Die kleinsneeugans (Anser caerulescens caerulescens) is 'n subspesie van die sneeugans wat endemies aan Noord-Amerika is.
Die wetenskaplike klassifikasie van hierdie gans word tans betwis: sommige wetenskaplikes klassifiseer die ganse onder die genus Anser, terwyl ander weer ten gunste van die genus Chen is.
Kleinsneeuganse word op die Noord-Amerikaanse vasteland aangetref in Kalifornië, Meksiko, Texas en Louisiana. Hulle kom op eilande langs die kus voor, van Baffin-eiland in die suide, wes deur Southampton- en Victoria-eiland, tot by Banks-eiland.
Hierdie ganse het 'n wit en 'n blou fase, maar daar is geen verskil in die kleur van die vere tussen mannetjies en wyfies nie. Kleinsneeuganse kan van grootsneeuganse onderskei word aan hul kleiner, dunner nek, korter kop en kleiner snawel.
Hulle dieet bestaan hoofsaaklik uit plantmateriaal, byvoorbeeld wortels en stamme van plante, gras en graan, maar hulle sal ook die lêkorrels van hoenders en eende vreet.
Kleinsneeuganse broei tussen Oktober en Januarie. Die nes word op egalige terreig met 'n effense hoogte gebou. Die wyfie lê vyf tot sewe roomwiteiers wat na 23-25 dae uitbroei. Die kuikens is self na twee jaar broeigereed.
Die kleinsneeugans (Anser caerulescens caerulescens) is 'n subspesie van die sneeugans wat endemies aan Noord-Amerika is.
Die wetenskaplike klassifikasie van hierdie gans word tans betwis: sommige wetenskaplikes klassifiseer die ganse onder die genus Anser, terwyl ander weer ten gunste van die genus Chen is.
Kleinsneeuganse word op die Noord-Amerikaanse vasteland aangetref in Kalifornië, Meksiko, Texas en Louisiana. Hulle kom op eilande langs die kus voor, van Baffin-eiland in die suide, wes deur Southampton- en Victoria-eiland, tot by Banks-eiland.
Hierdie ganse het 'n wit en 'n blou fase, maar daar is geen verskil in die kleur van die vere tussen mannetjies en wyfies nie. Kleinsneeuganse kan van grootsneeuganse onderskei word aan hul kleiner, dunner nek, korter kop en kleiner snawel.
Hulle dieet bestaan hoofsaaklik uit plantmateriaal, byvoorbeeld wortels en stamme van plante, gras en graan, maar hulle sal ook die lêkorrels van hoenders en eende vreet.
Kleinsneeuganse broei tussen Oktober en Januarie. Die nes word op egalige terreig met 'n effense hoogte gebou. Die wyfie lê vyf tot sewe roomwiteiers wat na 23-25 dae uitbroei. Die kuikens is self na twee jaar broeigereed.
Anser caerulescens caerulescens (Linnaeus, 1758)[1]
Синонимы
Малый белый гусь (лат. Anser caerulescens caerulescens) — подвид белого гуся (Anser caerulescens). От другого подвида белого гуся — большого белого гуся (A. c. atlanticus) — эти птицы отличаются в первую очередь меньшим размером и другим распространением (живут в западной и центральной части Северной Америки, тогда как A. c. atlanticus — в северной и восточной части)[2].
Гнездится на территории от центра Северной Канады до Берингова пролива. На лето мигрирует в Калифорнию и на юго-восток США[2], по некоторым данным — также в Японию; наблюдается в странах Западной Европы и СНГ[3].
Образует две цветовые морфы — белую и «голубую». Представители белой целиком белые, кроме чёрных кончиков крыльев, а представители «голубой» имеют в основном тёмную окраску с белой головой, шеей и некоторыми перьями хвоста. У другого подвида белого гуся — А. c. atlanticus — встречается почти исключительно белая морфа[2][4].
Голубая морфа
Белая морфа
Малый белый гусь (лат. Anser caerulescens caerulescens) — подвид белого гуся (Anser caerulescens). От другого подвида белого гуся — большого белого гуся (A. c. atlanticus) — эти птицы отличаются в первую очередь меньшим размером и другим распространением (живут в западной и центральной части Северной Америки, тогда как A. c. atlanticus — в северной и восточной части).
