Anomala cantori – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych, podrodziny rutelowatych i plemienia Anomalini.
Gatunek ten został opisany w 1839 przez Fredericka Williama Hope'a[1] (według jednego ze źródeł w 1840[2]), jako Euchlora cantori[3][4].
Ciało długości od 17 do 25 mm i szerokości od 10 do 14 mm[4], w obrysie szeroko-owalne, wypukłe, jednolicie ciemnomiedziano ubarwione, z wierzchu gładkie i niekiedy nieco bardziej zielonkawe[5] (według Arrowa nieco bardziej zielonkawe pod spodem[4]). Głowa z przodu gęsto punktowana, o nadustku prawie półokrągłym i delikatnie pomarszczonym[5][4]. Gęsto punktowane są: przedplecze, tarczka i pokrywy, te ostatnie pozbawione podłużnych rzędów punktów z wyjątkiem przyszwowego[5]. Boki przedplecza z przodu prawie proste, za środkiem silnie zaokrąglone, kąty tyle zaokrąglone, a nasada nieobrzeżona i delikatnie trójfalista. Poprzeczne żłobienia obecne są na pygidium, a słabe punktowanie na środku zapiersia i odwłoka. Boki odwłoka i zapiersia pomarszczone[4].
Chrząszcz orientalny, znany z indyjskich stanów Asam[2][5][1], Arunachal Pradesh[5][1], Bengal Zachodni[2][5], Bihar, Chhattisgarh[5], Hariana[2][5], Karnataka[5], Madhya Pradesh[2][5][1], Maharasztra, Sikkim, Tamilnadu, Uttar Pradesh i Uttarakhand[5] oraz z Mjanmy[5][2] lub Tybetu[1]. W środkowo-indyjskim Achanakmar-Amarkantak Biosphere Reserve należy do najmniej licznych Scarabaeidae pleurosticti[6].
Anomala cantori – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych, podrodziny rutelowatych i plemienia Anomalini.