Afrojeż białobrzuchy[3] (Atelerix albiventris) – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny jeżowatych (Erinaceidae). Występuje w centralnej i wschodniej Afryce. Mniejszy od jeża europejskiego.
Afrojeże białobrzuche osiągają dojrzałość płciową po 4–5 miesiącach. Samica ma ruję, gdy są odpowiednie warunki i w pobliżu jest samiec. Ciąża trwa około 30–45 dni. W miocie (których jest około 2 rocznie) rodzi się od 3 do 6 młodych, które przez 6 do 7 tygodni są pod ścisłą opieką matki. Młode rodzą się ślepe i głuche oraz pozbawione sierści. Białe kolce są pokryte błoną, która zapewnia ochronę samicy podczas porodu. Ich igły są początkowo dość miękkie, ale z czasem twardnieją.
Przy niesprzyjających warunkach jeże mogą zapaść w stan hibernacji (poniżej temperatury 20 °C), lub estywacji (powyżej temperatury 30 °C).
W Polsce występują w hodowlach w różnym umaszczeniu: od białych po biało-ciemne, aż po prawie czarne. Jeże te można oswoić i trzymać w terrarium. Wymagają wyższej temperatury niż pokojowa (20 °C do 27 °C). Optymalna temperatura wynosi około 24–26 °C.
Afrojeż białobrzuchy (Atelerix albiventris) – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny jeżowatych (Erinaceidae). Występuje w centralnej i wschodniej Afryce. Mniejszy od jeża europejskiego.