Çoxüzgəcli (lat. Polypterus) - çoxüzgəclilər fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Çoxüzgəcli (lat. Polypterus) - çoxüzgəclilər fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Die Eigentlichen Flösselhechte (Polypterus, von altgriechisch πολύ polý, deutsch ‚viel‘ und πτερόν pterón ,Flügel‘ ,Flosse‘) sind eine der zwei rezenten Gattungen aus der Unterklasse der Cladistia. Zusammen mit dem Flösselaal (Erpetoichthys calabaricus) bilden sie die Familie der Flösselhechte (Polypteridae). Das namensgebende Merkmal der Familie sind die fünf bis 18 dorsalen Flössel, die die Rückenflosse ersetzen und mit je einem Stachel ausgestattet sind. Die paarigen Flossen sitzen auf beschuppten, muskulösen „Armen“.
Flösselhechte besiedeln das tropische West- und Zentralafrika, im Osten bis zum Tanganjikasee. Die Tiere besitzen einen 30 cm bis 1 m langen, gestreckten Körper. Ein besonderes Merkmal der Flösselhechte ist, dass die Aufnahme von Sauerstoff nicht nur über die Kiemen erfolgt, sondern auch über die als Lunge dienende Schwimmblase. Zur Aufnahme von Sauerstoff müssen die Tiere daher regelmäßig zur Wasseroberfläche kommen, um atmosphärische Luft zu atmen.
Die Schuppen sind rautenförmige Ganoidschuppen und extrem hart und widerstandsfähig.
Die Flösselhechte führen ein räuberisches Leben. Ihr Speiseplan setzt sich aus Fischen, Fröschen, Krebsen und Insektenlarven zusammen.
Zur Fortpflanzung werden 200 bis 300 Eier abgelegt, die Larven schlüpfen je nach Wassertemperatur nach etwa vier Tagen, sie haben anfangs äußere Kiemen.
Nach einer Mitte 2019 veröffentlichten Revision werden 13 Polypterus-Aerten anerkannt:[1]
Die Eigentlichen Flösselhechte (Polypterus, von altgriechisch πολύ polý, deutsch ‚viel‘ und πτερόν pterón ,Flügel‘ ,Flosse‘) sind eine der zwei rezenten Gattungen aus der Unterklasse der Cladistia. Zusammen mit dem Flösselaal (Erpetoichthys calabaricus) bilden sie die Familie der Flösselhechte (Polypteridae). Das namensgebende Merkmal der Familie sind die fünf bis 18 dorsalen Flössel, die die Rückenflosse ersetzen und mit je einem Stachel ausgestattet sind. Die paarigen Flossen sitzen auf beschuppten, muskulösen „Armen“.
Flösselhechte besiedeln das tropische West- und Zentralafrika, im Osten bis zum Tanganjikasee. Die Tiere besitzen einen 30 cm bis 1 m langen, gestreckten Körper. Ein besonderes Merkmal der Flösselhechte ist, dass die Aufnahme von Sauerstoff nicht nur über die Kiemen erfolgt, sondern auch über die als Lunge dienende Schwimmblase. Zur Aufnahme von Sauerstoff müssen die Tiere daher regelmäßig zur Wasseroberfläche kommen, um atmosphärische Luft zu atmen.
Die Schuppen sind rautenförmige Ganoidschuppen und extrem hart und widerstandsfähig.
Die Flösselhechte führen ein räuberisches Leben. Ihr Speiseplan setzt sich aus Fischen, Fröschen, Krebsen und Insektenlarven zusammen.
Zur Fortpflanzung werden 200 bis 300 Eier abgelegt, die Larven schlüpfen je nach Wassertemperatur nach etwa vier Tagen, sie haben anfangs äußere Kiemen.
Mokóngá (Polypterus) ezalí mbísi.
Polypterus weeksii
Mokóngá (Polypterus) ezalí mbísi.
Taxonavigaçion
Polypterus
Polypterus is a genus of freshwater fish in the bichir family (Polypteridae) of order Polypteriformes. The type species is the Nile bichir (P. bichir). Fish in this genus live in various areas in Africa. Polypterus is the only known vertebrate to have lungs, but no trachea.
The etymology of the genus name derives from a combination of the Greek prefix πολυ-, poly- (many) and the root word πτερον, pteron (wing or fin) – "many fins".
In shallow water, Polypterus inhales primarily through its spiracle (blowhole). Exhalation is powered by muscles in the torso. During exhalation, the bony scales in the upper chest become indented. When the muscles are relaxed, the bony scales spring back into position, generating negative pressure within the torso, resulting in a rapid intake of air through the spiracle. The air is nearly sufficient to fill the lungs. This is followed by one cycle of buccal (mouth) pumping, which "tops off" the lungs, with the surplus air from the buccal pumping process discharged through the pharynx. According to one hypothesis, Devonian tetrapods may have inhaled in this way.[1] [2] [3]
Polypterus was discovered, described, and named in 1802 by Étienne Geoffroy Saint-Hilaire. It is a genus of 10 green to yellow-brown species. Naturalists were unsure whether to regard it as a fish or an amphibian. If it were a fish, what type was it: bony, cartilaginous, or lungfish?[4]
Some regarded Polypterus as a living fossil, part of the missing link between fishes and amphibians, helping to show how fish fins had evolved to become paired limbs.[4]
In 1861, Thomas Huxley created the order Crossopterygii to house animals, fossil and living, that possessed lungs and fleshy pectoral fins with lobes. He placed Polypterus and Calamoichthys within this order, allocating them to a new tribe, Polypterini, which he created especially for them. The weight of Huxley's authority allowed this allocation to last in textbooks and lectures long after it had been disproved.[4]
In the 1870s and 1880s, Francis Balfour and his students had shown that embryology could help to answer questions about the evolution of species. No one had studied the embryology of Polypterus. Someone who could do this might prove the “missing link” theory and be greatly honoured, but it could be a dangerous quest. The only breeding Polypterus specimens were in swampy parts of African rivers. Africa was a turbulent place and swamps were rich breeding grounds for mosquitoes carrying malaria.[4]
Two men, Nathan Harrington and John Samuel Budgett, attempted to answer this question by making repeated expeditions to Africa. Harrington failed on his first attempt in 1898 and died early on his second in 1899 before he could reach his destination. Budgett failed in 1898/9, 1900, and 1902. He finally succeeded in 1903, but died of blackwater fever shortly after his return to England. He left excellent samples and drawings, but his only writing was a diary. Consequently, his results on Polypterus were written up and published by his friend John Graham Kerr.[4][5]
Drawing on this work, in 1907, E. S. Goodrich reported to the British Association the then current state of evidence 'against' Polypterus being a crossopterygian, placing it within the palaeoniscids, the most primitive actinopterygians.[6]
Much later, in 1946, Romer, confirmed this view, but he also wrote, "The weight of Huxley's [1861] opinion is a heavy one, and even today many a text continues to cite Polypterus as a crossopterygian and it is so described in many a classroom, although students of fish evolution have realized the falsity of this position for many years. ... Polypterus ... is not a crossopterygian, but an actinopterygian, and hence can tell us nothing about crossopterygian anatomy and embryology."[7]
Hall (2001), relying on Patterson (1982) and Noack et al. (1996), writes, "Phylogenetic analyses using both morphological and molecular data affirm Polypterus as a living stem actinopterygian." Research is ongoing. Most of the conclusions drawn by Kerr from Budgett's specimens have been confirmed, but many questions remain.[4]
Polypterus has rarely been bred in captivity. The first success was that of Polypterus senegalus by Arnoult in 1964, a species spawned repeatedly since (see Hartl, 1981; Bartsch and Gemballa, 1992; Bartsch et al., 1997 and Schugardt, 1997).
Shortly after Arnoult's success, a second species, Polypterus ornatipinnis, was spawned by Armbrust for the first time (1966 and 1973) and bred subsequently by Azuma in 1986; Wolf, 1992; Bartsch and Britz, 1996. The third species successfully spawned in captivity was Polypterus endlicheri by Azuma in 1995.
Zoo Basel have been successful in breeding Polypterus in captivity. In December 2005, several eggs were laid, and at the beginning of 2006, six young hatched. Within two months, they reached 10 cm (about 4 in).[8]
In 2014 researchers at McGill University (published in the journal Nature) turned to Polypterus to help show what might have happened when fish first attempted to walk out of the water. The team of researchers raised juvenile Polypterus on land for nearly a year, with the aim of revealing how these 'terrestrialized' fish looked and moved differently.[9][10]
Polypterus is a genus of freshwater fish in the bichir family (Polypteridae) of order Polypteriformes. The type species is the Nile bichir (P. bichir). Fish in this genus live in various areas in Africa. Polypterus is the only known vertebrate to have lungs, but no trachea.
The etymology of the genus name derives from a combination of the Greek prefix πολυ-, poly- (many) and the root word πτερον, pteron (wing or fin) – "many fins".
Polypterus es un género de pez de agua dulce de la familia de los bichires (Polypteridae) del orden Polypteriformes. La especie tipo es el bichir del Nilo (P. bichir). Los peces de este género viven en diferentes áreas de África. Polypterus es el único vertebrado que se conoce que tiene pulmones, pero no tiene tráquea.
La etimología del nombre del género deriva de una combinación del prefijo griego πολυ-, poly- "muchos" y la palabra griega πτερóν, pterón "ala" o "aleta", por lo tanto, significa "muchas aletas".
En aguas poco profundas, Polypterus inhala principalmente a través de su espiráculo (espiráculo). La exhalación está impulsada por los músculos del torso. Durante la exhalación, las escamas óseas en la parte superior del pecho se sangran. Cuando los músculos se relajan, las escamas óseas vuelven a su posición, generando una presión negativa dentro del torso, lo que resulta en una rápida entrada de aire a través del espiráculo. El aire es casi suficiente para llenar los pulmones. A esto le sigue un ciclo de bombeo bucal (boca), que "llena" los pulmones, con el aire sobrante del proceso de bombeo bucal descargado a través de la faringe . Según una hipótesis, los tetrápodos del Devónico pueden haber inhalado de esta manera.[1][2][3]
Polypterus fue descubierto, descrito y nombrado en 1802 por Étienne Geoffroy Saint-Hilaire. Es un género de 10 especies de color verde o amarillo marronáceo. Los naturalistas no estaban seguros si considerarlo como un pez o un anfibio. Si fuera un pez, ¿de qué tipo sería: óseo, cartilaginoso o pulmonado?[4]
Algunos consideraban a Polypterus como un fósil viviente, parte del eslabón perdido entre peces y anfibios, lo que ayuda a mostrar cómo las aletas de los peces han evolucionado para convertirse en miembros emparejados.[4]
En 1861, Thomas Huxley creó la orden Crossopterygii para albergar animales, fósiles y vivos, que poseían pulmones y aletas pectorales carnosas con lóbulos. Colocó a Polypterus y Calamoichthys dentro de este orden, asignándolos a una nueva tribu, Polypterini, que creó especialmente para ellos. El peso de la autoridad de Huxley permitió que esta asignación perdurara en los libros de texto y conferencias mucho después de haber sido refutada.[4]
En las décadas de 1870 y 1880, Francis Balfour y sus estudiantes habían demostrado que la embriología podía ayudar a responder preguntas sobre la evolución de las especies. Nadie había estudiado la embriología de Polypterus. Quien pudiera hacer esto podría probar la teoría del “eslabón perdido”, pero podría ser una búsqueda peligrosa. Los únicos especímenes reproductores de Polypterus se encontraban en zonas pantanosas de los ríos africanos. África era un lugar turbulento y los pantanos eran un rico caldo de cultivo para los mosquitos portadores de malaria.[4]
Nathan Harrington y John Samuel Budgett, intentaron responder a esta pregunta realizando repetidas expediciones a África. Harrington falló en su primer intento en 1898 y murió temprano en el segundo en 1899 antes de que pudiera llegar a su destino. Budgett fracasó en 1898-1899, 1900 y 1902. Finalmente lo logró en 1903, pero murió de fiebre de aguas negras poco después de su regreso a Inglaterra. Dejó excelentes muestras y dibujos, pero su único escrito fue un diario. En consecuencia, sus resultados sobre Polypterus fueron escritos y publicados por su amigo John Graham Kerr.[4] [5]
Basándose en este trabajo, en 1907, E.S. Goodrich informó a la Asociación Británica sobre el estado actual de la evidencia "en contra" de que Polypterus fuera un crosopterigio, colocándolo dentro de los paleoniscidos, los actinopterigios más primitivos.[6]
Mucho más tarde, en 1946, Romer confirmó este punto de vista, pero también escribió: "El peso de la opinión de Huxley [1861] es pesado, e incluso hoy en día muchos textos continúan citando a Polypterus como un crosopterigio y así se describe en muchas aulas, aunque los estudiantes de la evolución de los peces se han dado cuenta de la falsedad de esta posición durante muchos años. Polypterus no es un crosopterigio, sino un actinopterigio, y por lo tanto no puede decirnos nada sobre la anatomía y embriología del crosopterigio".[7]
Hall (2001), basándose en Patterson (1982) y Noack et al. (1996), escribe: "Los análisis filogenéticos que utilizan datos morfológicos y moleculares afirman a Polypterus como parte del grupo troncal de losactinopterigios". La investigación sigue en curso. La mayoría de las conclusiones extraídas por Kerr de los especímenes de Budgett se han confirmado, pero quedan muchas preguntas.[4]
Polypterus rara vez se ha criado en cautiverio. El primer éxito fue el de Polypterus senegalus de Arnoult en 1964, una especie que ha desovado repetidamente desde entonces (ver Hartl, 1981; Bartsch y Gemballa, 1992; Bartsch et al., 1997 y Schugardt, 1997).
Poco después del éxito de Arnoult, una segunda especie, Polypterus ornatipinnis, fue engendrada por Armbrust por primera vez (1966 y 1973) y posteriormente criada por Azuma en 1986; Wolf, 1992; Bartsch y Britz, 1996. La tercera especie que se reprodujo con éxito en cautiverio fue Polypterus endlicheri por Azuma en 1995.
El Zoológico de Basilea ha tenido éxito en la cría de Polypterus en cautiverio. En diciembre de 2005, se pusieron varios huevos y, a principios de 2006, eclosionaron seis crías. En dos meses, llegaron a 10 cm.[8]
En 2014, investigadores de la Universidad McGill (publicado en la revista Nature) recurrieron a Polypterus para ayudar a mostrar lo que podría haber sucedido cuando los peces intentaron por primera vez salir del agua. El equipo de investigadores crio a Polypterus juveniles en tierra durante casi un año, con el objetivo de revelar cómo estos peces "terrestres" se veían y se movían de manera diferente.[9] [10]
Datos: Q1303295
Multimedia:
Especies: Polypterus
Polypterus es un género de pez de agua dulce de la familia de los bichires (Polypteridae) del orden Polypteriformes. La especie tipo es el bichir del Nilo (P. bichir). Los peces de este género viven en diferentes áreas de África. Polypterus es el único vertebrado que se conoce que tiene pulmones, pero no tiene tráquea.
Polypterus ur gezako arraina genero bat da, Polypteridae familiakoa. Espezie tipoa polypterus bichirra da eta bere kideak Afrikako zenbait eskualdetan bizi dira.
Polypterus ur gezako arraina genero bat da, Polypteridae familiakoa. Espezie tipoa polypterus bichirra da eta bere kideak Afrikako zenbait eskualdetan bizi dira.
Le genre Polypterus regroupe plusieurs espèces de poissons d'eau douce de la famille des Polypteridae (ordre des Polypteriformes) et dont l'espèce-type est Polypterus bichir. On les rencontre uniquement sur le continent africain.
Polypterus dérive de la combinaison du grec poly (plusieurs) et pteron (aile ou nageoire) : « plusieurs nageoires », ceci en rapport avec l'aspect dentelé de la nageoire dorsale.
Ces poissons possèdent à la fois des ouïes et des poumons comme l'ensemble des Polypteriformes[1].
Selon FishBase (29 janv. 2016)[2] :
Polypterus weeksii
Le genre Polypterus regroupe plusieurs espèces de poissons d'eau douce de la famille des Polypteridae (ordre des Polypteriformes) et dont l'espèce-type est Polypterus bichir. On les rencontre uniquement sur le continent africain.
Polypterus adalah genus ikan air tawar dalam famili Polypteridae dari ordo Polypteriformes. Ikan dalam genus ini hidup di berbagai daerah di Afrika. Etimologi nama genus berasal dari kombinasi awalan Yunani πολυ-, poly- (banyak) dan akar kata πτερον, pteron (sayap atau sirip) - berarti "banyak sirip". Polypterus adalah satu-satunya vertebrata yang diketahui memiliki paru-paru, tetapi tidak ada trakea.[1] [2] [3]
. PMID 19422424.
Polypterus adalah genus ikan air tawar dalam famili Polypteridae dari ordo Polypteriformes. Ikan dalam genus ini hidup di berbagai daerah di Afrika. Etimologi nama genus berasal dari kombinasi awalan Yunani πολυ-, poly- (banyak) dan akar kata πτερον, pteron (sayap atau sirip) - berarti "banyak sirip". Polypterus adalah satu-satunya vertebrata yang diketahui memiliki paru-paru, tetapi tidak ada trakea.
Polypterus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van de kwastsnoeken (Polypteridae).
Polypterus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van de kwastsnoeken (Polypteridae).
Skuldergjedder er en slekt bikirer. Det er fisk som lever i ferskvann i Afrika.
Tross navnet er de ikke spesielt nært beslektet med gjeddefisker.
Navnet Polypterus kommer av den greske forstavelsen poly- som betyr «mange» og rotordet pteron som betyr «vinge» eller «finne». Typearten er nilbikir (Polypterus bichir)
Skuldergjedder er en slekt bikirer. Det er fisk som lever i ferskvann i Afrika.
Tross navnet er de ikke spesielt nært beslektet med gjeddefisker.
Navnet Polypterus kommer av den greske forstavelsen poly- som betyr «mange» og rotordet pteron som betyr «vinge» eller «finne». Typearten er nilbikir (Polypterus bichir)
Multimedia w Wikimedia Commons Polypterus – rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny wielopłetwcowatych (Polypteridae). W języku polskim nazywane są wielopłetwcami albo miastugami[2][3][4]. Mniejsze gatunki są przedmiotem handlu dla potrzeb akwarystyki, a większe poławia się jako ryby konsumpcyjne.
Nazwy: naukowa Polypterus i zwyczajowa wielopłetwce nawiązują do charakterystycznej dla tego rodzaju ryb budowy płetwy grzbietowej. Składa się na nią kilkanaście samodzielnych płetewek, z których każda zawiera mocny kolec. Do kolca przyczepiony jest jeden lub kilka miękkich promieni. Płetwa ogonowa jest pozornie symetryczna. Blisko niej osadzona jest płetwa odbytowa. Płetwy brzuszne są znacznie przesunięte ku tyłowi ciała[4]. Jedynym gatunkiem o podobnej budowie płetwy grzbietowej jest zaliczany do tej samej rodziny, ale odróżniający się brakiem płetw brzusznych trzcinnik (Erpetoichthys calabaricus).
Miastugi występują w rzekach i jeziorach tropikalnej Afryki, zwykle w głębokich wodach, nad mulistym dnem[2]. Ich pęcherz pławny jest podzielony na komory, które pełnią funkcję dodatkowego narządu oddechowego. Przy niedoborze tlenu ryby te podpływają ku powierzchni i oddychają powietrzem atmosferycznym, jednak – w odróżnieniu od dwudysznych – nie mogą żyć bez wody[2].
Wielopłetwce są rybami drapieżnymi. Dorosłe osobniki żywią się zazwyczaj rybami. Zjadają też żaby i bezkręgowce. Żerują w nocy, są wówczas bardzo aktywne. Osiągają od 20 do 80 cm długości. Płetwa odbytowa samców przystępujących do tarła znacznie się powiększa. Ikra zielonkawo zabarwiona, o średnicy 2–5 mm. Larwy mają skrzela zewnętrzne, a ich płetwa ogonowa jest typu heterocerkalnego[2][5].
Gatunki zaliczane do tego rodzaju[6]:
Gatunkiem typowym rodzaju jest Polypterus bichir.
Polypterus – rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny wielopłetwcowatych (Polypteridae). W języku polskim nazywane są wielopłetwcami albo miastugami. Mniejsze gatunki są przedmiotem handlu dla potrzeb akwarystyki, a większe poławia się jako ryby konsumpcyjne.
Nazwy: naukowa Polypterus i zwyczajowa wielopłetwce nawiązują do charakterystycznej dla tego rodzaju ryb budowy płetwy grzbietowej. Składa się na nią kilkanaście samodzielnych płetewek, z których każda zawiera mocny kolec. Do kolca przyczepiony jest jeden lub kilka miękkich promieni. Płetwa ogonowa jest pozornie symetryczna. Blisko niej osadzona jest płetwa odbytowa. Płetwy brzuszne są znacznie przesunięte ku tyłowi ciała. Jedynym gatunkiem o podobnej budowie płetwy grzbietowej jest zaliczany do tej samej rodziny, ale odróżniający się brakiem płetw brzusznych trzcinnik (Erpetoichthys calabaricus).
Miastugi występują w rzekach i jeziorach tropikalnej Afryki, zwykle w głębokich wodach, nad mulistym dnem. Ich pęcherz pławny jest podzielony na komory, które pełnią funkcję dodatkowego narządu oddechowego. Przy niedoborze tlenu ryby te podpływają ku powierzchni i oddychają powietrzem atmosferycznym, jednak – w odróżnieniu od dwudysznych – nie mogą żyć bez wody.
Wielopłetwce są rybami drapieżnymi. Dorosłe osobniki żywią się zazwyczaj rybami. Zjadają też żaby i bezkręgowce. Żerują w nocy, są wówczas bardzo aktywne. Osiągają od 20 do 80 cm długości. Płetwa odbytowa samców przystępujących do tarła znacznie się powiększa. Ikra zielonkawo zabarwiona, o średnicy 2–5 mm. Larwy mają skrzela zewnętrzne, a ich płetwa ogonowa jest typu heterocerkalnego.
Polypterus[1] är ett släkte av fiskar. Polypterus ingår i familjen Polypteridae.[1]
Arter enligt Catalogue of Life[1]:
Fishbase listar ytterligare tre arter[2]:
Wikimedia Commons har media som rör Polypterus.
Wikispecies har information om Polypterus.
Denna fiskrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Polypterus är ett släkte av fiskar. Polypterus ingår i familjen Polypteridae.
Arter enligt Catalogue of Life:
Fishbase listar ytterligare tre arter:
Polypterus congicus Polypterus endlicherii Polypterus polliБагатопе́р (лат. Polypterus) — рід риб родини багатоперих.
Об'єднує 10 видів, поширених в прісноводних водоймах Африки.
Тіло довжиною до 120 см, вкрите ромбовидною ганоїдною лускою.
Плавальний міхур відіграє роль додаткового органу дихання. Розвиток з перетворенням; личинки мають зовнішні зябра.
Живляться багатопери дрібною рибою, жабами, безхребетними.
Луска багатоперів відома з верхньоеоценових відкладів Єгипту.
Багатопе́р (лат. Polypterus) — рід риб родини багатоперих.
Об'єднує 10 видів, поширених в прісноводних водоймах Африки.
Тіло довжиною до 120 см, вкрите ромбовидною ганоїдною лускою.
Плавальний міхур відіграє роль додаткового органу дихання. Розвиток з перетворенням; личинки мають зовнішні зябра.
Живляться багатопери дрібною рибою, жабами, безхребетними.
Луска багатоперів відома з верхньоеоценових відкладів Єгипту.
Polypterus hay Chi cá khủng long vàng là một chi cá nước ngọt trong họ cá nhiều vây. Chi này được mô tả vào năm 1802 bởi ông Étienne Geoffroy Saint-Hilaire.
Polypterus hay Chi cá khủng long vàng là một chi cá nước ngọt trong họ cá nhiều vây. Chi này được mô tả vào năm 1802 bởi ông Étienne Geoffroy Saint-Hilaire.
Многопёры[1] (лат. Polypterus) — род хрящекостных рыб из семейства многопёровых.
Объединяет 10 видов, распространённых в пресноводных водоёмах Западной и Центральной Африки.
Тело длиной от 30 до 120 см, покрыто ромбовидной ганоидной чешуёй.
Плавательный пузырь играет роль дополнительного органа дыхания. Развитие с превращением; личинки имеют наружные жабры.
Питаются многопёры мелкой рыбой, лягушками, беспозвоночными.
Чешуя многопёров известна с верхнеэоценовых отложений Египта.
Многопёры (лат. Polypterus) — род хрящекостных рыб из семейства многопёровых.
Объединяет 10 видов, распространённых в пресноводных водоёмах Западной и Центральной Африки.
Тело длиной от 30 до 120 см, покрыто ромбовидной ганоидной чешуёй.
Плавательный пузырь играет роль дополнительного органа дыхания. Развитие с превращением; личинки имеют наружные жабры.
Питаются многопёры мелкой рыбой, лягушками, беспозвоночными.
Чешуя многопёров известна с верхнеэоценовых отложений Египта.
폴립테루스속에 대해 설명한다.
등 21종
