Ixapion variegatum

Ixapion variegatum – gatunek chrząszczy z rodziny pędrusiowatych, podrodziny Apioninae i plemienia Ixapiini. Jedyny z monotypowego rodzaju Ixapion. Przechodzi rozwój w jemiole pospolitej. Zasiedla środkową część Europy. Rzadko spotykany. W Polsce prawdopodobnie wymarły.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1864 roku przez Josepha Antoine'a Wenckera jako Apion variegatum. Jean Sainte Claire-Deville umieścił go w 1924 roku w podrodzaju Ixias, jednak okazał się on być homonimem i w 1973 roku Roudier i Tempere utworzyli nowy podrodzaj: Ixapion. Stanowi on takson monotypowy i traktowany jest współcześnie w randze rodzaju^[1][2].

Opis

Chrząszcze o krótkim ciele długości od 2,1 do 2,3 mm. Ryjek samicy tak długi jak głowa i przedplecze razem, u samca krótszy. Szerokość głowy dwukrotnie większa niż długość. Pokrywy silnie rozszerzone, o dobrze zaznaczonych barkach, szerokich i rzadko punktowanych rzędach oraz jeszcze szerszych międzyrzędach. Na pokrywach dwie przepaski włosków: szersza z włosów żółtych i położona za nią węższa, z włosów białych i żółtych. Odnóża o silnie rozszerzonych u wierzchołka goleniach i szerokich stopach^[3].

Biologia i ekologia

Owad ten przechodzi rozwój na jemiole pospolitej. Samica wygryza otwór w gałązce i tam składa jaja. W jednej łodydze rozwijać może się kilka larw, a ich chodniki mogą się krzyżować. Żerowanie może objawiać się z zewnątrz wrzecionowatym pogrubieniem gałązki. Przepoczwarczenie następuje w brunatnym kokonie pod korą. Dorosłe zimują pod korą w glebie^[4][5].

Rozprzestrzenienie

Gatunek rzadki, o niedostatecznie znanym rozmieszczeniu^[5]. Notowany z Austrii, Czech, Francji kontynentalnej i Korsyki, Niemiec, Słowacji, Szwajcarii, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch^[1]. W Polsce znany był tylko z jednego stanowiska na Dolnym Śląsku. Na Polskiej Czerwonej Liście Zwierząt umieszczony jako prawdopodobnie wymarły w tym kraju^[4].

Przypisy