মাখিয়তী এবিধ জোপোহা বা গুল্মজাতীয় উদ্ভিদ। ই চিৰা বা ছেই ফলধাৰী গোত্ৰৰ অন্তৰ্গত।
মাখিয়তিৰ বৈজ্ঞানিক নাম Flemingia Strobilifera। ই Leguminosae (Fabaceae) গোত্ৰৰ অন্তৰ্গত। গছবিধ প্ৰধানকৈ জোপোহা বা গুল্মজাতীয় বন যদিও ই ১০-১২ ফুট ওখ আৰু বৃক্ষবৎ ৰূপেও দেখা যায়। পাতবোৰ সৰু আৰু ওপৰ পিঠি নিমজ কিন্তু তলপিঠিত অসংখ্য সৰু সৰু শুং থাকে বাবে কিছু খহটা। পাতৰ সিৰা-উপসিৰাবোৰ স্পষ্ট। ফেব্ৰুৱাৰী-মাৰ্চ মাহত ইয়াত ফুল ফুলে। ফুল সৰু, গুলপীয়া-বেঙুনীয়া বৰণৰ আৰু পাতৰ কক্ষত দীঘল পুষ্পাক্ষত সজোৱা থাকে আৰু মুগা বৰণীয়া ঢকুৱা আকৃতিৰ বেটুপাতেৰে ঢকা। ইয়াৰ ফল ছেই জাতীয় আৰু মিহি শুঙেৰে আবৃত।[1]
মাখিয়তীৰ শিপাৰ ৰস বা ইয়াৰ ক্কাথ মৃগীৰোগ, হিষ্টিৰিয়া আদিৰ বাবে উপকাৰী। খৰ সদৃশ চৰ্মৰোগতো ইয়াৰ শিপাৰ পৰা নিঃসৰিত ৰস লেপন হিচাপে ব্যবহাৰ কৰা হয় । তাৰোপৰি ইয়াৰ পাত বটি লেই তৈয়াৰ কৰি ছালত লগালে বিভিন্ন চৰ্মৰোগৰ পৰা উপশম পোৱা যায়। জ্বৰ-কাঁহৰ বাবে এই গছৰ শিপা ভোটএৰাৰ শিপা, জালুক আৰু পিপলিৰ লগত খাব লাগে। পেট বিষ বা পেট কামুৰণিৰ বাবে এই গছৰ শিপাৰ কাথন্দা, তিতাভেঁকুৰী আৰু গোলনেমুৰ সিজাই তাৰপৰা প্ৰস্তুত কৰা ৰস খাব লাগে। তাৰোপৰি মাখিয়তী গছৰ শিপা আৰু পাতেৰে সৈতে তাৰ ফল (বিশেষকৈ ফলৰ বাকলি) পানীত তিয়াই থৈ ৰস উলিয়াই সেই ৰস নাকত দিলে মৃগী ৰোগত মূৰ্চা যোৱা ৰোগী সুস্থ হয়।[1]
অসমৰ জাতীয় উৎসৱ ৰঙালী বিহুত গৰু বিহুৰ দিনাখন দীঘলতী আৰু মাখিয়তীৰে কোবাই গৰু ধোওৱাটো এটা পৰম্পৰা। তাৰোপৰি সন্ধিয়া গোহালিত মাখিয়তিৰ জাগ দিয়া হয়। ইয়াৰ ধোঁৱাই সহজে মহ-ডাঁহ, মাখি আদিৰ পৰা ঘৰচীয়া জীৱ-জন্তুৰ লগতে মানুহকো ৰক্ষা কৰে।[1]
Flemingia is a genus of plants in the legume family Fabaceae. It is native to Asia and the species are distributed in Bhutan, Burma, China, India; Indonesia, Laos, Malaysia, Nepal, Pakistan, Papua New Guinea, Philippines, Sri Lanka, Taiwan, Thailand and Vietnam.[1][2] The genus was erected in 1812.
The number of known species is ambiguous due to taxonomic problems; and is usually enumerated as more than 30. Burma and China have the highest record of Flemingia species with 16 each, followed by India (with 15 species), Thailand (11 species), Laos (10 species), Vietnam (8 species), Bhutan (1 species) and Nepal (5 species).[3]
Some species of Flemingia are used in the herbal medicine traditions of various Asian communities. This is attributed to their unique chemical properties, especially those of flavonoids and sterols. Their most common applications in traditional medicine are for epilepsy, dysentery, stomach ache, insomnia, cataract, helminthiasis, rheumatism, ulcer, and tuberculosis.
Members of Flemingia are shrubs, or herbs (or subshrubs); evergreen, or deciduous and perennial. They are generally about 0.2–1.5 m high. The stem is prostrate but weak. Leaves are small to medium-sized; not fasciculate, but alternate. The stem and leaves are pubescent, with dense hairs. Leaf blades are flat dorsoventrally. Flowers are aggregated in ‘inflorescences’; not crowded at the stem bases; in racemes, or in heads, or in panicles. Fruits are aerial, about 6–15 mm long; non-fleshy and hairy.[4][5][6]
Root tubers of Flamingia species have traditionally been used as food for Aborigines of the Northern Territory.[7]
Some important species include:
Flemingia is a genus of plants in the legume family Fabaceae. It is native to Asia and the species are distributed in Bhutan, Burma, China, India; Indonesia, Laos, Malaysia, Nepal, Pakistan, Papua New Guinea, Philippines, Sri Lanka, Taiwan, Thailand and Vietnam. The genus was erected in 1812.
Flemingia es un género de plantas con flores con 88 especies perteneciente a la familia Fabaceae. La especie tipo es Flemingia strobilifera (L.) W.T.Aiton[1]
Flemingia es un género de plantas con flores con 88 especies perteneciente a la familia Fabaceae. La especie tipo es Flemingia strobilifera (L.) W.T.Aiton
Flemingia est un genre de plantes dicotylédones de la famille des Fabaceae, sous-famille des Faboideae, originaire d'Afrique, d'Asie et d'Australie, qui compte 37 espèces acceptées.
Le nom générique, « Flemingia », est un hommage à John Fleming (1747-1829), chirurgien, naturaliste et politicien anglais[3].
Selon The Plant List (28 septembre 2018)[4] :
Flemingia est un genre de plantes dicotylédones de la famille des Fabaceae, sous-famille des Faboideae, originaire d'Afrique, d'Asie et d'Australie, qui compte 37 espèces acceptées.
Flemingia é um género botânico pertencente à família Fabaceae[1].
Flemingia é um género botânico pertencente à família Fabaceae.
«Flemingia — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020Flemingia là một chi thực vật có hoa thuộc họ Fabaceae. Nó thuộc phân họ Faboideae.
Flemingia là một chi thực vật có hoa thuộc họ Fabaceae. Nó thuộc phân họ Faboideae.
Flemingia Roxb. ex W.T.Aiton, 1812
Типовой вид
Флемингия[3] (лат. Flemingia) — род растений подсемейства Мотыльковые (Faboideae) семейства Бобовые (Fabaceae). В род включают около 40 видов[4].
Представители рода — травы или небольшие кустарники. Ареал рода охватывает тропические области Африки и Евразии.
Флемингия (лат. Flemingia) — род растений подсемейства Мотыльковые (Faboideae) семейства Бобовые (Fabaceae). В род включают около 40 видов.
Представители рода — травы или небольшие кустарники. Ареал рода охватывает тропические области Африки и Евразии.
千斤拔属（学名：Flemingia），又名佛來明豆屬，是蝶形花亞科下的一个属，为灌木或亚灌木状草木植物。该属共有约40种，分布于热带非洲、亚洲和澳大利亚。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
