Apomys és un gènere de rosegador endèmic de les Filipines. Se'l troba a la majoria d'illes del país, tret de Palawan, l'arxipèlag de Sulu, les Batanes i les Babuyan.
Les espècies d'aquest grup pesen entre 18 i 128 g. La cua és igual de llarga, o més, que la resta del cos. Aquests ratolins tenen el pelatge suau i espès. El pèl és més fosc al darrere i més pàl·lid al davant, sovint de color gairebé blanc amb un toc groc ataronjat. Les potes posteriors són bastant llargues i estretes, presenten sis coixinets i tenen els dits 2–4 visiblement més llargs que el dit 5 i l'hàl·lux. Totes les espècies tenen dos parells de mamelles inguinals.[1]
Apomys és un gènere de rosegador endèmic de les Filipines. Se'l troba a la majoria d'illes del país, tret de Palawan, l'arxipèlag de Sulu, les Batanes i les Babuyan.
Les espècies d'aquest grup pesen entre 18 i 128 g. La cua és igual de llarga, o més, que la resta del cos. Aquests ratolins tenen el pelatge suau i espès. El pèl és més fosc al darrere i més pàl·lid al davant, sovint de color gairebé blanc amb un toc groc ataronjat. Les potes posteriors són bastant llargues i estretes, presenten sis coixinets i tenen els dits 2–4 visiblement més llargs que el dit 5 i l'hàl·lux. Totes les espècies tenen dos parells de mamelles inguinals.
Die Philippinen-Waldmäuse (Apomys) sind eine Nagetiergattung aus der Gruppe der Altweltmäuse (Murinae). Die Gattung umfasst 19 Arten.
Es sind kleine, mäuseähnliche Tiere. Sie erreichen eine Kopfrumpflänge von 8 bis 14 Zentimetern, eine Schwanzlänge von 8 bis 18 Zentimetern und ein Gewicht von 20 bis 50 Gramm. Das weiche, dichte Fell ist an der Oberseite bräunlich und an der Unterseite hellgrau oder weißlich gefärbt. Der Schwanz ist spärlich behaart, die Schnauze ist langgestreckt.
Diese Tiere leben auf den Philippinen, ihr Lebensraum sind gebirgige Wälder in 300 bis 2800 Metern Seehöhe. Sie sind nachtaktiv und leben meist am Boden, ihre Nahrung besteht sowohl aus pflanzlichem Material als auch aus Kleintieren.
Es sind 19 Arten bekannt:
Systematisch gilt die Gattung Apomys als Teil der Chrotomys-Gruppe, einer nur auf den Philippinen lebenden Radiation der Altweltmäuse. Die vier Arten auf der Insel Mindoro bilden eine endemische Klade, die zur Untertgattung Megapomys gehört.[1]
Die IUCN listet A. camiguinensis als „gefährdet“ (vulnerable) und A. insignis als „gering gefährdet“ (near threatened). Für A. abrae, A, gracilirostris, A. littoralis und A. sacobianus sind zu wenig Daten verfügbar, die übrigen vier Arten sind nicht gefährdet.
Die Philippinen-Waldmäuse (Apomys) sind eine Nagetiergattung aus der Gruppe der Altweltmäuse (Murinae). Die Gattung umfasst 19 Arten.
Apomys es un genre de rosegaires de la sosfamilha dels Murins.
Compren las espècias seguentas :
Apomys es un genre de rosegaires de la sosfamilha dels Murins.
Apomys, commonly known as earthworm mice, is a genus of rodent endemic to the Philippines. Mice belonging to this genus are generally called Philippine forest mice and can be found on most islands of the Philippines except in Palawan, the Sulu Archipelago, and the Batanes and Babuyan group of islands.
Apomys mice weigh from 18g to 128g. The tail is longer or nearly equal the length of the head and body. The soft and thick fur of these mice is darker on the back while the front fur is paler, often nearly white with a moderate orange yellow wash. The hind feet are moderately long and narrow, have six plantar pads, and have digits 2–4 notably longer than digit 5 and the hallux. All species have two pairs of inguinal mammae.[1]
Nineteen species are known in two subgenera:[2][3][1][4]
Several species also awaits formal description.
The species generally inhabit narrow ecological niches with small endemic ranges.
Apomys, commonly known as earthworm mice, is a genus of rodent endemic to the Philippines. Mice belonging to this genus are generally called Philippine forest mice and can be found on most islands of the Philippines except in Palawan, the Sulu Archipelago, and the Batanes and Babuyan group of islands.
Apomys mice weigh from 18g to 128g. The tail is longer or nearly equal the length of the head and body. The soft and thick fur of these mice is darker on the back while the front fur is paler, often nearly white with a moderate orange yellow wash. The hind feet are moderately long and narrow, have six plantar pads, and have digits 2–4 notably longer than digit 5 and the hallux. All species have two pairs of inguinal mammae.
Apomys es un género de roedores miomorfos de la familia Muridae. Son endémicos de Filipinas.
Se reconocen las siguientes:
Género Apomys
Hay 7 especies más pendientes de descripción.
Apomys Muridae animalia familiako generoa da[1], karraskarien barruan sailkatua.
Apomys Muridae animalia familiako generoa da, karraskarien barruan sailkatua.
Apomys est un genre de rongeurs de la sous-famille des Murinés.
Selon ITIS (28 juin 2016)[1] :
Selon [réf. nécessaire]
Apomys est un genre de rongeurs de la sous-famille des Murinés.
Apomys (Mearns, 1905) è un genere di Roditori della famiglia dei Muridi, noti come topi di foresta.
L'epiteto generico deriva dalla combinazione delle parole Apo-, con allusione al Monte Apo, località dove è presente questo roditore e dal suffisso greco -mys riferito alle forme simili ai topi.
Al genere Apomys appartengono roditori di piccole dimensioni, con lunghezza della testa e del corpo tra 76 e 143 mm, la lunghezza della coda tra 82 e 185 mm e un peso fino a 140 g.[1]
Il cranio presenta un rostro lungo e sottile con le ossa nasali allungate la scatola cranica liscia ed tondeggiante. la regione inter-orbitale è relativamente ampia, il palato è lungo e largo i due fori anteriori sono ampi. Il terzo molare è notevolmente ridotto, le cuspidi sono modificate in lamine trasversali.
Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:
3 0 0 1 1 0 0 3 3 0 0 1 1 0 0 3 Totale: 16 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;La pelliccia è lunga, soffice e densa. Le parti dorsali sono generalmente scure, mentre quelle ventrali sono più chiare, spesso bianche. Gli occhi e le orecchie sono grandi, le vibrisse sono molto lunghe. I piedi sono lunghi e stretti, il pollice è sviluppato e munito di un'unghia appiattita, mentre le tre dita centrali dei piedi sono molto più lunghe dell'alluce e del quinto dito. Le piante delle zampe sono prive di peli, con 5 cuscinetti sul palmo delle mani e 6 cuscinetti sulla pianta dei piedi. La coda è solitamente più lunga della testa e del corpo, cosparsa di pochi peli, talvolta con la punta bianca. Ci sono circa 14-16 anelli di scaglie per centimetro. Le femmine hanno due paia di mammelle inguinali.
Questo genere è endemico delle Filippine.
Il genere comprende 19 specie.[2]
Apomys is een geslacht van knaagdieren dat voorkomt in de Filipijnen. Dit taxonomisch complexe geslacht komt in vrijwel de gehele oceanische delen van de Filipijnen voor en heeft het grootste aantal soorten van alle endemische Filipijnse geslachten. Haar nauwste verwanten zijn drie andere Filipijnse geslachten, Archboldomys, Chrotomys en Rhynchomys, waarmee het de Chrotomys-divisie vormt. Apomys omvat kleine, op de grond levende of klimmende muizen met een lange staart, zachte, dikke vacht, lange, smalle achtervoeten en vier mammae op de buik.
Apomys is bekend van de eilanden Mindoro, Luzon, Catanduanes, Sibuyan, Negros, Panay, Biliran, Bohol, Leyte, Dinagat, Mindanao en Camiguin. In veel gevallen komen er meerdere soorten op een locatie voor.
Apomys is een geslacht van kleine muizen met een dikke, zachte vacht en relatief lange en smalle achtervoeten. De staartlengte is net zo groot als of groter dan de kop-romplengte. In een artikel over de verwantschappen tussen de Filipijnse muizen en ratten[1] werden de volgende kenmerken als typisch voor Apomys gegeven:
De laatste drie kenmerken zijn niet uniek voor het geslacht.
Het karyotype is variabel binnen het geslacht. A. datae heeft 2n=44, FN=54, A. hylocetes 2n=48, FN=56, A. insignis 2n=36, FN=72, A. sp. F 2n=44, FN=88, A. musculus 2n=42, FN=52 en A. sp. A/C 2n=30, FN=50. De karyotypes van A. datae en A. musculus lijken op die van elkaar en van de verwante geslachten Rhynchomys, Chrotomys en Archboldomys en lijken waarschijnlijk op het karyotype van de voorouder van het geslacht.
In onderstaande tabel zijn maten van alle beschreven en twee onbeschreven soorten van Apomys opgenomen en ter vergelijking ook maten van verwante soorten.
Tabel 1. Maten van Apomys en, ter vergelijking, van verwante geslachten. Soort Totale lengte (mm)[2] Staartlengte (mm) Achtervoetlengte (mm) Oorlengte (mm) Gewicht (g) Schedellengte (mm) A. abrae[3] 125 (KRL) 130 34 18 - 33,2-37,2 A. camiguinensis[4] 246-266 (260,2; 253, 8) 140-160 (147,8; 146,3) 31-34 (33,2; 32,5) 18-20 (19,0; 19,0) 33-48,5 (41,1; 38,5) 27,84-29,24 (29,09; 28,27) A. datae[3] 143 (KRL) 144 34 - - 37,0-40,6 A. gracilirostris[5] 283-398 (314,1; 306,2) 135-185 (159,0; 161,2) 33-45 (38,8; 36,5) 14-22 (18,6; 19,2) 71-140 (87,4; 88,8) - A. hylocetes[4] 239-260 (251,9; 247,8) 127-150 (142,0; 140,5) 29-34 (31,7; 31,6) 18-22 (20,3; 20,1) 33-45 (39,5; 36,6) 27,14-29,60 (28,79; 28,44) A. insignis[4] 231-272 (251,9; 251,8) 134-162 (147,0; 146,4) 31-35 (33,4; 32,8) 18-21 (20,1) 33-52 (37,8; 38,0) 26,80-28,55 (27,97; 27,75) A. microdon[6] 226-256 (238; 238) 125-145 (134; 131) 25-28 (27; 27) 16-18 (17; 17) 24-42 (31; 35,4) 25,1-27,4 (26,0; 26,3) A. musculus[6] 188-213 (205; 209) 102-121 (112; 116) 23-25 (24; 24) 15-17 (16; 15) 18-24 (20,4; 21,8) 23,4-24,7 (24,2; 23,8) A. sacobianus[3] 141 (KRL) 149 40 22 - 38,0 A. sp. A/C[3] 95-100 (KRL) 110-121 23-27 16-17 19,3-25,9 28,2-29,6 A. sp. F[4] 230-259 (237,8; 245) 132-161 (140,2; 145,0) 29-32 (31,0; 30,0) 18-20 (19,8; 19,3) 24-32 (27,8; 31,5) 24,79-29,93 (25,82; 26,34) Archboldomys kalinga[7] 93-110 (101,8; 99,7) (KRL) 85-101 (95,2; 90,3) 22-26 (23,6; 22,7) 13-15 (14,1; 14,2) 20-31 (26,5; 24,0) 25,3-26,5 (26,0; 25,6) Rhynchomys soricoides[8] 178-196 (187,7; 187,5) (KRL) 132-153 (141,0; 141) 40-42 (41,2; 40,8) 24-25 (24,6; 24,8) 135-180 (154,4; 157,5) 45,5-49,2 Chrotomys whiteheadi[9] 144-177 (159,6; 160,0) (KRL) 95-133 (116,4; 109,1) 35-42 (38,5; 37,6) 23-27 (24,0; 24,8) 73-160 (117,8; 108,3) 37,9-42,0 (39,6; 38,9)Dit geslacht omvat de volgende beschreven soorten:
Naast deze negen soorten bestaat er nog een groot aantal onbeschreven soorten. Een aantal hiervan heeft al een informele naam gekregen (Apomys sp. A tot en met A. sp. F), andere hebben geen enkele naam. Deze soorten worden hieronder besproken.
Apomys sp. A/C is bekend van Negros, Panay en Sibuyan. De populaties op Negros en Panay enerzijds en Sibuyan anderzijds werden aanvankelijk als aparte soorten gezien (respectievelijk A. sp. A en A. sp. C), maar deze bleken niet van elkaar te verschillen. Van deze soort zijn ook DNA-gegevens bekend; die wezen uit dat A. sp. A/C het nauwst verwant was aan A. sp. B, gevolgd door A. musculus en A. microdon. Het dier komt algemeen voor in bergregenwoud en moswoud van 800 tot 1600 m hoogte op Negros en Panay, maar wordt bedreigd door verlies van leefgebied. Ook op Sibuyan, waar het dier op 30 tot 325 m hoogte is gevangen in regenwoud, is vernietiging van de habitat een reële dreiging. De populatie op Negros werd aanvankelijk tot Apomys littoralis gerekend. Het karyotype bedraagt 2n=30, FN=50.
Apomys sp. B is uitsluitend van Sibuyan bekend en is daar gevonden in regenwoud op 325 tot 1325 m hoogte. Ook deze soort komt algemeen voor, maar wordt bedreigd door vernietiging van zijn leefgebied. Zoals hierboven vermeld is de soort genetisch het nauwste verwant aan A. sp. A/C.
Apomys sp. E komt uit Mindoro. Deze kleine soort lijkt op A. sp. A/C en A. sp. B en wordt naar verluidt bestudeerd door Andres Dans en anderen.
Apomys sp. F is bekend van Biliran, Bohol en Leyte. Deze soort werd in 1960 voor het eerst gevonden door Dioscoro Rabor op Leyte. Musser identificeerde Rabors exemplaren als A. microdon, maar later werden ze in A. littoralis geplaatst. Deze laatste soort was bekend van deze eilandpopulaties en van het beschadigde holotype, een jong dier uit Mindanao. Dit holotype is waarschijnlijk echter een exemplaar van A. insignis, zodat de populatie uit Leyte nog steeds geen geldige wetenschappelijke naam heeft. De soort ("the Leyte Apomys" genoemd) werd vrij uitgebreid behandeld in de beschrijving van A. camiguinensis en is daarmee de enige onbeschreven soort waar substantiële morfologische gegevens van gepubliceerd zijn.
De bovenkant van het lichaam is lichtrood, de onderkant vuilwit. De achtervoeten zijn vrij klein en smal en bevatten kleine, slanke klauwen. De staart bevat 13 tot 15 schubben per centimeter. De bovenkant van de staart is donkerbruin, de onderkant wit. Uit elke schub ontspringen drie haren. De haren op het grootste gedeelte van de staart zijn niet langer dan de schub, maar die bij de punt worden ongeveer twee keer zo groot als hun schub. Het karyotype bedraagt 2n=44, FN=88.
Op Biliran is de soort op 700 tot 920 m hoogte bekend, op Leyte op 320 tot 950 m. Al deze locaties liggen in regenwoud. Het grootste deel van de dieren werd op plaatsen met een dichte vegetatie gevangen. Op de grootste hoogte komt het dier het meeste voor. Er zijn twee drachtige vrouwtjes gevangen, respectievelijk eind maart en begin april. Beide hadden twee embryo's van 2 tot 8 mm.
Net als A. sp. A/C en A. sp. B is deze soort genetisch bestudeerd, op basis van twee exemplaren uit Leyte en Biliran, die nauwelijks van elkaar bleken te verschillen. A. sp. F is het nauwste verwant aan A. hylocetes en A. insignis uit Mindanao, die genetisch vrijwel identiek zijn. De scheiding tussen de voorouders van A. sp. F en A. hylocetes met A. insignis heeft volgens een moleculaire klok ruim een miljoen jaar geleden plaatsgevonden[11] en was waarschijnlijk een gevolg van allopatrische soortvorming.
Apomys musculus is bekend van Luzon, Mindoro en Dinagat, maar volgens ongepubliceerde gegevens van Lawrence Heaney bestaan er drie soorten binnen A. musculus: A. musculus zelf in Noord-Luzon, een onbeschreven soort in Zuid-Luzon en een tweede onbeschreven soort op Mindoro. Wat de status van de populatie op Dinagat hierbij is, is niet duidelijk.[12]
In het begin van de jaren 90 van de 20e eeuw werd er gerapporteerd dat A. datae op voorkomt in de Sierra Madre. Deze populaties vertegenwoordigen waarschijnlijk echter een nieuwe soort en worden bestudeerd door Heaney e.a.[13] Deze soort is bekend van 44 exemplaren, die op 760 tot 1650 m hoogte gevangen werden in bergregenwoud en moswoud op de locaties Mount Dipalayang, Los Dos Cuernos en Mount Cetaceo. Dit dier leeft op de grond en werd gevangen in vallen met regenwormen als aas.
Van de vier exemplaren die tot A. sacobianus gerekend zijn, is het exemplaar uit de provincie Ifugao het grootste, en waarschijnlijk vertegenwoordigt het een aparte soort. De schedellengte bedraagt 40 mm (tegen 38 mm bij A. sacobianus) en de lengte van de kiezen 8,0 mm (tegen 7,1 mm bij het dier uit Pampanga). Dit dier, USNM 557717, is gevangen op 1200 m hoogte in de gemeente Kiangan. Ook de identiteit van twee van de drie andere exemplaren, die uit de provincies Isabela en Zambales, stammen, is onzeker (het derde exemplaar is het holotype uit Pampanga).[14]
In de beschrijving van Rhynchomys banahao werden de overige knaagdieren op Mount Banahaw genoemd. Daaronder waren Apomys cf. microdon (dat wil zeggen A. microdon of een gelijkende soort), Apomys cf. musculus en twee ongeïdentificeerde grote Apomys-soorten. Ook op Mount Tapulao, de typelocatie van Rhynchomys tapulao, werd Apomys gevonden. Naast A. cf. microdon en A. cf. musculus kwam daar een waarschijnlijk onbeschreven grote Apomys voor.[15]
De eerste soort van het geslacht die ontdekt werd was A. datae uit Luzon, die in 1899 van de Duitse bioloog Meyer de naam Mus datae kreeg. Zes jaar later werd het geslacht als zodanig voor het eerst beschreven door de Amerikaanse onderzoeker Edgar Mearns, die drie soorten uit Mindanao beschreef. Hij leidde de naam af van Mount Apo, gecombineerd met het Griekse woord μῦς (mys) "muis". In de jaren daarna werden verschillende andere soorten van het geslacht beschreven uit Luzon. Apomys werd lange tijd als een apart geslacht gezien, maar aan het eind van de jaren 40 plaatste de Britse zoöloog John Ellerman de muizen uit de Filipijnen in het geslacht Rattus, in die tijd een enorm, onduidelijk gedefinieerd geslacht met honderden soorten. Ellerman plaatste de Filipijnse soorten in een groep met dieren die later in Maxomys en Srilankamys zouden worden geplaatst. In 1962 werd Apomys weer als een apart geslacht erkend, maar "[t]hroughout this period, the morphological boundaries of the group remained vague, the diagnosis nonexistent, and the contents nebulous,"[16] zoals Guy Musser in een artikel uit 1982 schreef. Ook de redenen hiervoor werden door Musser uit de doeken gedaan:
The problem of identifying Apomys really began when Mearn's [sic] report was published. So general was his description and undistinguished his characterization that the morphological boundaries of the genus were vague from the start and the diagnostic traits obscure. Subsequent attempts between 1905 and now to either recognize Apomys or merge it with Rattus were always based on a few characters, primarily those associated with occlusal patterns of the molars. Ellerman (1947-1948) used the molar patterns to unite Apomys with Rattus; Johnson (1962) and Misonne (1969) used those same traits to dissociate the genus from Rattus. What is Apomys?[16]
Die vraag beantwoordde Musser zelf. In zijn The Definition of Apomys, dat de basis vormt voor de huidige taxonomie van het geslacht, gaf hij voor het eerst de onderscheidende kenmerken van het geslacht en herzag de taxonomie van alle soorten. Hij erkende acht soorten, die in twee groepen werden onderverdeeld, de datae-groep met alleen A. datae en de abrae-hylocetes-groep met alle andere soorten. Deze twee groepen verschillen in de structuur van de slagaders in de schedel.
In een artikel uit 1992 gaven Musser en Lawrence Heaney de definiërende kenmerken van het geslacht nog eens en bespraken de verschillende mogelijke verwanten van het geslacht. De meest waarschijnlijke hypothese achtten ze een verwantschap met de "spitsmuisratten" (Chrotomys, Rhynchomys, Crunomys en Archboldomys). In 2003 zijn de verwantschappen binnen het geslacht onderzocht op basis van genetische gegevens, waarbij het bestaan van Mussers datae- en abrae-hylocetes-groepen werd bevestigd. In de jaren daarna werden verschillende genetische onderzoeken naar de verwanten van Apomys gepubliceerd; in sommige gevallen werd Apomys zelf ook onderzocht. De hypothese van Musser en Heaney werd grotendeels bevestigd, maar Crunomys bleek niet nauw verwant te zijn aan deze groep. In 2005 hadden Musser en Michael Carleton in de derde editie van het standaardwerk Mammal Species of the World al de "Chrotomys-divisie" voorgesteld voor de Apomys-Archboldomys-Chrotomys-Rhynchomys-groep.
Hoewel er sinds Musser het geslacht definieerde alweer twee nieuwe soorten zijn beschreven (A. gracilirostris Ruedas, 1995 uit Mindoro en A. camiguinensis Heaney & Tabaranza, 2006 uit Camiguin), ligt het werkelijke aantal soorten waarschijnlijk nog een stuk hoger dan de huidige negen. Als de verschillende onbeschreven soorten (zie boven) worden meegerekend, bedraagt het aantal soorten in het geslacht minstens 18, en een hoger aantal is volstrekt niet onwaarschijnlijk. Hoewel de identiteit van Apomys als apart geslacht nu algemeen geaccepteerd wordt, is de taxonomie binnen het geslacht nog altijd slecht bekend, en hoeveel soorten er zijn en in welke gebieden deze voorkomen kan alleen de toekomst leren.[17]
Apomys behoort binnen de onderfamilie der muizen en ratten van de Oude Wereld (Murinae), een diverse groep met zo'n 600 soorten in Afrika, Eurazië en Australië, tot de Chrotomys-divisie.[18] Deze groep, die ruim twintig soorten omvat, komt uitsluitend in de Filipijnen voor. Haar monofylie wordt vooral door genetische kenmerken ondersteund, maar er zijn ook morfologische overeenkomsten tussen de leden. Wat de naaste verwanten van de Chrotomys-divisie zijn, is niet helemaal duidelijk; mogelijke kandidaten zijn een clade van de Mus-divisie met een aantal Afrikaanse divisies[19] en een clade van een aantal Australië en Nieuw-Guinese divisies.[20] In het eerste onderzoek werden deze Australische en Nieuw-Guinese dieren overigens niet onderzocht, maar in het tweede werd de Chrotomys-divisie zeer nauw met de Australiërs geassocieerd.[21] Binnen de Chrotomys-divisie geven alle studies hetzelfde beeld: Apomys is de zustergroep van een clade dat de drie andere geslachten omvat.
Ook de verwantschappen binnen het geslacht zijn genetisch bestudeerd. Een in 2003 gepubliceerd artikel[22] bevestigde de twee groepen die Musser in 1982 had voorgesteld, waarbij de datae-groep werd aangevuld met de in 1995 beschreven A. gracilirostris. Binnen de grotere abrae-hylocetes-groep werden twee subgroepen gevonden in respectievelijk het noorden en het zuiden van de archipel. De noordelijke groep omvatte A. microdon, A. musculus, A. sp. A/C en A. sp. B, de zuidelijke A. hylocetes, A. insignis, A. camiguinensis (toen nog A. sp. D) en A. sp. F. De onderzoekers concludeerden uit deze gegevens dat Apomys op Luzon was ontstaan en zich in het Plioceen over de archipel had verspreid en dat veel soorten in het Pleistoceen waren ontstaan ten gevolge van fluctuerende klimatologische omstandigheden. Apomys is op Luzon ontstaan en daar is het ook dat veel van de soorten zich ontwikkeld hebben.
De verwantschappen van Apomys zijn als volgt samen te vatten:[23]
Apomys sp. F
Apomys sp. A/C
Apomys sp. B
Apomys sp. D
Nieuw-Guinese en Australische geslachten (mogelijk niet monofyletisch)
Apomys is een geslacht van knaagdieren dat voorkomt in de Filipijnen. Dit taxonomisch complexe geslacht komt in vrijwel de gehele oceanische delen van de Filipijnen voor en heeft het grootste aantal soorten van alle endemische Filipijnse geslachten. Haar nauwste verwanten zijn drie andere Filipijnse geslachten, Archboldomys, Chrotomys en Rhynchomys, waarmee het de Chrotomys-divisie vormt. Apomys omvat kleine, op de grond levende of klimmende muizen met een lange staart, zachte, dikke vacht, lange, smalle achtervoeten en vier mammae op de buik.
Apomys is bekend van de eilanden Mindoro, Luzon, Catanduanes, Sibuyan, Negros, Panay, Biliran, Bohol, Leyte, Dinagat, Mindanao en Camiguin. In veel gevallen komen er meerdere soorten op een locatie voor.
Multimedia w Wikimedia Commons Filipinomysz[3] (Apomys) – rodzaj gryzonia z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach[3][4].
Do rodzaju należą gatunki zgrupowane w dwóch podrodzajach[3]:
Filipinomysz (Apomys) – rodzaj gryzonia z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae).
Apomys é um gênero de roedores da família Muridae, endêmico das Filipinas.
Apomys är ett släkte gnagare i familjen råttdjur med cirka 15 arter som förekommer på Filippinerna.
Arterna påminner om vanliga möss. De når en kroppslängd (huvud och bål) mellan 8 och 14 cm, en svanslängd av 8 till 18 cm och en vikt mellan 20 och 50 gram. Den täta mjuka pälsen är på ovansidan brunaktig och på buken ljusgrå till vitaktig. Svansen är bara glest täckt med hår och nosen är spetsig.[1]
Apomys lever i bergstrakter mellan 300 och 2 800 meter över havet. De är främst aktiva på natten och vistas vanligen på marken. Födan utgörs av växtdelar och av småkryp.[1]
Tillsammans med randråttor och två andra släkten räknas Apomys till den så kallade Chrotomys-gruppen.[2]
Arterna enligt Mammal Species of the World är:[2][3][1]
IUCN listar A. camiguinensis som sårbar (VU), A. insignis som nära hotad (NT), A. abrae, A. gracilirostris, A. littoralis och A. sacobianus med kunskapsbrist (DD) och alla andra som livskraftiga (LC).[4]
Under senare år beskrevs flera nya arter[4]:
Apomys är ett släkte gnagare i familjen råttdjur med cirka 15 arter som förekommer på Filippinerna.
Apomys — рід мишоподібних гризунів родини Мишеві (Muridae). Всі види роду є ендеміками Філіппін. Ці гризуни важать від 18 до 128 г. Хвіст довший або майже дорівнює довжині голови й тіла. М'яке і густе хутро цих мишей темніше на спині в той час як нижнє хутро блідіше, часто майже білого кольору з помаранчевим або жовтим відтінком.
Apomys — рід мишоподібних гризунів родини Мишеві (Muridae). Всі види роду є ендеміками Філіппін. Ці гризуни важать від 18 до 128 г. Хвіст довший або майже дорівнює довжині голови й тіла. М'яке і густе хутро цих мишей темніше на спині в той час як нижнє хутро блідіше, часто майже білого кольору з помаранчевим або жовтим відтінком.
Apomys là một chi động vật có vú trong họ Muridae, bộ Gặm nhấm. Chi này được Mearns miêu tả năm 1905.[1] Loài điển hình của chi này là Apomys hylocetes Mearns, 1905.
Chi này gồm các loài:
Apomys là một chi động vật có vú trong họ Muridae, bộ Gặm nhấm. Chi này được Mearns miêu tả năm 1905. Loài điển hình của chi này là Apomys hylocetes Mearns, 1905.
Apomys abrae
Apomys camiguinensis
Apomys datae
Apomys gracilirostris
Apomys hylocetes
Apomys insignis
Apomys littoralis
Apomys microdon
Apomys musculus
Apomys sacobianus
菲律賓家鼠屬（Apomys），哺乳綱、囓齒目、鼠科的一屬，而與菲律賓家鼠屬（菲律賓家鼠）同科的動物尚有伊山鼠屬（伊山鼠）、壟鼠屬（埃塞壟鼠）、姬鼠屬（日本姬鼠）、棉蘭老鼠屬（棉蘭老鼠）等之數種哺乳動物。
菲律賓家鼠屬（Apomys），哺乳綱、囓齒目、鼠科的一屬，而與菲律賓家鼠屬（菲律賓家鼠）同科的動物尚有伊山鼠屬（伊山鼠）、壟鼠屬（埃塞壟鼠）、姬鼠屬（日本姬鼠）、棉蘭老鼠屬（棉蘭老鼠）等之數種哺乳動物。
필리핀집쥐속(Apomys)은 쥐과 쥐아과에 속하는 설치류 속 분류군이다.[1] 17종으로 이루어져 있다. 팔라완 주와 술루 제도 그리고 바타네스 주, 바부얀 제도를 제외한 필리핀의 주요 섬에서 발견된다. 몸무게 분포는 18g과 128g 사이이다. 꼬리는 길거나 몸길이와 비슷하다. 부드럽고 두꺼운 털이 덮여 있으며, 등 쪽은 진한 반면에 앞 쪽은 연하고 상당한 오렌지색 노랑 색조와 함께 거의 흰색을 띠기도 한다. 뒷발은 상당히 길고 좁으며 6개의 발가락을 갖고 있고, 발가락 5와 엄지발가락보다 발가락 2~4가 특히 길다. 모든 종이 서혜부에 2쌍의 젖꼭지를 갖고 있다.[2]
다음은 2008년 레콤프테 등(Lecompte et al.)[5]의 연구에 기초한 계통 분류이다.
물쥐족 필리핀 계통 사훌 계통
