Czarnoporek poduszeczkowaty (Dichomitus campestris (Quél.) Domański & Orlicz) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dichomitus, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1872 r. L. Quélet nadając mu nazwę Trametes campestris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu S. Domański i A. Orlicz w 1966 r[1].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej gatunek ten opisywany był przez Stanisława Domańskiego jako podskórnik polny[3].
Jednoroczny lub wieloletni, rozpostarty, o kształcie okrągłym lub podłużnym, w środkowej części poduszeczkowato zgrubiały. Osiąga grubość do 1,5 cm w środkowej części i długość do 10 cm. Obrzeże o barwie od ochrowej do czarniawej. Górna powierzchnia początkowo o barwie kremowej, potem pomarańczowo-brązowej i brązowej, od obrzeża stopniowo czerniejąca. Znajduje się na niej rurkowy hymenofor. Wielokątne pory w liczbie 1–2 (rzadko 3) na mm, z cienkimi przegródkami, na pochyłym podłożu często wydłużone i nieregularne. Mają długość do 15 mm. Kontekst biały, o grubości 1–3 mm[4].
System strzępkowy dimityczny. Strzępki generatywne hialinowe, cienkościenne ze sprzążkami, o średnicy 2–3,5 μm. Strzępki łącznikowe hialinowe, grubościenne, rzadko dichotomicznie rozgałęzione, proste lub faliste. Mają średnicę do 8 μm w środkowej części głównej strzępki i zwężają się w bocznych odgałęzieniach. Brak cystyd i innych płonnych elementów hymenium. Podstawki zgrubiałe, 4-sterygmowe, ze sprzążką w nasadzie. Wymiary: 25–35 × 7–10 μm. Zarodniki o wymiarach 13–19 × 4–5,5 μm, cylindryczne, hialinowe, brodawkowane, cienkościenne, nieamyloidalne[4].
Znane jest występowanie tego gatunku tylko w Europie, Maroko w Afryce Północnej[5] i w Ameryce Północnej. W Ameryce Północnej występuje tylko w Arizonie, Nowym Meksyku i Idaho[4]. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, na północy sięga po północne wybrzeża Norwegii[4]. W Polsce jest rzadki. W piśmiennictwie mykologicznym do 2003 r. podano tylko 4 jego stanowiska. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony na wymarcie[6].
Saprotrof rosnący na martwym drewnie w lasach liściastych. Rozwija się na martwych pniach i gałęziach drzew i krzewów. W Polsce notowano jego występowanie tylko na leszczynie[3], w innych krajach jednak występuje także na wielu rodzajach drzew i krzewów liściastych: klon, grab, kasztan, głóg, buk. jesion, topola, śliwa. dąb i wiąz. Powoduje białą zgniliznę drewna[4].
Czarnoporek poduszeczkowaty (Dichomitus campestris (Quél.) Domański & Orlicz) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).