Puna Plover

El corriol de la puna (Charadrius alticola) és un ocell de la família dels caràdrids (Charadriidae) que habita vores de llacs i rius de l'altiplà andí, des del centre de Perú, cap al sud, a través del centre i sud de Bolívia fins al nord de Xile i el nord-oest de l'Argentina.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Corriol de la puna

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cwtiad yr Andes (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cwtiaid yr Andes) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Charadrius alticola; yr enw Saesneg arno yw Puna plover. Mae'n perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. alticola, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r cwtiad yr Andes yn perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Corgwtiad Aur Pluvialis dominica Corgwtiad aur y Môr Tawel Pluvialis fulva Cwtiad aur Pluvialis apricaria Cwtiad Caint Charadrius alexandrinus Cwtiad gwargoch Charadrius ruficapillus Cwtiad Llwyd Pluvialis squatarola Cwtiad Malaysia Charadrius peronii Cwtiad teirtorch Charadrius tricollaris Cwtiad torchog Charadrius hiaticula Cwtiad torchog bach Charadrius dubius Cwtiad tywod mawr Charadrius leschenaultii Hutan mynydd Charadrius morinellus

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

The puna plover (Charadrius alticola) is a species of bird in subfamily Charadriinae of family Charadriidae. It is found in Argentina, Bolivia, Chile, and Peru.^[2][3]

Taxonomy and systematics

The puna plover has at times been considered conspecific with the two-banded plover (C. falklandicus) but now some treat the two as a superspecies.^[4] The puna plover is monotypic.^[2]

Description

The puna plover is 16.5 to 17.5 cm (6.5 to 6.9 in) long and weighs 41 to 49 g (1.4 to 1.7 oz). It has a short thick neck and its bill and legs are black. Adult males have a white face. They have a black bar on the forecrown and a black strip behind the eye that connects to black patches on the sides of the breast. They have a pale chestnut crown, hindneck, and breast band. Their upperparts are dull brown and their underparts white but for the breast band. Adult females are duller; their breast band can be grayish and the areas that are black on the male can be brownish. Juveniles are essentially brown above and white below, with little or none of the adults' black and chestnut.^[5]

Distribution and habitat

The puna plover is found in the high Andes from Peru's Department of Junín south through western Bolivia into northern Chile as far as the Atacama Region and into northwestern Argentina to Catamarca Province. It inhabits the plateaus of the puna zone, where it is typically found in short grassland around both salt- and freshwater lakes. In elevation it mostly ranges between 3,000 and 4,500 m (9,800 and 14,800 ft) but is found as low as 2,400 m (7,900 ft) and as high as 5,000 m (16,000 ft).^[5]

Behavior

Movement

The puna plover is probably resident in most of its range but some move to lower elevations, even as far as the coast, during the austral winter.^[5]

Feeding

Almost nothing is known about the puna plover's foraging techniques or diet, but the latter does include small crustaceans. In the non-breeding season it can forage in loose flocks of up to about 30 birds.^[5]

Breeding

The puna plover's egg season is mainly September and October though it can extend to January. The clutch of two to four eggs is laid on short matted grass. The incubation period and time to fledging are not known.^[5]

Vocalization

The puna plover is not highly vocal. What is thought to be its display song is "a repeated phrase of two notes followed by a gravelly trill, e.g. 'pit-pit-krrrrrt... pit-pit-krrrrrt...'." It also makes " a short, emphatic 'pit'" that may be rapidly repeated.^[5]

Status

The IUCN has assessed the puna plover as being of Least Concern. It has a large range, but its population size and trend are not known. No immediate threats have been identified.^[1] It is considered rather common in the central and southern parts of its range.^[5]

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Puna_plover&oldid=1125884273"

El chorlitejo andino (Charadrius alticola)^[2]​ también conocido como chorlitejo de la puna, chorlito puneño o chorlo de la puna, es una especie de ave caradriforme de la familia Charadriidae nativa de América del Sur.

Distribución y hábitat

Su hábitat natural son los lagos de agua dulce y pantanos salinos de la región de la puna en el noroeste de Argentina, el suroeste de Bolivia, el noreste de Chile y el sur de Perú. Está clasificado como Preocupación menor por la IUCN.^[1]​

Referencias

Charadrius alticola Charadrius generoko animalia da. Hegaztien barruko Charadriidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Charadrius
• Charadriidae

Punantylli (Charadrius alticola) on eteläamerikkalainen kahlaaja. Sen elinympäristö käsittää Punan alueen Andeilla Perun keskiosissa, Koillis-Chilessä, Länsi-Boliviassa ja Luoteis-Argentiinassa. Lajin holotyypin kuvailivat Hans von Berlepsch ja Jan Sztolcman Ingapircasta Junínista Perusta 1902.^[2]

Lähteet

Charadrius alticola

Le Pluvier de la puna (Charadrius alticola) est une espèce d'oiseaux de la famille des Charadriidae.

Répartition

Cet oiseau fréquente la puna.

Annexes

Références taxinomiques

• (en) Référence Congrès ornithologique international :
• (en) Référence Zoonomen Nomenclature Resource (Alan P. Peterson) : Charadrius alticola dans Charadriiformes
• (en) Référence Tree of Life Web Project : Charadrius alticola
• (en) Référence Catalogue of Life : Charadrius alticola (Berlepsch & Stolzmann, 1902) (consulté le 20 décembre 2020)
• (fr+en) Référence Avibase : Charadrius alticola (+ répartition)
• (fr+en) Référence ITIS : Charadrius alticola (Berlepsch & Stolzmann, 1902)

Il corriere della Puna (Charadrius alticola, Berlepsch & Stolzmann 1902) è un uccello della famiglia dei Charadriidae.

Sistematica

Charadrius alticola non ha sottospecie, è monotipico.

Distribuzione e habitat

Questo uccello vive in Argentina, Cile, Bolivia e Perù.

Bibliografia

• (EN) BirdLife International 2008, Charadrius alticola, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.

Vogels

De punaplevier (Charadrius alticola) is een waadvogel uit de familie van plevieren (Charadriidae).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor van Peru tot noordwestelijk Argentinië.

Externe link

• Avibase

Bronnen, noten en/of referenties

Multimedia w Wikimedia Commons

Sieweczka andyjska^[3] (Charadrius alticola) – gatunek ptaka z podrodziny sieweczek (Charadriinae) w rodzinie sieweczkowatych (Charadriidae). Ptak ten występuje w Ameryce Południowej, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.

Zasięg występowania

Sieweczka andyjska występuje w strefie puny w wysokich Andach, od środ. Peru (Junín) przez płn.-wsch. Chile (do Atakama) oraz w zach. Boliwii do płn.-zach. Argentyny (Catamarca)^[4][5].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy opisali w 1902 roku niemiecki ornitolog Hans von Berlepsch i polski zoolog Jan Sztolcman nadając mu nazwę Aegialitis alticola^[6]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Berlepsch i Sztolcman wskazali Ingapirca, w stanie Junín, w Peru^[6]. Holotypem była samica odłowiona przez Jana Kalinowskiego i znajdująca się w zbiorach prywatnego Muzeum Przyrodniczego im. Branickich^[6]. Gatunek monotypowy^[5].

Etymologia

Nazwa rodzajowa: późnołac. charadrius – żółtawy ptak wymieniony w Wulgacie (koniec IV wieku), od gr. χαραδριος kharadrios – nieznany, prosto ubarwiony nocny ptak, który mieszkał w wąwozach i dolinach rzecznych, od χαραδρα kharadra – wąwóz^[7]. Epitet gatunkowy: łac. altus – wysoki (tj. wyżyny, góry), od alere – karmić; -cola – mieszkaniec, od colere – zamieszkiwać^[8].

Morfologia

Długość ciała 16,5–17,5 cm; masa ciała 41–49 g^[4]. Inne wymiary dla ptaków z Boliwii i Chile: u samców (n = 10) długość skrzydła 119–123 mm, ogona 53–57 mm, dzioba 15–16 mm; u samic (n = 7) długość skrzydła 115–123 mm, ogona 51–55 mm, dzioba 14,5–16 mm^[9]. Czoło, kantarek, skroń i pokrywy uszne białe oprócz czarnego, wąskiego pasa ciągnącego się od oka do piersi, gdzie tworzy większą plamkę; białe czoło od kasztanowatego ciemienia, potylicy i karku odgranicza czarny, wąski pas. Górne części ciała, skrzydła i ogon koloru brązowawego. Szyja, piersi, brzuch i pokrywy podogonowe białe; na piersi znajduje się opaska koloru kasztanowatego. Dziób, oczy i nogi koloru czarnego^[4]. U samicy upierzenie może być znacznie bardziej matowe; opaska na piersi może być bardziej szarawa, więcej brązowych plam w czarnych obszarach, brew jest bardziej blada^[4]. Dorosłe ptaki poza sezonem lęgowym czasami tracą w upierzeniu kolor czarny i kasztanowy, a plama na piersi jest bardziej mętna. U ptaków młodocianych brakuje koloru czarnego i kasztanowego; na piersi brakuje czarnych plam, a opaska piersiowa jest bardzo słabo wyróżniona^[4]. Ptaki z prowincji Catamarca w płn. Argentynie są bardziej blade, a opaska piersiowa jest bardzo słabo widoczna^[4].

Ekologia

Siedlisko, zachowanie i pożywienie

Sieweczka andyjska występuje w regionach wysokiego płaskowyżu z dużymi przestrzeniami, preferując tereny gdzie dominuje twarda glina lub błoto; zamieszkuje częściowo zalane, trawiaste obszary wokół słono- i słodkowodnych jezior^[4][9]. Występuje głównie na wysokości 3000–4500 m n.p.m., ale pojawia się też na wysokości 2400 m, a w Chile nawet na 5000 m^[4]. Najprawdopodobniej prowadzi głównie osiadły tryb życia, ale przynajmniej część populacji regularnie pojawia się na wybrzeżu Oceanu Spokojnego, gdzie obserwowane były w Ica i Tacna w płd. Peru i w ekstremalnie płn. Chile, szczególnie w okresie od maja do października^[4]. Sieweczka andyjska zachowuje się raczej cicho; najczęściej słyszalnym odgłosem jest krótkie, stanowcze „pit”; kiedy jest pobudzona odgłosy te wydawane są szybkich seriach^[4].

Bardzo mało jest informacji na temat nawyków żywnościowych sieweczki andyjskiej, ale z pewnością w skład pokarmu wchodzą małe skorupiaki^[4].

Lęgi

Okres lęgowy przypada głównie na wrzesień-listopad, rzadziej na styczeń w Argentynie^[4]. Gniazdo budowane jest w krótkiej, zmierzwionej trawie^[4]. W zniesieniu 2-4 jaja, o kolorze piaszczysto brązowym, z subtelnie zaznaczonymi fioletowymi i czarnymi plamami i smugami, o rozmiarze 34,8–34,9 × 24,2–24,7 mm (n = 2) i masie 10,7 g^[10][4]. Pisklę koloru płowo-białego z czarnymi plamkami na górnych częściach ciała. Brak innych informacji^[4].

Status zagrożenia i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski)^[2]. Wielkość populacji nie jest znana^[2], ale występuje dość powszechne w płd. i środ. części zasięgu swojego występowania, na przykład na płd. brzegu jeziora Titicaca^[11][4].

Przypisy

Bibliografia

• J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: Handbook of the Birds of the World Alive. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.). Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-03-18]. (ang.)

Charadrius alticola é uma espécie de ave da família Charadriidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina, Bolívia, Chile e Peru.^[1]

Os seus habitats naturais são: lagos de água doce e sapais.^[1]

Referências

• BirdLife International (2004). Charadrius alticola (em inglês). IUCN 2006. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2006 . Página visitada em 06.11.2007.

Punastrandpipare^[2] (Charadrius alticola) är en sydamerikansk fågel i familjen pipare inom ordningen vadarfåglar.^[3]

Utbredning

Punastrandpiparen häckar i Anderna från Peru till nordvästra Argentina och norra Chile.^[3] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.

Släktestillhörighet

DNA-studier tyder på att arten troligen är närmare släkt med piparna i Anarhynchus, Peltohyas och Erythrogonys än med till exempel större strandpipare (Charadrius hiaticula).^[4] Än så länge (2016) har det inte lett till några taxonomiska förändringar.

Status

Artens population har inte uppskattats och dess populationstrend är okänd, men utbredningsområdet är relativt stort. Internationella naturvårdsunionen IUCN anser inte att den är hotad och placerar den därför i kategorin livskraftig.^[1]

Namn

Puna är en naturtyp med bergsslätter och ödemarker i de centrala delarna av Anderna i Sydamerika.

Noter

1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Charadrius alticola Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-09-30
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11
4. ^ Barth, J.M.I., M. Matschiner, and B.C. Robertson (2013), Phylogenetic Position and Subspecies Divergence of the Endangered New Zealand Dotterel (Charadrius obscurus), PLoS ONE 8, e78068. [1]

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör punastrandpipare.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Charadrius alticola.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Charadrius alticola là một loài chim trong họ Charadriidae.^[2] Loài chim này được tìm thấy ở Argentina, Bolivia, Chile, và Peru. Môi trường sống tự nhiên của chúng là hồ nước ngọt và đầm lầy mặn.

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Charadrius alticola tại Wikispecies

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Птицы

Подкласс: Настоящие птицы

Инфракласс: Новонёбные

Отряд: Ржанкообразные

Семейство: Ржанковые

Подсемейство: Ржанки

Род: Зуйки

Вид: Южноамериканский степной зуёк

Вызывающие наименьшие опасения
IUCN 3.1 Least Concern: 22693849

Источник — https://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=Южноамериканский_степной_зуёк&oldid=97368200