοστών πάνω σε φύκη. Τα έμβρυα εκκολάπτονται ύστερα από 5 έως 11 μήνες.
Είναι ένας από τους αφθονότερους ελασμοβράγχιους στον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο, με τους περισσότερους πληθυσμούς να είναι σταθεροί.
Αβγό