Ma Huang

Przęśl skrzypowata (Ephedra equisetina L.) – gatunek wiecznie zielonego krzewu z rodziny przęślowatych (Ephedraceae). Występuje w Azji Środkowej w Tienszanie.

Morfologia

Pokrój

Krzew gęsto rozgałęziony o wysokości 1,5-2,5 m. Gałęzie zielone, wzniesione, pokryte szarą korą.

Łodyga^[3]

Cienkie, cylindryczne, jasnozielone lub żółtawozielone łodygi o długości do 30 cm i średnicy 1–3 mm. Podłużnie prążkowane i lekko szorstkie. Długość międzywęźli waha się między 1 a 6 cm.

Liście^[3]

Liście naprzeciw i nakrzyżległe, zredukowane do pochew otaczających łodygę. Mają drobniutkie blaszki o długości 1,5–4 mm z 2 łatkami (rzadko 3) które są trójkątne i ostro zakończone. Szczyt szarawobiały, nasada rurkowata i czerwonawobrunatna lub czarnobrunatna.

Kwiaty

Roślina dwupienna. Kwiaty męskie w osłonce podobnej do okrywy kwiatowej i trzoneczka, żeńskie z osłonki i zalążka tworzą 1-kwiatowe kłoski.

Nasiona

W szyszko-jagodach koloru pomarańczowoczerwonego.

Zastosowanie

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski^[3]

Ziele przęśli (Ephedrae herba) – wysuszone zielne łodygi przęśli skrzypowatej, przęśli chińskiej oraz Ephedra intermedia o zawartości minimum 1,0% efedryny.

Zastosowanie

W Chinach używana od 5 tysięcy lat. W liściach i zielonych gałązkach zawarty jest alkaloid efedryna, która pomocna jest w leczeniu astmy, przy niektórych schorzeniach nerwowych, w zatruciu alkoholem. W medycynie stosowany pod postacią chlorowodorku efedryny.^{[potrzebny przypis]}

Przypisy

Bibliografia

1. P.S.P.S. Čikov P.S.P.S., Ju. P.J.P. Laptev Ju. P.J.P., Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, HelenaH. Terpińska-Ostrowska (tłum.), Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1982, ISBN 83-09-00523-7, OCLC 69499305 .
2. Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
3. ZbigniewZ. Podbielkowski ZbigniewZ., Słownik roślin użytkowych, Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1989, ISBN 83-09-00256-4, OCLC 69595653 .