Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
A chërs ëdzora al bòsch ëd latifeuje.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Tyromyces kmetii (Bres.) Bondartsev & Singer
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
AmbientA chërs ëdzora al bòsch ëd latifeuje.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Białak jasnopomarańczowy (Tyromyces kmetii (Bres.) Bondartsev & Singer) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji: Tyromyces, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy został zdiagnozowany przez E. Friesa w 1897 r. jako Polyporus kmetii, do rodzaju Tyromyces przeniósł go Petter Karsten w 1941 r[1].
Nazwę polską zaproponował W. Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był w 1967 r. przez S. Domańskiego jako białak Kmieta[3].
Jednoroczne. Kształt półkolisty lub wydłużony, czasami resupinowaty, do podłoża przyrośnięty dość słabo. Trzonu brak. Rozmiar około 1,2 × 2 cm, grubość 0,4 cm. Górna powierzchnia filcowato owłosiona krótkimi włoskami. W stanie świeżym ma barwę pomarańczowożółtą, w stanie suchym morelową. Obrzeże o szerokości około 2-3 mm, białawe, dwustronnie owłosione. Miąższ biały, jędrny, gąbczasty, w smaku łagodny. Hymenofor o kremowej barwie, rurkowaty. Rurki o długości do 4 mm, o cienkich ścianach i nieco zaostrzonych porach. Na 1 mm znajduje się zazwyczaj 3-4 pory, ale niektóre są większe i osiągają średnicę do 0,5 mm[4].
System strzępkowy dimityczny. Zewnętrzna warstwa owocnika zbudowana z równolegle ułożonych strzępek o grubości do 25 µm. Strzępki posiadają sprzążki i są cienkościenne lub nieco grubościenne, w KOH barwią się na różowo. Strzępki kontekstu bezładnie, gęsto ułożone, o grubości 4,5–8 μm krótkie, cienkościenne, z dużymi sprzążkami. Cystyd brak, występują natomiast rozproszone, cienkościenne, bezbarwne, rozgałęzione niemal gruszkowate cystydiole o wrzecionowatych lub brodawkowatych szczytach o wymiarach 25 × 12 μm. Podstawki krótko maczugowate o rozmiarach 20 × 8 μm, z czterema sterygmami, każda o długości 3,4 μm. Zarodniki szerokoelipsoidalne, o bezbarwnych, cienkich ścianach, rozmiarach 3.6-4 × 2.4-3 µm, z jedną dużą gutulą, nieamyloidalne[4].
Znane jest występowanie tego gatunku w Europie. Japonii[5], oraz w Ameryce Północnej. Wszędzie jest rzadki. w Europie znany z kilku tylko stanowisk[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko jedno stanowisko bez bliższej lokalizacji. Prawdopodobnie jest bardzo rzadki[3].
Saprotrof rozwijający się na martwym drewnie drzew liściastych. Obserwowano jego występowanie na drewnie olszy, brzozy, grabu, leszczyny, buka, śliwy, dębu i jarząbu[4].
Grzyb niejadalny. Saprotrof wywołujący białą zgniliznę drewna[4].
Białak jasnopomarańczowy (Tyromyces kmetii (Bres.) Bondartsev & Singer) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).
Aprikosticka (Tyromyces kmetii) är en svampart[5] som först beskrevs av Giacopo Bresàdola, och fick sitt nu gällande namn av Bondartsev & Singer 1941. Aprikosticka ingår i släktet Tyromyces och familjen Polyporaceae.[6][7][8] Arten är reproducerande i Sverige.[8] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[6]
Aprikosticka (Tyromyces kmetii) är en svampart som först beskrevs av Giacopo Bresàdola, och fick sitt nu gällande namn av Bondartsev & Singer 1941. Aprikosticka ingår i släktet Tyromyces och familjen Polyporaceae. Arten är reproducerande i Sverige. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
