dcsimg

Archon apollinus ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Archon apollinus (lat. Archon apollinus) - archon cinsinə aid kəpənək növü.

İstinadlar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Archon apollinus: Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Archon apollinus (lat. Archon apollinus) - archon cinsinə aid kəpənək növü.

 src=

 src=

♂ △

 src=

 src=

♀ △

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Falscher Apollo ( German )

provided by wikipedia DE
 src=
Falscher Apollo, ssp. amasina

Der Falsche Apollo (Archon apollinus), zuweilen auch Osterluzei-Apollo oder Griechischer Apollo genannt, ist ein Schmetterling aus der Familie der Ritterfalter (Papilionidae).

Wie schon der deutsche Name „Falscher Apollo“ ausdrückt, ist der Namensteil „Apollo“ irreführend, denn die Art gehört taxonomisch nicht zu den Apollofaltern (Gattung Parnassius), sondern zur Gattung Archon. Im Erscheinungsbild ähneln Falter und Raupen jedoch vielen Apollofalter-Arten.

Merkmale

Falter

Die Flügelspannweite der Falter beträgt etwa 54 bis 60 Millimeter. Die Grundfarbe aller Flügel ist meist weißgrau bis milchig weiß und mehr oder weniger grau überstäubt. Da die Beschuppung relativ dünn ist, wirken die Flügel bei länger geflogenen Exemplaren oftmals pergamentartig. Auf den Vorderflügeln heben sich zwei breite, schwarze, vom Vorderrand bis fast zur Mitte verlaufende schwarze Stege deutlich hervor. Der Submarginalbereich ist leicht verdunkelt und nach innen zuweilen mit einigen schwach ausgebildeten rötlichen Flecken versehen. Am Saumrand der Hinterflügel befinden sich in unterschiedlicher Intensität schwarze, rote und blaue Punkte.

Raupe

Erwachsene Raupen sind walzenförmig und schwärzlich gefärbt. Arttypisch sind vier Reihen von runden, roten Flecken auf der gesamten Körperlänge. Zuweilen sind auch einige weiße Flecke darunter.

Ähnliche Arten

Die Falter der sehr ähnlichen, jedoch etwas kleineren Art Archon apollinaris, die in Ostanatolien und noch weiter östlich vorkommt, sind eindeutig nur mittels einer genitalmorphologischen Untersuchung zu bestimmen.

Die Raupen des Roten Apollo (Parnassius apollo) unterscheiden sich dadurch, dass sie nur zwei Reihen roter Flecke zeigen und ihnen die weißen Flecke gänzlich fehlen.

Verbreitung und Lebensraum

Die Verbreitung des Falschen Apollo umfasst Teile Bulgariens, Griechenlands, der Türkei, Israels, Syriens, Jordaniens, des Libanon sowie des Iran und des Irak.[1] Die Art besiedelt bevorzugt Olivenhaine, Weinberge, felsige Böschungen sowie Waldränder.

Lebensweise

Hauptflugzeit der univoltinen Falter sind die Monate März und April. Die Raupen ernähren sich von verschiedenen Pfeifenblumenarten (Aristolochia). Jüngere Raupen leben gesellig und schützen sich durch ein mit Seidenfäden versponnenes Blatt. Die ausgewachsenen Tiere verpuppen sich im Spätsommer in einem leichten Gespinst am Boden. Die Puppe überwintert.

Unterarten

Nach genitalmorphologischen Untersuchungen untergliederte de Freina die Art 1985 in mehrere Unterarten, die mehrheitlich in der Türkei vorkommen.[2][3]

  • Archon apollinus amasina
  • Archon apollinus apollinus
  • Archon apollinus drusica
  • Archon apollinus forsteri
  • Archon apollinus nikodemusi

Quellen

Einzelnachweise

  1. Tom Tolman, Richard Lewington: Die Tagfalter Europas und Nordwestafrikas, Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co, Stuttgart 1998, ISBN 3-440-07573-7
  2. Josef J. de Freina: Revision der Gattung Archon Hübner 1822 mit Angeben zur Biologie, Verbreitung, Morphologie und Systematik von Archon apollinus (Herbst 1798) und Archon apollinaris Staudinger [1892] 1891 (stat. nov.) (Lepidoptera, Papilionidae). Nota Lepidopterologicae 8, 1985
  3. Gerhard Hesselbarth, Harry van Oorschot, Sigbert Wagener, Die Tagfalter der Türkei, Bd. 1, Bocholt, Selbstverlag Sigbert Wagener, 1995

Literatur

  • Tom Tolman, Richard Lewington: Die Tagfalter Europas und Nordwestafrikas, Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co, Stuttgart 1998, ISBN 3-440-07573-7

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Falscher Apollo: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE
 src= Falscher Apollo, ssp. amasina

Der Falsche Apollo (Archon apollinus), zuweilen auch Osterluzei-Apollo oder Griechischer Apollo genannt, ist ein Schmetterling aus der Familie der Ritterfalter (Papilionidae).

Wie schon der deutsche Name „Falscher Apollo“ ausdrückt, ist der Namensteil „Apollo“ irreführend, denn die Art gehört taxonomisch nicht zu den Apollofaltern (Gattung Parnassius), sondern zur Gattung Archon. Im Erscheinungsbild ähneln Falter und Raupen jedoch vielen Apollofalter-Arten.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Archon apollinus

provided by wikipedia EN

Archon apollinus, the false Apollo, is a species of butterfly belonging to the Parnassinae subfamily.

The species is found in Central and Eastern Europe and West Asia. They are found in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Jordan, Israel and Lebanon, and like others of the family show considerable variation with four or five subspecies. A morphologically similar species Archon apollinaris has been recently separated and has been found to be sympatric and reproductively isolated.

Plate 10 Seitz

Description in Seitz

apollinus. D- apollinus HIM. (= pythius Esp., thia Hubn) (10 c) is on the forewing rather densely pencilled transversely on a grey ground, the male being occasionally marked with a little red; hindwing chalky-white in fresh specimens, yellowish in worn ones, the dark border bearing reddish spots centred with blue. female darker, stouter, pencilled also on the hindwing, here and there irrorated with red. Western and south- western districts of Asia Minor, transitional forms also in Syria and Mesopotamia. Among the ordinary form there occurs, especially in southern districts (Aintab), the female-ab. rubra Stgr: (10 d), which has the hindwing strongly marked with red, the red colour being concentrated into spots at the base: ab. krystallina Schilde (10 b) is on the contrary distinguished by sparsely scaled transparent wings bearing few markings, such individuals occurring everywhere among the ordinary form. — An especially strongly coloured form in which the dark submarginal costal marking of the forewing is intensified, forming a spot, and in which the marginal band of the hindwing is broad, being much shaded with bhie and red, is known as bellargus Stgr.(10 c), the base of the hindwing being non-pencilled in the female and never flushed with red. Syria (Kessab) and in an almost identical form in Palestine, in the Cilician Taurus a form transitional to the first described one being found. — amasina Stgr. (10 d) is less intensely marked, being recognizable especially by the hindwing bearing a black hook-spot at the apex of the cell; Pontus (Amasia) and East Kurdistan. — In the North-East of Asia Minor, Goman Olti (Pontus, at an altitude of about 1500 m), and in Armenia a usually smaller, pale and in both sexes sparsely marked mountain-form occurs, which is moreover characterized by a reduced marginal band of the hindwing; this is apollinaris Stgr. (= pallidior Spuler) [now species Archon apollinaris] (lOd); a dwarfed form of the female which is very deeply coloured in contrast to the ordinary form of the female of this subspecies may be called female-ab. mardina (Stgr. i. I.), under which name it is already known in collections. [2] Older individuals often lose their scales, especially on the forewings, and appear very transparent.

Biology

The larvae feed on species of Aristolochia including A. poecilantha, A. parviflora, A. bodamae, A. hirta, A. bottae, A. auricularia, A. rotunda, A. sempervirens, A. maurorum and A. billardieri.

Gallery

Pupa

pupas of Archon apollinus

Footage of false Apollo

References

  1. ^ Gimenez Dixon, M. (1996). "Archon apollinus". IUCN Red List of Threatened Species. 1996: e.T171925A6809917. doi:10.2305/IUCN.UK.1996.RLTS.T171925A6809917.en. Retrieved 18 November 2021.
  2. ^ Seitz. A. in Seitz, A. ed. Band 1: Abt. 1, Die Großschmetterlinge des palaearktischen Faunengebietes, Die palaearktischen Tagfalter, 1909, 379 Seiten, mit 89 kolorierten Tafeln (3470 Figuren)Public Domain This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  • Nazari, Vazrick and Carbonell, Frédéric. 2006. Archon apollinus (Herbst, 1789). Version 7 July 2006 (under construction). [1] in The Tree of Life Web Project, [2]
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Archon apollinus: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Archon apollinus, the false Apollo, is a species of butterfly belonging to the Parnassinae subfamily.

The species is found in Central and Eastern Europe and West Asia. They are found in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Jordan, Israel and Lebanon, and like others of the family show considerable variation with four or five subspecies. A morphologically similar species Archon apollinaris has been recently separated and has been found to be sympatric and reproductively isolated.

Plate 10 Seitz
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Turkinapollo ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Turkinapollo (Archon apollinus) on aivan kaakkoisimmassa Euroopassa ja Lähi-idässä tavattava harvinainen päiväperhoslaji. Se on luokiteltu kansainvälisesti silmälläpidettäväksi (NT)[2].

Koko ja ulkonäkö

Turkinapollon etusiipien suomut ovat harvassa ja siipi on suurelta osin läpinäkyvä. Läpinäkyvyys on koirailla ja vanhoilla yksilöillä suomujen irtoamisen vuoksi runsaampaa. Etusiiven etureunassa on kaksi laajaa mustaa laikkua ja siiven keskiosassa tuoreilla yksilöillä lyhyiden, aaltoilevien poikkiviirujen muodostama kuviointi. Takasiipien ulkoreuna on muuta siipeä tummempi, ja siinä on rivi mustareunaisia sinisiä silmätäpliä. Takasiiven keskiosa on kermanvalkoinen. Naaraiden siivissä on selvästi punaista väriä, etenkin takasiivissä. Punaisuus puuttuu koirailta lähes täysin. Siipiväli on 45–55 mm. [3][4]

Lajista on kuvattu useita maantieteellisesti eriäviä alalajeja tai maantieteellisiä muotoja, joiden väliset erot ulkonäössä ovat huomattavia.[5]

Levinneisyys ja lentoaika

Turkinapollo elää pienellä alueella pohjoisessa Manner-Kreikassa sekä muutamilla Egeanmeren saarilla. Lisäksi sitä tavataan laajemmin Turkissa sekä Lähi-idän pohjoisosissa aina Iraniin saakka.[5] Perhoset lentävät huomattavan varhain keväällä, maaliskuulta huhtikulle.[4][6]

Elinympäristö ja elintavat

Perhonen elää niityillä ja pensaikkoisilla vuorenrinteillä, mutta myös puutarhoissa ja oliivilehdoissa.[6] Kotelo on talvehtiva vaihe[4]

Kreikassa laji on rauhoitettu lailla.[5]

Ravintokasvi

Toukat syövät monia piippuruohoja (Aristolochia).

Lähteet

  1. Gimenez Dixon, M.: Archon apollinus IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.2. 1996. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 18.8.2014. (englanniksi)
  2. http://www.iucnredlist.org/apps/redlist/details/171925/0
  3. http://www.eurobutterflies.com/species_pages/apollinus.htm
  4. a b c http://en.butterflycorner.net/Archon-apollinus-False-Apollo-Osterluzei-Apollo.398.0.html
  5. a b c http://tolweb.org/Archon_apollinus/65403
  6. a b Haahtela, Saarinen, Ojalainen & Aarnio: Suomen ja Euroopan päiväperhoset. Gummerus 2012. ISBN 978-951-20-8386-2 s. 51

Aiheesta muualla

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Turkinapollo: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Turkinapollo (Archon apollinus) on aivan kaakkoisimmassa Euroopassa ja Lähi-idässä tavattava harvinainen päiväperhoslaji. Se on luokiteltu kansainvälisesti silmälläpidettäväksi (NT).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Faux Apollon ( French )

provided by wikipedia FR

Archon apollinus

Le Faux Apollon (Archon apollinus) est une espèce de lépidoptères appartenant à la famille des Papilionidae et à la sous-famille des Parnassiinae.

Description

Le Faux Apollon est un papillon de taille moyenne dont l'envergure va de 25 à 30 mm. Les ailes sont en grande partie transparentes le fond jaune est plus présente sur l'aile postérieure. il exists 3 taches noires sur l'aile supérieure. L'aile postérieure est bordée de six taches rouge et bleu près de la marge.

Chenille et chrysalide

Les œufs, déposés de mars à mai, donnent des chenilles noires ornées de quatre taches rouges sur chaque segment ; elles forment des chrysalides en juillet.

Biologie

Période de vol et hivernation

L'hivernation se fait au stade de chrysalide[1].

La période de vol s'étend de janvier à mai, mi-mars mi-avril en Europe, une seule génération.

Plantes hôtes

Les plantes hôtes sont des aristoloches : Aristolochia hastata, Aristolochia poecilanta, Aristolochia scarabidula, Aristolochia parvifolia, Aristolochia clematitis[2].

Répartition et habitats

Son aire de répartition comprend toute l'Asie occidentale, Turquie d'Europe et d'Asie, Syrie, Liban, Israël, Jordanie. En Europe, il est rare, en isolats vulnérables et uniquement présents de Grèce et de Bulgarie jusqu'à la mer Caspienne[2].

L'espèce est inféodée aux terrains caillouteux jusqu'à 1500 mètres, principalement les olivettes et les vignobles[1].

Systématique

L'espèce Archon apollinus a été décrite par l'entomologiste allemand Johann Friedrich Wilhelm Herbst en 1789, sous le nom initial de Papilio apollinus[3]. C'est l'espèce type pour le genre Archon.

Synonymie

  • Papilio apollinus Herbst, 1789 – protonyme
  • Papilio pythius Esper, 1805[4]
  • Papilio thia Hübner, 1805[5]
  • Doritis apollinus var. krystallina Schilde, 1884[6]
  • Doritis apollinus var. bellargus Staudinger, 1892[7]
  • Doritis apollinus ab. rubra Staudinger, 1892[7]
  • Doritis apollinus var. thracica Buresch, 1915[8]

Liste des sous-espèces

  • Archon apollinus amasina en Turquie à Amasya
  • Archon apollinus thracica (Buresch, 1915) en Turquie à Kuru Dagi
  • Archon apollinus armeniaca (Sheljuzhko, 1925) en Turquie à Akbunuz
  • Archon apollinus wyatti (Koçak, 1976) en Turquie à Isparta
  • Archon apollinus wageneri (Koçak, 1976) en Turquie à Marash
  • Archon apollinus lichyi (Carbonell & Brévignon, 1983) sud de la Turquie
  • Archon apollinus annii (Ondrias et al., 1979) Grèce
  • Archon apollinus bellargus (Staudinger, 1892) en Syrie à Kassab
  • Archon apollinus drusica (De Freina & Leestmans, 2003) Djebel ed Drùz en Syrie
  • Archon apollinus krystallina à Jérusalem

Noms vernaculaires

Le Faux Apollon se nomme False Apollo en anglais[2].

Notes et références

  1. a et b (Tolman et Lewington 1997)
  2. a b et c funet
  3. Herbst, 1798; in Jablonsky, Naturs. Schmett. 9: 156, pl. 250, f. 5-8
  4. Esper, 1805; Die Schmett., Th I, Suppl. Th. 2 (11): pl. 117, f. 1-4
  5. Hübner, [1805-1806]; Samml. eur. Schmett. [1] : pl. 124, f. 635-636
  6. Schilde, 1884; Ent. Nachr. 10 (22): 333
  7. a et b Staudinger, [1892]; Dt. Ent. Z. Iris 4 (2) : 225
  8. Buresch, 1915; Spis. bulg. Akad. Nauk. 12: 39, TL: Turkey, Kuru Dagi above Kesan

Annexes

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Faux Apollon: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Archon apollinus

Le Faux Apollon (Archon apollinus) est une espèce de lépidoptères appartenant à la famille des Papilionidae et à la sous-famille des Parnassiinae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Archon apollinus ( Italian )

provided by wikipedia IT

Archon apollinus (Herbst, 1789), è un Lepidottero della famiglia Papilionidae.

La morfologia (soprattutto i genitali), le fasi di sviluppo e il genotipo di questa specie sono stati a lungo oggetto di analisi accurate, che hanno condotto, tra l'altro alla differenziazione della specie affine Archon apollinaris (Higgins, 1975; De Freina, 1985; Carbonell, 1991; Hensle, 1993; Nardelli, 1993; Hesselbarth e al., 1995; Löbel e Drechsel, 1996; Köstler e Abajiev, 1998).

Va peraltro sottolineato che, laddove le specie del genere Archon coesistono nello stesso areale, presentano il fenomeno dell'intersterilità.

Descrizione

Adulto

I cromatismi delle ali sono alquanto variabili; in taluni casi gli esemplari più anziani perdono le scaglie, soprattutto nelle ali anteriori, tanto che queste appaiono pressoché trasparenti.

L'apertura alare è compresa tra 27 e 30 mm.

Uova

Le uova si rinvengono tra marzo e maggio.

 src=
Maschio di Archon apollinus

Larva

Le larve si trovano da aprile alla metà di luglio.

Pupa

Le crisalidi, rinvenibili da luglio ad aprile, rappresentano lo stadio con cui la specie affronta l'inverno.

Biologia

Periodo di volo

Tra marzo e aprile.

Alimentazione

Le larve parassitano le essenze di specie del genere Aristolochia (fam. Aristolochiaceae) (Larsen, 1974, Buresch, 1915; Koçak, 1977, 1982; De Freina, 1985; D'Abrera):

Pare invece che non vada annoverata tra le piante ospiti Aristolochia clematis, precedentemente riportata in elenco (Bryk, 1934), i cui alcaloidi in laboratorio hanno provocato la morte delle larve in pochi giorni (Carbonell, non pubblicato).

Distribuzione e habitat

La specie si trova nella Grecia orientale, Turchia nord-occidentale, Iraq, Siria, Giordania, Israele e Libano (Hesselbarth e al., 1995; Pamperis, 1997; Larsen, 1974 e Benyamini, 2002). La popolazione greca è stata introdotta a partire dalla Turchia durante la Prima guerra mondiale (Köstler e Abajiev, 1998).
Ha lo status di vulnerabile in tutto l'areale ed è protetta in Grecia (Pamperis, 1997).

L'habitat è rappresentato da pendii accidentati, al di sotto dei 1500 m di quota (Chinery, 1989).

 src=
Femmina di Archon apollinus

Tassonomia

Al momento vengono riconosciute cinque sottospecie per questo taxon (De Freina, 1985), in base a studi condotti sui genitali, e sulle fasi di sviluppo (Hesselbarth e al., 1995):

 src=
Archon apollinus amasina

Varie altre sottospecie sono state incluse in Archon apollinus apollinus (De Freina, 1985).

Note

  1. ^ (EN) Archon apollinus, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.

Bibliografia

  • Abadjiev, S., 1992 - Butterflies of Bulgaria. Part I. Papilionidae and Pieridae. Veren Publishers, Sofia. 91 pp.
  • Abadjiev, 2002 - Types of Balkan butterflies in the collection of The Natural History Museum, London Neue Ent. Nachr. 23: 3-53
  • Benyamini, D., 2002 - A Field Guide to the Butterflies of Israel; Including Butterflies of Mt. Hermon, Siani and Jordan. Revised 5th edition. Jerusalem; Keter Publishing House Ltd. 248 pp.
  • Bryk, F., 1934 - Baroniidae, Teinopalpidae, Parnassiidae, Part.I. Das Tierreich, Deutschen Zoologische Gesellschaft im Auftrag der Preussischen Akademie der Wissensch. Berlin und Lepizig, 64: I-XXIII, 1-131.
  • Buresch, I., 1915 - Über die biologie von Doritis apollinus und seine verbreitung auf der Balkanhalbinsel. Spis. Bulg. Akad. Nauk. (Sofia), 12: 15-36.
  • Carbonell, F., 1991 - Contribution à la connaissance du genre Archon Hübner 1822: Découverte de zones de sympatrie pour Archon apollinus (Herbst) et A. apollinaris Staudinger (Lepidoptera: Papilionidae). Linneana Belgica 13: 3-12.
  • Carbonell, F., Brevignon, C., 1983 - Une nouvelle sous-espèce d'Archon apollinus de Turquie. Alexanor 12: 339-343.
  • Chinery M. - 1989 - Butterflies and Day Flying Moths of Britain and Europe - Collins ISBN 88-402-0802-X
  • D'Abrera; Butterflies of the Holarctic Region, Part I-III
  • De Freina, J.J., 1985 - Revision der Gattung Archon Hübner 1822 mit Angeben zur Biologie, Verbreitung, Morphologie und Systematik von Archon apollinus (Herbst 1798) und Archon apollinaris Staudinger [1892] 1891 (stat. nov.) (Lepidoptera, Papilionidae). Nota Lepidopterologicae 8: 97-128.
  • De Freina, J.J., Leestmans, R., 2003 - Une nouvelle sous-espece melanisante d'Archon apollinus (Herbst, 1789) dans le Sud syrien et donnees sur la repartition generale des taxa du genre Archon Huebner, 1822 (Lepidoptera: Papilionidae, Parnassiini). Linneana Belgica 19: 21-34.
  • Hensle, J., 1993 - Beobachtungen bei westanatolischen Osterluzeifaltern (Lepidoptera: Papilionidae). Nachrichten entomologische Vereins Apollo Frankfurt/Main, 14: 289-299.
  • Hesselbarth, G., van Oorschot, H., Wagener, S., 1995 - Die Tagfalter der Türkei. 1. 754 pp. Bocholt, Selbstverlag Sigbert Wagener.
  • Higgins, L.G., 1975 - The Classification of European Butterflies. London, Collins, 320 pp.
  • Higgins, L.G, Riley, N.D, 1970 - A Field Guide to the Butterflies of Britain and Europe
  • Koçak, A.Ö., 1977 - New Lepidoptera from Turkey IV. Description of new subspecies of Archon apollinus (Herbst, 1789 [sic]) (Parnassiinae). Nachrbl. Bayer. Ent. 26: 54-60.
  • Koçak, A.Ö., 1982 - Notes on Archon apollinus (Herbst, 1798) (Papilionidae, Lepidoptera). Priamus, 2: 44-64.
  • Köstler, W., Abadjiev, S., 1998 - Die wahrscheindliche Entstehung einer Population von Archon apollinus (Herbst 1798) in Griechenland (Lepidoptera: Papilionidae). Galathea 14: 153-158.
  • (EN) Kükenthal, W. (Ed.), Handbuch der Zoologie / Handbook of Zoology, Band 4: Arthropoda - 2. Hälfte: Insecta - Lepidoptera, moths and butterflies, in Kristensen, N. P. (a cura di), Handbuch der Zoologie, Fischer, M. (Scientific Editor), Teilband/Part 35: Volume 1: Evolution, systematics, and biogeography, Berlino, New York, Walter de Gruyter, 1999 [1998], pp. x + 491, ISBN 978-3-11-015704-8, OCLC 174380917.
  • Larsen, T.B., 1974 - Butterflies of Lebanon. National Council of Scientific Research, Beirut. 225 pp.
  • Lewis, H. L., 1974 - Butterflies of the World; ISBN 0-245-52097-X
  • Löbel, H., Drechsel, T., 1996 - Die osterluzeifalter der Gattung Allancastria (Allancastria cerisyiGodart, 1824 und Allancastria deyrollei Oberthür, 1869) sowie Archon apollinus (Herbst, 1798) als charakteristiche kulturfolger extensiver landwirtschaft in der Türkei: Freilandbeobachtungen der raupen und falter (Lepidoptera, Papilionidae). Mitt. Thür. Entomogenverband e.V. 3: 4-7.
  • Mazzei, Reggianti and Pimpinelli - Moths and Butteflies of Europe
  • Nardelli, U., 1993 - Bemerkungen zur Zucht einiger Zerynthiini und Parnassiini (Lepidoptera: Papilionidae). Entomologische Zeitschrift 103: 213-228.
  • Ondrias, J., Koutsaftikis, A., abd Douma-Petridou, E., 1979 - Étude relative aux parties génitals des Lépidoptères provenant le differentes régions de Grèce. I. Papilionidae. Linneana Belgica 7: 358-362.
  • Pamperis, L.N., 1997 - The Butterflies of Greece. Athens, Greece; Bastas-Plessas, 559 pp.
  • (EN) Scoble, M. J., The Lepidoptera: Form, Function and Diversity, seconda edizione, London, Oxford University Press & Natural History Museum, 2011 [1992], pp. xi, 404, ISBN 978-0-19-854952-9, LCCN 92004297, OCLC 25282932.
  • (EN) Stehr, F. W. (Ed.), Immature Insects, 2 volumi, seconda edizione, Dubuque, Iowa, Kendall/Hunt Pub. Co., 1991 [1987], pp. ix, 754, ISBN 978-0-8403-3702-3, LCCN 85081922, OCLC 13784377.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Archon apollinus: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Archon apollinus (Herbst, 1789), è un Lepidottero della famiglia Papilionidae.

La morfologia (soprattutto i genitali), le fasi di sviluppo e il genotipo di questa specie sono stati a lungo oggetto di analisi accurate, che hanno condotto, tra l'altro alla differenziazione della specie affine Archon apollinaris (Higgins, 1975; De Freina, 1985; Carbonell, 1991; Hensle, 1993; Nardelli, 1993; Hesselbarth e al., 1995; Löbel e Drechsel, 1996; Köstler e Abajiev, 1998).

Va peraltro sottolineato che, laddove le specie del genere Archon coesistono nello stesso areale, presentano il fenomeno dell'intersterilità.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Pijpbloemapollo ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Insecten

De pijpbloemapollo (Archon apollinus) is een dagvlinder uit de familie Papilionidae, de grote pages. Oudere exemplaren hebben transparante voorvleugels doordat ze naarmate ze ouderen steeds meer schubben verliezen. De rupsen spinnen zich vaak in in bladeren van de pijpbloem. De vliegtijd is van maart tot en met april.

Verspreiding

De pijpbloemapollo komt in Noord-Griekenland in de omgeving van Thessalonika voor en op enkele Griekse eilanden. In de bergen vliegt de vlinder tot een hoogte van 1100 meter. De soort komt verder voor in Bulgarije en van Klein-Azië tot in Mesopotamië. De pijpbloemapollo kan worden aangetroffen op warme, beschutte plekken.

Waardplanten

De waardplanten zijn diverse soorten Aristolochia, o.a. Aristolochia clematis, Aristolochia hastata, Aristolochia parvifolia, Aristolochia poecilanta en Aristolochia scarabidula.[2][3]

Videobeelden van de Pijpbloemapollo

Paring en ei-afzetting van de Pijpbloemapollo

Vechtgedrag tussen Pijpapollomannetjes en ei-afzetting

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Pijpbloemapollo op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. D'Abrera; Butterflies of the Holarctic Region, Part I-III
  3. Higgins, L.G, Riley, N.D, 1970; A Field Guide to the Butterflies of Britain and Europe
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Pijpbloemapollo: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De pijpbloemapollo (Archon apollinus) is een dagvlinder uit de familie Papilionidae, de grote pages. Oudere exemplaren hebben transparante voorvleugels doordat ze naarmate ze ouderen steeds meer schubben verliezen. De rupsen spinnen zich vaak in in bladeren van de pijpbloem. De vliegtijd is van maart tot en met april.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Archon apollinus ( Norwegian )

provided by wikipedia NO


 src=
Underarten Archon apollinus amasina Staudinger, 1901
Foto: Robert Nash
 src=
Underarten Archon apollinus krystallina
Foto: Robert Nash

Archon apollinus er en dagaktiv sommerfugl i gruppen av svalestjerter.

Utseende

Kroppen har et ytre skjelett (hudplater) som holder de bløte indre organer på plass. Det ytre hudskjelettet er bygd opp for det meste av kitin.

Bakkroppens indre organer består av fordøyelsesorganer, forplantningsorganer og åndedrett. Åndedrettet hos sommerfugler foregår ikke ved lunger, men ved at luft hentes inn og ut av kroppen gjennom små hull i hudskjelettet (spirakler). I kroppen er det et svært finmasket system av trakéer som leder oksygenet til kroppens vitale deler. En blodvæske som sirkulerer i kroppen, pumpes rundt av et avlangt rørformet hjerte. Brystpartiet består for det meste av vingenes muskulatur. Sanseorganer, for syn, smak og lukt er stort sett plassert i hodet. Nervesystemet består av en bukmarg med to nervestrenger og én nerveknute (ganglion) i hvert kroppssegment. Den første nerveknuten, som ligger foran munnåpningen, er spesielt stor og omtales som hjerne.

Larven er mørk, nesten svart. Den har flere runde flekker på hvert av kroppens ledd, ordnet i rekker. Flekkene er rødlig eller gule, etter hvor gammel larven er. Utseendet er radikalt forskjellige fra de voksne, både i levevis og i kroppsbygning.

Larvens hode består av en hard hodekapsel med noen punktøyne. Under øynene er det noen små antenner larven bruker til å finne riktig føde. Larvens bakkropp består nesten bare av fordøyelsessystemet. Dette er ganske kort og mye av maten larven spiser passerer før all næringen er tatt opp. Avføringen kommer ut som små kuler helt bakerst på kroppen. Larvene ånder gjennom åpninger i hudskjelettet (spirakler), langs kroppens sider.

Puppen er gråbrun, knudrete.

Levevis

Parringen skjer ved sammenkobling mellom de to kjønnene. Eggene legges stilken eller på undersiden av bladene på næringsplanten. Larven lever som plantespiser på ulike planter i holurtfamilien (Aristolochia). Arten lever i olivenlunder, vingårder, steinete buskmark og åpen middelhavs-skog.

Archon apollinus tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadium, en hvileperiode, der sommerfuglens indre og ytre organer endres. Larvens bøyelige og myke kropp omdannes til en puppe med hardt skall. Når skallet er hardt begynner omdanningen fra larve til den voksne (imago) sommerfuglen. De indre organer brytes i varierende grad ned til en cellemasse. En omorganisering skjer og dyret bygges opp igjen. Puppeperioden varierer etter temperaturen.

Utbredelse

Arten er utbredt i det sørøstlige Europa, Lilleasia og Midtøsten, fra det østligste Hellas i vest til det nordlige Iran i øst, sør til Israel.

Systematisk inndeling

Treliste

Kilder

Eksterne lenker

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia NO

Archon apollinus: Brief Summary ( Norwegian )

provided by wikipedia NO


 src= Underarten Archon apollinus amasina Staudinger, 1901 Foto: Robert Nash  src= Underarten Archon apollinus krystallina Foto: Robert Nash

Archon apollinus er en dagaktiv sommerfugl i gruppen av svalestjerter.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia NO

Archon apollinus ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Без ранга: Первичноротые
Без ранга: Линяющие
Без ранга: Panarthropoda
Надкласс: Шестиногие
Класс: Насекомые
Надотряд: Amphiesmenoptera
Подотряд: Хоботковые
Клада: Двупорые
Клада: Obtectomera
Надсемейство: Булавоусые
Семейство: Парусники
Подсемейство: Parnassiinae
Триба: Luehdorfiini
Род: Archon
Вид: Archon apollinus
Международное научное название

Archon apollinus (Herbst, 1789)

Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
NCBI 213896EOL 131928

Archon apollinus — вид дневных бабочек из семейства парусников.

Описание

Размах крыльев 45—60 мм. Основной фон крыльев бледно-жёлтый, их вершины прозрачные. Самки крупнее самцов. На крыльях располагаются чёрные, красные и синие пятна. Переднее крыло треугольное, широкое. Наружный край крыльев округлый. Нижние крылья закруглены. Глаза гладкие, крупные, снабжённые маленькими бугорками, на которых сидят короткие щетинки. Усики булавовидные, относительно короткие (составляют 1/3 — 1/4 длины костального края переднего крыла).

  •  src=

    A. a. apollinus, самец

  •  src=

    A. a. apollinus самец

  •  src=

    A. a. apollinus самка

  •  src=

    A. a. apollinus самка

  •  src=

    форма rubra

  • Archon apollinus female beirut ulster.jpg
  •  src=

    самец

  •  src=

    раса amasina

Ареал

Греция (включая острова Эгейского моря), Болгария, Румыния, Турция, Сирия, Иран, Ирак, Ливан, Иордания, Израиль[1]. Ошибочно приводился для Армении и Туркменистана, где в настоящее время не найден[2].

Биология

Бабочки ведут исключительно дневной образ жизни и активны только в солнечную погоду. Нуждаясь в дополнительном питании, они охотно посещают цветущие растения Вид обитает в редколесьях, рощах, скалистых склонах, опушках лесов, виноградниках[1]. Бабочки встречаются на высотах до 1500 метров над уровне моря[1]. Развивается в одном поколении за год. Время лёта с марте-апреле (с конца февраля по май). На побережье Турции лет с середины января по середину марта, в горах в марте — начале апреля. Самки откладывают яйца группами на листья кормовых растений. Гусеницы появляются в апреле-мае. Взрослая гусеница чёрная с красными и белями пятнами на сегментах. Гусеницы кормятся на растениях рода Aristolochia: Aristolochia poecilantha, Aristolochia parviflora, Aristolochia bodamae, Aristolochia hirta, Aristolochia bottae, Aristolochia auricularia, Aristolochia rotunda, Aristolochia sempervirens, Aristolochia maurorum, Aristolochia billardieri[3].

Примечания

  1. 1 2 3 Tom Tolman, Richard Lewington. Collins Butterfly Guide: The Most Complete Field Guide to the Butterflies of Britain and Europe. — London: Collins, 2008. — P. 384. — ISBN 978-0007242344.
  2. Korb, S.K. & Bolshakov, L.V. A systematic catalogue of butterflies of the former Soviet Union (Armenia, Azerbaijan, Belarus, Estonia, Georgia, Kyrgyzstan, Kazakhstan, Latvia, Lituania, Moldova, Russia, Tajikistan, Turkmenistan, Ukraine, Uzbekistan) with special account to their type specimens (Lepidoptera: Hesperioidea, Papilionoidea) // Zootaxa. — 2016. — № 4160. — P. 1–324.doi: 10.11646/zootaxa.4160.1.1
  3. Collins, N.M. & Morris, M.G. (1985) Threatened Swallowtail Butterflies of the World. IUCN. ISBN 2-88032-603-6
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Archon apollinus: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию

Archon apollinus — вид дневных бабочек из семейства парусников.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

帥絹蝶屬 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科
模式種 帥絹蝶
Papilio thia
Herbst, 1798 物種

共4個物種,詳閱正文。

帥絹蝶屬(學名:Archon)是絹蝶亞科虎鳳蝶族中的一個屬,包含了4個物種,分佈於東歐至土耳其中東一帶。幼蟲的寄主馬兜鈴屬植物[2]

保護

其中帥絹蝶列入國際自然保護聯盟瀕危物種紅色名錄(IUCN2.3 保護狀況未更新)的近危物種[3]

種系發生

外類群

帥絹蝶屬屬於絹蝶亞科中,虎鳳蝶族中的一個屬級演化支,是已絕滅波氏虎鳳蝶旁系群,虎鳳蝶屬是她們共同演化支的旁系群[1]

虎鳳蝶族

虎鳳蝶屬 Luehdorfia

     

波氏虎鳳蝶 Doritites bosniackii

   

帥絹蝶屬 Archon

     

內類群

上世紀80年代的學者指出此屬有帥絹蝶阿波羅帥絹蝶兩種[4]A. bostanchii由阿波羅帥絹蝶的一個亞種升級為一個獨立物種[5][6],其後有學者發現帥絹蝶的基因有強烈差異,推定此種可能代表著兩個物種[1]。迄今帥絹蝶屬共有4個物種,以下列出其演化關係:

帥絹蝶屬    

阿波羅帥絹蝶 A. apollinaris

   

A. bostanchii

       

帥絹蝶 A. apollinus 1

   

帥絹蝶 A. apollinus 2

     

圖集

腳註

  1. ^ 1.0 1.1 1.2 Condamine, F. L., Rolland, J., Hohna, S., Sperling, F. A., & Sanmartin, I. (2017). Testing the role of the Red Queen and Court Jester as drivers of the macroevolution of Apollo butterflies. bioRxiv, 198960.
  2. ^ Nazari, Vazrick and Frédéric Carbonell. 2008. Archon Hübner, 1822. Version 11 March 2008 (under construction). http://tolweb.org/Archon/65394/2008.03.11 in The Tree of Life Web Project, http://tolweb.org/
  3. ^ Gimenez Dixon, M. 1996. Archon apollinus. The IUCN Red List of Threatened Species 1996: e.T171925A6809917. http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.1996.RLTS.T171925A6809917.en. (英文)
  4. ^ De Freina, J.J., 1985. Revision der Gattung Archon Hübner 1822 mit Angeben zur Biologie, Verbreitung, Morphologie und Systematik von Archon apollinus (Herbst 1798) und Archon apollinaris Staudinger [1892] 1891 (stat. nov.) (Lepidoptera, Papilionidae). Nota Lepidopterologicae 8: 97-128.
  5. ^ Carbonell, F. and Michel, M., 2007. Une espèce jumelle méconnue du genre Archon Hübner, 1822 (Lepidoptera, Papilionidae). Bulletin de la Société entomologique de France 112 (2), 2007 : 141-150.
  6. ^ Nazari, V. and Sperling, F.A.H., 2007. Mitochondrial DNA divergence and phylogrography in western palaearctic Parnassiinae (Lepidoptera: Papilionidae): How many species are there? Insect Systematics and Evolution, 38(2): 121-138.

參考文獻

  • Ackery, 1975. A guide to the genera and species of Parnassinae (Lepidoptera : Papilionidae) Bull. Br. Mus. (Nat. Hist.) Ent. 31 (4) : 75
  • 寿建新 周尧 李宇飞. 世界蝴蝶分類名錄. 中國: 陝西科學技術出版社. 2006-04-01. ISBN 9787536936768 (中文(简体)‎).
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

帥絹蝶屬: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

帥絹蝶屬(學名:Archon)是絹蝶亞科虎鳳蝶族中的一個屬,包含了4個物種,分佈於東歐至土耳其中東一帶。幼蟲的寄主馬兜鈴屬植物。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑