Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Perception Channels: tactile ; chemical
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
The Tapiridae (tapirs), Equidae (horses), and Rhinocerotidae (rhinoceroses) together make up the order Perissodactyla (the odd-toed ungulates). The family Tapiridae includes just a single genus, Tapirus. The genus Tapirus includes four species:
1. Lowland Tapir (Tapirus terrestris), with a geographic range encompassing much of approximately the northern half of South America. This is the only ungulate (hoofed mammal) that regularly disperses seeds in the Amazon, spitting them out or defecating them. Lowland Tapir home ranges are estimated to be between 2.5 and 5 square km.
2. Central American Tapir (Tapirus bairdii, sometimes placed in a separate genus, Tapirella), with a geographic range from southeastern Mexico to northwestern Colombia (and, at least formerly, western Ecuador west to the Gulf of Guayaquil). At 250 to 350 kg, this is the largest of the three New World tapirs, but the mean home range size for this species has been estimated to be only 1.25 square km.
3. Mountain Tapir (Tapirus pinchaque), found in the Andean areas of Colombia, Ecuador, and northern Peru and formerly in western Venezuela. This is the smallest of the tapirs and the only one covered with thick fur (explaining the alternate common name "Wooly Tapir"). The mean home range size for the Mountain Tapir has been estimated to be around 2.5 square km.
4. Malayan Tapir (Tapirus indicus, sometimes placed in a separate genus, Acrocordia), found in peninsular Malaysia, Thailand, and Burma as well as in southern and central Sumatra in the Indonesian Archipelago. This is the largest of the tapir species, weighing in between 280 and 400 kg. Although they prefer undisturbed primary forest, Malayan Tapirs have been recorded within 5 km of major cities in peninsular Malaysia. They are sometimes found in rubber plantations, where they may be regarded as pests for stripping the bark off rubber trees. Malayan Tapirs have home ranges of more than 10 square km.
Prehistoric tapirs inhabited Southeast Asia, Europe, and North America. With the formation of the Isthmus of Panama during the Pliocene (7 to 2 million years ago), tapirs moved south to Central and South America.
Female tapirs are generally larger than males. Tapirs are typically around 3 to 7 kg at birth. Young of all tapir species are dark with yellow or white stripes and spots. These begin to fade around three months and are virtually or completely gone at five to six months.
The proboscis of the tapir is derived from the snout and upper lip. It consists almost entirely of connective tissue and muscle, lacking the bone or cartilage found in the snouts of most mammals.
Tapirs have poor eyesight but good hearing and an acute sense of smell. They are generally closely associated with riparian forests, marshes, lakes, and streams. Tapirs are exclusively herbivorous. Although they are mainly browsers, they eat fruit readily when it is available. For at least some tapir species, palm forests provide a critical food resource (in the form of palm fruits).
Tapirs are mainly nocturnal and crepuscular, spending the hot days in the shade of dense vegetation. They can move quickly on land, even through thick underbrush, but are also excellent swimmers.Their main predators are Jaguars (Panthera onca) and Pumas (Puma concolor) in Central and South America and tigers (Panthera tigris) in Southeast Asia.
Tapir population densities tend to be low. Estimates have ranged from 0.3 per square km to 1.6 per square km. Tapirs are primarily solitary, usually traveling and feeding alone, with the exception of a mother and her young or a courting pair. The tapir calf stays with its mother for 12 to 18 months.
All four tapir species are known to raid crops and this often leads to their deaths at the hands of farmers. They are also hunted for sport and for meat, as well as for their skins –and their feet, for traditional medicinal uses. Cattle ranching drives away tapirs and may expose them to new infectious diseases. All but the Lowland Tapir are currently considered endangered and the Lowland Tapir is certainly endangered over parts of its range.
(Medici 2011 and references therein)
Els tapírids (Tapiridae) són una família de mamífers de l'ordre dels perissodàctils. Els tapirs en són els únics representants vivents, però el grup també inclou molts gèneres extints. És una de les famílies més antigues entre els mamífers i era una de les més esteses en l'Oligocè, fa uns 55 milions d'anys, quan estaven distribuïts per tot el món. El fòssil de tapir més vell d'Europa, d'entre 3,5 i 4 milions d'anys, fou trobat el 2008 al Camp dels Ninots de Caldes de Malavella.[2]
Els tapírids (Tapiridae) són una família de mamífers de l'ordre dels perissodàctils. Els tapirs en són els únics representants vivents, però el grup també inclou molts gèneres extints. És una de les famílies més antigues entre els mamífers i era una de les més esteses en l'Oligocè, fa uns 55 milions d'anys, quan estaven distribuïts per tot el món. El fòssil de tapir més vell d'Europa, d'entre 3,5 i 4 milions d'anys, fou trobat el 2008 al Camp dels Ninots de Caldes de Malavella.
Tapiredoj (Tapiridae) esta familio de neparhufuloj, kiu havas nur unu genron, nome la tapiron (tapirus) kun kvin specioj.
La ĝeneralan priskribon de la familio legu tie.
Taapirlased (Tapiridae) on kabjaliste seltsi kuuluv imetajate sugukond, kes on levinud Lõuna- ja Kesk-Ameerika ning Kagu-Aasia metsades ja vihmametsades.[1]
Taapirlased on kõige primitiivsemad tänapäevased kabjalised. Nende eesjalgadel on neli ja tagajalgadel kolm varvast. Kõigil jalgadel on kõige tugevamini arenenud kolmas varvas, millele langeb keha põhiraskus. Varvastel on väheldased kabjad.[2]
Taapirlased on kogukad loomad, kes kaaluvad 225–300 kg, tüvepikkusega 180–200 cm ja õlakõrgusega 75–120 cm. Saba on lühike, 5–10 cm. Taapiritel on väike liikuv lont, mis on tekkinud nina ja ülamoka liitumisel. Silmad on väikesed, kõrvad lühikesed. Hambaid on 42–44. Ülemised välimised lõikehambad on pikenenud. Taapirlaste paks nahk on tavaliselt kaetud lühikeste karvadega.[2]
Taapirid on rahulikud ja kartlikud loomad, kes elavad enamasti väikse karjana. Taapirlased asustavad soiseid metsi ja võsasid. Nad on oma töntsaka keha kohta väga liikuvad ja suudavad hästi hüpata. Sageli istuvad nad tagajalgadel, mis on kabjaliste puhul ebaharilik. Taapirid ujuvad hästi ja sukelduvad kas veetaimede otsimiseks või vaenlaste eest põgenemiseks.[2]
Toiduotsingule siirdub taapir öösel. Londi abil saab taapir toiduks oksi, lehti, samblikke, veetaimi ja puuvilju haarata, vees olles kasutab ta lonti hingamistoruna.
Taapiri tiinus kestab 390–400 päeva. Korraga sünnib üks poeg, kes meenutab värvuselt metssea põrsast, olles samasuguste heledate triipude ja täppidega muidu tumeda karvastiku taustal.[2]
Taapirid saavad suguküpseks 3–5 aasta vanuselt, emased varem kui isased. Heades tingimustes võib emane taapir poegida üle aasta. Nad elavad 25–30 aastat nii vabas looduses kui ka loomaaias.[1]
Täiskasvanud taapiritel on vähe looduslikke vaenlasi. Taapireid söövad jaaguarid, tiigrid, krokodillid ja isegi anakondad. Taapireid kaitseb kiskjate eest väga paks nahk kaelal.
Kõige rohkem ohustavad taapireid inimesed, kes kütivad neid liha pärast ja hävitavad nende elupaiku. Mitmed Lõuna-Ameerika rahvad kasutavad taapiri kehaosi rahvameditsiinis, näiteks usuvad nad, et taapiri süda võib ravida langetõbe. Viimasel ajal on kõigi taapiriliikide arvukus vähenenud ja nad on kõik looduskaitse all.[3]
Taapirid on tavaliselt häbelikud ja peidulise eluviisiga. Vaenlaste eest kaitsevad nad end vette sukeldudes või põgenedes. Kuid enesekaitseks võivad nad inimestki rünnata, kasutades selleks oma võimsaid lõugu. 1998. aastal ründas emane taapir Oklahoma loomaaia töötajat, kes sisenes tema puuri, kus oli ka taapiri kahekuune varss, ja vigastas raskelt töötaja kätt.[4] 2006. aastal läks Corcovado rahvuspargis kaduma tollane Costa Rica keskkonnaminister Carlos Manuel Rodriguez Echandi, kes oli taapiri rünnaku tõttu vigastatud.
Selles sugukonnas on vaid üks tänapäevani säilinud perekond – taapir (Tapirus).[1] Perekonda kuuluvad järgmised liigid:
Mõõtmetelt ja massilt on neist kõige suurem aasia taapir.[2]
Tehistingimustes on tasandikutaapir ja hiidtaapir andnud omavahel sigimisvõimelisi järglasi.[5]
Taapirlased (Tapiridae) on kabjaliste seltsi kuuluv imetajate sugukond, kes on levinud Lõuna- ja Kesk-Ameerika ning Kagu-Aasia metsades ja vihmametsades.
Tapiridae ugaztun perisodaktilo familia bat da. Gaur egun genero bakarra dago bizirik, Tapirus eta lau espezie ezagutzen dira. Gertuen dagoen taldea errinozeroena da. Gaur egun 3 espezie Amerikan bizi dira eta bat Malaysian eta Sumatran. Iraganean beste leku askotan bizi ziren, baina gaur egun fosilen bidez baino ez dira ezagutzen. Espezie amerikarrek kolore arrea dute eta asiarrak marroi iluna eta bizkar txuria.
Baso eta oihanetan bizi dira, batzuetan landa inguruetan ere. Gauez ibil daitezke eta ez dira inoiz uretatik urruntzen. Beldurra dutenean uretara egiten dute ihes. Igerilari onak dira eta 3 minutu arte sar daitezke ur azpian. Korrikalari onak dira eta abileziaz eskalatzen dute.
Tapiridae ugaztun perisodaktilo familia bat da. Gaur egun genero bakarra dago bizirik, Tapirus eta lau espezie ezagutzen dira. Gertuen dagoen taldea errinozeroena da. Gaur egun 3 espezie Amerikan bizi dira eta bat Malaysian eta Sumatran. Iraganean beste leku askotan bizi ziren, baina gaur egun fosilen bidez baino ez dira ezagutzen. Espezie amerikarrek kolore arrea dute eta asiarrak marroi iluna eta bizkar txuria.
Baso eta oihanetan bizi dira, batzuetan landa inguruetan ere. Gauez ibil daitezke eta ez dira inoiz uretatik urruntzen. Beldurra dutenean uretara egiten dute ihes. Igerilari onak dira eta 3 minutu arte sar daitezke ur azpian. Korrikalari onak dira eta abileziaz eskalatzen dute.
Tapiridae (binomen a Gray anno 1821 statutum) sunt familia mammalium ordinis perissodactylorum. Silvas Americae Australis et Asiae habitant.
Tapirs (Tapiridae) zijn een familie van de onevenhoevigen die alleen nog voorkomt in Zuidoost-Azië en Zuid- en Midden-Amerika. Er zijn echter fossielen bekend van over de hele wereld.
Jonge tapirs zijn gestreept, pas op latere leeftijd kleuren ze donkerbruin, waarbij de Indische soort een witte achterkant krijgt.
De nog voorkomende tapirs zijn planteneters die met hun korte slurf behendig bladeren en twijgen van bomen en struiken kunnen grissen. Alleen in de voortplantingstijd zoeken tapirs contact met soortgenoten. In gevangenschap kunnen ze zonder problemen met meerdere dieren bij elkaar gehouden worden, maar van sociaal gedrag is geen sprake.
Een tapir heeft geen wapens, maar kan zich wel uit de voeten maken door hard weg te rennen. Ondanks zijn logge voorkomen, is een tapir een snelle sprinter, zelfs voor zijn grootste vijand de poema. Verder heeft een tapir een erg dikke, taaie huid, waardoor zijn vijand zeer moeilijk dodelijke verwondingen aan het lichaam kan veroorzaken. De huid rond de nek is het dikst. Dat is handig, omdat zijn vijanden voornamelijk grote katachtigen zijn die hun prooi doden door in hun nek te bijten.
De familie omvat de volgende levende soorten:
De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:
Tapirs (Tapiridae) zijn een familie van de onevenhoevigen die alleen nog voorkomt in Zuidoost-Azië en Zuid- en Midden-Amerika. Er zijn echter fossielen bekend van over de hele wereld.
Tapiridae este o familie de mamifere perisodactile din subordinul Ceratomorpha, având un singur gen actual, Tapirus, cu cinci specii în viață.
Familia Tapiridae include 10 genuri:[1]
Tapiridae este o familie de mamifere perisodactile din subordinul Ceratomorpha, având un singur gen actual, Tapirus, cu cinci specii în viață.
Перші тапірові — Гептодони (Heptodon), з'явилися на початку еоцену[4] Вони були вельми схожі на сучасні форми, але були приблизно в половину менші за розміром, і не мали хоботка. Перші справжні тапіри з'явилися в олігоцені. За міоцену, такі роди, як Miotapirus майже не відрізнялися від сучасних видів. Азійські і американські тапіри, як вважають, зазнали генетичної дивергенції близько 20 до 30 мільйонів років тому, тапіри мігрували з Північної Америки до Південної Америки близько 3 мільйонів років тому, як частина Великого американського обміну[5]. Протягом більшої частини своєї історії, тапіри були поширені по всій Північній півкулі, де вони вимерли 8000 року до нашої ери.[6] Tapirus merriami, Tapirus veroensis, Tapirus copei і Tapirus californicus вимерли в плейстоцені в Північній Америці. Велетенський тапір Megatapirus дожив до близько 2000 року до нашої ери в Китаї.
Припускають що тапірові можливо, походять від Палеотерієвих (Palaeotheriidae) роду Гіракотерій (Hyracotherium)[7]
У родині тапірових 1 сучасний та 14 вимерлих родів[1][8]:
Tapiridae Gray, 1867
Синонимы ГеохронологияТапировые (лат. Tapiridae) — семейство непарнокопытных млекопитающих. Древнейшие тапировые известны из среднего эоцена Северной Америки и Азии, ископаемые представители семейства найдены также в эоцене — голоцене Европы, Азии и Северной Америки[2]. В настоящее время тапировые, из единственного современного рода Tapirus, распространены в Центральной и Южной Америке, и Юго-Восточной Азии, где обитают в равнинных и горных (до 4500 м) тропических лесах[3].
Зубная система у тапировых лофодонтная, слабо преобразованная. Носовые кости короткие, что связано с развитием небольшого хобота[4].
В семействе тапировых 1 современный и 14 древних ископаемых родов[2][1]:
Голова Protapirus (реконструкция)
Череп Palaeotapirus
Тапировые (лат. Tapiridae) — семейство непарнокопытных млекопитающих. Древнейшие тапировые известны из среднего эоцена Северной Америки и Азии, ископаемые представители семейства найдены также в эоцене — голоцене Европы, Азии и Северной Америки. В настоящее время тапировые, из единственного современного рода Tapirus, распространены в Центральной и Южной Америке, и Юго-Восточной Азии, где обитают в равнинных и горных (до 4500 м) тропических лесах.
Зубная система у тапировых лофодонтная, слабо преобразованная. Носовые кости короткие, что связано с развитием небольшого хобота.
貘(mò)科(学名:Tapiridae)是哺乳纲奇蹄目仅存三个科之一,现仅存貘属1属5种,而依史前化石还可分成另若干属。