Biology
provided by Arkive
Occurs as either an annual or a short-lived perennial, and flowers in July and August (1). Male plants were only recently discovered in the UK, it was previously thought that the plant could reproduce without cross-fertilisation (1).
Conservation
provided by Arkive
Holly-leaved naiad is a UK Biodiversity Action Plan priority species. The Species Action Plan produced to guide the conservation of the species aims to maintain the current populations, and restore the plant to at least five adjoining waterways before the year 2004 (2). All three of the known sites are Sites of Special Scientific Interest (SSSIs), and the Royal Botanic Gardens, Kew are investigating seed-storage techniques suitable for the species (2).
Description
provided by Arkive
Holly-leaved naiad is an aquatic plant (1) that has tough narrow leaves on forked, brittle stems. Both the leaves and the stems have spiky projections; these occur particularly towards the tip of the stem (3). The flowers are highly inconspicuous, and the fruit, which lacks a stalk, is fleshy (5).
Habitat
provided by Arkive
Prefers clear unpolluted water in fens and reedbeds (2), and shows a preference for sheltered areas (1). It typically grows at depths of between 0.5 and 1.5m (1) often in slightly brackish water (5).
Range
provided by Arkive
This species is found in the UK in just three of the Norfolk Broads (2). It is also known from both temperate and tropical areas including Europe, Asia, Australia, Africa, and North and Central America. (1). In Europe the species is classified as Vulnerable (1).
Status
provided by Arkive
Classified as Vulnerable in Great Britain, and is fully protected in the UK by Schedule 8 of the Wildlife and Countryside Act 1981 (1).
Threats
provided by Arkive
Main threats to the species include nutrient enrichment of water bodies following sewage inputs and agricultural run-off, and boat traffic, which causes pollution and turbulence (2).
Comments
provided by eFloras
With its prickly internodes and prickles along the abaxial surface of the leaves, Najas marina is the easiest of our Najas to recognize. Over its entire range, the species displays considerable morphologic variability (L. Triest et al. 1986), giving cause for ten subspecies to be recognized (L. Triest 1988). In North America, however, variability is relatively minor, so I am recognizing the taxon at the specific level only (R. R. Haynes 1979). The species should be studied over its entire range, utilizing a variety of approaches, to determine adequately what, if any, infraspecific taxa should be recognized.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
provided by eFloras
Stem up to 50-55 cm long, more than 1 mm broad, rather coarse; spiny, the lower internodes up to 10 cm long. Leaves oblong-linear, 1-3.5 x 2-6 mm, prominently spinose-dentate on the margins and the midrib on dorsal side. Sheath short, rounded, entire or with 1-3 inconspicuous spines. Flowers solitary. Male flowers enclosed in spathe, neck cylindrical, edge somewhat lobed; anther 4-thecous. Female flowers without spathe, style with 2-3 stigmas. Fruits ellipsoid, 23-5 x 1-4 mm. Seeds pale yellow-brownish. Areoles irregular in shape and size.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
provided by eFloras
Stems branched distally, 6--45 cm ´ 0.5--4 mm; internodes 0.3--11 cm, usually with prickles. Leaves spreading to ascending with age, 0.5--3.9 cm, stiff in age; sheaths 2--4.4 mm wide, apex acute; blade 0.4--4.5 mm wide, margins coarsely serrate, teeth 8--13 per side, apex acute, with 1 tooth, teeth multicellular; midvein with prickles abaxially. Flowers 1 per axil, staminate and pistillate on different plants. Staminate flowers in distal to proximal axils, 1.7--3 mm; involucral beaks 2-lobed, 0.3--0.7 mm; anthers 4-loculed, 1.7--3 mm. Pistillate flowers in distal to proximal axils, 2.5--5.7 mm; styles 1.2--1.7 mm; stigmas 3-lobed. Seeds not recurved, reddish brown, ovoid, 2.2--4.5 ´ 1.2--2.2 mm, apex with style situated at center; testa dull, 10--15 cell layers thick, pitted; areoles irregularly arranged, not in distinctive rows, not ladderlike, 3--4-angled, longer than broad, end walls slightly raised. 2n = 12 (Europe).
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
provided by eFloras
Ariz., Calif., Fla., Ind., Mich., Minn., Nev., N.Y., N.Dak., Ohio, Pa., S.Dak., Tex., Utah, Wis.; Mexico; West Indies; Central America (El Salvador, Panama); South America; Eurasia.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
provided by eFloras
Distribution: Most of Europe, Asia, N. Africa, Australia, N. and S. America.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Flower/Fruit
provided by eFloras
Fl. Per.: March-December.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Flowering/Fruiting
provided by eFloras
Flowering summer--fall.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Habitat
provided by eFloras
Brackish or highly alkaline waters of ponds and lakes; 0--1000m.
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Synonym
provided by eFloras
Najas gracilis (Morong) Small
- license
- cc-by-nc-sa-3.0
- copyright
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Llapó argilenc
(
Catalan; Valencian
)
provided by wikipedia CA
El llapó argilenc, Najas marina, és una espècie de planta aquàtica de distribució cosmopolita. Es pot trobar en aigües dolces i salobres o alcalines.[2][3][4]
Najas marina fa com a màxim 40 cm de llargada i d'1 a 3 mm de gruix. is an annual producing a slender, branching stem up to 40 or 45 centimeters in maximum length. És una planta dioica.[5][3][4][6][7]
Varietats i subespècies
Actualment 9 tàxons estan acceptats:[1][8]
Referències
![src=]()
A
Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a:
Llapó argilenc 
-
↑ 1,0 1,1 The Plant List
-
↑ Stuckey, R. L. 1985. Distributional history of Najas marina (spiny naiad) in North America. Bartonia 51: 2--16.
-
↑ 3,0 3,1 Flora of North America vol 22 Najas marina
-
↑ 4,0 4,1 Flora of China v 23 p 92 Najas marina
-
↑ Carl Linnaeus. 1753. Species Plantarum 2: 1015.
-
↑ Tzvelev, Nikolai Nikolaievich. 1976. Novosti Sistematiki Vysshikh Rastenii. Moscow & Leningrad 13: 18, Najas major var. polonica
-
↑ Triest, Ludwig J. 1988. Mém. Acad. Roy. Sci. Outre-Mer, Sci. Nat. Nouv. Sér. 22(1): 54 Najas marina var. ohwii
-
↑ Kew World Checklist of Selected Plant Families, genus Najas
Enllaços externs
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autors i editors de Wikipedia
Llapó argilenc: Brief Summary
(
Catalan; Valencian
)
provided by wikipedia CA
El llapó argilenc, Najas marina, és una espècie de planta aquàtica de distribució cosmopolita. Es pot trobar en aigües dolces i salobres o alcalines.
Najas marina fa com a màxim 40 cm de llargada i d'1 a 3 mm de gruix. is an annual producing a slender, branching stem up to 40 or 45 centimeters in maximum length. És una planta dioica.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autors i editors de Wikipedia
Naiad arfor
(
Welsh
)
provided by wikipedia CY
Planhigyn dyfrol, blodeuol a geir ledled y byd, yn bennaf yn y trofannau yw Naiad arfor sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Hydrocharitaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Najas marina a'r enw Saesneg yw Holly-leaved naiad.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Nymff Arfor.
Tyfant mewn dŵr croyw a dŵr hallt. Gall y dull o beillio fod yn hynod o arbenigol.
Gweler hefyd
Cyfeiriadau
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Naiad arfor: Brief Summary
(
Welsh
)
provided by wikipedia CY
Planhigyn dyfrol, blodeuol a geir ledled y byd, yn bennaf yn y trofannau yw Naiad arfor sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Hydrocharitaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Najas marina a'r enw Saesneg yw Holly-leaved naiad. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Nymff Arfor.
Tyfant mewn dŵr croyw a dŵr hallt. Gall y dull o beillio fod yn hynod o arbenigol.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Řečanka přímořská
(
Czech
)
provided by wikipedia CZ
Řečanka přímořská (Najas marina L.) neboli řečanka pomořská[2] je druh jednoděložné vodní rostliny z čeledi voďankovité (Hydrocharitaceae). Starší taxonomické systémy ji většinou řadily do samostatné čeledi řečankovité (Najadaceae).
Popis
Jedná se o jednoletou vodní rostlinu s ponořenými listy i květy a kořenící ve dně. Listy jsou jednoduché, vstřícné až v přeslenech, přisedlé s listovými pochvami, které nejsou srostlé. Čepele jsou celistvé, čárkovité, jednožilné, na okraji výrazně osténkatě zubaté. Listové pochvy jsou celokrajné. Květy jsou jednopohlavné, je to dvoudomá rostlina.[3] Květy jsou jednotlivé, dosti redukované. Samčí květy mají na bázi soubor toulcovitých šupin a baňkovitý dvoupyský obal, který je někdy interpretován jako okvětí. Samičí květy jsou zcela nahé. Samčí květy obsahují 1 tyčinku s přisedlým prašníkem. Opylování se děje pomocí vody (hydrogamie). V samičích květech je gyneceum složené ze 3 plodolistů,[2] je pseudomonomerické. Semeník je svrchní. Plodem je nažka.
Rozšíření ve světě
Řečanka přímořská roste přirozeně v teplejších částech Evropy a Asie,[4] dále v Severní Americe mimo Kanadu a Aljašku, ve Střední Americe, Jižní Americe,[5] Austrálii, v některých částech Afriky, v Polyneésii a možná i jinde. Obývá sladké až brakické vody.
Rozšíření v ČR
V ČR to je poměrně vzácný druh a patří mezi silně ohrožené druhy flóry ČR, kategorie C2.[3] Roste v nížinách až pahorkatinách.
Reference
-
↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
-
↑ a b Dostál J. (1989): Nová Květena ČSSR, vol. 2, Academia, Praha
-
↑ a b Kaplan Z. (2002): Najadaceae Juss., in Kubát K. et al. (eds.): Klíč ke květeně České republiky, Academia, Praha, p.: 743
-
↑ http://linnaeus.nrm.se/flora/mono/najada/najas/najamarv.jpg
-
↑ http://www.efloras.org/object_page.aspx?object_id=11258&flora_id=1
Externí odkazy
Řečanka přímořská: Brief Summary
(
Czech
)
provided by wikipedia CZ
Řečanka přímořská (Najas marina L.) neboli řečanka pomořská je druh jednoděložné vodní rostliny z čeledi voďankovité (Hydrocharitaceae). Starší taxonomické systémy ji většinou řadily do samostatné čeledi řečankovité (Najadaceae).
Großes Nixenkraut
(
German
)
provided by wikipedia DE
Das Große Nixenkraut (Najas marina), auch Meeres-Nixenkraut oder Großes Nixkraut genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Nixenkräuter (Najas) innerhalb der Familie der Froschbissgewächse (Hydrocharitaceae). Es ist eine Unterwasserpflanze.
Beschreibung und Ökologie
![src=]()
Stängel mit weiblicher Blüte bzw. Frucht und deutlich gezähnten Laubblättern
Das Große Nixenkraut ist einjährige krautige Pflanze, die Wuchslängen von 10 bis 50 Zentimetern erreicht. Es hat steife, gabelspaltige und zerbrechliche Stängel. Die gegenständig an den Stängeln stehenden Laubblätter sind linealisch, 1 bis 6 Millimeter breit, grob gewellt und stachelig gezähnt.
Das Große Nixenkraut ist zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch). Die unter Wasser erscheinenden Blüten sind unauffällig. Die männliche, 1,7 bis 3 Millimeter lange Blüte besteht nur aus einem Staubblatt. Die weibliche, 2,5 bis 5,7 Millimeter lange Blüte enthält einen 1,2 bis 1,7 Millimeter langen Griffel, der mit einer dreilappigen Narbe endet. Die Bestäubung der Blüten findet unter Wasser statt.
Die rötlich-braune Nussfrucht ist bei einer Länge von 2,2 bis 8 Millimetern sowie einer Breite von 1,2 bis 2,5 Millimetern eiförmig. Sie wird vor allem endozoisch durch Enten ausgebreitet. Als Ausbreitungsstrategie nutzt das Große Nixenkraut dabei die Verdauungsausbreitung. Die Früchte können das Verdauungssystem von Enten unbeschadet passieren.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 12, seltener 14.[1]
Vorkommen
Das Große Nixenkraut kommt weltweit in subtropischen und gemäßigten Zonen vor, schwerpunktmäßig auf der Nordhalbkugel: Nordamerika, Lateinamerika und Eurasien.
Dabei besiedelt sie stehende oder langsam fließende Gewässer bis zu einer Wassertiefe von 3 Metern. Wie alle Nixenkräuter gedeiht auch das Große Nixenkraut im Süßwasser. Daneben ist es jedoch in Schweden und Dänemark im Brackwasser der Ostsee zu finden. In der stärker salzhaltigen Nordsee dagegen fehlt das Große Nixenkraut. Insgesamt ist das Große Nixenkraut nur selten anzutreffen und befindet sich aufgrund von Wasserverschmutzung im Rückgang. Sie ist eine Charakterart des Potamogetoneto-Najadetum marinae aus dem Verband Potamogetonion.[1]
Systematik
Je nach Autor gibt es von Najas marina vier Unterarten und mehrere Varietäten:[2]
-
Najas marina subsp. arsenariensis (Maire) L.Triest: Sie kommt in Algerien vor.[2]
-
Najas marina var. brachycarpa Trautv.: Sie kommt von Zentralasien bis ins nördliche China vor.[2]
-
Najas marina subsp. commersonii L.Triest: Sie kommt auf Mauritius, Réunion und Madagaskar vor.[2]
-
Najas marina var. grossidentata Rendle: Sie kommt vom nordöstlichen China bis Korea vor.[2]
-
Mittleres Nixenkraut (Najas marina var. intermedia (Wolfg. ex Gorski) Rendle); Syn.: Najas marina subsp. intermedia (Wolfgang ex Gorski) Casper: Es kommt vom Mittelmeergebiet bis Yunnan und Südafrika vor.[2]
-
Najas marina L. subsp. marina: Sie ist weltweit verbreitet.[2]
-
Najas marina subsp. sumatrana (W.J.de Wilde) L.Triest: Sie kommt im westlichen Sumatra vor.[2]
-
Najas marina var. zollingeri Rendle: Sie kommt nur im Batur-See in Bali vor.[2]
Quellen
Einzelnachweise
-
↑ a b Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora für Deutschland und angrenzende Gebiete. 8. Auflage. Seite 108. Stuttgart, Verlag Eugen Ulmer, 2001. ISBN 3-8001-3131-5
-
↑ a b c d e f g h i Rafaël Govaerts (Hrsg.): Najas marina. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 17. August 2016.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autoren und Herausgeber von Wikipedia
Großes Nixenkraut: Brief Summary
(
German
)
provided by wikipedia DE
Das Große Nixenkraut (Najas marina), auch Meeres-Nixenkraut oder Großes Nixkraut genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Nixenkräuter (Najas) innerhalb der Familie der Froschbissgewächse (Hydrocharitaceae). Es ist eine Unterwasserpflanze.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autoren und Herausgeber von Wikipedia
Najas marina
provided by wikipedia EN
Najas marina is a species of aquatic plant known by the common names spiny water nymph, spiny naiad and holly-leaved naiad. It is an extremely widespread species, reported across Europe, Asia, Africa, Australia, the Americas and many oceanic islands. It can be found in many types of freshwater and brackish aquatic habitat, including bodies of alkaline water.[3][4][5]
Description
Najas marina is an annual producing a slender, branching stem up to 40 or 45 centimeters in maximum length. The evenly spaced leaves are up to 4 centimeters long, 1 to 3 millimeters wide, and edged in tiny sawlike teeth. The leaf has prickles along its midvein. Minute stalkless, green flowers occur in the leaf axils. The plant is dioecious, with male and female flower types occurring on separate individuals.[6][4][5][7][8] In the British Isles it is possible that only female plants occur. It flowers in mid-summer.[9]
Varieties and subspecies
A long list of varietal and subspecific names have been proposed over the years. At present, only nine are widely accepted:[2][10]
Distribution and habitat
Najas marina has a wide, almost circumglobal distribution in temperate and tropical regions. It occurs in mesoeutrophic water over deep peat or mud. It was first recorded in the British Isles in 1883 at Hickling Broad in Norfolk where it had become established. Populations declined in the 1960s because of pollution, but action has been taken to reduce the level of nutrients in the Norfolk Broads and the water quality has improved.[11]
Fossil record
One fossil seed of Najas marina has been extracted from borehole samples of the Middle Miocene fresh water deposits in Nowy Sacz Basin, West Carpathians, Poland.[12]
References
-
^ Lansdown, R.V. (2019). "Najas marina". IUCN Red List of Threatened Species. 2019: e.T164322A120204953. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-2.RLTS.T164322A120204953.en. Retrieved 22 December 2022.
-
^ a b Najas marina L., The Plant List
-
^ Stuckey, R. L. 1985. Distributional history of Najas marina (spiny naiad) in North America. Bartonia 51: 2--16.
-
^ a b "Najas marina in Flora of North America @ efloras.org". www.efloras.org. Retrieved 2017-01-31.
-
^ a b "Najas marina in Flora of China @ efloras.org". www.efloras.org. Retrieved 2017-01-31.
-
^ von, Linné, Carl; Lars, Salvius (1753-01-01). "Caroli Linnaei ... Species plantarum". 2. Impensis Laurentii Salvii.
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) -
^ Tzvelev, Nikolai Nikolaievich. 1976. Novosti Sistematiki Vysshikh Rastenii. Moscow & Leningrad 13: 18, Najas major var. polonica
-
^ Triest, Ludwig J. 1988. Mém. Acad. Roy. Sci. Outre-Mer, Sci. Nat. Nouv. Sér. 22(1): 54 Najas marina var. ohwii
-
^ McClintock, David; Fitter, R.S.R. (1961). The Pocket Guide to Wild Flowers. London: Collins. p. 200.
-
^ Kew World Checklist of Selected Plant Families, genus Najas
-
^ "Najus marina". Online Atlas of the British and Irish Flora. Retrieved 14 March 2020.
-
^ Łańcucka-Środoniowa M.: Macroscopic plant remains from the freshwater Miocene of the Nowy Sącz Basin (West Carpathians, Poland) [Szczątki makroskopowe roślin z miocenu słodkowodnego Kotliny Sądeckiej (Karpaty Zachodnie, Polska)]. Acta Palaeobotanica 1979 20 (1): 3-117.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia authors and editors
Najas marina: Brief Summary
provided by wikipedia EN
Najas marina is a species of aquatic plant known by the common names spiny water nymph, spiny naiad and holly-leaved naiad. It is an extremely widespread species, reported across Europe, Asia, Africa, Australia, the Americas and many oceanic islands. It can be found in many types of freshwater and brackish aquatic habitat, including bodies of alkaline water.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia authors and editors
Meri-näkirohi
(
Estonian
)
provided by wikipedia ET
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Vikipeedia autorid ja toimetajad
Meri-näkirohi: Brief Summary
(
Estonian
)
provided by wikipedia ET
![src=]()
Meri-näkirohi
Meri-näkirohi (Najas marina) on näkirohuliste sugukonda kuuluv taimeliik.
Eestis kasvab ka meri-näkirohu alamliiki vahelmist näkirohtu (Najas marina subsp. intermedia).
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Vikipeedia autorid ja toimetajad
Merinäkinruoho
(
Finnish
)
provided by wikipedia FI
Merinäkinruoho (Najas marina) on pääasiassa Euraasiassa tavattava yksivuotinen uposkasvi.
Ulkonäkö ja koko
Kaksikotinen merinäkinruoho kasvattaa 10–60 pitkän sileän tai piikkisen varren. Tavallisesti varsi on runsashaarainen. Hedekasvi on emikasvia pienempi. Ruodittomat, tupelliset lehdet ovat vastakkain tai joskus kolmen tai useamman lehden kiehkuroina. Lehdet ovat muodoltaan kooltaan 1–4 cm pitkiä ja 1–2 mm leveitä, ja muodoltaan tasasoukkia sekä iso-, harva- ja karkeahampaisia. Lehden tuppi on lyhyt ja lähes korvaakkeeton. Kukat sijaitsevat lehtihangoissa ja ovat pieniä, perättömiä ja yksineuvoisia. Hedekukissa on kaksiliuskainen, kalvomainen kehä ja yksi luotti. Emikukat ovat kehättömiä ja niissä on yksi emi ja kolme luottia. Hedelmä on pieni, 3–6 x 1,5 mm kokoinen pähkylä. Merinäkinruoho kukkii Suomessa heinä-syyskuussa. Hedelmä on pähkylä.[2]
Levinneisyys
Merinäkinruohoa tavataan laajalti ympäri Euroopan, levinnäisyyden painopisteen ollessa Keski- ja Etelä-Euroopassa. Lajia ja sen alalajeja tavataan hajanaisesti myös Etelä- ja Keski-Aasiassa, Afrikassa, Polynesiassa, Australiassa sekä Pohjois-Amerikassa.[3] Suomessa merinäkinruohoa on alkuperäislaji.[2] Sitä on tavattu Suomenlahden rannikon itäosista Pohjanlahden rannikolle Keski-Pohjanmaan pohjoisosan korkeudelle saakka. Laji on kuitenkin taantunut tai kadonnut monin paikoin erityisesti Suomenlahdella. Vahvimmat kannat lajilla on Varsinais-Suomen ja Satakunnan rannikkoalueilla.[4] Suomessa tavattavat merinäkinruohot kuuluvat alalajiin ssp. marina.[5]
Elinympäristö
Suomessa merinäkinruohoa tavataan murtovedessä suojaisissa, pehmeäpohjaisissa lahdissa. Lajia voi esiintyä rannikolla myös äskettäin kuroutuneissa järvissä sekä joskus myös sisämaajärvissä.[2]
Käyttö
Merinäkinruohoa kasvatetaan myös akvaarioissa.[6]
Lähteet
- Hämet-Ahti, Leena, Kurtto & Arto, Lampinen, Raino & Piirainen, Mikko & Suominen, Juha & Ulvinen, Tauno & Uotila, Pertti & Väre, Henry. Lisäyksiä ja korjauksia Retkeilykasvion neljänteen painokseen. Lutukka 21/2005, s. 41–85.
-
Retkeilykasvio. Toim. Hämet-Ahti, Leena & Suominen, Juha & Ulvinen, Tauno & Uotila, Pertti. Luonnontieteellinen keskusmuseo, Kasvimuseo, Helsinki 1998.
Viitteet
Aiheesta muualla
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Merinäkinruoho: Brief Summary
(
Finnish
)
provided by wikipedia FI
Merinäkinruoho (Najas marina) on pääasiassa Euraasiassa tavattava yksivuotinen uposkasvi.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Najas marina
(
French
)
provided by wikipedia FR
La Naïade marine (Najas marina) est une des 38 espèces de plantes du genre Najas. C'est une plante submergée se plaisant dans les eaux stagnantes et calcaires. Elle fait partie de la flore subaquatique de France[2].
Elle est également connue sous les noms suivants[2] :
- Grande naïade,
- Naïade majeure,
- Naïade des fleuves,
- Verges de Christ.
Répartition
Elle est présente dans la majeure partie du monde, on la retrouve dans quasiment toutes les régions de France.
Critères de reconnaissance
- Plante submergée
- Taille de 10 cm à 2 m
- Tige raide et épineuse, facilement cassable
- Feuilles dentelées et épineuses
- Feuilles opposées ou verticillées par 3 translucides, larges de 2-3 mm
- Fleurs verdâtres discrètes
Notes et références
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Najas marina: Brief Summary
(
French
)
provided by wikipedia FR
La Naïade marine (Najas marina) est une des 38 espèces de plantes du genre Najas. C'est une plante submergée se plaisant dans les eaux stagnantes et calcaires. Elle fait partie de la flore subaquatique de France.
Elle est également connue sous les noms suivants :
Grande naïade, Naïade majeure, Naïade des fleuves, Verges de Christ.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Wulka rěčnička
(
Upper Sorbian
)
provided by wikipedia HSB
Wulka rěčnička (Najas marina) je rostlina ze swójby wódnjankowych rostlinow (Hydrocharitaceae).
W někotrych žórłach je swójbje rěčničkowych rostlinow (Najadaceae) přirjadowana.
Wopis
Wulka rěčnička je podnurjena rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 100 cm.
Zubate łopjena docpěwaja dołhosć wot 1 hač 4 cm a šěrokosć wot 1 hač 3 mm.
Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja su njenahladne a sedźa w łopjenowych rozporach.
Stejnišćo
Rosće w měrnych wodźiznach, zwjetša na łuhowych pódach.
Rozšěrjenje
Wužiwanje
Žórła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 338
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia authors and editors
Wulka rěčnička: Brief Summary
(
Upper Sorbian
)
provided by wikipedia HSB
Wulka rěčnička (Najas marina) je rostlina ze swójby wódnjankowych rostlinow (Hydrocharitaceae).
W někotrych žórłach je swójbje rěčničkowych rostlinow (Najadaceae) přirjadowana.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia authors and editors
Didysis plukenis
(
Lithuanian
)
provided by wikipedia LT
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
Groot nimfkruid
(
Dutch; Flemish
)
provided by wikipedia NL
Groot nimfkruid (Najas marina synoniem Najas major) is een overblijvende onderwaterplant die behoort tot de waterkaardefamilie (Hydrocharitaceae). De soort komt van nature bijna overal in de gebieden met een gematigd klimaat voor.
Beschrijving
De plant wordt 10-30(70) cm hoog en heeft sterk vertakte stengels, die op de onderste knopen wortels hebben. De stengels breken gemakkelijk in stukjes, waardoor de plant zich vegetatief kan vermeerderen. De bladeren zitten in schijnkransen. De 4 cm lange bladeren zijn 1-4,5 mm breed en hebben een grof gestekeld-getande bladrand. De middennerf van het blad is aan de onderkant stekelig getand. Ook op de stengel zitten bruine stekels. De bloemen zitten in de bladoksels.
Groot nimfkruid bloeit van juli tot in september. De plant is tweehuizig. De vrouwelijke bloem heeft meestal 3 priemvormige stempels op een korte dikke stijl. De mannelijke bloem heeft één meeldraad, dat door een omhulsel is omgeven. De 3-4 mm lange helmknop is 4-hokkig.
De vrucht is een nootje met één zaadje. Het zaad is 3,5-5 mm lang. De mazen van het zaad zijn vrij rond.
Groot nimfkruid komt voor in zoet en zwak brak water in plassen, sloten en rivierlopen.
Namen in andere talen
- Duits: Großes Nixenkraut
- Engels: Spiny naiad, holly-leaved water nymph
- Frans: Grande Naïade
Externe links
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia-auteurs en -editors
Groot nimfkruid: Brief Summary
(
Dutch; Flemish
)
provided by wikipedia NL
Groot nimfkruid (Najas marina synoniem Najas major) is een overblijvende onderwaterplant die behoort tot de waterkaardefamilie (Hydrocharitaceae). De soort komt van nature bijna overal in de gebieden met een gematigd klimaat voor.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia-auteurs en -editors
Stivt havfrugras
(
Norwegian
)
provided by wikipedia NO
Stivt havfrugras (Najas marina) er en stiv, ettårig vannplante. Stilkene har grovtannede blad som sitter i kranser på tre. Planten er særbu.
Den vokser helst i brakkvann der den finnes i poller og lune viker. Den kan også finnes i innsjøer med kalkholdig vann. Utbredelsen omfatter store deler av verden. I Norge er arten kjent fra Sør- og Østlandet, men den er svært sjelden.[1]
Referanser
Litteratur
- C. Grey-Wilson og M. Blamey; norsk utgave T. Faarlund og P. Sunding (1992). Teknologisk Forlags store illustrerte flora for Norge og Nord-Europa. Teknologisk Forlag. ISBN 82-512-0355-4.
Eksterne lenker
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia forfattere og redaktører
Stivt havfrugras: Brief Summary
(
Norwegian
)
provided by wikipedia NO
Stivt havfrugras (Najas marina) er en stiv, ettårig vannplante. Stilkene har grovtannede blad som sitter i kranser på tre. Planten er særbu.
Den vokser helst i brakkvann der den finnes i poller og lune viker. Den kan også finnes i innsjøer med kalkholdig vann. Utbredelsen omfatter store deler av verden. I Norge er arten kjent fra Sør- og Østlandet, men den er svært sjelden.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia forfattere og redaktører
Jezierza morska
(
Polish
)
provided by wikipedia POL
Jezierza morska (Najas marina L.) – gatunek roślin wodnych z rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), w niektórych systemach (np. Reveala) wyłączany wraz z całym rodzajem do odrębnej rodziny jezierzowatych (Najadaceae). Kosmopolityczny makrofit występujący w wodach słodkich i słonawych.
Zasięg geograficzny
Występuje w rozmaitych siedliskach wodnych w Eurazji, północnej Afryce, obu Amerykach, Australii i Oceanii. W Polsce na rozproszonych stanowiskach na niżu[3], dość rzadki (częstszy na zachodzie i północy)[4]. W XXI w. notowana w kolejnych miejscach w środkowej Polsce, zwłaszcza w zbiornikach antropogenicznych[5].
Morfologia
Wykazuje dość dużą zmienność morfologiczną, zwłaszcza w przypadku liści i owoców.
- Pokrój
- Drobnolistny elodeid o charakterystycznym kolczastym wyglądzie. Ciemnozielony. Zanurzony, może płożyć się po dnie.
- Pęd
-
Łodygi zwykle kolczaste, sztywne i stosunkowo kruche, widlasto rozgałęzione, długie do 0,5 m (wyjątkowo do metra) i grube na 1–2 mm. Międzywęźla w dole do 10 cm długości, wyżej krótsze.
- Liście
- Po trzy w pozornych okółkach. Równowąsko-lancetowate. Ząbkowane, a na górnej stronie kolczaste. Z przestworami wypełnionymi powietrzem. Szerokie na 1–6 mm (łącznie z ząbkami), długie na 1,2–4 cm. Pochwy całobrzegie, ewentualnie z ząbkami.
- Kwiaty
- Rośliny dwupienne. Kwiaty rozdzielnopłciowe, niepozorne, bez okwiatu, osadzone w kątach liści. Kwitnienie od czerwca do września. Ziarna pyłku początkowo owalne, szybko wykształcają łagiewki, tworząc kształt ułatwiający unoszenie przez wodę.
- Owoce
- Żółte lub żółtobrunatne orzeszki. Jajowate, długie na 3–8 mm z krótkim skrzydełkiem u podstawy[4][3]. Dłużej rozwijające się owoce dojrzewając ciemnieją do barwy czarnej i właśnie takie mają większą zdolność kiełkowania. Wymagają jaryzacji (ewentualnie skaryfikacji, np. przez pasażowanie przez przewody pokarmowe zwierząt). Dłuższa jarowizacja (3 miesiące) w temperaturze około 4 °C obniża temperaturę wymaganą do kiełkowania do 20–25 °C (wobec wymaganych 30–35 °C przy jednomiesięcznej jarowizacji). W warunkach naturalnych, po odpowiednio długim uśpieniu w niskiej temperaturze, kiełkowanie zaczyna się przy 15 °C[6].
- Gatunki podobne
- Pozostałe dwa występujące w Polsce gatunki jezierzy są znacznie rzadsze. Są delikatniejsze z mniej sztywną łodygą pozbawioną kolców i mniejsze. Są jednopienne i mają liczbę chromosomów 2n=24. Występują na siedliskach podobnych jak jezierza morska. Jezierza giętka (Najas flexilis (Willd.) Rostk. & W.L.E. Schmidt) jest bardzo rzadka, w Polsce występuje tylko na północy. Zwykle, choć nie zawsze, ma krótszą łodygę niż jezierza morska. Jezierza mniejsza (Najas minor All.) jest nieco mniej rzadka, występując w Polsce głównie na zachodzie i północy. Ma z trzech gatunków najkrótszą łodygę i bardzo kruchą[3][7][4].
Genetyka i zmienność
Liczba chromosomów 2n = 12. Wśród odmian lub podgatunków wyróżniana jest przede wszystkim odmiana typowa N. marina var. marina i N. marina var. intermedia. Odmiana typowa osiąga mniej więcej dwukrotnie większe rozmiary, ma bardziej kolczastą łodygę, ale mniej ząbków na pochwach liściowych[7]. Badania molekularne potwierdzają odrębność tych dwóch taksonów. W związku z tym niektórzy postulują nadawanie im rangi gatunku. Wówczas odmiana lub podgatunek marina, a także odmiana ohwii tworzyłyby gatunek Najas major, a odmiany intermedia czy armata gatunek Najas marina[8][9].
Ekologia
Roślina jednoroczna. Makrofit zanurzony. Również wodopylny z zapylaniem podwodnym. Słabo znosi wynurzenie, nie tworząc form lądowych. Zasiedla zwykle mulisto-piaszczyste podłoże, rzadko sięga głębiej niż 3 m. Często występuje w gęstych podwodnych łąkach – własnych agregacjach lub wielogatunkowych. Może wchodzić w skład szuwarów wysokich. Gatunek charakterystyczny zespołu roślinności Parvopotamo-Zannichellietum[3]. Rzadko wyróżniany jest odrębny zespół Najadetum marinae (Oberd. 1957) Fukarek 1961[10]. Preferuje wody stojące, mogąc występować też w wolno płynących. Gatunek występujący przeważnie w wodach eutroficznych. Wbrew nazwie często występuje w wodach słodkich i słonawych, a w morzach jedynie w wodach o zasoleniu do 10‰[3]. W warunkach środkowoeuropejskich uchodzi za roślinę ciepłolubną, gdyż jej populacja osiągała maksymalny rozwój w czasie optimum atlantyckiego[11], a warunkach zanieczyszczenia termicznego może rozwijać się w sposób inwazyjny[12]. Na ziemiach polskich występowała również powszechnie w interglacjale eemskim[13]. Niemniej, cykl życiowy jezierzy morskiej wskazuje na przystosowania do klimatu kontynentalnego z, co prawda, ciepłym latem, ale zimną i niezbyt krótką zimą. Sugerowane jest, że globalne ocieplenie może wydłużając okres wegetacyjny przyczynić się do wytwarzania większej ilości nasion i ich lepszego dojrzewania, ale z kolei skracając czas potrzebny do jarowizacji, opóźniać kiełkowanie[6].
Oddziałuje allelopatycznie na zacieniające ją sinice, jak Anabaena czy Synechococcus elongatus[14].
Systematyka
- Systematyka według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)
- Rodzaj Najas wyróżniany jest w obrębie podrodziny Hydrilloideae wchodzącej w skład rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), która należy z kolei do rzędu żabieńcowców (Alismatales)[1].
- Pozycja w systemie Reveala (1994-1999)
- Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa żabieńcowe (Alismatidae Takht.), nadrząd Alismatanae Takht., rząd jezierzowce (Najadales Dumort.), rodzina jezierzowate (Najadaceae Juss.), podrodzina Najadoideae Luerss., plemię Najadeae Dumort., rodzaj jezierza (Najas L.)[15].
Zagrożenia i ochrona
W warunkach naturalnych na Czerwonej Liście IUCN ma status gatunku najmniejszej troski[16]. Umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[17].
Przypisy
-
↑ a b Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2011-09-02].
-
↑ Catalogue of Life: 2010 Annual Checklist (ang.). [dostęp 2011-09-02].
-
↑ a b c d e Zbigniew Podbielkowski, Henryk Tomaszewicz: Zarys hydrobotaniki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 223–224. ISBN 83-01-00566-1.
-
↑ a b c Krzysztof Szoszkiewicz, Szymon Jusik, Tomasz Zgoła: Klucz do oznaczania makrofitów dla potrzeb oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych. Warszawa: Inspekcja Ochrony Środowiska, Wydawnictwo Naukowe Gabriel Borowski, 2008, s. 60, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-04-5.
-
↑ Piotr Panek. Nowe stanowisko jezierzy morskiej Najas marina L. w Jeziorze Zegrzyńskim. „Przegląd Przyrodniczy”. XXIV (2), s. 71-73, 2013. Klub Przyrodników (pol.).
-
↑ a b Richard J. Handley, Anthony J. Davy. Temperature effects on seed maturity and dormancy cycles in an aquatic annual, Najas marina, at the edge of its range. „Journal of Ecology”. 93 (6), s. 1185–1193, grudzień 2005. DOI: 10.1111/j.1365-2745.2005.01062.x (ang.).
-
↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 536. ISBN 83-01-14342-8.
-
↑ Christian Bräuchler. Towards a better understanding of the Najas marina complex: Notes on the correct application and typification of the names N. intermedia, N. major, and N. marina. „Taxon”. 64 (5), s. 1028-1030, 2015. DOI: 10.12705/645.12 (ang.).
-
↑ Stephanie Rüegg, Uta Raeder, Arnulf Melzer, Günther Heubl, Christian Bräuchler. Hybridisation and cryptic invasion in Najas marina L. (Hydrocharitaceae)?. „Hydrobiologia”. 784 (1), s. 381–395, 2017. DOI: 10.1007/s10750-016-2899-z (ang.).
-
↑ Henryk Tomaszewicz: Roślinność wodna i szuwarowa Polski : (klasy Lemnetea, Charetea, Potamogetonetea, Phragmitetea) wg stanu zbadania na rok 1975. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1979, s. 101, seria: Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego = Dissertationes Universitatis Varsoviensis, 0509-7177. ISBN 83-00-01088-2.
-
↑ Jonathan D. Sauer: Plant Migration: The Dynamics of Geographic Patterning in Seed Plant Species. University of California Press, 1991, s. 156. ISBN 0-520-06003-2.
-
↑ Andrzej Hutorowicz, Jan Dziedzic: Rozprzestrzenianie inwazyjnego gatunku Vallisneria spiralis L. w Jeziorze Licheńskim. W: XIX Zjazd Hydrobiologów Polskich Warszawa 2003 : Streszczenia plakatów i referatów. Warszawa: Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, 2003, s. 61. ISSN 83-888823-33-7.
-
↑ Zofia Janczyk-Kopikowa. Interglaciał eemski w Gołkowie koło Warszawy. „Geological Quarterly”. 10 (2), s. 453-463, 1966.
-
↑ Elisabeth M. Gross, Daniela Erhard & Enikö Iv́anyi. Allelopathic activity of Ceratophyllum demersum L. and Najas marina ssp.intermedia (Wolfgang) Casper. „Hydrobiologia”. 506-509 (1-3), s. 583-589, 2003. Springer. DOI: 10.1023/B:HYDR.0000008539.32622.91 (ang.).
-
↑ Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Najas (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2009-02-06].
-
↑ Najas marina (ang.). W: Czerwona Lista IUCN [on-line]. IUCN. [dostęp 2011-10-18].
-
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Linki zewnętrzne
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Jezierza morska: Brief Summary
(
Polish
)
provided by wikipedia POL
Jezierza morska (Najas marina L.) – gatunek roślin wodnych z rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), w niektórych systemach (np. Reveala) wyłączany wraz z całym rodzajem do odrębnej rodziny jezierzowatych (Najadaceae). Kosmopolityczny makrofit występujący w wodach słodkich i słonawych.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autorzy i redaktorzy Wikipedii
Najas marina
(
Portuguese
)
provided by wikipedia PT
Najas marina é uma espécie de planta com flor pertencente à família Najadaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 1015. 1753.[1]
Portugal
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente os seguintes táxones infraespecíficos:[2]
Referências
Bibliografia
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autores e editores de Wikipedia
Najas marina: Brief Summary
(
Portuguese
)
provided by wikipedia PT
Najas marina é uma espécie de planta com flor pertencente à família Najadaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 1015. 1753.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Autores e editores de Wikipedia
Havsnajas
(
Swedish
)
provided by wikipedia SV
Havsnajas (Najas marina) är en växtart i familjen najasväxter.
Externa länkar
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia författare och redaktörer
Havsnajas: Brief Summary
(
Swedish
)
provided by wikipedia SV
Havsnajas (Najas marina) är en växtart i familjen najasväxter.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia författare och redaktörer
Різуха морська
(
Ukrainian
)
provided by wikipedia UK
![src=]()
Різуха морська в книзі
Отто Томе «Флора Німеччини, Австрії та Швейцарії», 1885
Водяна дводомна рослина з дуже тонким і ламким стеблом — 15-70 см завдовжки і товщиною 1-1,5 мм.
Листки — направлені криво вгору, прямі, лінійно-продовгуваті або майже лінійні, загострені, 1-5 см завдовжки і товщиною 0,6-0,9 мм.
Квітки — одиничні, двостатеві. Чоловіча, тичинкова квітка — близько 5 мм завдовжки, з 1 тичинкою. Її криючий листок має на верхівці зубчастий носик. Жіноча, маточкова квітка має довгасто-яйцевидну зав'язь і 2-3 приймочки.
Розмножується і поширюється насінням. Плід — еліпсоїдний горішок, завдовжки 3-4 мм і шириною 1,3-2 мм.
Росте різуха морська біля солонуватих озер і лиманів групами, інколи утворює хащі.
Ареал — зона помірного клімату Євразії, Південної і Північної Америки. Також вид зустрічається в Африці. В Україні поширений в гирлі Дніпра та деяких інших річок.
Примітки
Джерела
-
Наяда морская// Про різуху на сайті «Енциклопедія рослин Сибіру»: skazka.nsk.ru (рос.)
- Флора Сибири. — Т. 1. — Новосибирск: Наука, 1988. — 200 с.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Автори та редактори Вікіпедії
Різуха морська: Brief Summary
(
Ukrainian
)
provided by wikipedia UK
![src=]()
Різуха морська в книзі
Отто Томе «Флора Німеччини, Австрії та Швейцарії»,
1885 Водяна дводомна рослина з дуже тонким і ламким стеблом — 15-70 см завдовжки і товщиною 1-1,5 мм.
Листки — направлені криво вгору, прямі, лінійно-продовгуваті або майже лінійні, загострені, 1-5 см завдовжки і товщиною 0,6-0,9 мм.
Квітки — одиничні, двостатеві. Чоловіча, тичинкова квітка — близько 5 мм завдовжки, з 1 тичинкою. Її криючий листок має на верхівці зубчастий носик. Жіноча, маточкова квітка має довгасто-яйцевидну зав'язь і 2-3 приймочки.
Розмножується і поширюється насінням. Плід — еліпсоїдний горішок, завдовжки 3-4 мм і шириною 1,3-2 мм.
Росте різуха морська біля солонуватих озер і лиманів групами, інколи утворює хащі.
Ареал — зона помірного клімату Євразії, Південної і Північної Америки. Також вид зустрічається в Африці. В Україні поширений в гирлі Дніпра та деяких інших річок.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Автори та редактори Вікіпедії
Najas marina
(
Vietnamese
)
provided by wikipedia VI
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Najas marina: Brief Summary
(
Vietnamese
)
provided by wikipedia VI
Najas marina là một loài thực vật có hoa trong họ Hydrocharitaceae. Loài này được Carl von Linné mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
- license
- cc-by-sa-3.0
- copyright
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Наяда морская
(
Russian
)
provided by wikipedia русскую Википедию
Вид: Наяда морская
Международное научное название
Najas marina L. (1753)
Синонимы Охранный статус 
Систематика
на Викивидах
Изображения
на Викискладе ITIS 39001NCBI 55316EOL 1088964IPNI 321282-2TPL kew-308286 Ная́да морска́я (лат. Nájas marína) — однолетнее водное растение, вид рода Наяда.
Ботаническое описание
Растение с тонким очень ломким ветвистым стеблем 15—70 см длиной и до 1,5 мм толщиной.
Листья линейно-продолговатые или линейные, сидячие, прямые, 1—5 см длиной и до 2 мм шириной, в мутовках по три, стебель и средняя жилка листа снизу обычно с шипиками.
Растение однодомное. В европейской части России цветёт в июле—августе.
Плоды 4—6,5 мм длиной и около 2—3 мм шириной. В европейской части России плодоносит в августе—сентябре.
Число хромосом 2n = 12[3]
Распространение и экология
Ареал — зона умеренного климата Евразии, Южной и Северной Америки. Вид встречается также в Африке.
В европейской части России распространён в южной половине европейской части, главным образом в бассейнах Волги, Дона и Оки, местами обильно, а в азиатской — на юге Западной Сибири.
Растёт в пресных и слабосолоноватых водоёмах. Размножается и распространяется семенами.
Значение и применение
Литература
- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. — М.: Т-во научных изданий КМК, Ин-т технологических исследований, 2002. — Т. 1: Папоротники, хвощи, плауны, голосеменные, покрытосеменные (однодольные). — С. 152. — ISBN 8-87317-091-6.
-
Stuckey, R. L. 1985. Distributional history of Najas marina (spiny naiad) in North America. Bartonia 51: 2—16. (англ.)
Примечания
Наяда морская: Brief Summary
(
Russian
)
provided by wikipedia русскую Википедию
大茨藻
(
Chinese
)
provided by wikipedia 中文维基百科
二名法 Najas marinaL. 大茨藻（学名：Najas marina）为水鳖科茨藻属的植物。分布在台湾岛、北美、非洲、马来西亚、朝鲜、日本、印度及欧洲以及中国大陆的湖北、内蒙古、河南、云南、山西、江西、江苏、辽宁、新疆、浙江、河北等地，生长于海拔700米至2,300米的地区，常生长在河谷、流水中、静水中、渠边、水中、湖边、湖中以及温泉中，目前尚未由人工引种栽培。
异名
- Najas marina L. var. brachycarpa Trautv.
- Najas marina L. var. grossedenta Rendle
参考文献
- 昆明植物研究所. 大茨藻. 《中国高等植物数据库全库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-02-24]. （原始内容存档于2016-03-05）.
这是一篇與
植物相關的
小作品。你可以通过
编辑或修订扩充其内容。
大茨藻: Brief Summary
(
Chinese
)
provided by wikipedia 中文维基百科
大茨藻（学名：Najas marina）为水鳖科茨藻属的植物。分布在台湾岛、北美、非洲、马来西亚、朝鲜、日本、印度及欧洲以及中国大陆的湖北、内蒙古、河南、云南、山西、江西、江苏、辽宁、新疆、浙江、河北等地，生长于海拔700米至2,300米的地区，常生长在河谷、流水中、静水中、渠边、水中、湖边、湖中以及温泉中，目前尚未由人工引种栽培。
イバラモ
(
Japanese
)
provided by wikipedia 日本語
イバラモ: Brief Summary
(
Japanese
)
provided by wikipedia 日本語
イバラモ(Najas marina)は、トチカガミ科イバラモ属に属する一年生の植物。ため池や湖沼などに生息する水草である。和名は、イバラのようなとげを持つ藻、というところから来ている。
민나자스말
(
Korean
)
provided by wikipedia 한국어 위키백과
민나자스말(Najas marina)은 자라풀과의 한해살이풀이다.
특징
한해살이풀로서 줄기의 높이는 30-60cm 정도이다. 줄기의 아래쪽 마디로부터 가는 뿌리가 나온다. 잎은 길이 3-6cm, 폭 2-3mm 정도로 마주난다. 잎집은 가장자리가 매끈하다. 암수딴그루로, 열매는 타원형인데 그 길이는 4-6mm 정도이다.
변종 및 아종
다양한 변종과 아종이 존재한다. 9종이 널리 인정되고 있다.[1][2]
-
Najas marina subsp. arsenariensis (Maire) L.Triest - 알제리
-
Najas marina var. brachycarpa Trautv. - 중국, 카자흐스탄
-
Najas marina subsp. commersonii L.Triest - 마다가스카르섬, 모리셔스, 레위니옹
-
Najas marina var. grossidentata Rendle - 한국, 만주
-
Najas marina var. intermedia (Wolfg. ex Gorski) Rendle - 스페인, 시칠리아, 아프리카, 중동, 중국, 스리랑카
-
Najas marina var. marina
-
Najas marina subsp. marina
-
Najas marina subsp. sumatrana (W.J.de Wilde) L.Triest - 수마트라섬
-
Najas marina var. zollingeri Rendle - 발리섬
각주
Obrázky, zvuky či videa k tématu řečanka přímořská ve Wikimedia Commons
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
分類 界 : 植物界 Plantae 門 : 被子植物門 Magnoliophyta 綱 : 単子葉植物綱 Liliopsida 目 : オモダカ目 Alismatales 科 : トチカガミ科 Hydrocharitaceae 属 : イバラモ属 Najas 種 : イバラモ N. marina 学名 Najas marina L. 和名 イバラモ（茨藻） 
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 
.jpg)
