Marasmius Fr. (twardzioszek) – rodzaj grzybów należący do rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Marasmiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Rodzaj Marasmius został opisany po raz pierwszy przez Eliasa Friesa we "Floram Scanicam" z 1835 r., który zaliczył go do plemienia (ówczesnym odpowiedniku rodziny) Agaricini znajdującego się w rodzinie (odpowiedniku rzędu) Hymenomycetes. Twardzioszek jest typem nomenklatorycznym rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae)[1].
Synonimy naukowe: Agaricus sect. Androsaceus Pers., Androsaceus (Pers.) Pat., Chamaeceras Rebent. ex Kuntze, Collybiopsis (J. Schröt.) Earle, Discocyphella Henn., Gloiocephala Massee, Heliomyces Lév., Hymenoconidium Zukal, Hymenomarasmius Overeem, Marasmius sect. Collybiopsis J. Schröt., Polymarasmius Murrill, Protomarasmius Overeem, Scorteus Earle, Sympodia (R. Heim) W.B. Cooke, Tephrophana Earle, Vanromburghia Holterm[2].
Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1889 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako bedłka lub zwiędlak[3].
Saprotrofy wytwarzające owocniki ze skórzastymi lub cienkomiąższowymi kapeluszami i blaszkowym hymenoforze. Blaszki blade, najczęściej przyrośnięte do trzonu, o regularnej tramie. Zarodniki twardzioszków są łezkowate lub eliptyczne, gładkie, pozbawione pory rostkowej, a ich wysyp jest barwy brązowej. Charakterystyczną cechą tego rodzaju jest kontynuacja dojrzewania owocników przy odpowiedniej wilgotności nawet po uprzednim ich wyschnięciu i pozornym obumarciu[4][5].
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum. Obejmuje on wszystkie gatunki występujące w Polsce i niektóre inne[6]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[3].
Marasmius Fr. (twardzioszek) – rodzaj grzybów należący do rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae).