Exidia Fr. (kisielnica) – rodzaj grzybów z rodziny uszakowatych[1].
Pozycja w klasyfikacji: Auriculariaceae, Auriculariales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi według Index Fungorum[1].
Synonimy łacińskie: Spicularia Chevall., Tremellochaete Raitv., Ulocolla Bref[2].
Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 1998 r., wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany był jako kisielec[3].
Saprotrofy rosnące na drewnie drzew liściastych i iglastych (w zależności od gatunku). Rosną głównie na powierzchniach cięcia, ale też na opadłych gałęziach w lasach, parkach, czy przy drogach. Powodują białą zgniliznę drewna. Grzyby te pojawiają się gromadnie przez cały rok, szczególnie chętnie w okresach dużej wilgoci. Owocniki o powierzchni nieregularnej, pofałdowanej na kształt zwojów mózgowych; miękkawe, galaretowate, po wyschnięciu rogowato skurczone. Warstwa rodzajna z gruczołkowatymi brodaweczkami. Owocniki przyrastają do podłoża bez pośrednictwa trzonu. Wysyp zarodników : Biały, nieamyloidalny. Zarodniki cylindryczne i zakrzywione, gładkie, bez pory rostkowej. Podstawki podzielone wzdłuż[4].
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum. Obejmuje wszystkie gatunki krajowe i niektóre inne. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane[5]. Nazewnictwo polskie zaproponowane przez W. Wojewodę[3].
Exidia Fr. (kisielnica) – rodzaj grzybów z rodziny uszakowatych.
