Dąb dwubarwny (Quercus bicolor Willd.) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Występuje naturalnie w Kanadzie (w prowincjach Nowa Szkocja, Ontario i Quebec) oraz Stanach Zjednoczonych (w Alabamie, Connecticut, Dystrykcie Kolumbii, Delaware, Iowa, Illinois, Indianie, Kansas, Kentucky, Massachusetts, Marylandzie, Maine, Michigan, Minnesocie, Missouri, Karolinie Północnej, Nebrasce, New Hampshire, New Jersey, stanie Nowy Jork, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island, Karolinie Południowej, Tennessee, Wirginii, Vermoncie, Wisconsin i Wirginii Zachodniej)[3][4][5]. Ponadto bywa uprawiany[6].
Rośnie w wilgotnych lasach oraz na brzegach rzek. Występuje na wysokości do 1000 m n.p.m.[5] Najlepiej rośnie na suchym, żyznym, lekkim i dobrze przepuszczalnym podłożu. Preferuje gleby o odczynie obojętnym. Lubi stanowiska na pełnym nasłonecznieniu lub w półcieniu[8]. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu. Dożywa wieku około 300–350 lat[7].
Niektóre plamiona Indian używały tego gatunku w medycynie tradycyjnej, zwłaszcza w leczeniu złamań i cholery[5]. Obecnie ma zastosowanie jako roślina ozdobna oraz surowiec drzewny[6].
Dąb dwubarwny (Quercus bicolor Willd.) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Występuje naturalnie w Kanadzie (w prowincjach Nowa Szkocja, Ontario i Quebec) oraz Stanach Zjednoczonych (w Alabamie, Connecticut, Dystrykcie Kolumbii, Delaware, Iowa, Illinois, Indianie, Kansas, Kentucky, Massachusetts, Marylandzie, Maine, Michigan, Minnesocie, Missouri, Karolinie Północnej, Nebrasce, New Hampshire, New Jersey, stanie Nowy Jork, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island, Karolinie Południowej, Tennessee, Wirginii, Vermoncie, Wisconsin i Wirginii Zachodniej). Ponadto bywa uprawiany.