dcsimg

Odnożyca pośrednia ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src=
Odnożyca pośrednia i włostka

Odnożyca pośrednia (Ramalina intermedia (Delise ex Nyl.) Nyl.) – gatunek grzybów należący do rodziny odnożycowatych Ramalinaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramalina, Ramalinaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Ramalina farinacea subsp. intermedia (Delise ex Nyl.) Cromb. 1886
  • Ramalina minuscula intermedia Delise ex Nyl. 1870

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

Charakterystyka

Plecha krzaczkowata, o długości do 3 cm, przyrastająca do podłoża cienką i jasną nasadą. Często tworzy murawki. Rozgałęzia się widełkowato lub nieregularnie i złożona jest z odcinków o szerokości 1-2 mm, na przekroju poprzecznym obłych lub nieco spłaszczonych. Obydwie strony odcinków są jednakowe, podłużnie pofałdowane lub pokryte dołeczkami. Mają końce postrzępione, lub podzielone na drobniutkie odcineczki. Powierzchnia matowa lub nieco błyszcząca, o barwie jasnozielonawej, po wysuszeniu staje się słomkowa lub jasnobrunatna. Charakterystyczną cechą jest występowanie pod warstwą kory mechanicznej nibytkanki[4].

Na brzegach oraz na końcach odcinków zazwyczaj znajdują się soralia. Początkowo są to małe kropeczki, z czasem stają się większe, ale słabo odgraniczone od plechy. Po dojrzeniu i wypadnięciu urwistków w plesze zostają po nich wgłębienia. Bardzo rzadko natomiast występują owocniki. Są to lekanorowe apotecja o średnicy do 1 mm. Powstają na płaskiej stronie odcinków, mają wklęsłe, biało przyprószone tarczki i dość gruby brzeżek. Powstają w nich dwukomórkowe, bezbarwne, elipsoidalne i proste zarodniki o rozmiarach 9-10 × 3-5 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[4]. Pyknidy nie występują[5].

Reakcje barwne: kora K-, C-, KC + żółty, P-; rdzeń K, C, KC-, P-. Kwasy porostowe: w korze występuje kwas usninowy, w rdzeniu kwas homosekikaicowy, kwas sekikaicowy i kwas 4'-O-methylnorhomosekikaicowy[5].

Występowanie i siedlisko

Odnożyca pośrednia występuje głównie na półkuli północnej, w Ameryce Północnej, Europie i Azji, na półkuli południowej opisano jej występowanie tylko w Republice Południowej Afryki. W Europie występuje tylko w jej północnej i środkowej części[6] i jest rzadka[7].

W Polsce znana jest z niewielu stanowisk, skupionych głównie w Karpatach; w Pieninach, Beskidzie Wyspowym, w Gorcach, na Wyżynie Małopolskiej i Śląskiej. W północnej Polsce znana jest z 5 tylko stanowisk znajdujących się na Wybrzeżu Staropruskim, Pojezierzu Iławskim oraz na Równinie Bielskiej. W 2004 r. zlokalizowano nowe stanowiska tego gatunku w Lubiążu na Pradolinie Wrocławskiej, na górze Radunia na Przedgórzu Sudeckim oraz w Oleśnie. Są to w polskim piśmiennictwie lichenologicznym pierwsze opisane stanowiska tego gatunku w południowo-zachodniej części kraju[7].

Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status CR – gatunek krytycznie zagrożony, na granicy wymarcia w stanie dzikim[8]. Jest gatunkiem ściśle chronionym[9].

Rozwija się głównie na skałach, zarówno na wapieniach, jak i na skałach krzemianowych, szczególnie w ich zagłębieniach, w miejscach przewieszonych i u podstawy skał. Czasami występuje także na starych ceglanych murach i na korze drzew[7].

Gatunki podobne

Często mylona bywa z odnożycą opyloną (Ramalina pollinaria). Obydwa te gatunki występują na skałach i posiadają podobne brzegi odcinków z soraliami[5]. Mylona bywa także z odnożycą mączystą (Ramalina farinacea). Od obydwu tych gatunków odróżnia się jednak miękką i kruchą plechą, luźnym miąższem i nie tak silnie spłaszczonymi odcinkami. Ponadto od o. opylonej odróżnia się ziarenkowatymi urwistkami, a od o. mączystej kształtem i umiejscowieniem soraliów i brakiem reakcji z Pd[7].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum (ang.). [dostęp 2015-07-07].
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2015-07-10].
  4. a b Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. a b c Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2015-07-07].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2015-07-14].
  7. a b c d Ewa Latusek, Magdalena Popiel, Katarzyna Szczepańska. Nowe stanowiska Ramalina intermedia (Delise ex Nyl.) Nyl. (Ascomycotalichenisati) w południowo-zachodniej Polsce. [dostęp 2015-07-14].
  8. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Dz.U. z 2014 r. nr 0, poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Odnożyca pośrednia: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src= Odnożyca pośrednia i włostka

Odnożyca pośrednia (Ramalina intermedia (Delise ex Nyl.) Nyl.) – gatunek grzybów należący do rodziny odnożycowatych Ramalinaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Ramalina intermedia ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Ramalina intermedia är en lavart[1] som först beskrevs av Dominique François Delise och fick sitt nu gällande namn av William Nylander.

Ramalina intermedia ingår i släktet Ramalina och familjen Ramalinaceae.[2][3] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[2]

Källor

  1. ^ Nyl. (1870) Bull. Soc. Linn. Normandie, Sér. 2, Vol.: 4 p. 166
  2. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (26 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/ramalina+intermedia/match/1. Läst 24 september 2012.
  3. ^ LIAS: A Global Information System for Lichenized and Non-Lichenized Ascomycetes. Rambold G. (lead editor); for detailed information see http://liaslight.lias.net/About/Impressum.html and http://liasnames.lias.net/About/Impressum.html, 2011-03-09

Bildgalleri

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Ramalina intermedia: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Ramalina intermedia är en lavart som först beskrevs av Dominique François Delise och fick sitt nu gällande namn av William Nylander.

Ramalina intermedia ingår i släktet Ramalina och familjen Ramalinaceae. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV