Els cicadomorfs (Cicadomorpha, gr. "amb forma de cigala") són un infraordre de l'ordre dels hemípters que conté les cicàdids (cigales) i altres grups afins. N'hi ha unes 5.000 espècies descrites a tot el món. Els cicadomorfs s'inclouen dins el subordre Auchenorrhyncha; alguns especialistes fan servir el nom de Clypeorrhyncha substituint el de Cicadomorpha.
Molts cicadomorfs produeixen sons audibles com a forma de comunicació. La majoria tenen una cambra filtradora que els ajuda a treure l'excés d'aigua de la sava del xilema i del floema del qual s'alimenten.[1]
Els cicadomorfs (Cicadomorpha, gr. "amb forma de cigala") són un infraordre de l'ordre dels hemípters que conté les cicàdids (cigales) i altres grups afins. N'hi ha unes 5.000 espècies descrites a tot el món. Els cicadomorfs s'inclouen dins el subordre Auchenorrhyncha; alguns especialistes fan servir el nom de Clypeorrhyncha substituint el de Cicadomorpha.
Molts cicadomorfs produeixen sons audibles com a forma de comunicació. La majoria tenen una cambra filtradora que els ajuda a treure l'excés d'aigua de la sava del xilema i del floema del qual s'alimenten.
Die Zikaden (Auchenorrhyncha) wurden vielfach in zwei Großgruppen (Unterordnungen) eingeteilt, die Spitzkopfzikaden (Fulgoromorpha) und die Rundkopfzikaden (Cicadomorpha). Da es sich dabei wohl nicht um ein monophyletisches Taxon handelt, wird der Begriff “Zikaden” vor allem auf Grund seiner weiten Verbreitung (auch in Lehrbüchern) und aus Tradition weiter verwendet. Es gibt mehr als 33.000 Arten von Cicadomorpha in über 5.000 Gattungen und 11 Familien.
Ebenso wie die Spitzkopfzikaden sind die Rundkopfzikaden terrestrische Insekten, die fliegen, laufen und meistens auch gut springen können. Viele, nicht nur die Singzikaden singen, wobei die Gesänge vieler kleiner Zikaden für das menschliche Ohr nicht hörbar sind.
Cicadomorpha saugen an Pflanzen, in der Regel Xylem oder Phloem, lediglich Typhlocybinae saugen Zellinhalte (Parenchym). Viele endosymbiontische Bakterien und Pilze, die insbesondere in bestimmten Bereichen des Fettgewebes leben ermöglichen die Verwertung der Pflanzensäfte. Manche Arten produzieren Honigtau und sind symbiontisch mit Ameisen vergesellschaftet.
Der Kopf ist fast unbeweglich mit dem Thorax verbunden. Auf der Unterseite, mehr oder weniger zwischen den Vorderhüften, entspringt ein dreigliedriger Saugrüssel. Die Cicadomorpha haben vier Flügel mit vielen Adern, die alle durchsichtig sind und in Ruhestellung meistens dachförmig über dem Rücken zusammengelegt werden. Die Vorderflügel sind meist derber und oft anders gefärbt als die Hinterflügel, im Flug werden die Vorder- und Hinterflügel miteinander funktionell verbunden. Die 1. und 2. Analader im Clavus der Vorderflügel münden getrennt in den Flügelhinterrand. Im Hinterflügel ist keine Radialader. An der Basis der Vorderflügel ist keine Deckschuppe (Tegula). Bei manchen Arten sind die Flügel verkürzt und polymorph.
Systematisch wichtige Unterschiede zu den Fulgoromorpha gibt es auch im Bau der inneren Genitalien.
Am Kopf sind Furchen und Nähte, keine Leisten oder Kiele (wie bei den Fulgoromorpha). Der Clypeus ist nach vorne gewölbt und meist von oben deutlich sichtbar, woher die Bezeichnung “Rundkopfzikaden” herrührt. Es sind entweder zwei Ocellen oder keine Ocellen vorhanden. Die Ocellen und die Antennen stehen zwischen den Komplexaugen. Die Antennengeißel ist meist kurz und borstenförmig.
Überfamilie Membracoidea mit folgenden Familien:
Überfamilie Cercopoidea mit folgenden Familien (traditionelle Systematik nach Strümpel 2010)
Überfamilie Cicadoidea mit folgenden Familien:
Der Status einer weiteren Familie, der Epipygidae, ist umstritten. Wahrscheinlich gehören sie zu den Aphrophoridae.
Das Verhältnis der Großgruppen der Hemiptera zueinander, der Cicadomorpha, Fulgoromorpha, Sternorrhyncha, Coleorrhyncha und Heteroptera, deren Monophylie (zumindest, was die rezenten Gruppen angeht) heute in der Regel als gesichert gilt, ist ein schwieriges, und bis heute ungelöstes wissenschaftliches Problem (vgl.[1][2]). Die traditionelle Systematik fasst die Cicadomorpha und Fulgoromorpha zu den Auchenorrhyncha oder Zikaden, und diese mit den Sternorrhyncha zu den Homoptera zusammen. Während aber die Homoptera in fast allen neueren Analysen als künstliche Gruppe gelten und heute nur noch wenige Befürworter besitzen, ist die Stellung der Zikaden ein offenes Problem. Obwohl die möglichen morphologischen Autapomorphien der Zikaden, vor allem das komplexe Tymbalorgan im Hinterleib, aber auch die borstenförmige Geissel der Antennen, die (namengebende) Position des Ursprungs des Labiums und weitere, schwerer sichtbare Merkmale (wie Struktur des Mechanismus der Flügelkoppelung und des Feinbaus der Flügelgelenke) für viele Bearbeiter überzeugend schienen, sprechen andere morphologische Merkmale, wie der Feinbau des Verdauungskanals und der Kopfkapsel dagegen. Die Analyse der Verwandtschaft anhand homologer DNA-Abschnitte, die hier fast ausschließlich auf Merkmalen der mtDNA, des eigenständigen Erbmaterials der Mitochondrien, aufbaut, schien Mitte der 1990er Jahre die Sache, gegen die Monophylie der Zikaden, entschieden zu haben. Nach neueren Studien ist die Sachlage komplexer. Durch die lange zurückliegende Aufspaltung (nach dem Fossilbefund vermutlich schon im Perm) ist die Sequenz in variableren Abschnitten so oft mutiert, dass wohl jedes phylogenetische Signal verloren gegangen ist („Sättigung“), außerdem kommt es, wegen sehr unterschiedlicher Evolutionsgeschwindigkeit, zu sogenannten Long-branch attraction artefacts, bei denen sehr verschiedene Sequenzen quasi zu Rand hin „abgedrängt“ werden und dadurch eine falsche Verwandtschaftsposition zwischen davon betroffenen Taxa vorgegaukelt werden kann. Neuere Analysen mit besserer Taxonabdeckung und Berücksichtigung größerer Anteile der mtDNA[1][3][4] kommen hier nach wie vor zueinander widersprechenden Resultaten.
Die Zikaden (Auchenorrhyncha) wurden vielfach in zwei Großgruppen (Unterordnungen) eingeteilt, die Spitzkopfzikaden (Fulgoromorpha) und die Rundkopfzikaden (Cicadomorpha). Da es sich dabei wohl nicht um ein monophyletisches Taxon handelt, wird der Begriff “Zikaden” vor allem auf Grund seiner weiten Verbreitung (auch in Lehrbüchern) und aus Tradition weiter verwendet. Es gibt mehr als 33.000 Arten von Cicadomorpha in über 5.000 Gattungen und 11 Familien.
De Singzikaden (Cicadomorpha), ok Rundkoppzikaden nömmt, sünd en Twuschenornen (Infraordo) mank de Insekten. Se höört to de Unnerornen vun de Zikaden (Auchenorrhyncha) mit to, un ok to de Ornen vun de Snavelinsekten (Hemiptera). Vun de Singzikaden gifft dat mehr, as 33.000 Aarden in mehr as 5.000 Geslechter un 11 Familien.
Just so, as de Lantüchtendregers leevt de Singzikaden an Land. Se könnt flegen, lopen un meist ok good jumpen. En ganzen Barg Zikaden singt, man bi allerhand lüttje Aarden könnt minschliche Ohren dat nich hören. Singzikaden suugt an Planten. Meist suugt se dor Xylem oder Phloem ut. Allerhand Bakterien un Swämme leevt in en Symbiose binnen in de Deerter un maakt dat eerst mööglich, datt de Plantenssapp verdaut weert kann. De wecken Aarden geevt Honnigdau af un leevt in en Symbiose tohopen mit Iemecken.
Böverfamilie Membracoidea mit düsse Familien:
Böverfamilie Cercopoidea mit düsse Familien (Systematik nah Strümpel 2010)
Böverfamilie Cicadoidea mit düsse Familien:
Wie de Familie Epipygidae insorteert weern mutt, is noch undüütlich. Wohrschienlich höört se to de Schuumzikaden mit to.
De Singzikaden (Cicadomorpha), ok Rundkoppzikaden nömmt, sünd en Twuschenornen (Infraordo) mank de Insekten. Se höört to de Unnerornen vun de Zikaden (Auchenorrhyncha) mit to, un ok to de Ornen vun de Snavelinsekten (Hemiptera). Vun de Singzikaden gifft dat mehr, as 33.000 Aarden in mehr as 5.000 Geslechter un 11 Familien.
Cicadomorpha[1] is an infraorder of the insect order Hemiptera which contains the cicadas, leafhoppers, treehoppers, and spittlebugs. There are approximately 35,000 described species worldwide. Distributed worldwide, all members of this group are plant-feeders, and many produce either audible sounds or substrate vibrations as a form of communication. The earliest fossils of cicadomorphs first appear during the Late Permian.
Some authors use the name Clypeorrhyncha (from the Latin clypeus and the Greek ῥύγχος rhúnkhos, 'shielded nose') as a replacement for the extant Cicadomorpha.[2] Nymphs of many Cicadomorphans coat themselves with secretions from specialized Malphigian tubules. They are never coated with hydrophobic wax as seen in the nymphs of Fulgoromorpha. Most Cicadomorphas have a filter chamber in their mid-gut which helps remove excess water from the xylem or phloem sap that they feed on.[3]
Of the three extant superfamilies within the Cicadomorpha, molecular phylogeny studies have placed Membracoidea as a sister group to a clade containing Cicadoidea and Cercopoidea. Within these superfamilies, not all deep phylogeny questions have been resolved.[4]
Modified after Szwedo, 2018.[5]
Cicadomorpha is an infraorder of the insect order Hemiptera which contains the cicadas, leafhoppers, treehoppers, and spittlebugs. There are approximately 35,000 described species worldwide. Distributed worldwide, all members of this group are plant-feeders, and many produce either audible sounds or substrate vibrations as a form of communication. The earliest fossils of cicadomorphs first appear during the Late Permian.
Los cicadomorfos (Cicadomorpha) son un infraorden de hemípteros, conteniendo cicadas, Cicadellidae, Membracidae y Cercopoidea.[1] Distribuidas mundialmente, todos los miembros de este grupo son fitófagos, y muchos producen tanto sonidos audibles como infrasonidos, como forma de comunicación.
Hay aproximadamente 35000 especies descritas. Distribuidas en todo el mundo, todos los miembros de este grupo se alimentan de plantas, y muchos producen sonidos audibles o vibraciones como forma de comunicación.
Como se menciona con Auchenorrhyncha, algunos autores usan el nombre Clypeorrhyncha como reemplazo de Cicadomorpha.[2]
Datos: Q634988
Multimedia:
Especies: Cicadomorpha
Los cicadomorfos (Cicadomorpha) son un infraorden de hemípteros, conteniendo cicadas, Cicadellidae, Membracidae y Cercopoidea. Distribuidas mundialmente, todos los miembros de este grupo son fitófagos, y muchos producen tanto sonidos audibles como infrasonidos, como forma de comunicación.
Hay aproximadamente 35000 especies descritas. Distribuidas en todo el mundo, todos los miembros de este grupo se alimentan de plantas, y muchos producen sonidos audibles o vibraciones como forma de comunicación.
Ponsikaskaat (Cicadomorpha) on kaskaiden alalahkoon kuuluva osalahko. Siihen kuuluvia lajeja oli olemassa jo noin 280 miljoonaa vuotta sitten permikaudella. Osalahko on nivelkärsäisten lahkon moninaisin ja siihen kuuluvat lajit ovat eniten erikoistuneet sopeutumaan erilaisiin elinympäristöihin. Niitä tavataan tundralta tropiikin sademetsiin ja niitä esiintyy monenlaisissa elinympäristöissä maan alaisista paikoista puiden oksistoon.[1]
Ponsikaskaat (Cicadomorpha) on kaskaiden alalahkoon kuuluva osalahko. Siihen kuuluvia lajeja oli olemassa jo noin 280 miljoonaa vuotta sitten permikaudella. Osalahko on nivelkärsäisten lahkon moninaisin ja siihen kuuluvat lajit ovat eniten erikoistuneet sopeutumaan erilaisiin elinympäristöihin. Niitä tavataan tundralta tropiikin sademetsiin ja niitä esiintyy monenlaisissa elinympäristöissä maan alaisista paikoista puiden oksistoon.
Cicadomorpha (les cicadomorphes en français) est un infra-ordre d'insectes hémiptères du sous-ordre Auchenorrhyncha (selon les normes taxonomiques récentes).
À la suite de l'évolution de la classification (cf. évolution de la classification), cet infra-ordre devrait être renommé Clypeorrhyncha (études en cours).
Selon ITIS (7 nov. 2013)[1], NCBI (7 nov. 2013)[2] et Fauna Europaea (7 nov. 2013)[3]
Cicadomorpha (les cicadomorphes en français) est un infra-ordre d'insectes hémiptères du sous-ordre Auchenorrhyncha (selon les normes taxonomiques récentes).
À la suite de l'évolution de la classification (cf. évolution de la classification), cet infra-ordre devrait être renommé Clypeorrhyncha (études en cours).
Cicadomorpha su infrared kukaca. Najpoznatija porodica unutar ovog reda su cvrčci (Cicadoidea).
Nedovršeni članak Cicadomorpha koji govori o životinjama treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
Cicadomorpha è un infraordine di insetti dell'ordine dei Rincoti Omotteri Auchenorrinchi. Comprende specie esclusivamente fitomize comunemente chiamate, secondo il raggruppamento, cicale, cicaline, sputacchine.
I Cicadomorfi hanno corpo di forma e dimensioni variabili, talvolta con livree appariscenti anche se in genere associate a piccole dimensioni. Frequente è anche il mimetismo criptico.
Il capo è metagnato, talvolta completamente nascosto dal pronoto (Membracidae). L'anteclipeo è piuttosto largo, perciò il capo si presenta più largo e lungo, con gli occhi disposti lateralmente e un'ampia cervice. Nei Cicadoidei l'anteclipeo è pronunciato e convesso. Gli ocelli sono in numero di 2 o 3 e, contrariamente ai Fulgoromorfi, sono disposti fra gli occhi, nella regione fronto-clipeale. Le antenne sono relativamente brevi, con i due articoli prossimali molto corti e gli altri riuniti a formare un flagello filiforme; a differenza dei Fulgoromorfi, gli articoli prossimali delle antenne non sono ingrossati. L'apparato boccale è di tipo pungente-succhiante, di varia lunghezza, inserito nella parte posteriore del capo, a contatto con il prosterno. Come in tutti gli Auchenorrinchi, la base del rostro è posizionata anteriormente rispetto alle procoxe.
Il torace presenta una spiccata variabilità nella conformazione del pronoto. Nella maggior parte delle famiglie è corto e largo, spesso somigliante ad un breve collare. Nei Membracidi ha un notevole sviluppo fino a sormontare completamente il capo e spesso l'intero corpo; nella stessa famiglia sviluppa in genere processi di varie dimensioni e forme, particolarmente bizzarre in molte specie esotiche. Il mesonoto ha una forma triangolare, in apparenza simile ad uno scutello, che in realtà costituisce solo la parte posteriore. Sono assenti le tegule, presenti invece in tutti i Fulgoromorfi.
Le ali anteriori sono interamente membranose (Cicadoidei) e ricche di nervature ben evidenti, oppure sono trasformate in tegmine (Cercopoidea e Membracoidea), ovvero leggermente e uniformemente sclerificate. In fase di riposto si ripiegano a tetto sull'addome. Le zampe sono di forma e sviluppo variabili, quelle posteriori spesso di tipo saltatorio. In tutti i Cicadomorfi, le coxe sono relativamente brevi e non allungate come nei Fulgoromorfi.
L'addome è provvisto, nella maggior parte dei Cicadomorfi, di un organo sonoro pari, ubicato nel primo urite. Nei Cicadoidei è costituito da una membrana latero-ventrale (timballo) protetta da un processo del secondo urite (opercolo). Negli altri Cicadomorfi l'organo sonoro è più rudimentale oppure assente. Nell'etologia di molti cicadomorfi si verifica la comunicazione attraverso l'emissione di suoni o di vibrazioni del substrato.
Diverse specie emettono secrezioni cerose per mezzo di ghiandole tegumentali. Singolare è l'emissione di una abbondante schiuma, simile a saliva, che nasconde gli stadi preimmaginali dei Cercopoidei, da cui il nome comune di sputacchina attribuito a questi rincoti. La funzione di questa emissione è quella di proteggere gli insetti dai loro nemici e dall'evaporazione.
I Cicadomorfi si nutrono della linfa floematica. L'alimento, ricco d'acqua e zuccheri, è sottoposto ad una dialisi nella parte anteriore del mesentero organizzata a formare la camera filtrante: questo organo permette di deviare una parte consistente dell'acqua e degli zuccheri nel proctodeo. Gli escrementi sono perciò liquidi, in forma di melata.
Nella loro generalità i Cicadomorfi sono poco dannosi, ma alcune specie sono in genere considerate molto dannose all'agricoltura, soprattutto perché possibili vettori di virus fitopatogeni. Fra gli altri danni vanno citate le ferite praticate dall'ovopositore (Cicadoidei e Membracidi).
L'inquadramento sistematico dei Cicadomorfi, su base filogenetica, è oggetto di discussione in quanto il raggruppamento degli Auchenorrinchi sarebbe parafiletico. Alcuni Autori propongono l'inquadramento al rango di sottordine con il nome di Clypeorrhyncha, ma allo stato attuale prevale l'inquadramento come infraordine nel sottordine degli Auchenorrhyncha. La classificazione tradizionale, su base morfologica, inquadrava i Cicadomorfi in due divisioni, chiamate Cicadomorpha e Jassidomorpha, come divisione interna alla sezione Auchenorrhyncha, a sua volta compresa nel sottordine degli Homoptera.
La suddivisione interna maggiormente adottata attualmente, comprende tre superfamiglie a loro volta ripartite in famiglie. Sul numero di famiglie non tutti concordano, con particolare riferimento ai Typhlocybinae, spesso inquadrati al rango di sottofamiglia nei Cicadellidae. Uno degli alberi tassonomici proposti adottati in letteratura è il seguente:
Cicadomorpha è un infraordine di insetti dell'ordine dei Rincoti Omotteri Auchenorrinchi. Comprende specie esclusivamente fitomize comunemente chiamate, secondo il raggruppamento, cicale, cicaline, sputacchine.
Cikadiniai (lot. Cicadomorpha, vok. Rundkopfzikaden) – straubliuočių (Hemiptera) infrabūrys. Vabzdžiai smulkūs ir vidutiniai, vasarą dažnai aptinkami pievose ant žolių ir ant krūmų. Pabaidyti vikriai šokinėja. Jų antenos trumpos, trinarės; du pirmieji nariai stori, o trečiasis plonas ir su šereliu viršūnėje. Turi facetines akis ir 2-3 paprastąsias akeles. Užpakalinės kojos šokamosios. Letenos trinarės. Priekiniai sparnai storesni už užpakalinius. Minta augalų sutimis, kai kurios rūšys kenkia žemės ūkio augalams.
Pasaulyje yra apie 17000 rūšių. Lietuvoje gyvena šios šeimos:
Cikāžveidīgie (Cicadomorpha) ir blakšu kārtas (Hemiptera) infrakārta, kas aptver lielāko daļu cikāžu sugu, izņemot laterncikādes, kas izdalītas otrā laterncikāžveidīgo infrakārtā (Fulgoromorpha). Cikāžveidīgo infrakārtā ir apmēram 35 000 sugu, kas sastopamas visos pasaules kontinentos, izņemot Antarktīdu.[1] Lielākā sugu dažādība mājo Eirāzijā.[1] Visas Latvijā dzīvojošās cikāžu sugas (231[2]) pieder pie cikāžveidīgo infrakārtas.
Daudzu sugu cikāžu nimfas sevi ieskauj sekrētā, ko izdala īpaši tam piemērotie malpīgijvadi - kukaiņu izvadorgāni, kas atbrīvo hemolimfu no slāpekli saturošajām atkritumvielām un piedalās osmoregulācijā.[3] Nimfas nekad neiekļauj hidrofobisks vasks, kāds iekļauj laterncikāžu nimfas.[4] Visas infrakārtas sugas barojas ar augu sulu. Lielākajai daļai cikāžveidīgo sugu gremošanās sistēmā ir filtrācijas kambaris, kas atrodas kuņģī un kas augu sulu uzsūkšanas brīdī palīdz atbrīvoties no šķiedrvielās esošā liekā ūdens.[4]
Cikāžveidīgie (Cicadomorpha) ir blakšu kārtas (Hemiptera) infrakārta, kas aptver lielāko daļu cikāžu sugu, izņemot laterncikādes, kas izdalītas otrā laterncikāžveidīgo infrakārtā (Fulgoromorpha). Cikāžveidīgo infrakārtā ir apmēram 35 000 sugu, kas sastopamas visos pasaules kontinentos, izņemot Antarktīdu. Lielākā sugu dažādība mājo Eirāzijā. Visas Latvijā dzīvojošās cikāžu sugas (231) pieder pie cikāžveidīgo infrakārtas.
Cicadomorpha of zingcicadeachtigen zijn een infraorde van insecten die behoren tot de orde halfvleugelige insecten (Hemiptera) en de onderorde cicaden (Auchenorrhyncha)
Cicadomorpha of zingcicadeachtigen zijn een infraorde van insecten die behoren tot de orde halfvleugelige insecten (Hemiptera) en de onderorde cicaden (Auchenorrhyncha)
Cicadomorpha er en gruppe blant sikadene (Auchenorrhyncha). De lever av å suge ut plantesft og tilhører nebbmunnene.
Cicadomorpha kan skilles fra de andre plantesugerne særlig på den tre leddede antennen, med et litt ovalt rundt tredjeledd, som alltid bærer en fin antennebørste. Og på den to delte analåren (Y-form) i framvingen.
Alle lever av å suge plantesaft fra vertsplanten.
Sikadene i gruppen Cicadomorpha kan «spille» eller «synge». Sangsikadene er de meste kjente sangerne. Men sangsikader er sjeldne i Norge. Bare arten Cicadetta montana er funnet på østlandet, rundt Oslofjorden.
Cicadomorpha-artene har ufullstendig forvandling, overgang fra nyklekt larve til det voksne kjønnsmodne insektet går gradvis gjennom flere hudskift (nymfestadier). Nymfene ligner mer og mer på de voksne (imago) for hvert hudskifte.
Cicadomorpha er en gruppe blant sikadene (Auchenorrhyncha). De lever av å suge ut plantesft og tilhører nebbmunnene.
Cicadomorpha (ou Clypeorrhyncha) é uma infraordem de hemípteros que inclui as cigarras, Cicadellidae, Membracidae e Cercopoidea. O grupo tem distribuição cosmopolita, sendo todos os seus membros fitófagos. Muitos produzem sons audíveis pelos humanos ou infrassons como forma de comunicação. Estão descritas cerca de 35 000 espécies destes animais.
Cicadomorpha (ou Clypeorrhyncha) é uma infraordem de hemípteros que inclui as cigarras, Cicadellidae, Membracidae e Cercopoidea. O grupo tem distribuição cosmopolita, sendo todos os seus membros fitófagos. Muitos produzem sons audíveis pelos humanos ou infrassons como forma de comunicação. Estão descritas cerca de 35 000 espécies destes animais.
Cicadomorpha är en infraordning av ordningen Skinnbaggar (Hemiptera) som består av överfamiljerna Cercopoidea, Cicadoidea och Membracoidea. Den innehåller ungefär 35 000 beskrivna arter i världen. Alla arter inom Cicadomorpha är växtätare och många producerar antingen hörbara ljud eller vibrationen i underlaget för kommunikation. De har en världsomspännande utbredning och bland mera välkända grupper återfinns cikador, spottstritar, dvärgstritar, hornstritar och puckelstritar.
Vissa författare använder beteckningen Clypeorrhyncha i stället för Cicadomorpha. Nymfer av många Cicadomorpha täcker sig med sekret, så kallat "grodspott", från specialicearde Malpighiska kärl. De är aldrig täckta med hydrofobt vax som hos Fulgoromorpha. De flesta Cicadomorpha har en filterkammare i sin mittarm som bidrar till att avlägsna överskottsvatten från vätskan i xylemet eller floemet som de livnär sig på.[1]
Cicadomorpha är en infraordning av ordningen Skinnbaggar (Hemiptera) som består av överfamiljerna Cercopoidea, Cicadoidea och Membracoidea. Den innehåller ungefär 35 000 beskrivna arter i världen. Alla arter inom Cicadomorpha är växtätare och många producerar antingen hörbara ljud eller vibrationen i underlaget för kommunikation. De har en världsomspännande utbredning och bland mera välkända grupper återfinns cikador, spottstritar, dvärgstritar, hornstritar och puckelstritar.
Cicadomorpha — інфраряд цикадових комах з класу клопів.
Cicadomorpha зустрічаються по всьому світу, окрім Арктики і Антарктики.
Дрібні і середнього розміру напівтвердокрилі комахи, які харчуються соками рослин. Більшість комах Cicadomorpha має фільтрувальну камеру в середній кишці, яка дозволяє видаляти надлишок води з ксилеми або флоеми під час того як вони смокчуть соки рослин. Більшість представників Cicadomorpha видають звуки або вібрації, таким чином комунікуючи. Найбільш ранні скам'янілості Cicadomorpha датуються пізнім пермським періодом.
Налічується близько 35 тисяч описаних представників Cicadomorpha по всьому світу. Вчені виділяють 3 надродини, серед існуючих на-сьогодні Cicadomorpha[1]:
Cicadomorpha là phân thứ Bộ của bộ Cánh nửa bao gồm ve sầu, rầy, bọ nhảy cây, và spittlebug. Có khoảng 35,000 loài được mô tả trên thế giới. Được phân tán khắp nơi, tất cả thành viên của nhóm này đều ăn cây cỏ, và nhiều loài trong số này phát sinh ra âm thanh có thể nghe được hay rung động để giao tiếp với nhau.
Như đã đề cập dưới phân Bộ Auchenorrhyncha, nhiều tác giả dùng tên Clypeorrhyncha để thay thế cho Cicadomorpha.[1]
Bài viết liên quan đến Bộ Cánh nửa này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Cicadomorpha là phân thứ Bộ của bộ Cánh nửa bao gồm ve sầu, rầy, bọ nhảy cây, và spittlebug. Có khoảng 35,000 loài được mô tả trên thế giới. Được phân tán khắp nơi, tất cả thành viên của nhóm này đều ăn cây cỏ, và nhiều loài trong số này phát sinh ra âm thanh có thể nghe được hay rung động để giao tiếp với nhau.
Cicadomorpha (=Clypeorrhyncha; англ. Froghopper) — инфраотряд цикадовых равнокрылых насекомых.
Всесветное, кроме Арктики и Антарктики.
Большинство цикадоморфных насекомых имеет фильтровальную камеру в средней кишке, которая позволяет удалять избыток воды из ксилемы или флоэмы во время питания соками растений. Мелкие и среднего размера равнокрылые насекомые, сосущие соки растений.
Около 35 000 видов, большая часть которых принадлежит семейству Cicadellidae (22000). Выделяют 3 надсемейства[1][2][3]. Анализ митохондриальных генов показал (Song, 2017) монофилию каждого из надсемейств внутри Cicadomorpha и их родство в таком порядке: Membracoidea + (Cicadoidea + Cercopoidea)[4]. Ранее было показано (Cryan, 2012), что сестринской к ним группой может быть [Fulgoroidea + ((Cicadoidea + Cercopoidea) + Membracoidea)][5].
Cicadomorpha (=Clypeorrhyncha; англ. Froghopper) — инфраотряд цикадовых равнокрылых насекомых.
