dcsimg

Distribution

provided by ReptileDB
Continent: Oceania
Distribution: S New Caledonia
Type locality: Mont dOr, New Caledonia.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Peter Uetz
original
visit source
partner site
ReptileDB

Jeko-gargoul ( Breton )

provided by wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Ar jeko gargoul (Rhacodactylus auriculatus) a zo ur stlejvil a-orin eus Kaledonia Nevez.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
original
visit source
partner site
wikipedia BR

Höckerkopfgecko ( German )

provided by wikipedia DE

Der Höckerkopfgecko (Rhacodactylus auriculatus) gehört zu der Familie der Doppelfingergeckos und wird nur im südlichen Teil von Grande Terre, der Hauptinsel Neukaledoniens gefunden. Die Art wurde 1869 von Bavay als Platydactylus auriculatus erstbeschrieben. Das Habitat der Geckos wird durch Abholzung bedroht, diese stehen aber trotzdem nicht unter dem Washingtoner Artenschutz-Übereinkommen.

Merkmale

Der Gecko erreicht eine Länge von 20 Zentimetern und ist etwas gedrungener als andere Arten der Gattung Rhacodactylus. Der deutsche Name von R. auriculatus leitet sich durch die 2 Höcker auf dem Kopf bzw. über den Augen her. Höckerkopfgeckos haben gut ausgebildete Haftlamellen an den Zehen und können damit auch an glatten Flächen, wie z. B. Glas klettern. Sie haben einen Greifschwanz, der nach einem Verlust auch als Regenerat funktionstüchtig bleibt. Das Männchen unterscheidet sich durch eine verbreiterte Analregion vom Weibchen. Höckerkopfgeckos können braungrau oder beige sein und wellenförmigen Querstreifen haben. Andere Tiere haben eine Netzzeichnung oder eine rötliche bzw. braune Längsstreifung vom Kopf bis zur Schwanzspitze.

Lebensweise

Höckerkopfgeckos sind Strauch- und Baumbewohner. Oft halten sie sich, mit dem Kopf nach unten hängend, in Höhen von 3 bis 4 Meter auf. Besonders in der Nacht suchen sie auch den Erdboden auf.

Sie vermehren sich von Januar bis Mai und legen dann vier- bis fünfmal je zwei Eier in den feuchten Bodengrund. Die Jungtiere schlüpfen nach 50 bis 60 Tagen und sind dann 5 Zentimeter lang.

Im Terrarium frisst dieser Gecko Lebendfutter wie Grillen, Heimchen, Wachsmaden. Auch wird sehr gerne Fruchtbrei angenommen.

Literatur

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Höckerkopfgecko: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Der Höckerkopfgecko (Rhacodactylus auriculatus) gehört zu der Familie der Doppelfingergeckos und wird nur im südlichen Teil von Grande Terre, der Hauptinsel Neukaledoniens gefunden. Die Art wurde 1869 von Bavay als Platydactylus auriculatus erstbeschrieben. Das Habitat der Geckos wird durch Abholzung bedroht, diese stehen aber trotzdem nicht unter dem Washingtoner Artenschutz-Übereinkommen.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Gargoyle gecko

provided by wikipedia EN

The gargoyle gecko, knob-headed giant gecko, New Caledonia bumpy gecko, or New Caledonian bumpy gecko (Rhacodactylus auriculatus) is a species of gecko found only on the southern end of the island of New Caledonia.[1][2][3] Its habitat is threatened by deforestation on the island.[1] This species of gecko is the smallest of the six recognized species in its genus where they often reach about 125 mm in size.[4] This gecko, along with several other Rhacodactylus species are being considered for protective measures by CITES, which would put restrictions on their exportation. This gecko was first described by Bavay in 1869.

Description

This reptile gets its common name from the cranial bumps that give the appearance of horns or ears; in fact, auriculatus is Latin for "ears" or "eared", depending on the case.[5] Other characteristics of this gecko include a thin prehensile tail which will regenerate if it drops off,[6] as well as small adhesive [7] toe pads. Although these geckos have the ability to grip vines, branches, and other obstacles, most do not have the ability to climb sheer surfaces, such as glass. As small as one inch long (from snout to vent) and weighing 3 grams at hatching, it reaches an average length of 7 to 9 inches and 60 to 70 grams in weight. They are considered a small to medium size gecko.

Behavior

Gargoyle geckos are primarily nocturnal.[1][3][8] They are an arboreal species, making their home in scrub forests. The female lays two eggs per clutch, which hatch 60 to 90 days after they are laid. The female can lay eight or nine clutches per year.

In their native habitat of southern New Caledonia, they have been known to sustain themselves from a mixed diet. One study[3] found that they regularly consume a wide taxonomic and ecological variety of arthropods, lizard prey including geckos and skinks, and various plant materials including floral parts and sap.

They can propel themselves almost three times their body length to reach a vine or tree branch, yet their feet do not have as much traction as other gecko's feet do, so they slip every now and then, making them seem clumsy. Moving about is no problem to them, as long as their skin is kept moist, it will stretch and accommodate their movements.

In captivity

This gecko species is occasionally kept as a pet by hobbyists. They occur in many colors, including varying shades of greys, browns, white, yellow, orange, and red, with varying patterns of blotches and striping. They are commonly captive bred for particular traits of pattern and color, like many captive geckos.[9]

Gallery

References

  1. ^ a b c d Sadlier, R.A.; Bauer, A.M.; Jourdan , H.; Astrongatt, S.; Deuss, M.; Duval, T.; Bourguet, E.; McCoy, S.; Bouteiller, A.; Lagrange, A. (2021). "Rhacodactylus auriculatus". IUCN Red List of Threatened Species. 2021: e.T176132A123247650. doi:10.2305/IUCN.UK.2021-2.RLTS.T176132A123247650.en. Retrieved 20 October 2021.
  2. ^ a b Rhacodactylus auriculatus at the Reptarium.cz Reptile Database. Accessed 20 October 2021.
  3. ^ a b c Snyder, Joshua; L. Snyder; A. M. Bauer. "Ecological observations on the gargoyle gecko, Rhacodactylus auriculatus (Bavay, 1869), in southern New Caledonia". Salamandra. 46: 37–47.
  4. ^ Sameit, J. (1986). "Rhacodactylus auriculatus (Bavay) (Reptilia: Sauria: Gekkonidae)". Sauria. 8 (Supplement): 43–44.
  5. ^ "The other former Rhacodactylus geckos". Rhac-Shack. Archived from the original on 2014-10-23. Retrieved 2014-08-30.
  6. ^ "Gargoyle Gecko Care Sheet". 30 November 2011.
  7. ^ "Do Gargoyle Geckos Have Sticky Feet - terrariumstation.com". 2023-01-24. Retrieved 2023-02-02.
  8. ^ Gamble, Tony; Greenbaum, Eli; Jackman, Todd R.; Bauer, Aaron M. (2015-08-01). "Into the light: diurnality has evolved multiple times in geckos". Biological Journal of the Linnean Society. 115 (4): 896–910. doi:10.1111/bij.12536.
  9. ^ De Vosjoli, Philippe (2003). Rhacodactylus : the complete guide to their selection and care. Frank Fast, Allen Repashy. Vista, Calif.: Advanced Visions. ISBN 0-9742971-0-0. OCLC 58595069.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Gargoyle gecko: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The gargoyle gecko, knob-headed giant gecko, New Caledonia bumpy gecko, or New Caledonian bumpy gecko (Rhacodactylus auriculatus) is a species of gecko found only on the southern end of the island of New Caledonia. Its habitat is threatened by deforestation on the island. This species of gecko is the smallest of the six recognized species in its genus where they often reach about 125 mm in size. This gecko, along with several other Rhacodactylus species are being considered for protective measures by CITES, which would put restrictions on their exportation. This gecko was first described by Bavay in 1869.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Rhacodactylus auriculatus ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El gecko gárgola (Rhacodactylus auriculatus) es una especie de geco de la familia Diplodactylidae. Es endémico de regiones sureñas de Nueva Caledonia.[2]​ No fue sino hasta 1994 que junto al gecko crestado fue redescubierto ya que se consideraban extintos. Este gecko está siendo considerado aplicable para medidas de protección mediante restricciones en su exportación por la Convención sobre el Comercio Internacional de Especies Amenazadas de Faura y Flora Silvestres (CITES).

Descripción

Presentan excrecencias en la cabeza y a nivel del ojo, formando una especie de cuernos u orejas que le conceden de su característica apariencia de gárgola. Están dotados de almohadillas adhesivas en sus patas lo que les permite trepar vides, ramas y otros obstáculos.

Alcanzan un tamaño moderado de 4 a 4.5 pulgadas de longitud desde el hocico a la cloaca y 8 pulgadas de longitud total. Son sexualmente maduros entre los 15 o 18 meses de edad y pesan aproximadamente 35 gramos.[3]​ Poseen una cola delgada y semi-prensil que puede desprenderse al estresarse o estar asustados, eventualmente es regenerada llegando a lucir casi igual a la original.

Los colores que manifiestan pueden ser gris, beige, marrón, blanco, amarillo, naranja y rojo. con variedad de patrones de manchas y rayas por lo cual entre vendedores es una de las especies más codiciadas.

Comportamiento

Son nocturnos, ectotérmicos y arbóreos, prefiriendo como hábitat densos bosques montanos, bosques húmedos, bosques de matorral y hábitats de maquis abiertos y cerrados. Por lo general, no se encuentran lejos del suelo del bosque. También se encuentran a lo largo de la costa oeste y de los mares ultramáficos de la costa central-este hasta el bloque ultramáfico meridional de Nueva Caledonia.[4]

Son omnívoros, se alimentan de pequeños invertebrados y fruta blanda; en grupos pueden recurrir al canibalismo ya que no distinguen entre pesas y congéneres.

En la naturaleza tienen una esperanza de vida relativamente corta, siendo esta de unos 3 o 4 años. Por otra parte, en cautividad pueden llegar a vivir mucho más.

Durante sus momentos de actividad tienden a ser muy vocales y es común escucharlos chillar, ladrar y gruñir para comunicarse entre ellos.

Entre machos tienen una tendencia muy territorial. Las hembras son ovíparas y ponen dos huevos por puesta, los cuales eclosionan a los 60 o 90 días luego de ser puestos.

En cautividad se han observado ser aventureros, rápidos y algunos aprecian los cambios en el hábitat.

Sus patas no poseen mucha tracción como la de otros geckos y pueden llegar a caerse al saltar; mientras su piel se mantenga hidratada, pueden estirar sus cuerpos hasta tres veces su tamaño para alcanzar una rama o vid.

En cautividad

Las especies Rhacodactylus son relativamente nuevas al mantener como mascotas y aún hay mucho que aprender sobre ellos desde que se pensaba que estos ejemplares se encontraban extintos. De entre otra variedad de geckos, estos suelen ser los más fáciles de cuidar.

Los geckos gárgola deben estar dispuestos en hábitats que proporcionen altura y espacio para trepar, siendo bebés estos no deben estar en un área tan grande (máximo de 10 galones) ya que pueden tener problemas al hallar su comida. En la adultez un recinto de 20 galones alto es ideal. Se sienten cómodos descansando en el follaje y les gusta trepar madera. Es bueno incluir secciones de corteza de corcho para refugios y áreas de escalada, sin sobrecargar y dejando espacio abierto. Las plantas vivas o artificiales en combinación con madera y corteza proporcionarán la seguridad que estos geckos necesitan.

Se adaptan muy bien a temperatura ambiente pero hay que tener mucho cuidado con los aumentos de temperatura, ya que aquellas mayores a 30°C pueden ser mortales para ellos.

Siempre debe haber agua purificada disponible para consumo y para rociar su hábitat dos veces al día, ya que requieren de una humedad constante para hidratarse y sobrevivir. Es de considerar que un exceso de humedad puede ser mortal.

Son alimentados generalmente con una dieta en polvo mezclada con agua, tres veces a la semana, que proporcione especialmente vitamina D3 y calcio. Como alternativa se les puede suministrar puré de frutas e insectos como grillos, cucarachas dubias, gusanos de cera cubiertos de suplementos en polvo para aportar los nutrientes necesarios pero pueden no ser de interés del gecko gárgola.

Se adaptan fácilmente al contacto humano, al ser nocturnos lo ideal es hacerlo durante la noche.

Bajo un cuidado adecuado, pueden vivir de 15 a 20 años.

Referencias

  1. Whitaker, A.H., Sadlier, R.A. & Bauer, A.M. (2010). «Rhacodactylus auriculatus». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2022 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 8 de marzo de 2016.
  2. Rhacodactylus auriculatus en BioLib
  3. «Gargoyle Gecko Care Sheet». www.reptilesmagazine.com (en inglés). Consultado el 26 de abril de 2018.
  4. «Gargoyle Gecko». Wildlife Facts (en inglés). Consultado el 26 de abril de 2018.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Rhacodactylus auriculatus: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El gecko gárgola (Rhacodactylus auriculatus) es una especie de geco de la familia Diplodactylidae. Es endémico de regiones sureñas de Nueva Caledonia.​ No fue sino hasta 1994 que junto al gecko crestado fue redescubierto ya que se consideraban extintos. Este gecko está siendo considerado aplicable para medidas de protección mediante restricciones en su exportación por la Convención sobre el Comercio Internacional de Especies Amenazadas de Faura y Flora Silvestres (CITES).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Rhacodactylus auriculatus ( Basque )

provided by wikipedia EU
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Rhacodactylus auriculatus: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Rhacodactylus auriculatus Rhacodactylus generoko animalia da. Narrastien barruko Diplodactylidae familian sailkatuta dago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Rhacodactylus auriculatus ( French )

provided by wikipedia FR

Rhacodactylus auriculatus est une espèce de geckos de la famille des Diplodactylidae[1].

Répartition

Cette espèce est endémique de Nouvelle-Calédonie[1]. Elle se rencontre du nord au sud de la Grande Terre[2].

Description

 src=
Rhacodactylus auriculatus
 src=
Rhacodactylus auriculatus

C'est un gecko de relativement grande taille. La peau a un aspect granuleux. Les couleurs sont le gris, le beige et le marron plus ou moins marqué, alternées sous forme de bandes très irrégulières.

Des excroissances sont présentes sur la tête, au niveau des yeux, formant des sortes de cils.

Les mâles présentent un renflement de chaque côté de la base de la queue, logement des hémipénis.

Paramètres climatiques

Cette espèce vit dans la forêt tropicale humide. Les températures vont de 21 à 25 °C durant la journée (au-delà de ces températures, il devient amorphe), et chutent d'environ 5 °C durant la nuit. L'humidité est élevée, avec une hygrométrie supérieure à 70 %.

Éthologie

Les mâles sont territoriaux et se battent souvent entre eux en cas de promiscuité. C'est un gecko nocturne qui s'expose peu au soleil.

Reproduction

La maturité sexuelle apparait vers un an, mais des reproductions trop précoces chez les femelles peuvent perturber la fin de la croissance.

Le mâle courtise la femelle durant environ deux à trois jours. Ensuite l'accouplement en lui-même ne dure que quelques secondes et celui-ci se répétera autant de fois que possible pendant deux mois.

Les femelles pondent deux œufs à la fois. L'incubation dure de deux à trois mois.

Publication originale

  • Bavay, 1869 : Catalogue des Reptiles de la Nouvelle-Calédonie et description d'espèces nouvelles. Mémoires Société linnéenne de Normandie, vol. 15, p. 1-37.

Notes et références

  1. a et b (en) Référence Reptarium Reptile Database : Rhacodactylus auriculatus
  2. Bauer, Jackman, Sadlier & Whitaker, 2012 Revision of the giant geckos of New Caledonia (Reptilia: Diplodactylidae: Rhacodactylus). Zootaxa, n. 3404, p. 1–52.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Rhacodactylus auriculatus: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Rhacodactylus auriculatus est une espèce de geckos de la famille des Diplodactylidae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Rhacodactylus auriculatus ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il geco gargoyle della Nuova Caledonia (Rhacodactylus auriculatus) è un geco della famiglia Diplodactylidae, endemico della Nuova Caledonia.[1]

Tassonomia

La tassonomia di questa specie è attualmente in corso di studio.[3]

I diversi esemplari di geco gargoyle mostrano alcune differenze genetiche, ma nel complesso queste sono minime e non sembrano dunque sufficienti per giustificare una distinzione tassonomica in sottospecie.[1][4]

Descrizione

Il geco gargoyle è forse la seconda specie di geco più famosa dopo il geco crestato C. ciliatus; è il più piccolo di 6 specie riconosciute di questo genere (Sameit 1986, Bauer & Sadlier 2000).[3][5]

Il nome auriculatus significa dotato di orecchie ed è dovuto ai punti sopra la sua testa che ricordano delle orecchie. Il nome più comunemente utilizzato per questa specie è "geco gargoyle" a causa dei grumi e delle protuberanze che questi gechi hanno sopra la testa e che li rendono simili alle gargolle delle chiese.[5]

Il geco gargoyle può presentarsi in tre diverse forme: a macchie, reticolato o striato.[3] Nella media adulta è lungo dai 19 ai 21 cm, pesa intorno ai 40-60 grammi e può raggiungere fino ai 15-20 anni di vita.[6] Diventa inoltre sessualmente attivo a partire dai 15-18 mesi dalla nascita, e quando raggiunge un peso di 35 grammi.[6]

Biologia

In natura i gechi gargoyle possono perdere la loro coda e avere al suo posto una piccola protuberanza appuntita. L’assenza di coda è una condizione normale per i gechi gargoyle adulti, che spesso si mutilano la coda a vicenda. Dall’altro lato però sono soliti rigenerare prontamente la coda, la quale, eccetto una differenza in lunghezza, finisce per essere uguale a quella originale.[6]

In cattività, gli hobbisti preferiscono che questi gechi abbiano la coda ma ciò richiede tenere gli animali separati e accuditi per prevenirne la perdita.[6] Normalmente, gli esemplari vengono venduti senza coda, senza alcuno sconto.

Habitat e comportamento in natura

La specie è endemica della Nuova Caledonia. È ampiamente diffusa a sud di Grande Terre e presente nei massicci nel nordovest. Sembra inoltre essere diffusa nella limitata area delle rocce ultramafiche.[4]

Il geco gargoyle si presenta sia nelle foreste umide sia nella macchia mediterranea e vive al di fuori di ambienti agricoli e urbani.[3][4]

Gli habitat favoriti di questa specie sono innanzitutto le vegetazioni arbustive della macchia mediterranea e secondariamente i confini della foresta e le zone ecotonali tra la foresta e la macchia mediterranea; usa inoltre mangrovie e vegetazione sulla spiaggia (Bauer & Vindum 1990, Bauer & Sadlier 2000).[3]

All’interno di queste zone il geco gargoyle può essere incontrato più frequentemente sopra arbusti, alberelli e alberi dal piccolo diametro. Si allontana poco da questi ed è abitualmente attivo al suolo, stagionalmente, in associazione con il foraggiamento e l’accoppiamento (Bauer & Sadlier 2000).[3]

Questa specie è essenzialmente notturna ma alcune volte è attiva durante il giorno; è principalmente arborea. Solitamente si posiziona all’aperto sui rami durante il giorno oppure si rifugia sotto dense vegetazioni a terra o nelle cavità degli alberi. Durante la notte va alla ricerca di cibo o provviste sugli steli degli arbusti e su piccoli alberi oppure meno frequentemente a terra.[4]

Nei mesi invernali, il geco gargoyle è maggiormente attivo da una a quattro ore dopo il tramonto.[3]

Per raggiungere una più completa immagine dell’autoecologia del geco gargoyle è stato intrapreso uno studio sul campo per quantificare gli aspetti dell’uso e dell’attività del microhabitat e per valutare la dieta durante il periodo freddo dell’inverno australe.[3]

Alimentazione

I gechi gargoyle consumano regolarmente un’ampia tassonomia e varietà ecologica di artropodi, includendo come prede vertebrati, molluschi, materiale vegetale e la linfa. Le informazioni a disposizione suggeriscono che il geco gargoyle abbia la dieta più particolare tra tutte le diete dei gechi (Bauer & Russell 1990, Bauer & Sadlier 1994b, Snyder et al. 2008).[3]

Distribuzione

Il geco gargoyle si distribuisce a sud del blocco ultramafico della Nuova Caledonia e verso nord lungo i substrati ultramafici delle coste occidentali e centro orientali. È presente a Grand Terre a partire dal livello del mare fino a quasi 1000 metri di altitudine; risulta però assente nell’isola dei Pini e nei suoi isolotti satellitari (Bauer & Sadlier 1994a, 2000). Recentemente è stata registrata la sua presenza in numerose zone isolate a nord dell’isola (Whitaker et al. 2004).[3]

L’entità dell’occorrenza è stimata approssimativamente intorno ai 10.000 km2 e l’area di occupazione intorno ai 2.000 km2.[4]

Conservazione

Per quanto riguarda la conservazione, il geco gargoyle è incluso tra i gechi di minima preoccupazione data la sua ampia distribuzione, l'entità presunta della popolazione e un indice di declino della popolazione non elevato. Nonostante l’estensione della sua entità di occorrenza sia minore di 20,000 km2, la popolazione è significativamente maggiore di 10,000 individui; la riduzione della misura della popolazione si ritiene essere minore del 30% e le specie sono presenti in più di 10 luoghi.[4]

 src=
Un esemplare di geco gargoyle color sabbia con macchie nerastre, appoggiato su un ramo.

Bauer e Sadlier (1993) riferiscono dunque che questa specie è comune. Non si hanno a disposizione dati quantitativi sulla misura o sulle tendenze della popolazione. Si pensa però che in passato abbia sofferto di una riduzione della misura della popolazione attraverso la macchia mediterranea dovuta ad incendi boschivi e all’intensiva ma localizzata perdita dell’ambiente causata dalle estrazioni minerarie.[4]

La specie è comune in molte località, sebbene l’attuale e proiettata espansione delle estrazioni di nichel comporta una riduzione del loro habitat.[4]

La stretta relazione dei gechi gargoyle con i substrati ultramafici significa che il loro habitat è vulnerabile all'espansione dell'industria mineraria di nickel. Questo è un problema rilevante nei massicci isolati nel nord-ovest di Grande Terre dove quasi tutte le popolazioni ne sono influenzate e anche per ampie zone del sud. L’habitat della macchia mediterranea di questa specie è inoltre a rischio di incendi boschivi.[4]

Altre minacce includono la degradazione dell’habitat causata dall’arrivo di ungulati (cervi e maiali) e predazione da parte di mammiferi (roditori, gatti selvatici e maiali).

Sebbene il commercio illegale del passato di questa specie sia diminuito data la facilità con cui essa può essere allevata in cattività, popolazioni facilmente accessibili sono ancora a rischio.[4]

Allevamento

In cattività

I gechi gargoyle erano un tempo ritenuti tra i più rari gechi in cattività. Oggi sono allevati in cattività in grande numero e sono divenuti una merce comune nel commercio di animali domestici.[6]

Il geco gargoyle è stata la prima specie di Rhacodactylus a essere allevata in gran numero da hobbisti tedeschi e divenne così disponibile negli Stati Uniti negli anni ottanta.[5]

Essendo un rettile, il geco gargoyle necessita di un terrario delle giuste dimensioni: le dimensioni raccomandate per il terrario di un geco adulto sono di 40cm x 40cm e 60 cm di altezza.

Per quanto riguarda la crescita del geco gargoyle, si hanno migliori risultati se gli esemplari vivono separati. Infatti non bisogna in nessun caso far convivere due gechi di sesso maschile poiché si attaccherebbero infliggendosi gravi lesioni. Le femmine invece possono di tanto in tanto mostrare comportamenti aggressivi sia nei confronti dei maschi che nei confronti delle altre femmine.[6]

Le temperature del terrario devono essere intorno ai 21-25 °C durante il giorno, scendendo fino a un minimo di 18 °C durante la notte. È necessario coprire sempre la sorgente di calore dal momento che una sorgente non riparata può causare bruciature gravi se l’animale ne viene a contatto.[6]

Essendo il geco gargoyle una specie notturna, non sembra necessitare di ulteriori luci UVA o UVB, ma una di queste può comunque essere fornita per brevi periodi senza causare effetti dannosi.[6]

 src=
Rhacodactylus auriculatus in cattività.

È necessario cibare il geco con grilli abbastanza grandi approssimativamente 2 volte a settimana e con frullati di frutta fresca serviti in un contenitore poco profondo anch’essi due volte a settimana; non devono inoltre essere inclusi gli agrumi. Un’alternativa può essere cibarlo con un misto di puree per bambini come quelle di banana, pesca, albicocca o frutta mista con anche un 10% di purea di pollo. È preferibile che le cavallette vengano leggermente ricoperte con vitamine o minerali supplementari che contengano calcio, vitamina D3 e un supplemento di altre vitamine e minerali essenziali.[6]

Le femmine che stanno covando uova dovrebbero essere monitorate molto attentamente per evitare che abbiano carenze di calcio.[6]

Comportamento in cattività

Inizialmente i gechi gargoyle acquistati non dovrebbero essere maneggiati. Occorre permettere che si ambientino per almeno tre o quattro settimane per riuscire a farli adattare al nuovo territorio e per assicurarsi che si cibino regolarmente.[6]

Quando si inizia a maneggiare il proprio geco è necessario che questi siano momenti brevi che non superino i 5 minuti in quanto gli animali potrebbero ferirsi, specialmente se si tratta dei cuccioli.[6]

Questa specie di gechi morde spesso fino a quando non raggiunge l’età adulta, ma raramente in seguito. I denti sono lunghi e affilati e dai loro morsi possono verificarsi delle lacerazioni nella parte superficiale della pelle che possono sanguinare. Fortunatamente mordono per dare un ammonimento e lasciano velocemente la presa. Quando raggiungono l’età adulta, questi gechi sono inclini ad essere dolci e sono ritenuti tra i migliori rettili domestici.[6]

Note

  1. ^ a b Revision of the giant geckos of New Caledonia (Reptilia: Diplodactylidae: Rhacodactylus) (PDF), su mapress.com.
  2. ^ (EN) Anthony H. Whitaker e Ross A. Sadlier, Rhacodactylus auriculatus, su IUCN Red List.
  3. ^ a b c d e f g h i j Ecological observations on the Gargoyle Gecko, Rhacodactylus auriculatus (Bavay, 1869), in southern New Caledonia Joshua Snyder1+2, Leslie Snyder2 & Aaron M. Bauer1, su salamandra-journal.com.
  4. ^ a b c d e f g h i j Whitaker, A.H., Sadlier, R.A. & Bauer A.M. 2010. Rhacodactylus auriculatus. The IUCN Red List of Threatened Species 2010, su iucnredlist.org.
  5. ^ a b c The other former Rhacodactylus geckos - Rhacodactylus Auriculatus, su rhac-shack.co.uk (archiviato dall'url originale il 23 ottobre 2014).
  6. ^ a b c d e f g h i j k l m Gargoyle gecko care sheet – November 30, 2011 by Philippe de Vosjoli, Allen Repashy, su reptilesmagazine.com.

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Rhacodactylus auriculatus: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il geco gargoyle della Nuova Caledonia (Rhacodactylus auriculatus) è un geco della famiglia Diplodactylidae, endemico della Nuova Caledonia.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

ツノミカドヤモリ ( Japanese )

provided by wikipedia 日本語
ツノミカドヤモリ Rhacodactylus auriculatus.jpg 保全状況評価[1] LEAST CONCERN
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 LC.svg 分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 爬虫綱 Reptilia : 有鱗目 Squamata : イシヤモリ科 Diplodactylidae : ミカドヤモリ属 Rhacodactylus : ツノミカドヤモリ R. auriculatus 学名 Rhacodactylus auriculatus
(Bavay, 1869) 英名 Gargoyle gecko

ツノミカドヤモリRhacodactylus auriculatus)はミカドヤモリ属に分類されるトカゲである。別名として、ホソユビミカドヤモリまたはガーゴイルゲッコー[2]がある。

分布[編集]

ニューカレドニア本島南部[3][4][5]固有種である。

形態[編集]

 src=
ガーゴイルゲッコーという名称で流通している。

全長25センチメートル[4]。頭胴長12.5センチメートル[4]。尾よりも頭胴長のほうがやや長い[4]。尾は物に巻きつけることができる[5]。後頭部に骨が隆起した角状の突起があり、和名の由来になっている[4]。種小名auriculatusは「耳たぶがある」の意[4]。体側面に襞状の皮膚がない[4]

趾下薄板が小型で、垂直な壁をうまく登れない[4]

生態[編集]

やや開けた森林に生息する[4]。樹上性だが、地表から3-5メートル以下の場所や地表にいることが多い[4][5]夜行性だが[5]、昼間に日光浴を行うことも好む[4]

食性は動物食傾向の強い雑食で、昆虫多足類、陸棲の貝類、トカゲ、果実なども食べる[4][5]共食いも行う[4]

繁殖形態は卵生。1回に2個ずつの卵を主に4-5回に分けて産む[4]。卵は50-75日で孵化する[4]

人間との関係[編集]

ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されている。ニューカレドニアは野生動物の輸出を禁止しているため、研究用に海外に持ち出され個体に由来する飼育下繁殖個体のみが流通する[4]。自然下ではカタツムリを好んで食べることが知られており、飼育下ではカルシウム不足からくる病になりやすい[2]ため、自然光や人工の照明による紫外線の照射、餌にカルシウムを添加するなどの対策を行うことが薦められる[3][4]。性質が荒く、同種多種を問わず他のヤモリを襲い、丸呑みできないサイズの場合は尾に食いつくため、「テールイーター」と呼ばれる[2]。オスだけでなくメス同士でも争うことがあるため、基本的には単独で飼育する[4]

出典[編集]

[ヘルプ]
  1. ^ "Rhacodactylus auriculatus". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. International Union for Conservation of Nature. Check date values in: |date= (help)
  2. ^ a b c 冨水 2010, p. 56-57.
  3. ^ a b 海老沼 2004, p. 51.
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r 江藤 2006, p. 136, 138, 149.
  5. ^ a b c d e 長坂 2002, p. 18.

参考文献[編集]

  • 江藤勝康 「世界のヤモリを楽しむ ミカドヤモリ」、『クリーパー』 (クリーパー社) 第35巻136-149頁、
  • 海老沼剛 『爬虫・両生類ビジュアルガイド トカゲ2 ヤモリ上科&スキンク上科』 誠文堂新光社
  • 冨水明 『新版 可愛いヤモリと暮らす本 レオパ&クレス』 エムピージェー〈アクアライフの本〉、ISBN 978-4-904837-00-9
  • 長坂拓也 『爬虫類・両生類800種図鑑 第3版』、千石正一監修 ピーシーズ、

外部リンク[編集]

 src= ウィキメディア・コモンズには、ツノミカドヤモリに関連するメディアがあります。  src= ウィキスピーシーズにツノミカドヤモリに関する情報があります。 執筆の途中です この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますPortal:生き物と自然プロジェクト:生物)。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
ウィキペディアの著者と編集者
original
visit source
partner site
wikipedia 日本語

ツノミカドヤモリ: Brief Summary ( Japanese )

provided by wikipedia 日本語

ツノミカドヤモリ(Rhacodactylus auriculatus)はミカドヤモリ属に分類されるトカゲである。別名として、ホソユビミカドヤモリまたはガーゴイルゲッコーがある。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
ウィキペディアの著者と編集者
original
visit source
partner site
wikipedia 日本語

가고일도마뱀붙이 ( Korean )

provided by wikipedia 한국어 위키백과

가고일도마뱀붙이(gargoyle gecko, New Caledonian bumpy gecko)는 누벨칼레도니 섬의 최남단에서만 발견되는 도마뱀붙이류의 일이다. 가고일도마뱀붙이의 서식지는 섬의 산림 파괴로 인해 위협받고 있다. 가고일도마뱀붙이는 같은 속의 다른 몇몇 종들과 함께 CITES 아래 보호받고 있으며, 수출에 제한이 가해진다. 바베이(Bavay)가 1869년에 가고일도마뱀붙이를 최초로 기술하였다.

형태

두개골의 혹이 뿔이나 귀처럼 보이기 때문에 '가고일' 게코라는 이름이 붙었다. 종명 auriculatus 도 라틴어로 "귀", "귀가 달린"이라는 뜻이다.[2][3] 잘리면 다시 자라나는 갸냘픈 잡는꼬리가 있으며,[4] 발바닥 패드는 작다. 가고일도마뱀붙이가 덩굴, 가지 등의 물체를 붙잡을 수 있긴 하지만, 대부분 유리와 같은 가파른 표면을 오르지는 못한다. 부화한 새끼는 길이 3cm, 몸무게 3그램에 불과하며, 이후 다 자라면 길이 20-27cm, 무게 60-70그램에 이른다. 가고일도마뱀붙이는 중소형 도마뱀붙이로 여겨진다.

회색, 갈색, 백색, 황색, 적색 바탕에 얼룩, 줄무늬의 다양한 조합이 어우러져 수많은 체색을 선보인다. 다른 도마뱀붙이처럼 그 독특한 무늬와 색상을 보기 위해 흔하게 감금사육(:en:captive breeding)한다.

습성

가고일도마뱀붙이는 야행성, 수목성(en:arboreal)이어서, 주로 수풀 삼림에서 거주한다. 암컷은 한 번에 두 개의 알을 낳으며, 낳은지 두세 달이 지나면 부화한다. 암컷은 한 해에 8-9번을 산란할 수 있다.

사육 시에는 사람이 만지는 데 거부감이 없고 누가 있을 때 먹이가 입으로 들어오는지 알기 때문에 사람의 손에 곧잘 익숙해진다.

사육 개체를 지켜보면 모험심이 투철한 모습을 많이 보이며, 개체에 따라 조형을 바꾸는 걸 좋아할 것이다. 덩굴이나 나무가지로 건너뛰기 위해 몸길이의 거의 세 배를 도약할 수 있지만, 다른 도마뱀붙이들처럼 발바닥의 접착력이 뛰어나지 않아서, 어설프게 미끄러지는 모습을 곧잘 보인다. 평범하게 돌아다닐 때는 피부가 축축하게 유지되는 한 곧잘 늘어나면서 움직임을 따라가기 때문에 별 문제가 되지 않는다. 움직임이 굉장히 빠르므로 핸들링할 때는 주의하자.

사육

가고일도마뱀붙이는 테라리움에 넣고 키우기에 좋다. 보통 사육 시에는 으깬 과일, 과일,슈퍼푸드를 먹는데, 일반적으로 크레스티드 게코의 식단과 비슷하게 급여한다. 사료는 전문적으로 도마뱀붙이 사료를 만드는 곳에서 구매하는 것이 좋은데, 미국에는 레파샤이(Repashy), 판게아(Pangea) 등이 있다. 이를 통해 단순한 과일 퓨레는 갖추지 못한, 비타민과 무기질 등 영양적으로 균형잡힌 사료를 먹일 수 있다. 귀뚜라미, 먹이용 바퀴벌레, 왁스웜(en:waxworm) 등의 살아있는 먹이를 덥석덥석 받아먹는데, 것로딩(:en:Gut loading)을 실시하거나 비타민, 칼슘 등을 가루로 묻혀 추가적인 영양분을 공급해주어야 한다.

리치도마뱀붙이속의 도마뱀붙이는 애완용으로 사육하기 시작한지 얼마 되지 않아서, 아직 밝혀져야 할 게 많은데, 많은 종들이 멸종된 것으로 알려졌었기 때문이다. 성체 가고일은 80리터에 달하는 높은 탱크나 비슷한 크기의 용기에서 사육하는 것이 적당하다. 성별, 연령, 크기 상관 없이 번식기를 제외하면 언제나 따로따로 사육해야 하는데, 이는 서로 같이 키우면 죽기살기로 싸우기 때문이다. 같이 사육할 때 서로의 꼬리, 발가락 등의 사지를 동족포식하는 것도 그렇게 드물지 않다. 번식기에는 수컷 한 마리와 암컷 한두 마리를 합사시켜 짝짓기쌍을 만들지만, 번식기가 끝나면 다시 분리해야 한다. 특히 수컷끼리 맹렬하게 싸운다.

습도는 50-60%를 유지하는 것이 좋다. 살아있는 식물과 같이 키우면 높은 습도를 유지하는 데 도움이 된다. 저온에 서식하므로 대한민국에서는 여름에 주의해야 한다.

사진

각주

  1. Whitaker, A.H.; Sadlier, R.A.; Bauer, R.M. (2010). Rhacodactylus auriculatus. 《The IUCN Red List of Threatened Species》 (IUCN) 2010: e.T176132A7185707. doi:10.2305/IUCN.UK.2010-4.RLTS.T176132A7185707.en. 2018년 1월 14일에 확인함.
  2. http://www.wordsense.eu/auriculatus/
  3. “보관된 사본”. 2014년 10월 23일에 원본 문서에서 보존된 문서. 2018년 10월 19일에 확인함.
  4. “보관된 사본”. 2018년 10월 18일에 원본 문서에서 보존된 문서. 2018년 10월 19일에 확인함.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia 작가 및 편집자

가고일도마뱀붙이: Brief Summary ( Korean )

provided by wikipedia 한국어 위키백과

가고일도마뱀붙이(gargoyle gecko, New Caledonian bumpy gecko)는 누벨칼레도니 섬의 최남단에서만 발견되는 도마뱀붙이류의 일이다. 가고일도마뱀붙이의 서식지는 섬의 산림 파괴로 인해 위협받고 있다. 가고일도마뱀붙이는 같은 속의 다른 몇몇 종들과 함께 CITES 아래 보호받고 있으며, 수출에 제한이 가해진다. 바베이(Bavay)가 1869년에 가고일도마뱀붙이를 최초로 기술하였다.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia 작가 및 편집자