Irenomys tarsalis ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.
Alcuéntrase n'Arxentina y Chile.
Irenomys tarsalis ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.
Irenomys tarsalis és una espècie de rosegador de la família dels cricètids que viu a Xile i l'oest de l'Argentina. El nom genèric Irenomys deriva de les paraules gregues ιρην ('pau') i μυς ('ratolí'). Oldfield Thomas l'anomenà així el 1919 per a commemorar la fi de la Primera Guerra Mundial l'any anterior.
La seva llargada total és d'entre 270 i 326 mm i la llargada de la cua d'entre 162 i 196 mm. Les potes posteriors fan entre 28 i 32 mm i les orelles entre 20 i 25 mm. Pesa entre 30 i 60 grams. Té els ulls grossos i el pell suau. L'esquena és de color gris rogenc amb línies fosques. Les orelles són de color negre marró i la panxa és més clara. I. tarsalis té 64 cromosomes
Irenomys tarsalis és una espècie de rosegador de la família dels cricètids que viu a Xile i l'oest de l'Argentina. El nom genèric Irenomys deriva de les paraules gregues ιρην ('pau') i μυς ('ratolí'). Oldfield Thomas l'anomenà així el 1919 per a commemorar la fi de la Primera Guerra Mundial l'any anterior.
La seva llargada total és d'entre 270 i 326 mm i la llargada de la cua d'entre 162 i 196 mm. Les potes posteriors fan entre 28 i 32 mm i les orelles entre 20 i 25 mm. Pesa entre 30 i 60 grams. Té els ulls grossos i el pell suau. L'esquena és de color gris rogenc amb línies fosques. Les orelles són de color negre marró i la panxa és més clara. I. tarsalis té 64 cromosomes
Die Chile-Ratte (Irenomys tarsalis) ist eine im südlichen Südamerika lebende Nagetierart aus der Gruppe der Neuweltmäuse.
Chile-Ratten erreichen eine Kopfrumpflänge von 10 bis 14 Zentimetern, der Schwanz wird 13 bis 19 Zentimeter lang. Das Gewicht beträgt rund 30 bis 70 Gramm. Ihr Fell ist an der Oberseite rötlich-grau gefärbt, die Unterseite ist hellrosa. Die Ohren sind in kontrastierendem Schwarz gefärbt, die Pfoten sind weiß.
Diese Nagetiere leben im mittleren und südlichen Chile (einschließlich der Insel Chiloé) und den angrenzenden Regionen Argentiniens. Ihr Lebensraum sind feuchte Wälder.
Sie sind nachtaktiv und halten sich vorwiegend auf den Bäumen auf. Ihre Nahrung besteht aus Früchten, Samen und grünen Pflanzenteilen. Die Populationen können vermutlich je nach Nahrungsangebot deutlich fluktuieren. Die Fortpflanzung erfolgt zwischen Oktober (Frühling) und Juni (Herbst), die Wurfgröße beträgt drei bis sechs Jungtiere.
Laut IUCN ist die Chile-Ratte nicht bedroht, diese Angabe ist jedoch veraltet.
Die systematische Stellung innerhalb der Neuweltmäuse ist unklar. Sie wird in die Sigmodontinae eingeordnet, wo sie als incertae sedis geführt wird. Morphologisch ähnelt sie den Blattohrmäusen und verwandten Arten (Phyllotini), der molekulargenetische Befund widerspricht dem jedoch.
Die Chile-Ratte (Irenomys tarsalis) ist eine im südlichen Südamerika lebende Nagetierart aus der Gruppe der Neuweltmäuse.
Chile-Ratten erreichen eine Kopfrumpflänge von 10 bis 14 Zentimetern, der Schwanz wird 13 bis 19 Zentimeter lang. Das Gewicht beträgt rund 30 bis 70 Gramm. Ihr Fell ist an der Oberseite rötlich-grau gefärbt, die Unterseite ist hellrosa. Die Ohren sind in kontrastierendem Schwarz gefärbt, die Pfoten sind weiß.
Diese Nagetiere leben im mittleren und südlichen Chile (einschließlich der Insel Chiloé) und den angrenzenden Regionen Argentiniens. Ihr Lebensraum sind feuchte Wälder.
Sie sind nachtaktiv und halten sich vorwiegend auf den Bäumen auf. Ihre Nahrung besteht aus Früchten, Samen und grünen Pflanzenteilen. Die Populationen können vermutlich je nach Nahrungsangebot deutlich fluktuieren. Die Fortpflanzung erfolgt zwischen Oktober (Frühling) und Juni (Herbst), die Wurfgröße beträgt drei bis sechs Jungtiere.
Laut IUCN ist die Chile-Ratte nicht bedroht, diese Angabe ist jedoch veraltet.
Die systematische Stellung innerhalb der Neuweltmäuse ist unklar. Sie wird in die Sigmodontinae eingeordnet, wo sie als incertae sedis geführt wird. Morphologisch ähnelt sie den Blattohrmäusen und verwandten Arten (Phyllotini), der molekulargenetische Befund widerspricht dem jedoch.
Irenomys tarsalis, also known as the Chilean climbing mouse,[1] Chilean tree mouse,[2] or long-footed irenomys,[3] is a rodent found in Chile, from about 36° to 46°S, and in adjacent Argentina, mainly in forests. It is a large, long-tailed, soft-furred mouse characterized by grooved upper incisors and specialized molars with transverse ridges, divided by deep valleys, which are connected by a transverse ridge along the midline of the molars.
I. tarsalis is a docile, herbivorous animal that lives in trees. It is so distinct from other species that it was placed in its own genus, Irenomys, in 1919. The name comes from the Ancient Greek word εἰρήνη (iren) meaning "peace", in reference to the end of World War I. Although it has been generally placed in the tribe Phyllotini, genetic evidence does not support any close relationships with other genera, so that it is now classified as a member of the subfamily Sigmodontinae incertae sedis (of uncertain position).
In 1900, Rodolfo Armando Philippi named both Mus tarsalis (from Valdivia Province in mainland Chile) and Reithrodon longicaudatus (from a small island near Chiloé),[4] both of which are now classified as Irenomys tarsalis.[2] Philippi's Reithrodon longicaudatus was transferred into a new genus, Irenomys, by Oldfield Thomas in February 1919. The name, which means "peace mouse" in Greek, referred to the end of World War I four months before.[5] Another of the species Philippi described in 1900, Mus mochae, was later transferred to Irenomys because of a mismatch between the skin and skull,[6] but it is in fact a member of the genus Abrothrix and not closely related to Irenomys.[7] In his 1943 work on The mammals of Chile, Wilfred Hudson Osgood recognized the close relation between Philippi's Mus tarsalis and Reithrodon longicaudatus and referred them to a single species, then called Irenomys tarsalis.[8] Osgood retained two subspecies, Irenomys tarsalis tarsalis on the mainland and Irenomys tarsalis longicaudatus on Chiloé and nearby islands, on the basis of slight differences in pelage coloration. In the few mature specimens of the latter subspecies that Osgood had, the underparts are somewhat lighter than in examples of I. t. tarsalis, which has a pinkish color in the underparts, but Osgood stressed that further material could well indicate that the two forms could not be distinguished.[4]
In his description of the genus, Thomas opined that Irenomys is most closely related to Phyllotis.[5] The group of genera related to Phyllotis was later formalized as the tribe Phyllotini, and Irenomys was often included there, but also excluded from it by some authors.[9] In 1995, a cladistic analysis of Phyllotini on the basis of morphology provided evidence in favor of placement of Irenomys in the group, with some support for a close relation to Andinomys.[10] From 1999 on, DNA sequence data cast doubt on this assignment, as studies using the mitochondrial cytochrome b gene and the nuclear IRBP gene placed Irenomys in a variety of positions, all outside Phyllotini, with Scolomys, Sigmodon, Euneomys, and various large clades of sigmodontines all as sister groups in some analyses.[11] Accordingly, it is now classified outside Phyllotini and considered as Sigmodontinae incertae sedis.[3]
Irenomys is a large mouse with a long, hairy tail, large eyes, and long and soft fur.[2] The upperparts are rufous with fine dark lines and the underparts are buff, with the exact color varying by subspecies.[12] The densely haired ears are medium-sized and blackish in color. The feet, which are large and broad, are nearly white. The tail, which ends in a slight pencil, is dark brown, with a somewhat lighter area present on the ventral side in some individuals.[13] The total length is 270 to 326 millimetres (10.63 to 12.83 in), averaging 280 millimetres (11.02 in), the tail length is 162 to 196 millimetres (6.38 to 7.72 in), averaging 165 millimetres (6.50 in), the hindfoot length is 28 to 32 millimetres (1.10 to 1.26 in), averaging 30 millimetres (1.18 in), the ear length is 20 to 25 millimetres (0.79 to 0.98 in), averaging 22 millimetres (0.87 in), and weight is 40 to 59 grams (1.4 to 2.1 oz), averaging 42 grams (1.5 oz).[2] The karyotype includes 64 chromosomes, with a fundamental number (FN) of 98.[14]
The skull resembles that of some Rhipidomys species. The interorbital region is narrow and the incisive foramina are long, extending between the first molars.[13] The upper incisors are deeply grooved. The molars are strongly hypsodont (high-crowned) and consist of transverse, diamond-shaped laminae (plates), separated by deep valleys, which are joined at the midline by narrow ridges, similar to those of the African elephant.[15]
Irenomys tarsalis is restricted to forested habitats in Chile and western Argentina. In the northern part of its range, its distribution falls into two segments, one in coastal Chile and one further east in Chile and in adjacent Argentina, both of which extend north to about 36°S. Further south, it also occurs in Chile and adjacent Argentina, and also on numerous Chilean islands, including Chiloé. The southernmost records are at about 46°S.[16] No fossils are known.[2] It generally occurs in humid and densely forested habitats, often with bamboo vegetations, but a specimen has been reported from riparian vegetation at a small stream near the southern limit of its distribution and it is also found in unforested steppe habitat with scattered Austrocedrus chilensis trees.[17] It does not occur on high elevations.[18] It was a common species during a population peak of small rodents evidently caused by the flowering of quila (Chusquea quila) bamboo.[13]
It is found in association with other rodents such as Abrothrix olivaceus, Abrothrix longipilis, Oligoryzomys longicaudatus, Geoxus valdivianus, and Auliscomys pictus, as well as the marsupials Rhyncholestes raphanurus and Dromiciops gliroides.[19] Remains of Irenomys have been found in owl pellets of the great horned owl (Bubo virginianus),[19] rufous-legged owl (Strix rufipes),[20] and barn owl (Tyto alba); other potential predators include another owl, the Austral pygmy-owl (Glaucidium nanum), and the South American gray fox (Pseudalopex griseus), Darwin's fox (Pseudalopex fulvipes) and Kodkod (Leopardus guigna).[19]
Irenomys lives mainly in trees, but has also been caught on the ground.[13] It climbs by moving both forefeet and both hindfeet alternately. It is docile, but will not readily enter a trap.[19] The breeding season is in the Southern Hemisphere spring, extending into late summer. Litter size is three to six.[21] The animal mostly eats seeds and fruits, but its diet also includes various other plant and fungal materials.[19]
Irenomys is not currently threatened and it is classified as "least concern" by the International Union for Conservation of Nature. It occurs in several protected areas, but destruction of its forest habitat may pose a threat to some populations.[1]
Irenomys tarsalis, also known as the Chilean climbing mouse, Chilean tree mouse, or long-footed irenomys, is a rodent found in Chile, from about 36° to 46°S, and in adjacent Argentina, mainly in forests. It is a large, long-tailed, soft-furred mouse characterized by grooved upper incisors and specialized molars with transverse ridges, divided by deep valleys, which are connected by a transverse ridge along the midline of the molars.
I. tarsalis is a docile, herbivorous animal that lives in trees. It is so distinct from other species that it was placed in its own genus, Irenomys, in 1919. The name comes from the Ancient Greek word εἰρήνη (iren) meaning "peace", in reference to the end of World War I. Although it has been generally placed in the tribe Phyllotini, genetic evidence does not support any close relationships with other genera, so that it is now classified as a member of the subfamily Sigmodontinae incertae sedis (of uncertain position).
La rata arborícola chilena (Irenomys tarsalis), también llamada rata arbórea (en Chile) o colilargo oreja negra (en Argentina), es una especie de roedor miomorfo de la familia de los cricétidos. Se encuentra en Argentina y Chile.
Datos: Q301642
Especies: Irenomys tarsalis
La rata arborícola chilena (Irenomys tarsalis), también llamada rata arbórea (en Chile) o colilargo oreja negra (en Argentina), es una especie de roedor miomorfo de la familia de los cricétidos. Se encuentra en Argentina y Chile.
Irenomys tarsalis Irenomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Sigmodontinae azpifamilia eta Cricetidae familian sailkatuta dago.
Irenomys tarsalis Irenomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Sigmodontinae azpifamilia eta Cricetidae familian sailkatuta dago.
Irenomys tarsalis est une espèce de rongeurs de la famille des Cricétidés. C'est la seule espèce du genre Irenomys.
Cette espèce est présente au Chili et en Argentine.
Irenomys tarsalis est une espèce de rongeurs de la famille des Cricétidés. C'est la seule espèce du genre Irenomys.
Irenomys tarsalis (Philippi, 1900) è un roditore della famiglia dei Cricetidi, unica specie del genere Irenomys (Thomas, 1919), diffuso nell'America meridionale.[1][2]
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 95 e 138 mm, la lunghezza della coda tra 133 e 188 mm, la lunghezza del piede tra 27 e 32 mm, la lunghezza delle orecchie tra 20 e 23 mm e un peso fino a 65 g.[3]
Il cranio presenta una scatola cranica lunga. La superficie anteriore degli incisivi superiori è attraversata da un profondo solco longitudinale.
Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:
3 0 0 1 1 0 0 3 3 0 0 0 0 0 0 3 Totale: 16 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;La pelliccia è densa e soffice. Le parti dorsali sono rosso-grigiastre striate finemente di grigio-brunastro, mentre le parti inferiori sono giallo-rosate con la base dei peli grigio scura. Le orecchie sono nero-brunastre, talvolta con una macchia biancastra alla loro base posteriore. Le zampe e le dita sono biancastre. I piedi sono larghi. La coda è più lunga della testa e del corpo, talvolta è più chiara nella parte ventrale e termina con un ciuffo di lunghi peli.
È una specie arboricola.
Si nutre di granaglie, frutta, talvolta di parti vegetali verdi e funghi.
Si riproduce in primavera, talvolta fino al termine dell'estate. Danno alla luce 3-6 piccoli alla volta.
Questa specie è diffusa nella parte sud-occidentale dell'America meridionale, nel Cile centro-meridionale e nell'Argentina centro-occidentale. È inoltre presente sull'Isola di Chiloé e sulle Isole Guaitecas, lungo le coste cilene.
Vive nelle foreste andine.
Sono state riconosciute 2 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione presumibilmente numerosa, classifica I.tarsalis come specie a rischio minimo (LC).[1]
Irenomys tarsalis (Philippi, 1900) è un roditore della famiglia dei Cricetidi, unica specie del genere Irenomys (Thomas, 1919), diffuso nell'America meridionale.
De Chileense rat (Irenomys tarsalis) is een knaagdier uit de onderfamilie Sigmodontinae dat voorkomt in Chili en West-Argentinië. Hij is de enige soort van het geslacht Irenomys. De geslachtsnaam Irenomys is afgeleid van de Griekse woorden ιρην (vrede) en μυς (muis), vredesmuis dus. Hij werd in 1919 zo genoemd door Oldfield Thomas omdat de Eerste Wereldoorlog net was afgelopen.
De systematische positie van de Chileense rat is nog onduidelijk. Hij wordt meestal tot de Phyllotini gerekend, maar enkele recente moleculaire fylogenetische studies plaatsten hem op allerlei verschillende plaatsen binnen de Sigmodontinae. Zo plaatsten Smith & Patton (1999) hem in hun verschillende analyses óf als zustergroep van alle Sigmodontinae behalve Sigmodon (de Ichthyomyini werd niet geanalyseerd), óf als zustergroep van Sigmodon. Kenmerkend is vooral dat de plaatsing van het geslacht bijzonder onstabiel is (hetzelfde geldt overigens voor een aantal andere geslachten, zoals Wiedomys en Rhagomys).
Er bestaan twee ondersoorten, Irenomys tarsalis longicaudatus (typesoort van het geslacht) van de eilanden Chiloé en de Guaitecas-eilanden voor de Chileense kust, en Irenomys tarsalis tarsalis die in Chili voorkomt van Chillán (Provincie Ñuble, Bío-Bío) tot Puerto Ibáñez (Provincie General Carrera, Aysén) en in Argentinië van de provincie Neuquén tot Chubut.
De Chileense rat is herkenbaar als een grote muis met een staart die langer is dan de kop en de romp. Hij heeft grote ogen en een dikke, zachte vacht. De rug is grijsachtig roodachtig kaneelkleurig met donkere lijnen. De oren zijn bruinachtig zwart. De buik is lichter. Vrouwtjes zijn soms iets groter dan mannetjes.
In totaal wordt hij 270 tot 326 mm lang, met een staart van 162 tot 196 mm, een achtervoet van 28 tot 32 mm, en een oorlengte van 20 tot 25 mm. Ze wegen 30 tot 60 gram.
De Chileense rat heeft 64 chromosomen en een FN van 72. Het aantal chromosomen suggereert een verwantschap met de Phyllotini, terwijl het hoge FN een verwantschap met de Phyllotini juist weer onwaarschijnlijk maakt (zie Ojeda et al. (2004)).
De Chileense rat paart in de lente, en soms tot in de late zomer. Ze leven in bossen op lage en middelgrote hoogte, vaak met bamboe, maar ze zijn ook gevonden in steppes met verspreide bomen van de soort Austrocedrus chilensis en geen bos of bamboe in de omgeving.
De Chileense rat eet voornamelijk graan en vruchten, maar ook groene vegetatie, graszaad en Fungi.
Sympatrische soorten zijn onder andere Abrothrix olivaceus, Abrothrix longipilis, Abrothrix sanborni, Oligoryzomys longicaudatus, Geoxus valdivianus, Loxodontomys micropus, de Monito del monte (Dromiciops gliroides) en de Chileense opossummuis (Rhyncholestes raphanurus).
Overblijfselen van de Chileense rat zijn gevonden in uilenballen van kerkuilen (Tyto alba) en Amerikaanse oehoes (Bubo virginianus). Andere potentiële predators zijn de nachtkat (Felis guigna), de Azaravos (Pseudalopex gymnocercus), Pseudalopex fulvipes en de Magelhaendwerguil (Glaucidium nanum).
De Chileense rat is niet agressief en kan met de hand uit vallen worden gehaald. Als ze worden vrijgelaten klimmen de ratten vaak in bomen, maar ze vluchten soms ook langs de bodem of verdwijnen in holen. De Chileense rat is relatief zeldzaam; vaak zijn er twee dagen nodig om er een te vangen.
De Chileense rat (Irenomys tarsalis) is een knaagdier uit de onderfamilie Sigmodontinae dat voorkomt in Chili en West-Argentinië. Hij is de enige soort van het geslacht Irenomys. De geslachtsnaam Irenomys is afgeleid van de Griekse woorden ιρην (vrede) en μυς (muis), vredesmuis dus. Hij werd in 1919 zo genoemd door Oldfield Thomas omdat de Eerste Wereldoorlog net was afgelopen.
De systematische positie van de Chileense rat is nog onduidelijk. Hij wordt meestal tot de Phyllotini gerekend, maar enkele recente moleculaire fylogenetische studies plaatsten hem op allerlei verschillende plaatsen binnen de Sigmodontinae. Zo plaatsten hem in hun verschillende analyses óf als zustergroep van alle Sigmodontinae behalve Sigmodon (de Ichthyomyini werd niet geanalyseerd), óf als zustergroep van Sigmodon. Kenmerkend is vooral dat de plaatsing van het geslacht bijzonder onstabiel is (hetzelfde geldt overigens voor een aantal andere geslachten, zoals Wiedomys en Rhagomys).
Irenomys tarsalis é uma espécie de roedor da família Cricetidae. É a única espécie do género Irenomys.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina e Chile.
Irenomys tarsalis é uma espécie de roedor da família Cricetidae. É a única espécie do género Irenomys.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina e Chile.
Chileråtta (Irenomys tarsalis[2][3][4]) är en däggdjursart som först beskrevs av Philippi 1900. Irenomys tarsalis är ensam i släktet Irenomys som ingår i familjen hamsterartade gnagare.[5][6] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[5]
Chileråttan når en kroppslängd (huvud och bål) av 10 till 14 cm och en svanslängd av 13 till 19 cm. Vikten varierar mellan 30 och 67 gram. Pälsen har på ovansidan en rödgrå till kanelbrun-grå färg och undersidan är ljusare i samma färg till rosa. Öronen bär däremot svart päls och händer samt fötter har ofta en vitaktig färg. De övre framtänderna växer hela tiden vad som skiljer Chileråttan från närbesläktade gnagare.[7]
Denna gnagare förekommer i centrala och södra Chile samt i angränsande områden av Argentina. Arten hittas även på olika chilenska öar. Habitatet utgörs av bergsskogar (ofta med träd av sydbokssläktet) och landskap som är en blandning av skog och stäpp.[1] Enligt Nowak (1999) föredrar Chileråtta fuktiga skogar.[7] Ofta finns en undervegetation av bambu i skogarna.[8]
Individerna klättrar i växtligheten och äter frukter, frön och gröna växtdelar. De är aktiva på natten. Honor kan para sig mellan oktober (vår) och juni (höst). Tre till sex ungar föds per kull.[7]
Chileråtta jagas av olika ugglor och den är troligen ett byte för pampasräven (Lycalopex griseus), Darwinräven (Lycalopex fulvipes) och kodkod (Oncifelis guigna).[8]
Chileråtta (Irenomys tarsalis) är en däggdjursart som först beskrevs av Philippi 1900. Irenomys tarsalis är ensam i släktet Irenomys som ingår i familjen hamsterartade gnagare. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Irenomys tarsalis là một loài động vật có vú trong họ Cricetidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Philippi mô tả năm 1900.[2]
Bài viết liên quan đến phân họ gặm nhấm Sigmodontinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Irenomys tarsalis là một loài động vật có vú trong họ Cricetidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Philippi mô tả năm 1900.
智利鼠屬（Irenomys tarsalis），哺乳綱、囓齒目、倉鼠科的一屬，而與智利鼠屬（智利鼠）同科的動物尚有巴拿馬鹿鼠屬（黃鹿鼠）、鱗尾原鼠屬（鱗尾原鼠）、漁鼠屬（特威德漁鼠）、澤鼠屬（大澤鼠）等之數種哺乳動物。
智利鼠屬（Irenomys tarsalis），哺乳綱、囓齒目、倉鼠科的一屬，而與智利鼠屬（智利鼠）同科的動物尚有巴拿馬鹿鼠屬（黃鹿鼠）、鱗尾原鼠屬（鱗尾原鼠）、漁鼠屬（特威德漁鼠）、澤鼠屬（大澤鼠）等之數種哺乳動物。
칠레나무쥐(Irenomys tarsalis)는 비단털쥐과 목화쥐아과에 속하는 설치류의 일종이다. 칠레나무쥐속 (Irenomys)의 유일종이다. 칠레 남위 36°와 46°사이, 아르헨티나 인근 지역의 숲에서 주로 발견된다.
