Ar malkoha kof du (Phaenicophaeus diardi) a zo ur spesad evned eus kerentiad ar c'hCuculidae.
El malcoha ventrenegre (Phaenicophaeus diardi) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) que habita zones boscoses de la Península Malaia, Sumatra i Borneo.
El malcoha ventrenegre (Phaenicophaeus diardi) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) que habita zones boscoses de la Península Malaia, Sumatra i Borneo.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Malcoa torddu (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: malcoau torddu) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rhopodytes diardi; yr enw Saesneg arno yw Lesser green-billed malcoha. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. diardi, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r malcoa torddu yn perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cog beunaidd Dromococcyx pavoninus Cog ddaear adeingoch Neomorphus rufipennis
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Malcoa torddu (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: malcoau torddu) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rhopodytes diardi; yr enw Saesneg arno yw Lesser green-billed malcoha. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. diardi, sef enw'r rhywogaeth.
கருவயிற்றுப் பூங்குயில் (Phaenicophaeus diardi) என்பது குயிற் குடும்பத்தில் பூங்குயில் பேரினத்தில் உள்ள ஒரு அழகிய பறவையாகும். இவ்வினம் புரூணை, இந்தோனேசியா, மலேசியா, மியன்மார், சிங்கப்பூர், தாய்லாந்து போன்ற தென்கிழக்காசிய நாடுகளில் காணப்படுகின்றது.
இதன் இயற்கை வாழிடங்கள் அயன மண்டல மற்றும் துணை அயன மண்டல ஈரலிப்பான தாழ்நிலக் காடுகளும் துணை அயன மண்டல அல்லது அயன மண்டலக் கண்டற் காடுகளும் ஆகும். தென்கிழக்காசியாவில் இவ்வினத்தின் வாழிட இழப்பு இதன் இருப்பைக் கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளது.
கருவயிற்றுப் பூங்குயில் (Phaenicophaeus diardi) என்பது குயிற் குடும்பத்தில் பூங்குயில் பேரினத்தில் உள்ள ஒரு அழகிய பறவையாகும். இவ்வினம் புரூணை, இந்தோனேசியா, மலேசியா, மியன்மார், சிங்கப்பூர், தாய்லாந்து போன்ற தென்கிழக்காசிய நாடுகளில் காணப்படுகின்றது.
இதன் இயற்கை வாழிடங்கள் அயன மண்டல மற்றும் துணை அயன மண்டல ஈரலிப்பான தாழ்நிலக் காடுகளும் துணை அயன மண்டல அல்லது அயன மண்டலக் கண்டற் காடுகளும் ஆகும். தென்கிழக்காசியாவில் இவ்வினத்தின் வாழிட இழப்பு இதன் இருப்பைக் கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளது.
The black-bellied malkoha (Phaenicophaeus diardi) is a species of malkoha in the family Cuculidae. It is found in Brunei, Indonesia, Malaysia, Myanmar, Singapore, and Thailand. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forests and subtropical or tropical mangrove forests. It is threatened by habitat loss.
The black-bellied malkoha (Phaenicophaeus diardi) is a species of malkoha in the family Cuculidae. It is found in Brunei, Indonesia, Malaysia, Myanmar, Singapore, and Thailand. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forests and subtropical or tropical mangrove forests. It is threatened by habitat loss.
El malcoha ventrinegro (Phaenicophaeus diardi)[2] es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive en el Sudeste Asiático.
Se encuentra en las selvas tropicales y manglares de la península malaya y las islas de Sumatra y Borneo, registrándose por tanto en el sur de Birmania, Brunéi, Indonesia, Malasia, Singapur y Tailandia.[3]
Se reconocen dos subespecies:
El malcoha ventrinegro (Phaenicophaeus diardi) es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive en el Sudeste Asiático.
Phaenicophaeus diardi Phaenicophaeus generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.
Phaenicophaeus diardi Phaenicophaeus generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.
Phaenicophaeus diardi
Le Malcoha de Diard (Phaenicophaeus diardi) est une espèce d'oiseaux de la famille des Cuculidae.
Son nom commémore le naturaliste et explorateur français Pierre-Médard Diard (1794-1863).
Son aire de répartition s'étend sur la Birmanie, la Thaïlande, la Malaisie, Singapour, Brunéi et l'Indonésie.
Phaenicophaeus diardi
Le Malcoha de Diard (Phaenicophaeus diardi) est une espèce d'oiseaux de la famille des Cuculidae.
La malcoa pancianera o malcoa beccoverde minore (Phaenicophaeus diardi Lesson, 1830), è un uccello della famiglia dei Cuculidae.
Phaenicophaeus diardi ha due sottospecie:
Questo uccello vive nel Tenasserim meridionale, nella Thailandia peninsulare, nella Malaysia peninsulare, negli stati di Sabah e Sarawak, nel Brunei, nel Borneo e su Sumatra. È regionalmente estinto su Singapore.
La malcoa pancianera o malcoa beccoverde minore (Phaenicophaeus diardi Lesson, 1830), è un uccello della famiglia dei Cuculidae.
Burung Cenuk Perut Hitam adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Phaenicophaeus diardi.[2], [3]
Burung Cenuk Perut Hitam ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrata), kelas : burung. Burung Cenuk Perut Hitam ialah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan badan yang dilitupi bulu pelepah. Paruh Burung Cenuk Perut Hitam tidak bergigi.
Burung Cenuk Perut Hitam membiak dengan bertelur. Telur Burung Cenuk Perut Hitam bercangkerang keras.
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z Burung Cenuk Perut Hitam adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Phaenicophaeus diardi.,
De zwartbuikmalkoha (Phaenicophaeus diardi) is een koekoekssoort uit het geslacht Phaenicophaeus.
De zwartbuikmalkoha is 34 cm lang. De vogel is overwegend grijs met een lichte, enigszins gebogen snavel en een rode washuid rond het oog. Hij lijkt op de grote groensnavelmalkoha maar hij is iets kleiner, met een kortere staart, donkerder grijs tot bijna zwart van onder en de witte vlekken op de onderstaart zijn ook kleiner.
De zwartbuikmalkoha komt voor op het schiereiland Malakka, Sumatra en Borneo. Het is een schaars voorkomende vogel van laagland regenwoud en heuvellandbos tot een hoogte van 1220 m boven de zeespiegel.[2][3][1]
De soort telt 2 ondersoorten:
De zwartbuikmalkoha heeft een groot verspreidingsgebied, maar het leefgebied wordt door grootschalige ontbossingen bedreigd, vooral op Kalimantan en op Sumatra. Daarom is een aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat en staat deze malkoha als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe zwartbuikmalkoha (Phaenicophaeus diardi) is een koekoekssoort uit het geslacht Phaenicophaeus.
Multimedia w Wikimedia Commons Kukuła czarnobrzucha (Phaenicophaeus diardi) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kukułkowatych. Występuje w Azji Południowo-Wschodniej i Indonezji.
Po raz pierwszy gatunek opisał René Primevère Lesson w 1830. Holotyp pochodzi z Sumatry (autor błędnie zapisał, że z Jawy). Autor nadał nowemu gatunkowi nazwę Melias Diardi[3]. Obecnie (2016) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza kukułę czarnobrzuchą w rodzaju Phaenicophaeus[4]. Niektórzy autorzy wydzielają osobny rodzaj Rhopodytes dla kukuły czarnobrzuchej, niebieskookiej (P. viridirostris), rdzawobrzuchej (P. sumatranus) i długosternej (P. tristis)[3]. IOC wyróżnia dwa podgatunki P. diardi[4].
IOC wyróżnia następujące podgatunki[4]:
Możliwe, że pojawiają się również w południowym Laosie i Kambodży. Niegdyś ptaki tego gatunku występowały również w Wietnamie[3].
Długość ciała wynosi 36–38 cm, znana masa ciała 55,8–75 g[5]. W sylwetce wyróżnia się długi ogon, jego długość (215–240 mm u samca, 207–241 mm u samicy) stanowi niemal połowę całkowitej długości ptaka. Głowę i szyję porastają pióra o jednolitej, łupkowoszarej barwie. Z przodu głowy występuje nagi, czerwony obszar. Kantarek wąski, czarny. Wierzch ciała łupkowoszary, jednak można dostrzec zielonkawy połysk w górnej części grzbietu. Skrzydła opalizujące, niebieskozielone. Spód ciała szary, broda, gardło i pierś jaśniejsze od wierzchu ciała. Boki, brzuch i pokrywy podogonowe szaroczarne. Na gardle i piersi występuje delikatne paskowanie wzdłuż stosin piór. Sterówki zielononiebiesko połyskujące, mają białe końcówki; ogon stopniowany[5]. Tęczówka jasnoniebieska do ciemnobrązowej, dziób żółtozielony u dorosłego, szary u młodego. Długość skrzydła u samca (n=10) 127–138 mm, u samicy (n=11) – 127–137 mm; długość dzioba: 25,4–32 mm u samca, 28–31 mm u samicy; długość skoku: 28,5–38,5 mm u samca, 28–32 mm u samicy[3].
Środowiskiem życia kukuł czarnobrzuchych są lasy, zarośla wtórne, bagniste lasy deszczowe i zarośla bambusów[3]. Na Borneo stwierdzane do wysokości 915 m n.p.m., niegdyś do 1700 m n.p.m. Na Sumatrze do 900 m n.p.m., do 2000 m n.p.m. w Parku Narodowym Gunung Leuser. W Tajlandii zamieszkuje wiecznie zielone, nizinne lasy do wysokości 200 m n.p.m. Na Półwyspie Malajskim spotykany również na zapuszczonych plantacjach kauczukowców, lasach na torfowiskach oraz lasach z ingerencją człowieka. Na Sumatrze zamieszkują zarówno lasy pierwotne, jak i wtórne, namorzyny, nadrzeczne lasy na bagnach i ich obrzeża, lasy na torfowiskach oraz zarośla bambusów. Na Borneo kukuły czarnobrzuche zamieszkują lasy z udziałem dwuskrzydlcowatych, namorzyny, lasy wtórne oraz plantacje kakaowców i plantacje albicji (Albizia). Na wysokości 1700 m n.p.m. przedstawiciele P. diardi stwierdzany byli na Kinabalu, kiedy na nizinach występowały pożary[3].
Pożywieniem kukuł czarnobrzuchych są owady, w tym chrząszcze, mrówki, modliszkowate, prostoskrzydłe, gąsienice[3] i karaczany. Ptaki te rzadko latają; trzymają się gęstej roślinności. Poruszają się spiralą wokół pnia. Zwykle przebywają samotnie, niekiedy w grupach do 5 osobników[5].
W kontynentalnej części Azji sezon lęgowy trwa od stycznia do maja. Gniazdo to niechlujnie zbudowany, płytki kubeczek o głębokości 3–4 cm. Budulec stanowią gałęzie, wyściółkę zaś liście; gniazdo przypomina gołębie. Ptaki obojga płci zbierają materiał na gniazdo. W zniesieniu 2 kredowobiałe jaja. Przeciętnie u ptaków podgatunku nominatywnego mają wymiary 30,2 na 24,5 mm, a u reprezentantów R. d. borneensis – 29,3 na 24 mm. Poza tym brak danych[5].
IUCN uznaje kukułę czarnobrzuchą za gatunek bliski zagrożenia nieprzerwanie od 2000 (stan w 2016). Zagrożeniem jest postępująca wycinka lasów w południowo-wschodniej Azji. BirdLife International ocenia trend populacji jako spadkowy[6]. Z drugiej strony sytuację kukuł czarnobrzuchych polepsza ich szeroki zakres wybieranych środowisk (w przypadku ptaków z Półwyspu Malajskiego). Są to ptaki ciche, skryte i tym samym rzadko obserwowane[5].
Kukuła czarnobrzucha (Phaenicophaeus diardi) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kukułkowatych. Występuje w Azji Południowo-Wschodniej i Indonezji.
Phaenicophaeus diardi é uma espécie de ave da família Cuculidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Brunei, Indonésia, Malásia, Myanmar, Singapura e Tailândia.[1]
Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e florestas de mangal tropicais ou subtropicais.[1]
Está ameaçada por perda de habitat.[1]
Phaenicophaeus diardi é uma espécie de ave da família Cuculidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Brunei, Indonésia, Malásia, Myanmar, Singapura e Tailândia.
Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e florestas de mangal tropicais ou subtropicais.
Está ameaçada por perda de habitat.
Sotbukig malkoha[2] (Phaenicophaeus diardi) är en fågel i familjen gökar inom ordningen gökfåglar.[3]
Sotbukig malkoha delas in i två underarter:[3]
IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Pierre Médard Diard (1795-1863, fransk zoolog och samlare av specimen i Nederländska Ostindien 1819-?1863.[4]
Phaenicophaeus diardi là một loài chim trong họ Cuculidae.[2]
