Taxonomic history
Cuezzo & Guerrero, 2012 10.1155/2012/516058 PDF: 8 (q.m.).Combination in Conomyrma (Biconomyrma): Kusnezov, 1952j PDF: 430.Combination in Dorymyrmex: Shattuck, 1992c PDF: 85.
Dorymyrmex biconis is a species of ant in the genus Dorymyrmex. Described by Forel in 1912, the species is endemic to Colombia and Venezuela.[1]
Dorymyrmex biconis is a species of ant in the genus Dorymyrmex. Described by Forel in 1912, the species is endemic to Colombia and Venezuela.
Dorymyrmex biconis is een mierensoort uit de onderfamilie van de Dolichoderinae.[1][2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Forel.
Bronnen, noten en/of referentiesDorymyrmex biconis é uma espécie de formiga do gênero Dorymyrmex.[1]
Dorymyrmex biconis é uma espécie de formiga do gênero Dorymyrmex.
Dorymyrmex biconis — вид мурах підродини Dolichoderinae.
Вид зустрічається у Колумбії та Венесуелі.
Dorymyrmex biconis — вид мурах підродини Dolichoderinae.
Dorymyrmex biconis (лат.) — вид мелких муравьёв рода Dorymyrmex из подсемейства долиходерины (Dolichoderinae, Leptomyrmecini). Эндемик Нового Света: Венесуэла, Колумбия (от уровня моря до 2300 м; в том числе в антропогенных и нарушенных ландшафтах).
Длина рабочих муравьёв составляет около 3 мм. Основная окраска головы и грудки красновато-коричневая (самки темнее, а самцы буровато-чёрные). Длина головы рабочих (HL) 0,56—1,16 мм; ширина головы (HW) — 0,62—1,20 мм. Длина скапуса усика (SL): 0,78—1,10 мм. Сходен с группой видов рода Dorymyrmex (Dorymyrmex bituber, Dorymyrmex pulchellus, Dorymyrmex tuberosus), имеющих общие признаки: выступы-туберкулы на верхней части груди.
Усики самок и рабочих 12-члениковые (у самцов антенны состоят из 13 сегментов). Нижнечелюстные щупики 6-члениковые, нижнегубные щупики состоят из 4 сегментов. Третий максиллярный членик вытянутый и равен по длине вместе взятым 4+5+6-м сегментам. Жвалы рабочих с 6-9 зубцами; с крупным апикальным зубцом (он значительно длиннее субапикального). Голени средних и задних ног с одной апикальной шпорой. Заднегрудка с проподеальным зубцом, направленным вверх. Стебелёк между грудкой и брюшком состоит из одного сегмента (петиоль). Развит псаммофор. Жало отсутствует. Крылья самцов и самок с закрытой радиальной ячейкой. Гнёзда почвенные с небольшим конусовидным холмиком у входа. Охотятся на мелких насекомых и собирают падь тлей. Вид был впервые описан в 1912 году. В 1952 году русско-аргентинским мирмекологом Н. Н. Кузнецовым (Kusnezov, 1952) был включён в состав рода Conomyrma (где оставался до 1992 года). Видовой статус был подтверждён в ходе ревизии в 2011 году американскими мирмекологами Фабианой Куэццо (Fabiana Cuezzo; Аргентина) и Роберто Гуэрреро (Roberto J. Guerrero; Колумбия) [1][2][3][4][5].
Голова самца
Dorymyrmex biconis (лат.) — вид мелких муравьёв рода Dorymyrmex из подсемейства долиходерины (Dolichoderinae, Leptomyrmecini). Эндемик Нового Света: Венесуэла, Колумбия (от уровня моря до 2300 м; в том числе в антропогенных и нарушенных ландшафтах).