Miskant chiński (Miscanthus sinensis) – gatunek trawy należący do rodziny wiechlinowatych, zwany również trawą słoniową[3]. Naturalnie występuje w Azji. Osiąga do 3 metrów wysokości[4].
Sprowadzony został do Europy w pierwszej połowie XX wieku jako roślina ozdobna. W latach 80. XX wieku stał się jedną z ważniejszych roślin alternatywnych, którą wykorzystuje się jako odnawialny surowiec energetyczny oraz przemysłowy. Posiada wysoką wydajność w produkcji biomasy[3]. Jest rośliną nieekspansywną, kępkową[5]. Z miskantem cukrowym wytworzył spontanicznego mieszańca – Miscanthus × giganteus.
Miskant chiński to roślina wieloletnia i może być uprawiana na jednym stanowisku nawet do 20 lat. Nie ma wysokich wymagań glebowych, z powodzeniem uprawiana jest na glebach lekkich i słabo nawożonych. Miskant charakteryzuje się wysoką wrażliwością na przemarzanie w pierwszym roku od posadzenia.
Młodsze okazy wymagają zabezpieczenia przed przemrożeniem[6].
Trawę tę rozmnaża się wegetatywnie przez podział kłączy lub przy pomocy kultur tkankowych in vitro[3].
Uzyskano szereg odmian uprawnych tego gatunku, takich jak[7]:
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) – gatunek trawy należący do rodziny wiechlinowatych, zwany również trawą słoniową. Naturalnie występuje w Azji. Osiąga do 3 metrów wysokości.
Sprowadzony został do Europy w pierwszej połowie XX wieku jako roślina ozdobna. W latach 80. XX wieku stał się jedną z ważniejszych roślin alternatywnych, którą wykorzystuje się jako odnawialny surowiec energetyczny oraz przemysłowy. Posiada wysoką wydajność w produkcji biomasy. Jest rośliną nieekspansywną, kępkową. Z miskantem cukrowym wytworzył spontanicznego mieszańca – Miscanthus × giganteus.