Guidance for identification
Piennarherkkusieni (Agaricus subperonatus syn. A. vaporarius) on likaisenruskea, suomulakkinen herkkusienilaji. Se viihtyy puutarhoissa ja yleisillä puistoalueilla. Jalka on valkoinen ja siinä on rengas. Heltat ovat aluksi lihanpunaiset, myöhemmin ruskehtavat. Sieni on hyvä ruokasieni, mutta saattaa kerätä toisten herkkusienten tapaan itseensä raskasmetalleja, joten sitä ei tulisi poimia esimerkiksi liikenneväylien varrelta. Sieni on harvinainen koko Suomessa.[2]
Piennarherkkusieni (Agaricus subperonatus syn. A. vaporarius) on likaisenruskea, suomulakkinen herkkusienilaji. Se viihtyy puutarhoissa ja yleisillä puistoalueilla. Jalka on valkoinen ja siinä on rengas. Heltat ovat aluksi lihanpunaiset, myöhemmin ruskehtavat. Sieni on hyvä ruokasieni, mutta saattaa kerätä toisten herkkusienten tapaan itseensä raskasmetalleja, joten sitä ei tulisi poimia esimerkiksi liikenneväylien varrelta. Sieni on harvinainen koko Suomessa.
Agaricus subperonatus (J.E. Lange) Singer – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1926 r. Jakob Emmanuel Lange nadając mu nazwę Psalliota hortensis f. subperonata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Rolf Singer[1].
Saprotrofy wytwarzające jadalne owocniki z szarobiałym, często pokrytym przylegającymi, ciemniejszymi łuskami kapeluszem (średnicy przeważnie 6–10 cm) o blaszkowatym hymenoforze, umieszczonym na cylindrycznym trzonie, do którego przyrośnięty jest zwisający pierścień. Charakterystyczną cechą Agaricus subperonatus jest obecność cystyd na ostrzach blaszek. Gatunek ten występuje w lasach, parkach i ogrodach, na glebach próchniczych. Owocniki wytwarza od maja do października, czasami w kępkach[3].
Agaricus subperonatus (J.E. Lange) Singer – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).