Hyphodontia J. Erikss. (strzępkoząb) – rodzaj grzybów z rodziny drewniczkowatych (Schizoporaceae)[1].
Grzyby nadrzewne, saprotrofy o płasko rozpostartym owocniku i hymenoforze gładkim, brodawkowanym lub kolczastym. Wysyp zarodników biały[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Schizoporaceae, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1973. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako kolczak, żagiew, palczak, gradówka, nalotek, zadrzak, huba, powłocznik, włosaczek, drewniczek, strzępkoskórka, drewniczka, strzępnik[3]. Synonimy naukowe: Chaetoporellus Bondartsev & Singer, in Singer, Chaetoporellus Bondartsev & Singer, Fibrodontia Parmasto, Kneiffiella P. Karst., Lagarobasidium Jülich[4].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[6]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[3].
Hyphodontia J. Erikss. (strzępkoząb) – rodzaj grzybów z rodziny drewniczkowatych (Schizoporaceae).